Του απεσταλμένου της Ελευθεροτυπίας ΝΙΝΟΥ ΦΕΝΕΚ ΜΙΚΕΛΙΔΗ
Τρεις μέρες μόνο απομένουν από τη λήξη του διαγωνιστικού τμήματος και τέσσερις από την απονομή του Χρυσού Λιονταριού και των άλλων βραβείων της φετινής 65ης Μόστρας του Κινηματογράφου της Βενετίας και η γενική σοδειά της εκδήλωσης παραμένει βασικά μέτρια.
 Αργεντίνος αλλά πολιτογραφημένος Ιταλός, ο σκηνοθέτης της ταινίας «Birdwatchers» Μάρκο Μπέκις και, δίπλα του, φυσώντας το ινδιάνικο κέρας, ένας από τους ερασιτέχνες ηθοποιούς του, ο Αμπρόζιο Βιλάλβα |
Αυτό δεν οφείλεται τόσο στον διευθυντή της Μόστρας όσο στην απεργία των σεναριογράφων του Χόλιγουντ, που είχε αποτέλεσμα τη μείωση της παραγωγής (με την αφρόκρεμα να πηγαίνει στις Κάνες), καθώς και στη στειρότητα της έμπνευσης των Ευρωπαίων σκηνοθετών αλλά κι εκείνων από τις υπόλοιπες ηπείρους.
Ετσι, μέχρι στιγμής οι ταινίες με πιθανότητες να κερδίσουν το Χρυσό Λιοντάρι του φεστιβάλ είναι λιγοστές: ανάμεσά τους η ιαπωνική «Ο Αχιλλέας και η χελώνα» του Τακέσι Κιτάνο, η γαλλική «Η άλλη» των Παστρίκ Μπερνάρ και Πιέρ Τριβιντίτς, καθώς και η ταινία κινουμένων σχεδίων «Ο Πόνιο στον λόφο κοντά στη θάλασσα», διασκεδαστικό, εικαστικά ευρηματικό, οικολογικό παραμύθι για παιδιά και μεγάλους από τον Ιάπωνα «μετρ» του είδους, Χαγιάο Μιγιαζάκι, ταινία που άρεσε τόσο στο κοινό (καταχειροκροτήθηκε σ' όλες τις προβολές της στο Λίντο) όσο και, απ' ό,τι μαθαίνουμε, στην κριτική επιτροπή.
Στις πολύ καλές ταινίες, με παρόμοιες πιθανότητες για βράβευση, και η ιταλικής παραγωγής ταινία «Birdwatchers», σκηνοθετημένη από τον μεγαλωμένο στην Αργεντινή, Μάρκο Μπέκις, που, έχοντας απελαθεί από τη χώρα, ζει τα τελευταία χρόνια στο Μιλάνο. Μια δυνατή, συγκλονιστική ταινία γύρω από τον αγώνα των Ινδιάνων της Βραζιλίας να ανακτήσουν τη γη και την αξιοπρέπειά τους. Η ταινία αφηγείται την ιστορία του αρχηγού μιας φυλής Ινδιάνων που εγκαταλείπουν τον άγονο χώρο της «Προστατευμένης για τους Ιθαγενείς Περιοχής», που τους αναγκάζει να εργάζονται ως σκλάβοι για τους πλούσιους γαιοκτήμονες, για να εγκατασταθούν έξω από ένα τεράστιο, ιδιωτικό τώρα, κτήμα το οποίο κάποτε τους ανήκε. Η «επανάστασή» τους φέρνει σε σύγκρουση δύο διαφορετικούς κόσμους.
Ο Μπέκις αφηγείται με άνεση και σχεδόν ντοκιμαντεριστική λεπτομέρεια (πράγμα που τονίζεται με τη χρήση ερασιτεχνών ηθοποιών) τις σχέσεις αλλά και τις συγκρούσεις που δημιουργούνται ανάμεσα στα πρόσωπα και των δύο πλευρών, μαζί και την τρυφερή σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα σ' έναν νεαρό, μαθητευόμενο «σαμάν»-μάγο της φυλής και την κόρη του γαιοκτήμονα - δημιουργώντας μια όμορφη, συγκινητική, δοσμένη με ανθρωπιά αλλά και αγωνιστικότητα, ταινία.
 Πρωταγωνίστρια στο «Γάλα» του Τούρκου Σεχίμ Καπλάνογλου, η Μπασάκ Κουλουκάγια είναι μια από τις πιο χαριτωμένες παρουσίες της Μόστρα |
Πολύ καλή αποδείχτηκε και η τουρκική συμμετοχή «Το γάλα», του Σεμίχ Καπλάνογλου (σκηνοθέτη του βραβευμένου σε διάφορα φεστιβάλ «Αβγού»). Ταινία που κινείται στο χώρο του λυρικού-ποιητικού κινηματογράφου, με πρωταγωνιστή έναν νεαρό, απόφοιτο Λυκείου, με πάθος για την ποίηση, ο οποίος, αναποφάσιστος για το μέλλον του, εργάζεται προσωρινά στο χωριό του στην επιχείρηση γάλακτος της χήρας μητέρας του. Ο Καπλάνογλου χρησιμοποιεί το γάλα μεταφορικά (η σχέση γιου με μητέρα) για να φτιάξει την ποιητική, με μεγάλης διάρκειας πλάνα (που θυμίζουν τον Αγγελόπουλο), ταινία, χρησιμοποιώντας τον χώρο και συγκεκριμένα την περιοχή της Ανατόλια, για να κάνει ένα σχόλιο πάνω στη σχέση των ανθρώπων με τη φύση αλλά και τη σύγκρουση του παλιού με το καινούργιο. Μια ταινία που μπορεί να κερδίσει ένα από τα ειδικά βραβεία του φεστιβάλ.
Ο αμερικανικός ανεξάρτητος κινηματογράφος κρατιέται καλά, αν κρίνουμε από την ταινία του διαγωνιστικού «Βέγκας: βασισμένη σε αληθινή ιστορία», που γύρισε στην Αμερική ο Ιρανός Αμίρ Ναντέρι. Θέμα της, η ανθρώπινη απληστία για την απόκτηση χρήματος, που συχνά οδηγεί σε απίθανες εμμονές και παράλογες πράξεις. Ο Ναντέρι αφηγείται μια ιστορία εμπνευσμένη, όπως αναφέρει ο ίδιος, τόσο από συζητήσεις του με διάφορους στο Λας Βέγκας όσο και από τον παλιό αμερικανικό κινηματογράφο. Θυμίζει έντονα παρόμοιες ιστορίες, όπως αυτή στην ταινία «Το χωραφάκι του θεού» του Αντόνι Μαν: ένα φτωχό ζευγάρι και ο τινέιτζερ γιος τους που ζουν στις παρυφές του Βέγκας. Ο πατέρας παίζει καθημερινά τα λίγα λεφτά στο καζίνο, ενώ η γυναίκα του εργάζεται ως σερβιτόρα. Παρασύρονται από έναν μυστηριώδη άνδρα, που τους πείθει πως στον κήπο τους υπάρχουν κρυμμένα λεφτά κι αρχίζουν να σκάβουν, γεμίζοντας τρύπες την αυλή τους και γκρεμίζοντας υπόστεγα. Μια χαμηλών τόνων ταινία με καλές ερμηνείες από μια ομάδα βασικά άγνωστων ηθοποιών.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 02/09/2008
No comments:
Post a Comment