Του απεσταλμένου της Ελευθεροτυπίας ΝΙΝΟΥ-ΦΕΝΕΚ ΜΙΚΕΛΙΔΗ
Λιγοστές οι νέες παρουσίες μεγάλων ονομάτων στη διάρκεια του τριημέρου στο Λίντο. Από όσους έφτασαν για να παραστούν στις εκδηλώσεις της 65ης Μόστρας του Κινηματογράφου, πρώτη και καλύτερη ήταν η Σαρλίζ Θέρον, πρωταγωνίστρια της πρώτης μέχρι στιγμής αμερικανικής ταινίας του διαγωνιστικού τμήματος «Η φλεγόμενη κοιλάδα», που σκηνοθέτησε ο Μεξικανός Γκιγιέρμο Αριάγκα.
 Ολα τα φλας στράφηκαν στη Σαρλίζ Θέρον μόλις έφτασε στη Βενετία. Πρωταγωνιστεί στη «Φλεγόμενη κοιλάδα» του Μεξικανού σκηνοθέτη Γκιγιέρμο Αριάγκα |
Ακόμη, στις πρόσφατες αφίξεις κι εκείνες των Φραντσέσκα Νέρι, Κάρλος Σάουρα, Βιτόριο Στοράρο και Τζουλιάνο Τζέμα. Να μην ξεχάσουμε τη Νάταλι Πόρτμαν -γνωστή μας από την τριλογία του «Πολέμου των Αστρων», «Ο πόλεμος των κλώνων»- η οποία χθες το απόγευμα τιμήθηκε με το «κινηματογραφικό βραβείο για ανθρωπιστικές δραστηριότητες», που θεσπίστηκε για πρώτη φορά φέτος από τη Μόστρα, σε συνεργασία με το γνωστό ιταλικό μεταλλικό νερό «Pellegrino». Στην Πόρτμαν δόθηκε και επιταγή 50 χιλιάδων ευρώ, την οποία εκείνη είπε ότι θα δώσει σε ένα πρόγραμμα για υποτροφίες σε νέα κορίτσια. Το Pellegrino θα απονείμει φέτος και το βραβείο Hall of Fame στον διάσημο, βραβευμένο ήδη με δύο Οσκαρ, σκηνογράφο Ντάντε Φερέτι, ο οποίος εκτός από τη συνεργασία του στη νέα όψη του κτηρίου του Φεστιβάλ της Βενετίας συνεργάζεται αυτό τον καιρό στην ταινία «Shutter Island» που σκηνοθετεί ο Μάρτιν Σκορσέζε, με τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο και τον Μπεν Κίνγκσλεϊ.
«Γιατί έχουμε τόσες αδυναμίες;» διερωτήθηκε η Σαρλίζ Θέρον για τον ρόλο της στη «Φλεγόμενη κοιλάδα», στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε την προβολή της ταινίας. «Πρέπει να ρωτήσεις -πρόσθεσε- τους ίδιους τους ανθρώπους να σου εξηγήσουν γιατί είναι τόσο αδύναμοι. Γιατί, αλήθεια, όταν βλέπουμε μια ταινία και κάτι συμβαίνει στα πρόσωπα, παρασυρόμαστε και συγκινούμαστε; Μάλλον γιατί βλέπουμε τον εαυτό μας. Αυτό είναι που με προσελκύει και μένα ως ηθοποιό να θέλω να ερμηνεύω ρόλους που να συγκινούν, να στέλνουν ρίγη στο κορμί του θεατή».Ο πρωτοεμφανιζόμενος στη σκηνοθεσία γνωστός σεναριογράφος Αριάγκα -που έχει γράψει, ανάμεσα σε άλλα, τα σενάρια της «Βαβέλ» και του «Amores perros»- σχολίασε την ταινία του, τονίζοντας πως αυτή «είναι μια ιστορία που είχα στο κεφάλι μου εδώ και 15 χρόνια. Πάντα είχα στο νου μου την έρημο και τα τέσσερα στοιχεία της φύσης, το νερό, τον άνεμο, τη γη και τη φωτιά, στοιχεία που παίζουν βασικό ρόλο στην ταινία και καθορίζουν τη συμπεριφορά όσων ανθρώπων ζουν εκεί».Η ταινία αρχίζει με μια φωτιά που κάνει στάχτη ένα τεράστιο τροχόσπιτο στη μέση μιας έρημης κοιλάδας. Η φωτιά χρησιμεύει ως αφετηρία της πλοκής αλλά και εύρημα-κλειδί για την πορεία τριών διαφορετικής ηλικίας γυναικών, που τις παρακολουθούμε σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Πρώτη βλέπουμε την Κιμ Μπάσινγκερ (πολύ καλή πρέπει να πω, σ' ένα ρόλο που ίσως της χαρίσει υποψηφιότητα για β' ρόλο στα Οσκαρ), που μαζί με τον εραστή της καίγεται στη φωτιά. Την τραγική ιστορία της παρακολουθούμε σε διάφορα φλας μπακ.Ετσι, παρακολουθούμε και την ιστορία τής υπεύθυνης για τη φωτιά κόρης της. Αυτή, σε μια παράλληλη αφήγηση που θυμίζει εκείνη του «Ρωμαίου και της Ιουλιέτας» φεύγει, ανήλικη ακόμα, με τον γιο της γυναίκας του εραστή της μάνας της. Τον εγκαταλείπει όταν έχει πια γεννήσει την κόρη τους. Ενήλικη πια (τον ρόλο αναλαμβάνει η Σαρλίζ Θέρον) πιάνει δουλειά ως γκαρσόνα, αλλά επιδίδεται σε εφήμερες ερωτικές σχέσεις με διάφορους άντρες, σε μια προσπάθεια να ξορκίσει τις αμαρτίες της μητέρας της. Κάποτε, θα αναγκαστεί να αντιμετωπίσει την κόρη της που είχε εγκαταλείψει βρέφος και που τώρα χρειάζεται τη βοήθειά της.Ο Αριάγκα έφτιαξε ένα συνηθισμένο μελό. Πρέπει όμως να παραδεχτώ ότι έστησε ωραίες σκηνές, όπου οι χώροι -η έρημος, η μικρή, καταπιεστική πόλη όπου ζουν την άχαρη ζωή τους τα διάφορα πρόσωπα- παίζουν σημαντικό ρόλο. Κι όμως λείπει εκείνο το στοιχείο που θα έδινε στην ταινία μιαν άλλη πιο δυνατή, ποιητική πνοή. Στα συν πάντως της ταινίας οι πολύ καλές ερμηνείες, ιδιαίτερα των πρωταγωνιστριών, με επικεφαλής εκείνη της Σαρλίζ Θέρον, υποψήφιας για το βραβείο ερμηνείας της Μόστρας. *
«Γιατί έχουμε τόσες αδυναμίες;» διερωτήθηκε η Σαρλίζ Θέρον για τον ρόλο της στη «Φλεγόμενη κοιλάδα», στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε την προβολή της ταινίας. «Πρέπει να ρωτήσεις -πρόσθεσε- τους ίδιους τους ανθρώπους να σου εξηγήσουν γιατί είναι τόσο αδύναμοι. Γιατί, αλήθεια, όταν βλέπουμε μια ταινία και κάτι συμβαίνει στα πρόσωπα, παρασυρόμαστε και συγκινούμαστε; Μάλλον γιατί βλέπουμε τον εαυτό μας. Αυτό είναι που με προσελκύει και μένα ως ηθοποιό να θέλω να ερμηνεύω ρόλους που να συγκινούν, να στέλνουν ρίγη στο κορμί του θεατή».Ο πρωτοεμφανιζόμενος στη σκηνοθεσία γνωστός σεναριογράφος Αριάγκα -που έχει γράψει, ανάμεσα σε άλλα, τα σενάρια της «Βαβέλ» και του «Amores perros»- σχολίασε την ταινία του, τονίζοντας πως αυτή «είναι μια ιστορία που είχα στο κεφάλι μου εδώ και 15 χρόνια. Πάντα είχα στο νου μου την έρημο και τα τέσσερα στοιχεία της φύσης, το νερό, τον άνεμο, τη γη και τη φωτιά, στοιχεία που παίζουν βασικό ρόλο στην ταινία και καθορίζουν τη συμπεριφορά όσων ανθρώπων ζουν εκεί».Η ταινία αρχίζει με μια φωτιά που κάνει στάχτη ένα τεράστιο τροχόσπιτο στη μέση μιας έρημης κοιλάδας. Η φωτιά χρησιμεύει ως αφετηρία της πλοκής αλλά και εύρημα-κλειδί για την πορεία τριών διαφορετικής ηλικίας γυναικών, που τις παρακολουθούμε σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Πρώτη βλέπουμε την Κιμ Μπάσινγκερ (πολύ καλή πρέπει να πω, σ' ένα ρόλο που ίσως της χαρίσει υποψηφιότητα για β' ρόλο στα Οσκαρ), που μαζί με τον εραστή της καίγεται στη φωτιά. Την τραγική ιστορία της παρακολουθούμε σε διάφορα φλας μπακ.Ετσι, παρακολουθούμε και την ιστορία τής υπεύθυνης για τη φωτιά κόρης της. Αυτή, σε μια παράλληλη αφήγηση που θυμίζει εκείνη του «Ρωμαίου και της Ιουλιέτας» φεύγει, ανήλικη ακόμα, με τον γιο της γυναίκας του εραστή της μάνας της. Τον εγκαταλείπει όταν έχει πια γεννήσει την κόρη τους. Ενήλικη πια (τον ρόλο αναλαμβάνει η Σαρλίζ Θέρον) πιάνει δουλειά ως γκαρσόνα, αλλά επιδίδεται σε εφήμερες ερωτικές σχέσεις με διάφορους άντρες, σε μια προσπάθεια να ξορκίσει τις αμαρτίες της μητέρας της. Κάποτε, θα αναγκαστεί να αντιμετωπίσει την κόρη της που είχε εγκαταλείψει βρέφος και που τώρα χρειάζεται τη βοήθειά της.Ο Αριάγκα έφτιαξε ένα συνηθισμένο μελό. Πρέπει όμως να παραδεχτώ ότι έστησε ωραίες σκηνές, όπου οι χώροι -η έρημος, η μικρή, καταπιεστική πόλη όπου ζουν την άχαρη ζωή τους τα διάφορα πρόσωπα- παίζουν σημαντικό ρόλο. Κι όμως λείπει εκείνο το στοιχείο που θα έδινε στην ταινία μιαν άλλη πιο δυνατή, ποιητική πνοή. Στα συν πάντως της ταινίας οι πολύ καλές ερμηνείες, ιδιαίτερα των πρωταγωνιστριών, με επικεφαλής εκείνη της Σαρλίζ Θέρον, υποψήφιας για το βραβείο ερμηνείας της Μόστρας. *
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 01/09/2008
No comments:
Post a Comment