Η «Στρέλλα» δεν είναι μακριά από την τρέλα ή την απόλυτη ελευθερία και ως τρανσέξουαλ ηρωίδα του Πάνου Χ. Κούτρα τολμά το άλμα. Ώς το Φεστιβάλ Βερολίνου Νεαρή πόρνη και τρανσέξουαλ στη σημερινή Αθήνα η Στέλλα, που οι φίλες της την αποκαλούν «Στρέλλα» λόγω της ακραίας συμπεριφοράς της. Κι όμως, το 59ο Φεστιβάλ Βερολίνου τόλμησε να την επιλέξει και να την εντάξει στο δημοφιλές πρόγραμμά του «Πανόραμα», στο οποίο έχει να πάει ελληνική ταινία από τον «Όμηρο» του Κωνσταντίνου Γιάνναρη, το 2005.
Και να φανταστεί κανείς ότι ακόμη και στο Φεστιβάλ ο Πάνος Χ. Κούτρας πηγαίνει με δικά του έξοδα, καθώς δεν του τα καλύπτει το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, που δεν χρηματοδότησε-όπως και ιδιώτες παραγωγοί- την ταινία του, που η Μπερλινάλε επέλεξε «με κλειστά μάτια»... Στο Φεστιβάλ Βερολίνου «θα υπάρχει πολύ greek kefi» κατά τον Πάνο Χ. Κούτρα, καθώς εκτός από τη δική του ταινία, θα προβληθούν «Η σκόνη του χρόνου» του Θόδωρου Αγγελόπουλου και ο «Παράδεισος στη Δύση» του Κώστα Γαβρά.
«Προχθές μου αρνήθηκαν πάλι από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου οικονομική στήριξη», μας λέει ο Πάνος Χ. Κούτρας. «Είναι η τρίτη κατά σειρά απόρριψη. Είμαι καταχρεωμένος και δεν ξέρω τι θα κάνω. Δεν καταλαβαίνω τι έχουν πάθει με μένα και την ταινία μου»!
ΙΝFΟ: Η «Στρέλλα» του Πάνου Χ. Κούτρα θα προβληθεί στις 10 Φεβρουαρίου στο «Πανόραμα» του 59ου Φεστιβάλ Βερολίνου.
Ήρωες της ταινίας είναι ένας 48χρονος (Γιάννης Κοκιασμένος) ο οποίος ύστερα από 15 χρόνια αποφυλακίζεται και η αγοραία συνεύρεσή του με μια τρανσέξουαλ (Μίνα Ορφανού) στη συνέχεια θα εξελιχθεί σε σχέση πάθους... Και μέσα απ΄ αυτήν έχουμε «μια ιστορία που έχει στόχο να μιλήσει για τη σημασία της αποδοχής του διαφορετικού, την ανάγκη για συμφιλίωση, τον αλληλοσεβασμό και τέλος για την αγάπη πέρα και πάνω από κάθε σύμβαση», κατά τον σκηνοθέτη.
Τι ψάχνουν να βρουν οι δύο ήρωες;
«Πολλά. Πάνω και πέρα απ΄ όλα ψάχνουν να βρουν λύτρωση μέσα από την αγάπη. Τη συμφιλίωση και την αποδοχή ο ένας από τον άλλον, αλλά και οι δύο από τον εαυτό τους και τέλος από την κοινωνία».
Την εποχή του «Άγγελου» του Καντακουζηνού η ελληνική κοινωνία είχε σοκαριστεί από μια τραβεστί. Τ ώρα, μια τρανσέξουαλ;
«Δεν έχω ιδέα πώς θα αντιδράσει το κοινό με την ταινία. Ελπίζω θετικά. Όσο για το αν θα πάθει σοκ, καλό είναι να αρχίσουν να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα! Σοκ παθαίνεις από τη διαφθορά μιας κυβέρνησης, από τις ατιμώρητες κοινωνικές αδικίες που διαπράττονται καθημερινά σε αδύναμες κοινωνικές ομάδες, από την παρακμή στην οποία βρίσκεται πολιτιστικά η χώρα και από άλλα πολλά. Δεν μπορείς να παθαίνεις σοκ από έναν άνθρωπο που έχει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού και του σεξουαλικού του προσανατολισμού».
Είναι πιο ανοιχτή η ελληνική κοινωνία σήμερα σε θέματα ομοφυλοφιλίας ή αλλαγής φύλου;
«Νομίζω πως είναι πιο μπλαζέ. Η συντηρητική, επαρχιώτικη, ελληνορθόδοξη, μικροαστική αντιμετώπιση σε θέματα σεξουαλικού περιεχομένου συνεχίζει να υπάρχει».
Ποιοι είναι οι λόγοι που οι κοινωνίες δεν αποδέχονται τις διαφορετικές ερωτικές επιλογές;
«Η πλειονότητα των κοινωνιών του δυτικού κόσμου αποδέχεται πλήρως και σέβεται τον διαφορετικό ερωτικό προσανατολισμό. Επίσης δεν πρόκειται για επιλογή! Δεν αποφασίζεις μια μέρα "α! Εγώ τώρα θα γίνω λεσβία ή γκέι. Είσαι ό,τι είσαι, θέλειςδεν θέλεις η ερωτική επιθυμία είναι πιο δυνατή από οποιαδήποτε συνειδητή επιλογή. Τώρα, στις μουσουλμανικές χώρες υπάρχει μεγάλο πρόβλημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά όχι μόνο για τους γκέι, τις λεσβίες κ.ά. Πρώτα απ΄ όλα υπάρχει για τις γυναίκες, για τα παιδιά και ούτω καθεξής. Είναι θλιβερό».
Σινεμά έξω από την καθημερινότητα
Από την πρώτη ταινία σας, την «Επίθεση του γιγαντιαίου μουσακά», διακρίνεστε για μια διαφορετική, προκλητική θεματολογία. Γιατί;
«Κάθε δημιουργός έχει μια διαφορετική γραφή, αλλιώς δεν θα ήταν δημιουργός. Πιστεύω πως στην τέχνη, εν αντιθέσει με την πραγματική ζωή, δεν υπάρχουν όρια και αυτό είναι κάτι που είναι συναρπαστικό. Μπορείς να πεις, να κάνεις και να δεις ό,τι θέλεις. Είναι συναρπαστικό να εξερευνάς θέματα και εικόνες που δεν θα μπορούσες στην καθημερινότητά σου. Αυτό κάνω».
«Πολλά. Πάνω και πέρα απ΄ όλα ψάχνουν να βρουν λύτρωση μέσα από την αγάπη. Τη συμφιλίωση και την αποδοχή ο ένας από τον άλλον, αλλά και οι δύο από τον εαυτό τους και τέλος από την κοινωνία».
Την εποχή του «Άγγελου» του Καντακουζηνού η ελληνική κοινωνία είχε σοκαριστεί από μια τραβεστί. Τ ώρα, μια τρανσέξουαλ;
«Δεν έχω ιδέα πώς θα αντιδράσει το κοινό με την ταινία. Ελπίζω θετικά. Όσο για το αν θα πάθει σοκ, καλό είναι να αρχίσουν να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα! Σοκ παθαίνεις από τη διαφθορά μιας κυβέρνησης, από τις ατιμώρητες κοινωνικές αδικίες που διαπράττονται καθημερινά σε αδύναμες κοινωνικές ομάδες, από την παρακμή στην οποία βρίσκεται πολιτιστικά η χώρα και από άλλα πολλά. Δεν μπορείς να παθαίνεις σοκ από έναν άνθρωπο που έχει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού και του σεξουαλικού του προσανατολισμού».
Είναι πιο ανοιχτή η ελληνική κοινωνία σήμερα σε θέματα ομοφυλοφιλίας ή αλλαγής φύλου;
«Νομίζω πως είναι πιο μπλαζέ. Η συντηρητική, επαρχιώτικη, ελληνορθόδοξη, μικροαστική αντιμετώπιση σε θέματα σεξουαλικού περιεχομένου συνεχίζει να υπάρχει».
Ποιοι είναι οι λόγοι που οι κοινωνίες δεν αποδέχονται τις διαφορετικές ερωτικές επιλογές;
«Η πλειονότητα των κοινωνιών του δυτικού κόσμου αποδέχεται πλήρως και σέβεται τον διαφορετικό ερωτικό προσανατολισμό. Επίσης δεν πρόκειται για επιλογή! Δεν αποφασίζεις μια μέρα "α! Εγώ τώρα θα γίνω λεσβία ή γκέι. Είσαι ό,τι είσαι, θέλειςδεν θέλεις η ερωτική επιθυμία είναι πιο δυνατή από οποιαδήποτε συνειδητή επιλογή. Τώρα, στις μουσουλμανικές χώρες υπάρχει μεγάλο πρόβλημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά όχι μόνο για τους γκέι, τις λεσβίες κ.ά. Πρώτα απ΄ όλα υπάρχει για τις γυναίκες, για τα παιδιά και ούτω καθεξής. Είναι θλιβερό».
Σινεμά έξω από την καθημερινότητα
Από την πρώτη ταινία σας, την «Επίθεση του γιγαντιαίου μουσακά», διακρίνεστε για μια διαφορετική, προκλητική θεματολογία. Γιατί; «Κάθε δημιουργός έχει μια διαφορετική γραφή, αλλιώς δεν θα ήταν δημιουργός. Πιστεύω πως στην τέχνη, εν αντιθέσει με την πραγματική ζωή, δεν υπάρχουν όρια και αυτό είναι κάτι που είναι συναρπαστικό. Μπορείς να πεις, να κάνεις και να δεις ό,τι θέλεις. Είναι συναρπαστικό να εξερευνάς θέματα και εικόνες που δεν θα μπορούσες στην καθημερινότητά σου. Αυτό κάνω».
Του Παύλου Θ. Κάγιου, ΤΑ ΝΕΑ: Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009
No comments:
Post a Comment