Του απεσταλμένου της Ελευθεροτυπίας ΝΙΝΟΥ ΦΕΝΕΚ ΜΙΚΕΛΙΔΗ
Ενδιαφέρουσα από πλευράς ταινιών η χθεσινή μέρα, με μια πολύ καλή ερμηνεία - αντάξια για το βραβείο του φεστιβάλ, στην ταινία «Η Ρέιτσελ παντρεύεται» του Τζόναθαν Ντέμι, και μια δεύτερη, απολαυστική περιπέτεια κινούμενων σχεδίων από την Ιαπωνία, «The sky crawlers» του Μαμόρου Οσίι. Η χθεσινή, όμως, έκπληξη ήρθε από το τμήμα «Εβδομάδα της Κριτικής» και την τουρκική ταινία «Δυο γραμμές» του νέου σκηνοθέτη Σελίμ Εβτζί.Το γενικά μέτριο όμως επίπεδο των ταινιών, ιδιαίτερα του διαγωνιστικού τμήματος -η ταινία του Αγγελόπουλου που απορρίφθηκε από τον διευθυντή της Μόστρας θα ήταν μέχρι στιγμής, απ' ό,τι είδαμε, αναμφισβήτητα η καλύτερη- οι λιγοστές αμερικανικές συμμετοχές και η πτώση του αριθμού των φετινών θεατών (μέχρι στιγμής 12% λιγότεροι), αλλά και η κριτική που γίνεται από τις ιταλικές εφημερίδες στην επιλογή του προγράμματος, ανάγκασαν τον διευθυντή της 65ης Μόστρας, Μάρκο Μούλερ, να απολογηθεί στους δημοσιογράφους λέγοντας: «Δεν είναι χρονιά μεταβατική, η Μόστρα του κινηματογράφου της Βενετίας καταγράφει το σήμερα και από τις πληροφορίες που ήδη έχουμε μας οδηγούν στο να πούμε ότι τον επόμενο χρόνο θα έχουμε νέα ταλέντα, καθώς και ταινίες από τα μεγάλα στούντιο. Ηδη για το 2009 έχουμε εξασφαλίσει δύο ταινίες από το Χόλιγουντ».
 Ενθουσίασε η ερμηνεία της Ανν Χάθαγουεϊ (αριστερά) και τα προγνωστικά τη θέλουν υποψήφια για το βραβείο στη Βενετία.Οι ταινίες του Ρόμπερτ Ολτμαν (κάτω) έδωσαν την έμπνευση στον Τζόναθαν Ντέμι να γυρίσει τη δική του «Η Ρέιτσελ παντρεύεται» |
Η κριτική φαίνεται και στα έντυπα που μοιράζονται καθημερινά, κάθε χρονιά, στη διάρκεια του φεστιβάλ, επιτρέποντας στο κοινό να εκφράσει τις απόψεις του τόσο για τις ταινίες όσο και γενικότερα για την όλη διοργάνωση. «Δώστε πίσω τα λεφτά μας» είναι ο φετινός τίτλος τους, που εκφράζει και τη στάση του κοινού απέναντι τόσο στο μέτριο γενικά πρόγραμμα όσο και στα 50 ευρώ που πληρώνουν οι συμμετέχοντες -μαζί και οι δημοσιογράφοι- για να αποκτήσουν τα διαπιστευτήρια. Εκατοντάδες είναι ήδη τα έντυπα που έχουν αναρτηθεί (σε τοίχους κοντά στην είσοδο μιας από τις αίθουσες στο κτίριο του Καζίνο, όπου γίνονται και οι δημοσιογραφικές προβολές), με ορισμένα να σχολιάζουν κάποια ταινία ή και να προτείνουν τη βράβευσή της, αρκετά όμως από αυτά βρίζουν κυριολεκτικά τον διευθυντή και την όλη οργάνωση του φεστιβάλ, τονίζοντας τη μετριότητα των ταινιών: «Πού είναι οι ταινίες;», «Μας αρέσει η πασαρέλα», «Στην κορφή του κινηματογράφου ένας άσχετος» και πολλά άλλα.Βασισμένη σ' ένα πολύ ρεαλιστικό σενάριο της Τζένι Λουμέτ -κόρης του σκηνοθέτη Σίντνεϊ Λουμέτ- η ταινία του Τζόναθαν Ντέμι («Η σιωπή των αμνών») αφηγείται τη σχέση και τις συγκρούσεις της Κιμ (Ανν Χάθαγουεϊ), μιας νεαρής γυναίκας που, βγαίνοντας από κλινική απεξάρτησης, πάει στο σπίτι των γονιών της για να παραστεί στον γάμο της αδερφής της.
 |
Η άφιξή της θα οδηγήσει σε συγκρούσεις, καυγάδες, για να μετατραπεί σε καταλυτή ενός δράματος του παρελθόντος (ήταν υπεύθυνη για τον θάνατο του αδερφού της), αποκαλύπτοντας τα προβλήματα μιας δυσλειτουργικής οικογένειας. Με ζωντανούς, ρεαλιστικούς, διανθισμένους και με χιούμορ διαλόγους, πικρές, με ωμότητα συχνά, ατάκες και την κάμερα να παρακολουθεί και να εξετάζει από κοντά τα πρόσωπα, ο Ντέμι έφτιαξε μια δυνατή ταινία, συγγενική με τη θαυμάσια σατιρική κωμωδία «Τα παντρολογήματα» του Ρόμπερτ Ολτμαν.«Ηθελα πάντα να δουλέψω με την Ανν (Χάθαγουεϊ)», ανάφερε στη συνέντευξη Τύπου ο Ντέμι, «από την πρώτη στιγμή που την είδα». Ενώ, σχολιάζοντας το γύρισμα της ταινίας, πρόσθεσε: «Θελήσαμε να φτιάξουμε ένα είδος όμορφου home-movie, που να μοιάζει να είχε γυριστεί με ψηφιακή κάμερα από κάποιο φίλο ή και το φάντασμα ενός από τους χαρακτήρες, που ο θάνατός του έχει στοιχειώσει τα μέλη της οικογένειας. Η έμπνευση όμως για την ταινία ήταν η αγάπη μου για τις ταινίες του Ρόμπερτ Ολτμαν και άλλες αμερικανικές ταινίες που επέλεξαν μιαν άλλη προσέγγιση από τις συνηθισμένες απόψεις για το πώς πρέπει να φτιάχνεται μια ταινία».
 «Δώστε πίσω τα λεφτά μας», γράφει το κοινό έξω από τις αίθουσες |
Σ' έναν άλλο, διαφορετικό, ίσως παράλληλο κόσμο εκτυλίσσεται η ιστορία του καρτούν «The sky crawlers» του Οσίι. Σε έναν κόσμο όπου ο πόλεμος έχει εξαφανιστεί και που για να εξακολουθεί να κυριαρχεί η ειρήνη οι άνθρωποι έχουν εφεύρει έναν άλλο... πόλεμο: πόλεμο για ψυχαγωγία που διοργανώνουν εταιρείες-μαμούθ, με αερομαχίες και μεταδίδεται από την τηλεόραση με ειδικούς, νέους σε ηλικία, πιλότους, τους Kidren, που δεν γερνούν ποτέ. Ο Οσίι έφτιαξε μια ταινία που συνδυάζει ωραίες, με καλοφτιαγμένα cgi εφέ αερομαχίες, αλλά με άλλες πιο οικείες, δοσμένες με ωραία σχέδια και χρώματα, σκηνές. Η ταινία του Τούρκου Σελίμ Εφτσί αναφέρεται στη σχέση ανάμεσα σ' έναν άντρα και μια γυναίκα στη σύγχρονη Κωνσταντινούπολη. Σχέση που φέρνει στην επιφάνεια προβλήματα μοναξιάς, ανθρώπινης επαφής και κατανόησης. Ο Εφτσί χρησιμοποιεί ένα απέριττο, χαμηλών τόνων στιλ, επηρεασμένο από τον Αντονιόνι, για να καταγράψει με ευαισθησία και εκπληκτική άνεση την προσωπική Οδύσσεια του ζευγαριού του. *
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 04/09/2008
No comments:
Post a Comment