Μια ηθελημένα απλοϊκή ιστορία, με μελόδραμα, περιπέτεια, επιστημονική φαντασία και κοινωνική αλληγορία
Στο ξεκίνημα του μελλοντολογικού animation της Pixar «Wall E» η εικόνα μιας πολιτείας από ουρανοξύστες σκουπιδιών έχει κάτι από τη μοναξιά και τη μελαγχολία του «Μπλέιντ Ράνερ», αλλά και κάτι από την πρωτοτυπία της κλασικής «Μητρόπολης» του Φριτς Λανγκ. Στο μακρινό μέλλον (το «Wall E» διαδραματίζεται το 2700 μ.Χ.) οι άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τη Γη και περιπλανιούνται στον Γαλαξία χωρίς σκοπό και προορισμό επί επτά αιώνες. Πίσω άφησαν μονάχα τα σκουπίδια τους και μια σειρά από ρομπότ, στα οποία είχαν αναθέσει ρόλο σκουπιδιάρη. Το μοναδικό που συνεχίζει να κινείται και να διεκπεραιώνει την ίδια ρουτίνα κάθε μέρα είναι το ρομπότ Wall E. Οταν ο ήλιος ανατέλει στη Γη πάνω από τους ουρανοξύστες των σκουπιδιών, το λιλιπούτειο ρομπότ γεμίζει με ανανεώσιμη ηλιακή ενέργεια τις μπαταρίες του και βγαίνει στους δρόμους για να τακτοποιήσει σε κύβους τα σκουπίδια που έχουν κατακλύσει την υδρόγειο.
Aυτός ο μικρός μαθουσάλας από ατσάλι πρωταγωνιστεί σε μια ηθελημένα απλοϊκή ιστορία, στην οποία ανακυκλώνονται το μελόδραμα, η περιπέτεια, η επιστημονική φαντασία και η κοινωνική αλληγορία. Το «Wall E» πραγματεύεται το οικολογικό πρόβλημα με έναν τρόπο εύκολα αντιληπτό στα παιδιά, στα οποία κυρίως απευθύνεται, ενώ κατατρύχεται από ένα μεγάλο σημερινό εφιάλτη της Δύσης: η παγκοσμιοποίηση του καταναλωτικού ονείρου της αυξάνει με γεωμετρική πρόοδο τους τόνους των σκουπιδιών οδηγώντας τη ζωή στον πλανήτη σε αδιέξοδο. Στο μέλλον, που περιγράφεται ζοφερό, το μοναδικό ευδιάκριτο σημάδι της Γης από το Διάστημα είναι μια νεκρή πόλη από σκουπίδια που η εικόνα της παραπέμπει στη Νέα Υόρκη.
Η περιέργεια, που έδιωξε τους πρωτόπλαστους από τον Παράδεισο, βγάζει το ρομπότ από την αιώνια ρουτίνα του και το κάνει φθαρτό και ευάλωτο. Η περιέργεια κάνει τον Wall E συλλέκτη (σκουπίδια - θραύσματα του πολιτισμού της κατανάλωσης κοσμούν μια ατομική συλλογή του) και η μοναξιά, εξερευνητή ενός χαμένου κόσμου. Ο Wall E ανακαλύπτει το ανθρώπινο συναίσθημα στο φτηνό μελόδραμα, μπροστά στην οθόνη μιας μισοδιαλυμένης ασπρόμαυρης τηλεόρασης που προβάλλει σκηνές από μια βιντεοκασέτα, την οποία μάζεψε από τα σκουπίδια. Ο εξανθρωπισμός του ολοκληρώνεται με την εμφάνιση της Εύας, που πέφτει από τον ουρανό σαν πρωταγωνίστρια μιας διαστημικής περιπέτειας.
H Εύα είναι ένα τεχνολογικά εξελιγμένο ρομπότ που στέλνεται στη Γη για να βρει σημάδια ζωής. Έχει κατασκευαστεί από τους επιζήσαντες της οικολογικής καταστροφής, που βρέθηκαν στο Διάστημα με εντολή μιας πολυεθνικής που παίζει τον ρόλο παγκόσμιας(;) κυβέρνησης. Αξιοπρόσεκτη είναι η εικόνα των μακρινών μας απογόνων. Είναι σαν παχύσαρκα κατοικίδια, που ζουν την πεμπτουσία του καταναλωτικού ονείρου τους στο φαντεζί περιβάλλον μιας εικονικής πραγματικότητας. Ο διαστημικός σταθμός, στον οποίο περνούν τις μέρες τους ξαπλωμένοι διαρκώς σε πολυθρόνες, μοιάζει με κρουαζιερόπλοιο. Ο καπετάνιος του είναι άνθρωπος, αλλά κουμάντο κάνει ένας αυτόματος πιλότος, προγραμματισμένος από την κυβέρνηση να αποτρέψει την επιστροφή της hi-tech κιβωτού στη Γη. Ακόμη και όταν η Εύα επιστρέφει με ένα φυτό που μόλις φύτρωσε ανάμεσα στα σκουπίδια.
Επικεφαλής της δημιουργικής ομάδας της Pixar είναι ο σκηνοθέτης Αντριου Στάντον. Για τα μικρά παιδιά το «Wall E» προβάλλεται και μεταγλωττισμένο.
No comments:
Post a Comment