Αφιέρωμα για το σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο στην Αίγυπτο

«Μέρες σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου», ζει από σήμερα το Κάιρο σε ένα αφιέρωμα με ελληνικές ταινίες της μεγάλης οθόνης, που διοργανώνει το παράρτημα Αλεξάνδρειας του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού.

Πρόκειται για πρόσφατες κινηματογραφικές παραγωγές, με θέματα που αντλούνται από την ζωή του Καβάφη, τη νοσταλγία για την οριστικά χαμένη παιδική ηλικία, αλλά και την ελληνική μετανάστευση στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη, μέσα από παραγωγές όπως: «Καβάφης», «Έντουαρτ», «Ρeppermint», «Απ' το χιόνι», «Λιούμπη», «Πολίτικη κουζίνα».

Οι προβολές θα συνεχιστούν έως τις 13 Φεβρουαρίου στην Όπερα του Καΐρου. Θα ακολουθήσουν προβολές ταινιών στη Σχολή Κινηματογράφου της Ακαδημίας Τεχνών της πόλης αλλά και στην Νταμανχούρ με την ευκαιρία των εγκαινίων της Βιβλιοθήκης του Ιδρύματος Σουζάνας Μουμπάρακ.

Το αφιέρωμα θα κλείσει με προβολές στο Μέγαρο Πολιτισμού, στην Αλεξάνδρεια, την πρώτη εβδομάδα του Μαρτίου.

Στο σημείωμά του για το ελληνικό κινηματογραφικό αφιέρωμα στο Κάιρο και τις άλλες αιγυπτιακές πόλεις, ο διευθυντής Παραρτήματος Αλεξάνδρειας του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού, Μανόλης Μαραγκούλης, τονίζει, μεταξύ άλλων, πως «ο Έλληνας, στο διαρκές ταξίδι της περιπλάνησης και διασποράς του σε όλα τα μέρη της γης, κουβαλά συνήθως μαζί του δύο αποσκευές: την εμπορεία και τη θεωρία. Η περιέργεια να εξερευνήσει και να γνωρίσει τους άλλους λαούς και τους ξένους τόπους συνοδεύει πάντοτε την αδήριτη ανάγκη να βρει λύσεις στα βιοτικά του προβλήματα. Οι καινούριες πόλεις, τις οποίες χτίζουν για να κατοικήσουν οι ξενιτεμένοι Έλληνες, ευημερούν και γίνονται ονομαστά κέντρα παραγωγής γνώσης. Πόλεις ορόσημα μέσα στη μακραίωνη πορεία του ελληνισμού, όπως η Αλεξάνδρεια, η Σμύρνη, η Κωνσταντινούπολη, η Μασσαλία, η Οδησσός γίνονται σταθμοί της αέναης περιπλάνησης του Έλληνα. Αναμενόμενο, λοιπόν, ήταν το θέμα της Οδύσσειάς του να αποτελέσει ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης για τη λογοτεχνία και τις άλλες μορφές τέχνης από την εποχή του Ομήρου μέχρι τη νεότερη περίοδο του Καβάφη και του Σεφέρη», και καταλήγει: «Ωστόσο, μέσα στον αιώνα, πολλά από τα ιστορικά κέντρα του περιφερειακού ελληνισμού φθίνουν, ενώ η νοσταλγία για αυτούς τους χαμένους τόπους αποτελεί μια καινούρια θεματική που εμπνέει τη φαντασία των καλλιτεχνών, ανάμεσα σ’ αυτούς και τους κινηματογραφιστές.

Τα είκοσι τελευταία χρόνια η Ελλάδα αρχίζει να γίνεται τόπος προορισμού μεγάλου κύματος μεταναστών από τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, τη Μέση Ανατολή ακόμη και από το Πακιστάν. Εύλογο είναι, λοιπόν, αυτοί οι μετασχηματισμοί της ελληνικής κοινωνίας να αποτελέσουν γόνιμο έδαφος για την αναπαράστασή τους στην τέχνη του κινηματογράφου».

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από AΠΕ