PHOTO GALLERY 
AUDIO Τον προσωρινό, ίσως, τίτλο ανακοίνωσε ο ίδιος χθες στο Μέγαρο Μουσικής, όπου αύριο δίνεται η επίσημη πρεμιέρα της «Σκόνης του χρόνου», παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια.
Την Πέμπτη η ταινία κάνει ευρωπαϊκή πρεμιέρα στην εκτός συναγωνισμού προβολή στην Μπερλινάλε και αρχίζει να προβάλλεται στις αίθουσες όλης της χώρας.
- «Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που σερβίρεται κρύο...»
Ομιλητικός κι ευδιάθετος, οραματιστής κατ’ εξακολούθηση, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος θυμήθηκε χθες τη γενιά του στη Νομική τη δεκαετία του ’50, έκανε αναδρομές στο παρελθόν όταν εν μια νυκτί, μετά το ξύλο που έφαγε απ’ την Αστυνομία το ’63, αποφάσισε να μείνει στην Ελλάδα και να μην επιστρέψει στο Παρίσι, αλλά και για τις κακές κριτικές που πήρε η ταινία του «Ο Θίασος» μετά την πρώτη προβολή στην Ελλάδα, πριν πάει στις Κάννες.
«Εκανα μια προβολή στη Φίνος Φιλμ κι όλοι είχαν βγει έξω με κατεβασμένα κεφάλια. Ανάμεσά τους ήταν κι άνθρωποι που μ’ αγαπούσαν, ο Βασίλης Ραφαηλίδης, ο Λυκουρέσης, ο Μπακογιαννόπουλος… “Θόδωρε, νοσταλγώ τις «Μέρες του ’36»”, μου είπε ο Β. Ραφαηλίδης».
«Μα τι έχω κάνει;», αναρωτήθηκα. «Μετά την προβολή στις Κάννες, ο κόσμος πετάχτηκε όρθιος. Η ταινία έγινε το γεγονός του Φεστιβάλ κι απέσπασε το βραβείο της Διεθνούς Επιτροπής. Οταν γύρισα πίσω, είχα πάρει τις χειρότερες κριτικές για ταινία μου. Ομως, ο καιρός έχει γυρίσματα και η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που σερβίρεται κρύο. Τους σκηνοθέτες, εξάλλου, δεν τους διαλέγει ούτε η κριτική ούτε το κοινό. Τους διαλέγει ο χρόνος», είπε ο Θόδωρος Αγγελόπουλος και μίλησε για το σύνολο της δουλειάς του: «Από την “Αναπαράσταση” έως τη “Σκόνη του χρόνου”, όλες είναι σαν κεφάλαια της ίδιας ταινίας».
Αναφερόμενος στην τελευταία σημείωσε: «Οταν μιλάμε για αυτοβιογραφικά στοιχεία, μιλάμε για όλα για το βλέμμα μας, την ακοή, τα διαβάσματά μας, τα βιώματα, την οικογένειά μας, τη χώρα, την Ιστορία μας. Ολα αυτά μαζί για μένα συνθέτουν αυτό που θα ονόμαζα αυτοβιογραφία του καθενός. Αυτό που ονομάζει ο Χάιντεγκερ “ο χρόνος είμαστε εμείς”. Ετσι, ναι, είναι αυτοβιογραφική ιστορία».
- Εποχές αθωότητας
Χαρακτήρισε εποχή απόλυτης αθωότητας τη δεκαετία του ’50 κι αργότερα του ’60. «Αν και βγαίναμε από έναν πόλεμο, και μάλιστα εμφύλιο, υπήρχε δίψα για ζωή… Ηταν εποχή της αθωότητας, γιατί είχαμε και πιστεύαμε σε μια οραματική σχέση με το μέλλον - αυτό που δεν υπάρχει σήμερα» και μιλώντας για το σήμερα τόνισε: «Ζούμε μια περίοδο κλειστού ορίζοντα. Ενα τοπίο στην ομίχλη, σ’ έναν κόσμο που δεν ξέρει πού πάει, γι’ αυτό και τα παιδιά βγαίνουν στο δρόμο, από διαίσθηση, χωρίς να ξέρουν ότι ανάμεσα στο παιχνίδι του θανάτου βγαίνει μια αλήθεια: Ποιος είναι ο κόσμος σήμερα και πού πάμε; Ποια σχέση με το μέλλον έχει το παρόν;», αναρωτήθηκε ο διεθνής Ελληνας σκηνοθέτης.
Τώρα που η «Σκόνη του χρόνου» βγαίνει στις αίθουσες, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος «εύχεται να διαβαστεί σωστά από το κοινό και όχι σαν μία άλλη ταινία».
- Χορηγίες
Παράλληλα, ο σκηνοθέτης ευχαρίστησε τους χορηγούς της ταινίας, καθώς το κόστος της ξεπέρασε τα 8 εκατομμύρια ευρώ και μεγάλο μέρος δόθηκε «από τα υπουργεία Πολιτισμού της Ρωσίας, της Ιταλίας, της Γερμανίας και φυσικά της Ελλάδας». Ειδική μνεία έκανε ο σκηνοθέτης στην οικονομική βοήθεια που δέχτηκε από τον Θόδωρο και τη Γιάννα Αγγελοπούλου και την Εθνική Τράπεζα. Οπως τόνισε, «χωρίς τη συμβολή τους η ταινία δεν θα μπορούσε να γίνει».
- Αξίζει να σημειωθεί ότι από τις 16 έως τις 20 Φεβρουαρίου το κρατικό γαλλικό ραδιόφωνο ετοιμάζει μεγάλο αφιέρωμα στον Θ. Αγγελόπουλο, στην εκπομπή «Με γυμνή φωνή», με τον Γιώργο Αρχιμανδρίτη.
- ΤΖΕΒΕΛΕΚΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ, Ελεύθερος Τύπος, Τρίτη, 10.02.09
No comments:
Post a Comment