Πριν από περίπου ένα χρόνο, ο Ντάνι Μπόιλ βρισκόταν σε μεγάλη απελπισία. Ο βρετανός σκηνοθέτης του «Trainspotting» είχε μόλις ολοκληρώσει τα γυρίσματα της καινούριας του ταινίας. Το «Slumdog Millionaire» βασιζόταν σε βιβλίο ενός πρώην διπλωμάτη Ινδού, ο οποίος δοκίμαζε τις συγγραφικές του ικανότητες διηγούμενος την περίπτωση ενός ορφανού νεαρού από τις φτωχογειτονιές της Βομβάης, που κέρδιζε ένα τεράστιο ποσό στην εγχώρια εκδοχή του δημοφιλούς τηλεπαιχνιδιού «Ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος;».
 |
Ο Μπόιλ χάρηκε. Μόνο που, λίγες εβδομάδες αργότερα, η Warner Independent Pictures, το ανεξάρτητο τμήμα ενός από τα μεγαλύτερα στούντιο στο Χόλιγουντ, αποφάσιζε να αναστείλει τις δραστηριότητές του και να παγώσει τη χρηματοδότηση και διανομή οποιασδήποτε παραγωγής του. Μια από αυτές ήταν και το «Slumdog Millionaire».
Οι υπεύθυνοι της εταιρείας ενημέρωσαν τον βρετανό σκηνοθέτη ότι το φιλμ του θα κατέληγε κατευθείαν στην αγορά του DVD, δίχως να του δοθεί προηγουμένως η ευκαιρία να δοκιμαστεί έστω και σε περιορισμένο αριθμό αιθουσών. Στενοχωρημένος, ο Μπόιλ προσευχήθηκε να μπορούσε να χρησιμοποιήσει κι ο ίδιος λίγο από το θετικό πνεύμα και την αποφασιστικότητα που βοήθησαν τον νεαρό ήρωα της ταινίας του να αντεπεξέλθει.
Λιγότερο από ένα μήνα μετά, η Fox Searchlight -ένα άλλο ανεξάρτητο παρακλάδι μεγάλου χολιγουντιανού στούντιο -ζήτησε να αγοράσει το φιλμ, ορμώμενη από τα θερμά σχόλια που είχαν φτάσει μέχρι τα αφτιά των ανθρώπων της και να το υποβάλει στο ετήσιο φεστιβάλ του Τορόντο.
Η έκπληξη από τον Καναδά
Το «Slumdog Millionaire» έφτασε στην πόλη του Καναδά σεμνό και χαμηλόφωνο, για να εγκαταλείψει λίγες μέρες μετά το φεστιβάλ με το βραβείο κοινού και εξαιρετικές κριτικές. Στους μήνες που μεσολάβησαν κυκλοφόρησε στις αίθουσες της Αμερικής για να κάνει εκεί ένα μικρό εισπρακτικό θαύμα. Συγκέντρωσε περίπου 80 βραβεία, κέρδισε και τις τέσσερις Χρυσές Σφαίρες και διεκδικεί τώρα δέκα υποψηφιότητες στα Οσκαρ!
Σε μια χρονιά που τα προγνωστικά έλεγαν ότι η Ακαδημία θα αφουγκραζόταν τα φιλελεύθερα σημεία των καιρών και θα επέλεγε να βραβεύσει προοδευτικές ταινίες όπως το «Milk» του Γκας Βαν Σαντ ή μαζικής απήχησης δημιουργίες που προδίδουν την έφεση του Χόλιγουντ προς το σκοτεινότερο και το πιο σκεπτόμενο (κάτι που συμβαίνει με την «Απίστευτη ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον» του Ντέιβιντ Φίντσερ), το αουτσάιντερ του Μπόιλ μοιάζει πλέον βέβαιο ότι θα κερδίσει τόσο το χρυσό αγαλματίδιο καλύτερης σκηνοθεσίας, όσο και εκείνο για την καλύτερη ταινία.
Μια πιο προσεκτική ματιά στην περίπτωση του «Slumdog Millionaire», εντούτοις, εξηγεί γιατί ένα δράμα που εκτυλίσσεται στις πιο εξαθλιωμένες περιοχές της Ινδίας, περιέχει σκληρές σκηνές ανθρώπινης κακομεταχείρισης και ερμηνεύεται από ένα παντελώς άγνωστο επιτελείο ηθοποιών, δημιουργεί τέτοιο αντίκτυπο στους θεατές.
Η απάντηση είναι απλή: αντλώντας από τη φανταχτερή αισθητική των διάσημων μελό του Μπόλιγουντ στα οποία η ταινία του παραπέμπει, ο Μπόιλ μετατρέπει μια κοινότοπη πλοκή σε ένα ουμανιστικό παραμύθι που πάλλεται από ζωντάνια, βουλιάζει στα χρώματα και φροντίζει με πανούργο τρόπο ώστε ακόμη και τα πιο δυσάρεστα σημεία κοινωνικής πραγματικότητας τα οποία αγγίζει να απεικονίζονται με τρόπο ελκυστικό.
Η προβολή του «Slumdog Millionaire» συμπίπτει, εν τω μεταξύ, ιδανικά και με μια όλο και πιο επιτακτική ανάγκη για λίγη κινηματογραφική απόδραση. Οταν η απόδραση αυτή σερβίρεται με κάποια επίφαση κοινωνικής ευσυνειδησίας, τότε γίνεται ακόμη πιο εύκολο οι κριτικοί και οι ψηφοφόροι των Οσκαρ να της παραδοθούν.
Ο απλοϊκός φόρος τιμής του Μπόιλ στο ανθρώπινο σθένος, την ανάγκη της ελπίδας και την ισχύ του έρωτα είναι φαβορί επειδή προσφέρει το τέλειο αντίδοτο στον κυνισμό των ημερών, προτείνοντας αισιοδοξία, χαμόγελο και μια παλιομοδίτικη αντίληψη περί ρομαντισμού.
Θα θυμόμαστε, ωστόσο, το «Slumdog Mil-lionaire» χρόνια μετά την νικητήρια βραδιά του στα Οσκαρ;
- Του ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΙΚΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ / 7 - 15/02/2009
No comments:
Post a Comment