Η προβολή, στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ, της ανεξάρτητης αμερικανικής ταινίας «Χαρούμενα δάκρυα» του Μίτσελ Λιχτενστάιν έδωσε την ευκαιρία στις ηθοποιούς Ντέμι Μουρ και Πάρκερ Πόουζι να βρεθούν στο Βερολίνο, μαζί με τον σκηνοθέτη τους, για να την παρουσιάσουν στο κοινό.
«Κάθε ταινία στην οποία αποφασίζεις να συμμετάσχεις έχει τα ρίσκα της, είτε αυτή είναι ανεξάρτητη παραγωγή είτε παραγωγή του Χόλιγουντ» απάντησε η Μουρ σε ερώτηση δημοσιογράφου αν της αρέσει να ρισκάρει παίζοντας σε ανεξάρτητη παραγωγή. Και πρόσθεσε: «Οταν έχεις σκηνοθέτες όπως ο Μίτσελ Λίχτενσταϊν και τους εμπιστεύεσαι, το ρίσκο είναι μικρότερο. Εκείνο ακόμα που με τραβά σε μια ταινία είναι το με ποιους θα εργαστώ, πόση εμπιστοσύνη μπορώ να τους έχω και πόσο ελκυστικό είναι το υλικό που μου προσφέρουν. Μπορεί τα φεστιβάλ να ελκύουν τους σκηνοθέτες επειδή δίνουν βραβεία, αλλά εμένα μου αρέσει απλώς που βρίσκομαι εδώ στο Βερολίνο· τέτοια πράγματα με κάνουν ευτυχισμένη».
Σε ερώτηση γιατί για ένα διάστημα έκανε λιγότερες ταινίες η Ντέμι Μουρ τόνισε: «Εκείνο που προέχει είναι η οικογένεια και για ένα διάστημα αφιερώθηκα σ' αυτή. Βέβαια αυτό δεν με εμπόδισε να γυρίσω μερικές ταινίες. Αυτό όμως που με ενδιαφέρει είναι να είμαι πρώτα εντάξει με τον εαυτό μου».
Με την επιστροφή δύο αδελφών στο πατρικό τους σπίτι για να φροντίσουν τον 70χρονο πατέρα τους (Ριπ Τορν), που πάσχει από γεροντική άνοια, καταπιάνονται τα «Χαρούμενα δάκρυα», δεύτερη ταινία του Μίτσελ Λίχτενσταϊν. Η Λόρα (Ντέμι Μουρ) είναι προσγειωμένη και ρεαλίστρια, ενώ η Τζέιν (Πάρκερ Πόουζι) πιστεύει πως ο πατέρας τους είναι υγιής κι όταν η ίδια δεν μπορεί ν' αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, καταφεύγει στη φαντασία. Ο Λίχτενσταϊν χρησιμοποιεί το θέμα της αρρώστιας του πατέρα, που σύντομα θα τον οδηγήσει στον θάνατο, για να φτιάξει το πορτρέτο της τριμελούς αυτής οικογένειας καθώς και της αλλόκοτης νοσοκόμας (Ελέν Μπερστίν) που τον φροντίζει. Παράλληλα παρουσιάζει και τα διάφορα άλλα προβλήματα που έχει ν' αντιμετωπίσει η οικογένεια. Ευκαιρία για να φτιάξει σκηνές στις οποίες κυριαρχεί το χιούμορ και το φαντεζίστικο στοιχείο (ιδιαίτερα στα όνειρα και στις φαντασίες της Τζέιν). Υπάρχουν όμως στιγμές που ο ρυθμός πλατειάζει και χρειαζόταν ένα πιο σφιχτό μοντάζ. Στα συν της ταινίας οι καλές ερμηνείες και των τεσσάρων πρωταγωνιστών.
Ενδιαφέρον είναι το θέμα της γαλλικής ταινίας «Η μέρα της φούστας» του Ζαν-Πολ Λίλιενφελντ («Πανόραμα»). Μια δασκάλα με μοντέρνες ιδέες διδάσκει σε ένα από τα υποβαθμισμένα περίχωρα του Παρισιού. Οι μαθητές της την αντιμετωπίζουν με βρισιές, σεξουαλικά υπονοούμενα, ακόμη και επιθέσεις. Αποτέλεσμα είναι να χάνει προσωρινά τον έλεγχο όταν παίρνει στα χέρια της ένα πιστόλι που κρύβει μαθητής της. Η ταινία θα μπορούσε να μετατραπεί σε μια άλλη εκδοχή τού «Ανάμεσα στους τοίχους», το σενάριο όμως παραμένει σχηματικό, συχνά κραυγαλέο, η σκηνοθεσία μέτρια, ενώ η Ιζαμπέλ Αντζανί ερμηνεύει με υπερβολή τον ρόλο της δασκάλας.
Η Ελλάδα κάνει την παρουσία της απόψε, Πέμπτη, στο επίσημο τμήμα της Μπερλινάλε με την προβολή, εκτός συναγωνισμού, της «Σκόνης του χρόνου» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, με την παρουσία του σκηνοθέτη και των πρωταγωνιστών του. Μετά την προβολή το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου διοργανώνει δεξίωση και δείπνο, με αφορμή όχι μόνο τον Αγγελόπουλο, αλλα και τον «Παράδεισο στη Δύση» του Κώστα Γαβρά, ταινία με την οποία κάνει επίσημη λήξη το 59ο Φεστιβάλ του Βερολίνου. Στην προβολή θα παραστούν ο Κώστας Γαβράς και οι βασικοί πρωταγωνιστές του. *
Σε ερώτηση γιατί για ένα διάστημα έκανε λιγότερες ταινίες η Ντέμι Μουρ τόνισε: «Εκείνο που προέχει είναι η οικογένεια και για ένα διάστημα αφιερώθηκα σ' αυτή. Βέβαια αυτό δεν με εμπόδισε να γυρίσω μερικές ταινίες. Αυτό όμως που με ενδιαφέρει είναι να είμαι πρώτα εντάξει με τον εαυτό μου».
Με την επιστροφή δύο αδελφών στο πατρικό τους σπίτι για να φροντίσουν τον 70χρονο πατέρα τους (Ριπ Τορν), που πάσχει από γεροντική άνοια, καταπιάνονται τα «Χαρούμενα δάκρυα», δεύτερη ταινία του Μίτσελ Λίχτενσταϊν. Η Λόρα (Ντέμι Μουρ) είναι προσγειωμένη και ρεαλίστρια, ενώ η Τζέιν (Πάρκερ Πόουζι) πιστεύει πως ο πατέρας τους είναι υγιής κι όταν η ίδια δεν μπορεί ν' αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, καταφεύγει στη φαντασία. Ο Λίχτενσταϊν χρησιμοποιεί το θέμα της αρρώστιας του πατέρα, που σύντομα θα τον οδηγήσει στον θάνατο, για να φτιάξει το πορτρέτο της τριμελούς αυτής οικογένειας καθώς και της αλλόκοτης νοσοκόμας (Ελέν Μπερστίν) που τον φροντίζει. Παράλληλα παρουσιάζει και τα διάφορα άλλα προβλήματα που έχει ν' αντιμετωπίσει η οικογένεια. Ευκαιρία για να φτιάξει σκηνές στις οποίες κυριαρχεί το χιούμορ και το φαντεζίστικο στοιχείο (ιδιαίτερα στα όνειρα και στις φαντασίες της Τζέιν). Υπάρχουν όμως στιγμές που ο ρυθμός πλατειάζει και χρειαζόταν ένα πιο σφιχτό μοντάζ. Στα συν της ταινίας οι καλές ερμηνείες και των τεσσάρων πρωταγωνιστών.
Ενδιαφέρον είναι το θέμα της γαλλικής ταινίας «Η μέρα της φούστας» του Ζαν-Πολ Λίλιενφελντ («Πανόραμα»). Μια δασκάλα με μοντέρνες ιδέες διδάσκει σε ένα από τα υποβαθμισμένα περίχωρα του Παρισιού. Οι μαθητές της την αντιμετωπίζουν με βρισιές, σεξουαλικά υπονοούμενα, ακόμη και επιθέσεις. Αποτέλεσμα είναι να χάνει προσωρινά τον έλεγχο όταν παίρνει στα χέρια της ένα πιστόλι που κρύβει μαθητής της. Η ταινία θα μπορούσε να μετατραπεί σε μια άλλη εκδοχή τού «Ανάμεσα στους τοίχους», το σενάριο όμως παραμένει σχηματικό, συχνά κραυγαλέο, η σκηνοθεσία μέτρια, ενώ η Ιζαμπέλ Αντζανί ερμηνεύει με υπερβολή τον ρόλο της δασκάλας.
Η Ελλάδα κάνει την παρουσία της απόψε, Πέμπτη, στο επίσημο τμήμα της Μπερλινάλε με την προβολή, εκτός συναγωνισμού, της «Σκόνης του χρόνου» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, με την παρουσία του σκηνοθέτη και των πρωταγωνιστών του. Μετά την προβολή το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου διοργανώνει δεξίωση και δείπνο, με αφορμή όχι μόνο τον Αγγελόπουλο, αλλα και τον «Παράδεισο στη Δύση» του Κώστα Γαβρά, ταινία με την οποία κάνει επίσημη λήξη το 59ο Φεστιβάλ του Βερολίνου. Στην προβολή θα παραστούν ο Κώστας Γαβράς και οι βασικοί πρωταγωνιστές του. *
- Του ΝΙΝΟΥ ΦΕΝΕΚ ΜΙΚΕΛΙΔΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 12/02/2009
No comments:
Post a Comment