Είμαι πρώην ωραία αλλά πάντα η Μάρθα

Συνέντευξη: Μάρθα Καραγιάννη

Στη ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ / 2 - 27/09/2008

«Μάρθα ήσουν αστέρι! Και είσαι ακόμα». Η αυθόρμητη ατάκα ενός περαστικού, μόλις είδε μπροστά του τη Μάρθα Καραγιάννη, δεν είναι η μοναδική φορά που θα διακόψει τον ήρεμο καφέ της σε ένα γωνιακό μαγαζάκι στα Πετράλωνα. Θα ακολουθήσουν δύο ακόμα, που την πλησιάζουν και της εκφράζουν τον θαυμασμό τους. Γιατί, πώς να το κάνουμε, ως μέλος της οικογένειας της παλιάς γενιάς των καλών ηθοποιών, η Μάρθα Καραγιάννη έχει καταγραφεί στη μνήμη του μέσου θεατή ως σύμβολο του ελληνικού σινεμά.

Η Ζωή (Ελένη Ράντου) και η... «γκατζετού» μητέρα της (Μάρθα Καραγιάννη) σε σκηνή από την ταινία

Κι όμως. Είχε να παίξει σε ταινία 35 χρόνια. Αφορμή για το comeback της έγινε η κωμωδία της Ελένης Ράντου «Πεθαίνω για σένα» (το πετυχημένο θεατρικό έργο «Μαμά μην τρέχεις») που σκηνοθετεί ο Νίκος Παναγιωτίδης (στις αίθουσες την 1η Ιανουαρίου).

Η Ελένη Ράντου στην ταινία είναι η Ζωή, πρώην χορεύτρια, που διδάσκει τάνγκο σε σχολή χορού. Είναι παντρεμένη με τον Λουκά (Φάνης Μουρατίδης), τροχονόμο με χόμπι τη στιχουργική. Εχουν έναν έφηβο γιό, τον Βαγγέλη (Νεκτάριος Λουκιανός), που αναζητά την ερωτική του ταυτότητα. Τα πάνω κάτω στη ζωή τους θα φέρει ένας καθηγητής Φυσικής (Σήφης Πολυζωίδης).

• Γιαγιά «γκατζετού»

Η Καραγιάννη υποδύεται μια ...80χρονη κουφή γιαγιά. Δεν θα δούμε μια τυπική ηλικιωμένη, που πλέκει σεμεδάκια. Αυτή η γιαγιά αλλάζει τη μία κόμμωση μετά την άλλη. Εναλλάσσει το μωβ καρεδάκι με ένα μπουκλέ καστανό με την ίδια ταχύτητα που ...αλλάζουμε πουκάμισα. «Ζει στον κόσμο της και γίνονται πράγματα που δεν τα αντιλαμβάνεται λόγω... κουφαμάρας», λέει γελώντας η Καραγιάννη. Εχει κι άλλο χούι, όμως. Είναι «γκατζετού». Ζει αγκαλιά με το κινητό της και στέλνει μανιωδώς μηνυματάκια.

Ετσι εξηγείται γιατί στο γύρισμα που πήγαμε, ενώ η γιαγιά μόλις έχει βγει από το αυτοκίνητο της κόρης της (Ελένη Ράντου), κοντοστέκεται στο πλατύσκαλο του σπιτιού και διαβάζει το μήνυμα που της έχει στείλει. Λέει απλά «μαμά σ' αγαπώ». Γυρίζουν από το νοσοκομείο. Εχουν διαγνώσει στη γιαγιά καρκίνο. Είναι από τις λίγες, ίσως, δραματικές σκηνές της ταινίας, που κατά τα άλλα είναι κωμωδία.

Και απ' ό,τι μας λέει η Καραγιάννη, το διασκέδασαν στα γυρίσματα. «Κλαίγαμε από τα γέλια. Χρόνια είχα να γελάσω έτσι», εξομολογείται. Απολαμβάνει την επιστροφή της. «Μου είχε λείψει πολύ το σινεμά. Μου κακοφάνηκε όταν τελείωσε ο ελληνικός κινηματογράφος.

Σύσσωμη η οικογένεια του «Πεθαίνω για σένα»: Νεκτάριος Λουκιανός, Ελένη Ράντου, Φάνης Μουρατίδης, Μάρθα Καραγιάννη

Εννοώ το παλιό, καλό σινεμά του Δαλιανίδη, του Φώσκολου, του Σακελλάριου, του Δημόπουλου κ.ά. Τότε έβλεπες ταινίες με αρχή, μέση και τέλος. Μετά άρχισαν να κάνουν διάφορες αηδίες. Μοίρασε το ΕΚΚ λεφτά, αλλά δεν καταλαβαίναμε γιατί γίνονταν ταινίες. Υπάρχουν φυσικά εξαιρέσεις: ο Βούλγαρης, ο Τάσσιος κ.ά. Αυτοί ήξεραν τι θα πει σινεμά. Οι άλλοι έπαιρναν ένα ανέκδοτο και το έκαναν ταινία. Τώρα τελευταία, κάτι γίνεται», λέει.

• Το νέο σινεμά με ξέχασε

Δεν κρύβει ότι όλο αυτό το διάστημα δεν της πρότειναν δουλειές. «Οταν ξεκίνησε ο νέος ελληνικός κινηματογράφος δεν μου έδιναν ρόλους. Με είχαν ταυτίσει με το παλιό σινεμά. Για να πω την αλήθεια, το καταλαβαίνω. Ηθελαν να κάνουν καινούργια πράγματα», λέει. Μεσολάβησαν βέβαια ορισμένες προτάσεις, αλλά δεν ευοδώθηκαν.

Ωστόσο, ευχαριστιόταν που είχε δικές της «όλες τις μέρες και όλες τις ώρες». Και τι έκανε; Ξενυχτούσε! «Είμαι νυχτερίδα. Μου αρέσει να ξαγρυπνώ βλέποντας ταινίες και να ξυπνάω το μεσημέρι». Μάλλον αυτός είναι και ένας ανασταλτικός παράγοντας για τις τηλεοπτικές δουλειές. «Καλή εμπειρία η τηλεοπτική, αλλά ...αυτό το πρωινό ξύπνημα!».

Για το «Πεθαίνω για σένα», πάντως, δεν είχε κανέναν ενδοιασμό. «Ξεχώρισα το σενάριο. Είναι πολύ προχωρημένο. Δεν είναι μια απλή κωμωδιούλα», εξηγεί. Οταν μάλιστα η Ελένη Ράντου της πρότεινε τον ρόλο, είχε στο μυαλό της την ηλικιωμένη που είχε υποδυθεί η Καραγιάννη στο θεατρικό «Αρσενικό και παλιά δαντέλα».

Καθόλου δεν την πειράζει που υποδύεται πάλι μια γερασμένη γυναίκα. «Είμαι συμφιλιωμένη με τον χρόνο γιατί είμαι χορτασμένη. Και το να μεγαλώνουμε, είναι προσόν. Είμαι 68 χρόνων. Είμαι μια πρώην ωραία, πρώην γκόμενα... πολλά πρώην. Τώρα είμαι αυτή που είμαι, η Μάρθα. Το μόνο σίγουρο που έχουμε εμείς που μεγαλώσαμε είναι ότι δεν έχουμε πεθάνει. Κάθε ηλικία είναι κέρδος», λέει αφοπλιστικά.

• Μπορούσαμε και χωρίς «στάιλινγκ»

Πολλές φορές, τα γυρίσματα που έκαναν ξέφευγαν από το προγραμματισμένο οκτάωρο. Και αυτό της θύμιζε τον παλιό καιρό. «Οι παλιές παραγωγές δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τις καινούργιες», λέει. Και εξηγεί: «Ημουν στη "Φίνος Φιλμ", που ήταν μεγάλη εταιρεία. Είχαμε μεγάλο συνεργείο. Οταν κάναμε τα μιούζικαλ μας τράβαγαν 3-4 μηχανές. Δεν μας έλειπε τίποτα. Είχαμε μακιγιέζ, κομμώτριες. Μόνο στάιλινγκ δεν είχαμε, γιατί δεν ήταν της μόδας. Ντυνόμασταν μόνες και συμβουλευόμασταν τον σκηνοθέτη».

Η επιστροφή της στο σινεμά σημαίνει ότι έπεται συνέχεια; «Θα δούμε. Αν προκύψει κάτι ενδιαφέρον», λέει. Προς το παρόν, στα άμεσα σχέδιά της είναι ένα μακρινό ταξίδι. Δεν θα είναι η πρώτη φορά. Η «ταξιδιάρα», όπως αυτοχαρακτηρίζεται, Καραγιάννη, έχει πάει σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Εχει όμως ακόμα μερικά μέρη να διαγράψει από την λίστα: Βόρειο Πόλο, Νέα Ζηλανδία...