Η αντίσταση της Δανίας με δυνατές ερμηνείες

Μέρες θυμού ** Ιστορικό δράμα. Σκηνοθεσία: Ολε Κρίστιαν Μάντσεν. Πρωταγωνιστούν: Μαντς Μίκελσεν, Θούρε Λίντχαρντ, Στίνε Στενγκάντε.

ΚΡΙΤΙΚΗ. Ανάμεσα στις μέτριες –στην καλύτερη περίπτωση- ταινίες που πλαισιώνουν την έξοδο του «Gran Torino» στις αίθουσες, περισσότερο ενδιαφέρουσα είναι η δανική παραγωγή «Μέρες θυμού». Κυρίως εξαιτίας του θέματος και των ερμηνειών. Οι ταινίες με θέμα τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο δεν είναι σπάνιες, όμως κάποιες ιστορίες εξακολουθούν να παραμένουν εντελώς άγνωστες.

Μία από αυτές είναι η ιστορία της δανικής αντίστασης στη ναζιστική Γερμανία. Χώρα γειτονική η Δανία, υπήρξε από τους πρώτους στόχους της Γερμανίας και κατακτήθηκε γρήγορα. Ομως από την αρχή υπήρξε ένα πολύ ισχυρό κίνημα αντίστασης, το οποίο φρόντιζε να «εξαφανίσει» όσους συμπαθούσαν ή συνεργάζονταν με τους κατακτητές. Κεντρικές μορφές της αντίστασης ήταν ένα δίδυμο εκτελεστών, που γρήγορα και αποτελεσματικά δολοφονούσε τους συνεργάτες των Γερμανών. Δεν υπήρχαν πάντα περίπλοκα σχέδια δράσης. Αρκούσε μια ερώτηση επιβεβαίωσης για την ταυτότητα του θύματος και ένας πυροβολισμός. Ο ένας από το δίδυμο ήταν ο εκτελεστής, ο άλλος ο οδηγός. Στην εξέλιξη της δράσης τους, όμως, τα προβλήματα άρχισαν να προκύπτουν όταν δεν ήξεραν πια ποιον μπορούσαν να εμπιστευτούν και ποιον όχι. Οι «Μέρες θυμού» είναι μία από τις πιο ακριβές παραγωγές που έχουν γυριστεί ποτέ στη Δανία και έκανε ρεκόρ εισιτηρίων. Παρά τις καλές στιγμές της όμως, πάσχει και από τη φιλοδοξία της. Ο Ολε Κρίστιαν Μάντσεν δείχνει να μην μπορεί να χειριστεί τα πιο θεαματικά κομμάτια της ταινίας, ενώ περισσότερο οικεία του είναι τα σημεία που εστιάζουν στους κεντρικούς χαρακτήρες και τις σχέσεις ανάμεσά τους. Πολύ καλοί είναι και οι δύο πρωταγωνιστές.

• Οι άλλες ταινίες

Μια ταινία animation είναι η «Ιστορία του Ντεσπερό» (**). Ενώ όμως το animation είναι καλοσχεδιασμένο, με μια «χειροποίητη» αίσθηση, και το φωνητικό καστ καλό (Μάθιου Μπρόντερικ, Ντάστιν Χόφμαν, Κέβιν Κλάιν και οι φετινοί υποψήφιοι για Οσκαρ Ρίτσαρντ Τζένκινς και Φρανκ Λαντζέλα) το σενάριο υστερεί. Από τη Δανία έρχεται η «Μια ιστορία με θέμα την αγάπη» του Ολε Μπόρενταλ, ανάμεσα στο κοινωνικό δράμα και το ερωτικό θρίλερ. Προβάλλονται ακόμη οι «Επτά ζωές», ένα κοινότοπο δράμα που ούτε η παρουσία του Γουίλ Σμιθ μπορεί να σώσει και το «Push», μια μεταφυσική περιπέτεια, κατώτερη από τις αντίστοιχες τηλεοπτικές σειρές, όπως το «Heroes».

• Του Παναγιωτη Παναγοπουλου, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 26/02/2009