 Ο διάσημος Ελληνοαμερικανός συγγραφέας Τζορτζ Πελεκάνος (φωτ. αριστερά) αλλά και οι Ρίτσαρντ Πράις και Ντένις Λεχέιν γράφουν επεισόδια του «Wire» με μπάτσους και εμπόρους ναρκωτικών διαφορετικούς απ' όσους βλέπουμε στην TV |
«Θεωρώ την τηλεόραση πολύ επιμορφωτική. Κάθε φορά που κάποιος την ανοίγει, πηγαίνω στο διπλανό δωμάτιο και διαβάζω ένα βιβλίο». Δεν μου αρέσει να διαφωνώ με τον Γκρούτσο Μαρξ, αλλά εφόσον έχω περάσει τα τελευταία δέκα βράδια της ζωής μου καρφωμένη στη μικρή οθόνη, με μια στοίβα ανέγγιχτα βιβλία μπροστά μου, αναγκάζομαι να το κάνω. Και ποιος φταίει; Ενας συγγραφέας - ο Τζορτζ Πελεκάνος. Ήταν αρκετό να μάθω πως συμμετέχει στη συγγραφή του σεναρίου, για να πεισθώ να νοικιάσω τον πρώτο κύκλο της τηλεοπτικής σειράς «The Wire». Τώρα πια το τελευταίο πράγμα που θέλω να ακούσω πριν κοιμηθώ είναι το «Way down in the hole» του Τομ Γουέιτς, καθώς πέφτουν οι τίτλοι. Αν αυτό είναι τηλεόραση, θα κατασκηνώσω στον καναπέ μέχρι να δω και το τελευταίο επεισόδιο του πέμπτου κύκλου. «Το θέμα είναι στην πραγματικότητα η αμερικανική πόλη» λέει ο δημιουργός της σειράς, Ντέιβιντ Σάιμον, πρώην συντάκτης του αστυνομικού ρεπορτάζ στην «Baltimore Sun». Σε συνεργασία με τον Εντ Μπερνς, που εργαζόταν για χρόνια στο εγκληματολογικό της Αστυνομίας της Βαλτιμόρης, ξεκίνησαν να γράφουν ένα σενάριο που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις εμπειρίες τους από το κύκλωμα εμπορίας ναρκωτικών στην πόλη τους, για να οδηγήσουν με φυσικότητα την αφήγηση στο διεθνές κύκλωμα λαθρεμπορίου χημικών ουσιών, τα παιχνίδια εξουσίας των ισχυρών συνδικάτων, το τράφικινγκ, την πολιτική διαφθορά, τη δημόσια εκπαίδευση και τον κόσμο των μίντια.
 |
Στο πρώτο επεισόδιο νομίζεις πως παρακολουθείς απλώς μια καλή αστυνομική σειρά: μια ομάδα από ντετέκτιβ αναλαμβάνουν να εξαρθρώσουν τη σπείρα ενός εμπόρου ναρκωτικών στις εργατικές συνοικίες της Δυτικής Βαλτιμόρης. Οποιος περιμένει να δει δαιμόνιους, ηρωικούς ντετέκτιβ, αδίστακτους παράνομους και αθώα πρεζάκια, μοιραία θα απογοητευτεί. Οι χαρακτήρες έχουν την πολυπλοκότητα ανθρώπων με σάρκα και οστά και ο ηρωισμός είναι σχεδόν τυχαίος. Καλοί και κακοί, διώκτες και κυνηγημένοι ξέρουν πως οι θεσμοί τους ξεπερνούν. Κανένας μοναχικός καουμπόι δεν μπορεί να τα βάλει με το σύστημα και να βγει κερδισμένος. Οι μάχες είναι επιλεγμένες, οι συμβιβασμοί αναπόφευκτοι και οδυνηροί, οι νίκες πύρρειες. Για ηθικολογία και διδακτισμό, ούτε λόγος. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Πελεκάνος ενθουσιάστηκε όταν ο Σάιμον του πρότεινε να γράψει κάποια επεισόδια. Εκτός από τον Ελληνοαμερικανό συγγραφέα, σενάρια για τη σειρά έχουν γράψει και ο Ρίτσαρντ Πράις, που έχει γράψει το σενάριο για το «Χρώμα του χρήματος» του Σκορσέζε, και ο Ντένις Λεχέιν, συγγραφέας του εξαιρετικού «Mystic River» στο οποίο βασίστηκε η ταινία του Κλιντ Ιστγουντ. Οταν του λένε πως το σενάριο του «The Wire» είναι υποδειγματικό, ο Ντέιβιντ Σάιμον απαντάει πως αντιμετωπίζουν τη σειρά σαν «οπτικό μυθιστόρημα, όπου κάθε επεισόδιο λειτουργεί σαν ολοκληρωμένο κεφάλαιο». Κι η αλήθεια είναι ότι βλέπεται με προσήλωση. Οπως διαβάζεται ένα πολύ καλό μυθιστόρημα.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΑΚΟΥ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 09/09/2008
No comments:
Post a Comment