PHOTO GALLERY Από τη μία έπαιζε η «Σκουάντρα Ατζούρα», η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Ιταλίας, με την Κύπρο (για δες η Κύπρος που τρόμαξε την πρωταθλήτρια κόσμου με ισοπαλία 1-1), κι από την άλλη, η Ρώμη, όπου βρέθηκα το Σάββατο το βράδυ για μια επαγγελματική συνάντηση, είχε τη συναυλία της Μαντόνα - και καταλαβαίνετε τι γινόταν.
Η μοναδική κουβέντα περί Βενετίας έγινε από τον ταξιτζή που με παρέλαβε και η κουβέντα είχε να κάνει με τις επιθέσεις κουνουπιών στη Βενετία, που σε αυτό το ταξίδι μάς ταλάνισαν.
Το δε Canale 5 περνούσε σε «κρόουλ» από τα αποτελέσματα του Φεστιβάλ μόνο το βραβείο ανδρικής ερμηνείας, επειδή ήταν το μοναδικό που είχε πάρει κάποιος Ιταλός…
Ετσι, λοιπόν, το «Χρυσό Λιοντάρι» της κριτικής επιτροπής με πρόεδρο τον Βιμ Βέντερς δεν κατέληξε ούτε σε κάποιο από τα «απολιθώματα» που έκαναν την εμφάνισή τους θυμίζοντας Φεστιβάλ ’80s ούτε σε ένα από τα πολλαπλά ιταλικά που σάρωναν ποσοτικά κι είχαν κάνει έξαλλους τους άλλους εταίρους, κυρίως τους Γερμανούς.
Το «Χρυσό Λιοντάρι» κατέληξε στους Αμερικανούς. Σε αυτούς που όλοι παρακαλάνε να έχουν, που χάρη σε αυτούς ζουν κινηματογράφο και κίνηση, που όταν δεν τους έχουν, τα Φεστιβάλ τους καταλήγουν στην αδιαφορία, μα και είτε τους έχουν είτε δεν τους έχουν, πάντα θα βρουν μια κακή κουβέντα να πουν.
Φέτος η απουσία τους ήταν καταφανής κι αναστατώθηκε το Φεστιβάλ. Δεν μπορούσε να σχηματίσει πρόγραμμα. Και η κριτική επιτροπή, με πρόεδρο μάλιστα τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου (ας σημειωθεί ότι την Ευρωπαϊκή Ακαδημία από την αντίστοιχη Aμερικανική δεν τη χωρίζει απολύτως τίποτε), κατέληξε στο αμερικανικό.
Το οποίο θα κινηθεί κάπως καλά στα καλλιτεχνικά σινεμά. Μιλάω για τον «Παλαιστή» του Ντάρεν Αρονόφσκι με την απωθητική φυσιογνωμία του Μίκι Ρουρκ, ο οποίος δεν έχει γίνει απλώς αγνώριστος, αλλά έχει εντελώς παραμορφωθεί, όπως οι γυναίκες που κάνουν αποτυχημένα «φουσκώματα». Ο Μίκι Ρουρκ ήρθε με ύφος ροκ σταρ στη Βενετία και, μια και τους έλειπαν φέτος οι Αμερικανοί σταρ, τον αποθέωσαν. Πάντως, το βραβείο ερμηνείας δεν του το έδωσαν. Το φιλμ είναι ψυχολογικό πορτρέτο ενός ανθρώπου και δεν θέλω αυτή τη στιγμή να καταφύγω σε συγκρίσεις και σε παράλληλες αναφορές με το «Οργισμένο είδωλο» του Μάρτιν Σκορσέζε.
Τα φαβορί έμειναν «εκτός»
Για τα υπόλοιπα βραβεία δεν έχω να προσθέσω κάτι το ιδιαίτερο. Το μόνο που θεωρώ αξιοσημείωτο είναι πως με βάση τα «αστεράκια» των κριτικών που δημοσιεύονταν καθημερινά, κανένα από τα φαβορί δεν ανέβηκε στο βάθρο. Από εκεί και μετά… Τα φιλμ ήταν αδιάφορα, το βραβείο ανδρικής ερμηνείας ήταν από τα αναμενόμενα - ίσως και της γυναικείας. Ας φτάσουν πρώτα οι ταινίες αυτές στις αίθουσες και μετά βλέπουμε.
Tα βραβεία
Στην αμερικανική ταινία «Ο παλαιστής» του Ντάρεν Αρονόφσκι (γνωστού στην Ελλάδα από τις ταινίες «Ρέκβιεμ για ένα όνειρο» και «Η πηγή») απονεμήθηκε το φετινό Χρυσό Λιοντάρι καλύτερης ταινίας του 65ου κινηματογραφικού φεστιβάλ της Βενετίας. Στις υπόλοιπες βραβεύσεις τιμήθηκαν αρκετές ταινίες από την Ευρώπη, ιδιαίτερα τη Ρωσία (2 βραβεία), τη Γαλλία, την Ιταλία και τη Γερμανία. Μόνη βασικά αδικημένη, η αλγερινή ταινία «Ενδοχώρα», που όμως κέρδισε το βραβείο της Διεθνούς Κριτικής (FIPRESCI).
Αναλυτικά:
- Χρυσό Λιοντάρι καλύτερης ταινίας: «Ο παλαιστής» του Ντάρεν Αρονόφσκι (ΗΠΑ)
- Αργυρό Λιοντάρι καλύτερου σκηνοθέτη στον: Αλεξέι Γκέρμαν Τζούνιορ για την ταινία «Χάρτινος στρατιώτης» (Ρωσία)
- Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στην ταινία: «Τέζα» του Χάιλε Γκερίμα (Αιθιοπία/Γερμανία/Γαλλία)
- Κύπελλο Βόλπι καλύτερης ανδρικής ερμηνείας: Σίλβιο Ορλάντο για την ταινία «Ο μπαμπάς της Τζιοβάνα» του Πούπι Αβάτι (Ιταλία)
- Κύπελλο Βόλπι καλύτερης γυναικείας ερμηνείας: Ντομινίκ Μπλαν για την ταινία «Η άλλη» των Πατρίκ Μάριο Μπερνάρ και Πιερ Τριβιντίτς (Γαλλία)
- Βραβείο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι για καλύτερο άνδρα ή γυναίκα ηθοποιό: στην Τζένιφερ Λόρενς για την ταινία «Η φλεγόμενη κοιλάδα» του Γκιγιέρμο Αριάγκα (ΗΠΑ)
- Βραβείο Οζέλα για καλύτερη φωτογραφία στους: Αλίσερ Χαμιντοτζάεφ και Μαξίμ Ντρέζντοφ για την ταινία «Χάρτινος στρατιώτης» του Αλεξέι Γκέρμαν Τζούνιορ (Ρωσία)
- Βραβείο Οζέλα καλύτερου σεναρίου στον: Χάιλε Γκερίμα για την ταινία «Τέζα» του ίδιου (Αιθιοπία/Γερμανία/Γαλλία)
- Ειδικό Λιοντάρι για το σύνολο του έργου του στον: Βέρνερ Σρέτερ (σκηνοθέτη της ταινίας «Σκυλίσια νύχτα») για το ασυμβίβαστο και ανυποχώρητα καινοτόμο έργο του σε μια περίοδο που καλύπτει 40 χρόνια
Τα άλλα βραβεία
- Βραβείο Λουίτζι ντε Λαουρέντις για πρώτο έργο: στην ταινία «Pranzo di Farragosto» του Τζιάνι Ντι Γκρεγκόριο (στο τμήμα «Εβδομάδα της Κριτικής», Ιταλία) - το βραβείο απένειμε επιτροπή με πρόεδρο τον σκηνοθέτη Αμπντουλατίφ Κεσίς
- Βραβείο καλύτερης ταινίας στο τμήμα «Ορίζοντες»: «Μελαγχολία» του Λαβ Ντίαζ (Φιλιππίνες) - το βραβείο απένειμε επιτροπή με πρόεδρο την Σαντάλ Ακερμαν
- Βραβείο FIPRESCI: καλύτερης ταινίας στο διαγωνιστικό: «Ενδοχώρα» του Ταρίκ Τεκούια - καλύτερης ταινίας στα άλλα τμήματα: «Goodbye Solo» του Ραμίν Μπαχράνι
- Βραβείο καλύτερης ταινίας στο τμήμα «Εβδομάδα της Κριτικής: «Ο μαθητευόμενος» του Σαμουέλ Κολαρντέ
- Βραβείο SIGNIS (Καθολικών Κριτικών): «The Hurt Locker» της Κάθριν Μπίγκελοου
- ΤΙΜΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, Mέλος της EFA (Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κιν/γράφου), Ελεύθερος Τύπος, Δευτέρα, 08/09/2008
No comments:
Post a Comment