Saturday, September 20, 2008

Τα ζόμπι και ο αρχαίος προφήτης


Στον ΒΑΓΓΕΛΗ ΒΑΓΓΕΛΑΤΟ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ / 2 - 20/09/2008

Τρεις μέρες αφότου μια μυστήρια δύναμη έχει αρχίσει να μετατρέπει τον κόσμο σε αιμοδιψή τέρατα, η ομάδα των φίλων από το «Κακό 1» βρίσκεται περικυκλωμένη μέσα σε ένα γήπεδο από χιλιάδες ζόμπι. Η τύχη όμως είναι με το μέρος της και καταφέρνουν όλοι να ξεφύγουν. Στον δρόμο γνωρίζουν κι άλλους επιζώντες, «αμάσητους» κυριολεκτικά και μεταφορικά από τα ζόμπι. Και όλοι μαζί θα προσπαθήσουν να βρουν μια διέξοδο από τον αιματηρό χαμό. Αλλά οι «Σκοπευτές», μια ομάδα τρελών με όπλα, έχουν πιάσει τις ταράτσες, έχουν σαλτάρει εντελώς με την κατάσταση και πυροβολούν ό,τι κινείται, ζόμπι ή άνθρωπο. Κι εκεί που λες «τι κακό θα μας βρει ακόμα», εμφανίζεται ο Προφήτης, μια μυστηριώδης φιγούρα που μοιάζει να έρχεται από την αρχαιότητα, και έχει πληροφορίες για το πώς μπορούν να νικήσουν το Κακό.

Αυτή είναι η υπόθεση του σίκουελ της πρώτης ελληνικής ταινίας σπλάτερ «Το Κακό» του Γιώργου Νούσια, που γέμισε σωθικά, αίμα και κομμένα άκρα τις αίθουσες το 2005. Τα γυρίσματα της αιματοβαμμένης συνέχειας της ιστορίας γίνονται μέσα στον Σεπτέμβριο, με χρηματοδότηση του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και την Ekso Productions στην παραγωγή.

Οπότε, η πρώτη απορία μας είναι «γιατί σίκουελ», και ο Γιώργος Νούσιας είναι στην άλλη άκρη της γραμμής.

«Είχαμε απλώς μια καλή ιδέα. Στην αρχή δεν το σκεφτόμασταν. Αντίθετα με την πρώτη ταινία -που καθίσαμε, το συζητήσαμε και αποφασίσαμε να κάνουμε ένα σπλάτερ- εδώ απλά είχαμε μια καλή ιδέα. Τα άλλα ήρθαν μόνα τους».

Το «Κακό 2», δηλαδή, απλώς ξεπήδησε από το σενάριο του «Το Κακό 1» και ξετυλίγεται και σε περιπέτεια πέρα από τυπικό σπλάτερ;

Η μυστηριώδης δύναμη που ξεπήδησε από το αθηναϊκό υπέδαφος βγαίνει στους δρόμους και το αίμα ρέει άφθονο
«Αυτή τη φορά προσπαθήσαμε να κάνουμε κάτι πιο ενδιαφέρον σε όλους τους τομείς. Από το σενάριο μέχρι τα ειδικά εφέ. Να αναπτύξουμε καλύτερες τεχνικές από το πρώτο, μια που θα έχουμε καλύτερες συνθήκες παραγωγής. Δηλαδή θέλαμε σαφώς καλύτερη εικόνα, καλύτερα ειδικά εφέ και μέικαπ εφέ. Εφόσον είχαμε ήδη τη βάση ξεκινήσαμε από την ιστορία, ψάχνοντας τρόπους να την κάνουμε όσο πιο ενδιαφέρουσα γίνεται. Πάλι σπλάτερ είναι -σπλάτερ με στοιχεία κωμωδίας- αλλά έχει και άλλα στοιχεία ώστε να είναι ανοιχτή και σε κοινό που δεν βλέπει σπλάτερ».

  • Η επιτυχία της πρώτης ταινίας, «Το Κακό 1», τι ρόλο έπαιξε στην απόφαση για σίκουελ;
«Επιτυχία... Ε ,ναι, αν δεν το έβλεπε κανείς, δεν θα ξεκινούσαμε και δεύτερο... Να ξεκαθαρίσουμε πως δεν είχαμε εισπρακτική επιτυχία -δεν βγάλαμε λεφτά- αλλά μια μορφή καλτ επιτυχίας σε ένα κοινό που βλέπει τέτοιες ταινίες. Πήγε καλά και σαν dvd και είχε κυκλοφορήσει σχεδόν αμέσως σε πειρατικό! Για το μέγεθός του έχει κάνει και αρκετή επιτυχία στο εξωτερικό. Πιστεύουμε πως το "Το Κακό 2" θα είναι καλύτερο από το πρώτο και θα πάει καλύτερα, ειδικά στις ξένες αγορές».
  • Η συνταγή για ένα καλό ελληνικό σπλάτερ, τι συστατικά θα είχε;
Ο Γιώργος Νούσιας επιβλέπει την αιματοβαμμένη Πέπη Μοσχοβάκου, καθώς το «Κακό 2» περνάει στην «Εποχή των Ηρώων»
«Α, δεν έχω ιδέα! Είναι λίγο trial by error (δοκιμής και λάθους), ειδικά στην Ελλάδα, που δεν έχουμε τέτοιο κινηματογράφο και μαθαίνουμε φτιάχνοντάς τον».
  • - Οκ, τι σκεφτήκατε πως θα θέλατε να βάλετε στο σίκουελ όταν σας ήρθε η ιδέα;
«Έχει να κάνει με την υπόθεση, οπότε δεν μπορώ να σου πω, γιατί θα χαλάσουμε την έκπληξη. Σε σχέση με το πρώτο, πάντως, που είναι μια ταινία κυνηγητού με ζόμπι, η υπόθεση γίνεται πολύ πιο σύνθετη».
  • Το καστ είναι γεμάτο ζεν πρεμιέ -ακούστηκαν τα ονόματα του Γιάννη Τσιμιτσέλη, του Ορφέα Αυγουστίδη και του Αποστόλη Τότσικα. Θα τους κατακρεουργήσετε;
«Δεν μπορώ να το αποκαλύψω...»
  • Πώς και δέχθηκαν μέινστριμ ονόματα να μπουν σε μια τέτοιου είδους ταινία;
«Ενδιαφέρθηκαν να παίξουν σε μια ταινία που τους δίνει την ευκαιρία να κάνουν κάτι διαφορετικό. Ολοι ξέρουμε πως παίζοντας σε μια ταινία σπλάτερ το ζητούμενο δεν είναι το ερμηνευτικό βάθος, χωρίς αυτό να είναι κάτι αρνητικό. Δεν παίζει κανείς σε ένα σπλάτερ για να επιδείξει τις ερμηνευτικές του δυνατότητες, όπως σε μια καθαρά δραματική ταινία ή σε κάτι πιο "σοβαρό". Απλώς γουστάρανε -όπως και στο πρώτο- να κυνηγιούνται, να σκοτώνουν και να σκοτώνονται. Ολοι με ρωτούσαν πώς θα σκοτώνονται και πώς θα σκοτώνουν θεαματικά. Τους άρεσε και το σενάριό μας, που είναι και το πιο σημαντικό. Αν δεν ήταν αυτό και η πρώτη ταινία, δεν θα συμμετείχαν». *

No comments: