Η Ελλάδα ... δραπετεύει!

Σταμάτη Τσαρούχα «Carousel»

Τρεις νέες ελληνικές ταινίες την ίδια βδομάδα στις αίθουσες, οι οποίες στενάζουν κάτω από τον αμερικάνικο πολιτιστικό ιμπεριαλισμό, θα ήταν, αν οι ταινίες θα ανταποκρίνονταν στοιχειωδώς, μια περήφανη εθνική πολιτιστική νίκη! Δυστυχώς η ποσότητα, κόντρα στη γνωστή φιλοσοφική άποψη, περί ποσότητας και ποιότητας, αυτή τη φορά, και αυτή τη φορά θα έλεγα, ήταν άσφαιρη. Και οι τρεις ταινίες πυροβολούν (με άσφαιρα πυρά) στο αέρα!

• Η ταινία του Σταμάτη Τσαρουχά, «Carousel», ενώ διαθέτει ένα ενδιαφέρον κοινωνικό θέμα, το βιασμό μιας νέας γυναίκας από τον πατριό της και τις επιπτώσεις στον ψυχισμό της, και στη συνέχεια της ζωής της (στηρίζεται στο ομότιτλο βιβλίο της Σοφίας Σωτηρίου, η οποία έγραψε και το σενάριο), δυστυχώς, δεν ευτύχισε στη μεταφορά του στον κινηματογράφο (ούτε σεναριακά). Ο έμπειρος, θα έλεγα, σκηνοθέτης (το «Carousel» είναι η τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του), δεν κατάφερε, ούτε μια στιγμή, να μας «μαγέψει»! Ηταν όλα τόσο κλασικά κακοφτιαγμένα, και κακοπαιγμένα, που σε εξουδετέρωναν και σε αποστασιοποιούσαν! Ούτε μια στιγμή δεν συνέλαβα τον εαυτό μου να πονάει.
• Ο Κώστας Ζάπας, με τις «Μικρές Ελευθερίες» του, προσπαθεί, με πολύ κοντινά πλάνα, με εγκεφαλική σύλληψη του θέματος, και με γυμνά ταλαιπωρημένα κορμιά, να μας ...ξεγελάσει. Επί 82 ολόκληρα λεπτά ακούμε κραυγές και βλέπουμε όλες τις λεπτομέρειες των κορμιών των ηθοποιών (μαζί και τα γενετήσια όργανά τους) αλλά ιστορία δεν βλέπουμε! Και δεν βλέπουμε ιστορία, γιατί δεν υπάρχει! Στη θέση της ιστορίας, λοιπόν, έχουμε μικρούς και ερασιτεχνικούς αυτοσχεδιασμούς. Από τους οποίους, αν διαθέτεις μαντικές ικανότητες, μπορείς να συμπεράνεις ότι στην οθόνη διαδραματίζονται εκπορνεύσεις (πατέρας εκπορνεύει την κόρη του και προσπαθεί να κάνει πόρνο και το γιο του), αιμομιξίες (κόρη και γιος), βία, και πολλοί εμετοί! Ο Κώστας Ζάπας, ωστόσο, διαθέτει κινηματογραφική ματιά, η οποία, φυσικά, σκορπάει στον άνεμο, αφού ο ίδιος, φαίνεται, ζει στον κόσμο του!

• Αλέξη Καρδαρά «Γκίνες»

  Χειρότερη και από τις δύο παραπάνω είναι η ταινία του Αλέξη Καρδαρά, «Γκίνες». Αντικειμενικά είναι η πιο ...επαγγελματική! Ο σκηνοθέτης έχει καταχτήσει τους (εμπορικούς) κανόνες!Το θέμα της, ωστόσο, δε φτάνει ούτε για την τηλεόραση (την οποία αντιγράφει). Νεαρός ψάχνει θησαυρό και μέχρι να τον βρει προλαβαίνει να ερωτευτεί, ενώ γύρω του η οθόνη γεμίζει (από ατυχήματα και όχι από εγκλήματα) πτώματα. Μια «μαύρη» κωμωδία, που δε βγάζει γέλιο! Και δε βγάζει γέλιο, γιατί χάνεται ανάμεσα στην περιπέτεια και στην κωμωδία. Και δε βγάζει γέλιο, επίσης, γιατί είναι μια τετριμμένη ιστορία που ερμηνεύεται (και από καλούς ηθοποιούς, μάλιστα, Αντώνη Καφετζόπουλο, Ακης Σακελαρίου, Στέλιος Μάινας, π.χ.) με πολύ τετριμμένο, κακό και τηλεοπτικό τρόπο!

Κώστα Ζάπα «Μικρές ελευθερίες»