Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η σημερινή μέρα με ταινίες από καθιερωμένους σκηνοθέτες όπως ο Βρετανός Στίβεν Φρίαρς ("Σερί") και ο Κινέζος Τσεν Κάιγκε ("Για πάντα γοητευμένος"), ενώ σ' αυτούς προστέθηκε και ο Αφρικανός Ρασίντ Μουσαρέμπε, με την γαλλικής παραγωγής ταινία «Το ποτάμι του Λονδίνου».
Στην αγγλόφωνη ταινία του Μουσαρέμπε, μια Αγγλίδα, που ζει σ' ένα αγγλικό νησί, κι ένας Αφρικανός μετανάστης στο Παρίσι, έρχονται στο Λονδίνο σ' αναζήτηση των παιδιών τους, στη διάρκεια της βομβιστικής επίθεσης σε λεωφορεία του Λονδίνου, το καλοκαίρι του 2005, που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο και τον τραυματισμό αρκετών αθώων επιβατών. Ενός λευκού κοριτσιού κι ενός μαύρου σπουδαστή, που, όπως θ' ανακαλύψουν συζούσαν σε μια μουσουλμανική περιοχή του Λονδίνου. Ο Μουσαρέμπε χρησιμοποιεί την ιστορία του για να φέρει κοντά δυο με διαφορετικές αντιλήψεις, κουλτούρες και θρησκεία ανθρώπους, με τη γυναίκα αρχικά να αντιμετωπίζει τον Αφρικανό μουσουλμάνο με φόβο, σχεδόν εχθρικά. Με ντοκιμαντεριστική λεπτομέρεια, με επιμονή στη σχέση που αρχίζει να αναπτύσσεται ανάμεσα στα δυο αυτά πρόσωπα, ο Μουσαρέμπε μας δίνει μια άλλη, διαφορετική εικόνα του αντίκτυπου της παράλογης τρομοκρατίας στους απλούς ανθρώπους - θύματα μιας πολιτικής για την οποία ευθύνονται πολλές «σύμμαχες» κυβερνήσεις.
Το δυνατό αν και χωρίς μέλλον έρωτα ανάμεσα σε μια σαραντάρα εταίρα (μια πολύ πειστική και όμορφη Μισέλ Φάιφερ) και τον 20χρονο γιο (Ρούπερτ Φρεντ) μιας πρώην εταίρας και ανταγωνίστριάς της (Κάθι Μπέιτς), στο Παρίσι στις αρχές του 20ου αιώνα, με βάση ένα βιβλίο της Κολέτ, αφηγείται στη δική του ταινία ο Στίβεν Φρίαρς. Αντίθετα με τις ίντριγκες και τις προσωπικές εκδικήσεις που συναντάμε στην άλλη ρομαντική ταινία εποχής, «Επικίνδυνες σχέσεις» του Φρίαρς, εδώ εκείνο που εξυμνείται είναι ο έρωτας, κάτι που και οι δυο εραστές αρνούνται για ένα μεγάλο διάστημα να αποδεχτούν και που τελικά οδηγεί στο χωρισμό τους. Ο Φρίαρς στήνει μια εικαστικά λαμπρή ταινία (τα ντεκόρ, τα κοστούμια, οι χώροι είναι επιλεγμένοι με φροντίδα και γνώση της εποχής), καταφέρνοντας ταυτόχρονα να δημιουργήσει την πειστικότητα και τη δύναμη που απαιτούν οι επιμέρους σκηνές, καθοδηγώντας σωστά όλους τους ηθοποιούς του, που του δίνουν εξαίρετες ερμηνείες. Στα προτερήματα της ταινίας και οι πολύ ωραίοι, διανθισμένοι με χιούμορ και ειρωνεία, διάλογοι του Κρίστοφερ Χάμπτον.
Με τη ζωή του Μέι Λανφάνγκ, σταρ της κινέζικης όπερας καταπιάνεται στην εικαστικά όμορφη, διάρκειας δυόμισι ωρών, ταινία του «Για πάντα γοητευμένος», ο Κινέζος σκηνοθέτης Τσεν Κάιγκε. Πρόκειται για μια καριέρα που καλύπτει τρεις δεκαετίες της ζωής του τραγουδιστή, που ανανέωσε την όπερα, ξεκινώντας από τη δεκαετία του 30, εποχή της κινέζικης αυτοκρατορίας και φτάνοντας ως την Κίνα του Μάο, με καλύτερες τις σκηνές που αφορούν τη στάση του Λανγάνγκ απέναντι στους Ιάπωνες κατακτητές, στην περίοδο της ιαπωνικής κατοχής της Κίνας.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ
No comments:
Post a Comment