«Ξέρω ότι υπάρχουν ηθοποιοί εκεί έξω που παρουσιάζουν τον εαυτό τους σαν ψύχραιμοι γάτοι, αλλά καλύτερα να βγάλεις το κοστούμι της ψυχραιμίας αν θέλεις να ερμηνεύσεις». Ο Φίλιπ Σίμουρ Χόφμαν έχει συμπληρώσει 17 χρόνια καριέρας στο σινεμά κι έχει κάνει 40 ταινίες. Ανάμεσα σε αυτές και η «Αμφιβολία» για την οποία είναι υποψήφιος για Όσκαρ, ενώ στις Χρυσές Σφαίρες νικήθηκε από τον Μίκι Ρουρκ στον «Παλαιστή».
Κι όπως συμβαίνει συνήθως με τον Χόφμαν πάλεψε για τον ρόλο του ιερέα Φλιν. Η ταινία περιστρέφεται γύρω από το ερώτημα της ενοχής του ιερέα και ο Χόφμαν του δίνει τον χαρακτήρα του μεταρρυθμιστή, ενός ανθρώπου που νοιάζεται για τη φιλοσοφική διάσταση της θρησκείας και κατά πόσον είναι ανεκτική.
«Έκανα τη σχετική έρευνά μου κι ανάμεσα σε πολλά άλλα πήγα και στην εκκλησία. Ως παιδί ήμουν αφοσιωμένος και παρακολουθούσα τη Λειτουργία. Όμως βαριόμουν. Τώρα νιώθω το αντίθετο: μία καλή Λειτουργία είναι σαν το θέατρο (σ.σ.: η «Αμφιβολία» ήταν, καταρχάς, θεατρικό έργο). Συνδυάζει την πολιτική σκηνή με την Αγία Γραφή και σκέφτηκα πως κάτι μπορώ να κάνω με αυτό. Είναι σαν ένας δάσκαλος να αναγνωρίζει το σχολείο όπου μαθήτευσε».
Από τότε που η «Αμφιβολία»
βγήκε στις αίθουσες, ο κόσμος άρχισε να ρωτάει τον βραβευμένο με Όσκαρ ηθοποιό (για την ερμηνεία του Τρούμαν Καπότε στην ταινία «Εν Ψυχρώ») αν ο ιερέας Φλιν είναι πράγματι ένοχος. «Ποτέ δε θα έλεγα αν είναι αθώος ή ένοχος, γιατί σε αυτήν την ταινία βλέπω κάτι μεγαλύτερο», απαντά ο Χόφμαν, 4 1 ετών.
«Το σημαντικό είναι ότι μιλάει για την επιθυμία μας να είμαστε βέβαιοι για κάτι και να πούμε: “Πιστεύω ότι αυτό είναι το σωστό, το λάθος, το μαύρο, το λευκό”. Να έχεις την αυτοπεποίθηση ότι ξυπνάς και ζεις τη ζωή σου και είσαι περήφανος, αντί να ζεις στην πραγματικότητα που λέει ότι όλος ο κόσμος είναι ένα χάλι. Προσωπικά», λέει ο Χόφμαν, «νιώθω αμηχανία από αυτήν την ακαταστασία. Όμως αναγνωρίζω την απόλυτη αναγκαιότητά της. Και είναι αναπόφευκτο για μένα να παίξω έναν ρόλο όπως του ιερέα Φλιν. Γιατί θέλω να κάνω μόνο πράγματα για τα οποία νιώθω μεγάλο πάθος».
Κι όπως συμβαίνει συνήθως με τον Χόφμαν πάλεψε για τον ρόλο του ιερέα Φλιν. Η ταινία περιστρέφεται γύρω από το ερώτημα της ενοχής του ιερέα και ο Χόφμαν του δίνει τον χαρακτήρα του μεταρρυθμιστή, ενός ανθρώπου που νοιάζεται για τη φιλοσοφική διάσταση της θρησκείας και κατά πόσον είναι ανεκτική.
«Έκανα τη σχετική έρευνά μου κι ανάμεσα σε πολλά άλλα πήγα και στην εκκλησία. Ως παιδί ήμουν αφοσιωμένος και παρακολουθούσα τη Λειτουργία. Όμως βαριόμουν. Τώρα νιώθω το αντίθετο: μία καλή Λειτουργία είναι σαν το θέατρο (σ.σ.: η «Αμφιβολία» ήταν, καταρχάς, θεατρικό έργο). Συνδυάζει την πολιτική σκηνή με την Αγία Γραφή και σκέφτηκα πως κάτι μπορώ να κάνω με αυτό. Είναι σαν ένας δάσκαλος να αναγνωρίζει το σχολείο όπου μαθήτευσε».
Από τότε που η «Αμφιβολία»
βγήκε στις αίθουσες, ο κόσμος άρχισε να ρωτάει τον βραβευμένο με Όσκαρ ηθοποιό (για την ερμηνεία του Τρούμαν Καπότε στην ταινία «Εν Ψυχρώ») αν ο ιερέας Φλιν είναι πράγματι ένοχος. «Ποτέ δε θα έλεγα αν είναι αθώος ή ένοχος, γιατί σε αυτήν την ταινία βλέπω κάτι μεγαλύτερο», απαντά ο Χόφμαν, 4 1 ετών.«Το σημαντικό είναι ότι μιλάει για την επιθυμία μας να είμαστε βέβαιοι για κάτι και να πούμε: “Πιστεύω ότι αυτό είναι το σωστό, το λάθος, το μαύρο, το λευκό”. Να έχεις την αυτοπεποίθηση ότι ξυπνάς και ζεις τη ζωή σου και είσαι περήφανος, αντί να ζεις στην πραγματικότητα που λέει ότι όλος ο κόσμος είναι ένα χάλι. Προσωπικά», λέει ο Χόφμαν, «νιώθω αμηχανία από αυτήν την ακαταστασία. Όμως αναγνωρίζω την απόλυτη αναγκαιότητά της. Και είναι αναπόφευκτο για μένα να παίξω έναν ρόλο όπως του ιερέα Φλιν. Γιατί θέλω να κάνω μόνο πράγματα για τα οποία νιώθω μεγάλο πάθος».
Της Lynn Ηirschberg, Επιμέλεια: Έφη Φαλίδα, ΤΑ ΝΕΑ: Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009
No comments:
Post a Comment