Χιου Τζάκμαν, ο περιζήτητος Αυστραλός

Jackman το 2006.

Ο 40χρονος ηθοποιός, που κατέκτησε το Χόλιγουντ σε οκτώ χρόνια, επιστρέφει με δύο νέες ταινίες

Του Παναγιωτη Παναγοπουλου, Η Καθημερινή, 21/12/2008

Μέσα σε μια οκταετία, ο Χιου Τζάκμαν [ Hugh Jackman] έχει εξελιχθεί σε ένα από τα πιο σημαντικά εξαγώγιμα προϊόντα της Αυστραλίας. Σε τέτοιο βαθμό ώστε να πρωταγωνιστεί μαζί μίια ακόμη διάσημη συμπατριώτισσά του, τη Νικόλ Κίντμαν, σε μια ταινία που έχει τίτλο -τι άλλο;- «Australia». Από το 2000 που έκανε το χολιγουντιανό του ντεμπούτο ως Γουλβερίν στο «X - Men», ο 40χρονος σήμερα Τζάκμαν έχει δείξει τα πολλά ταλέντα του σε εμπορικές περιπέτειες όπως ο «Κωδικός Sworfdfish» και ο «Van Helsing», ιδιαίτερα δράματα σαν το «The Prestige» του Κρίστοφερ Νόλαν και το «The fountain» του Ντάρεν Αρονόφσκι, ρομαντικές κομεντί όπως το «Kate and Leopold», αλλά και κωμωδίες σαν το «Scoop» του Γούντι Αλεν. Μέσα σε αυτά τα λίγα χρόνια, όμως, θριάμβευσε και στο θέατρο, καθώς άφησε τη σφραγίδα του στη σκηνή του Μπρόντγουεϊ, πρωταγωνιστώντας στο μιούζικαλ «The boy from Oz». Και έχει ψηφιστεί και ο πιο σέξι άντρας στον κόσμο, τιμή που θα ζήλευαν πολλοί, ακόμη και αν δεν το ομολογούσαν.

Τελειώνοντας τις σπουδές Επικοινωνίας και Δημοσιογραφίας (που εξηγούν και το επικοινωνιακό του χάρισμα) στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, ο Τζάκμαν άρχισε να εργάζεται στην τηλεόραση και το θέατρο. Η ευκολία του στην κίνηση και η καλή του φωνή (παίζει παράλληλα πιάνο και κιθάρα) τον βοήθησαν να ειδικευτεί στο μιούζικαλ. Σύντομα όμως πέρασε και στον κινηματογράφο, σε αυστραλέζικες παραγωγές, που του πρόσφεραν φήμη και βραβεία.

Μεγάλες παραγωγές

Δεν χρειαζόταν να περάσει πολύς καιρός για να τον ανακαλύψουν τα χολιγουντιανά στούντιο και να τον καλέσουν στην Αμερική. Και μέσα σε ελάχιστο χρόνο έγινε περιζήτητος και αποδεκτός τόσο από ένα σύστημα με πολλά φίλτρα και αυστηρά κριτήρια όσο και από το κοινό. Κάποιες άτυχες επιλογές, όπως το δραματικό ερωτικό θρίλερ «Deception», που έχει μπει στη λίστα των πιο αποτυχημένων εισπρακτικά ταινιών στην ιστορία του σινεμά, δεν έχουν επηρεάσει το status του Τζάκμαν στην κινηματογραφική βιομηχανία. Γι’ αυτό και τα στούντιο του εμπιστεύονται ρόλους σε μεγάλες παραγωγές.

Στη φετινή κινηματογραφική σεζόν, ο Τζάκμαν έχει δύο δυνατές ταινίες, που θα τον κρατήσουν ψηλά στις λίστες των δημοφιλών σταρ. Πρώτα έρχεται το «Australia» του Μπαζ Λούρμαν, στο οποίο αντικατέστησε τον Ράσελ Κρόου, που αποχώρησε λόγω καθυστερήσεων στα γυρίσματα, και μετά το «Wolverine», προσωπική του ταινία, η πρώτη περιπέτεια ήρωα που ξεχωρίζει από τον υπόλοιπο θίασο των X - Men. Πριν από λίγο καιρό ο Τζάκμαν μίλησε για το «Australia», στο πλαίσιο της μεγάλης κινηματογραφικής έκθεσης CineExpo στο Αμστερνταμ, όπου παρουσιάζονται οι μεγαλύτερες παραγωγές της χρονιάς.

Μπαίνοντας στη μάλλον ψυχρή αίθουσα του συνεδριακού κέντρου, που θύμιζε ιατρικό σεμινάριο, το πρώτο που προσέξαμε όλοι στον Τζάκμαν ήταν το εντυπωσιακό του ύψος (1.89 μ.) και το τεράστιο χαμόγελό του. Η θετική του διάθεση λειτουργεί μεταδοτικά και φαίνεται ανεπηρέαστη ακόμη και από το τζετ λαγκ. Εφτασε στη συνέντευξη κατ’ ευθείαν από τα γυρίσματα του «Wolverine» στο Βανκούβερ και το προηγούμενο βράδυ είχε να παλέψει τόσο με την αϋπνία όσο και με το πρόγραμμα της ολλανδικής τηλεόρασης.

«Νιώθω κάπως περίεργα και αστεία όταν έρχομαι στο Αμστερνταμ», λέει, «επειδή συνειδητοποιώ πόσο μαγκωμένοι και συντηρητικοί είμαστε στον υπόλοιπο κόσμο. Εφτασα στο ξενοδοχείο στις 3 τη νύχτα με την τρίχρονη κόρη μου που δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Σκέφτηκα ότι μπορεί να έβρισκα κινούμενα σχέδια στην τηλεόραση, αλλά σε όποιο κανάλι και να γύριζα, γδυνόταν κόσμος! Ηταν σαν να σου λένε “Καλώς ήρθες στο Αμστερνταμ…”. Και είχα και την κόρη μου που έλεγε “κοίτα μπαμπά, βγάζουν τα ρούχα τους, είναι ώρα για μπάνιο”».

Μέσα σ’ αυτή τη σχετικά σύντομη, αλλά ιδιαίτερα επιτυχημένη του καριέρα, τι είναι αυτό που τον έχει συγκινήσει περισσότερο; Οπως λέει, το αστέρι του που τοποθετήθηκε στο Walk of Fame στο Χόλιγουντ, τη διάσημη λεωφόρο με τα μεγάλα αστέρια του θεάματος. Και όχι για λόγους ματαιοδοξίας, αλλά επειδή είναι κάτι που συγκίνησε τον πατέρα του. «Θα είμαι απόλυτα ειλικρινής», λέει ο Τζάκμαν με χαμηλωμένη φωνή. «Είναι κάτι που με συγκίνησε. Ο πατέρας μου δεν είναι άνθρωπος που λέει πολλά, αλλά όταν έμαθε ότι πρόκειται να γίνει αυτό, ήρθε και με αγκάλιασε. Ηταν πραγματικά περήφανος για τον γιο του και αυτό ήταν κάτι που σημαίνει πολλά για μένα».

Σε ό,τι αφορά το «Australia», που βγαίνει στις ελληνικές αίθουσες ανήμερα τα Χριστούγεννα, στόχος του Λούρμαν με την ακριβή παραγωγή είναι να κάνει κάτι μεταξύ μιας σύγχρονης εκδοχής του «Οσα παίρνει ο άνεμος», του «Πέρα από την Αφρική» και της «Βασίλισσας της Αφρικής», όπου όμως πρωταγωνιστεί η Αυστραλία, τα απέραντα τοπία της και μερικά κομμάτια της άγνωστης στο ευρύ κοινό ιστορίας της. Είναι η περιπέτεια μιας Βρετανής αριστοκράτισσας, που πηγαίνοντας στην Αυστραλία για να ελέγξει την περιουσία της γνωρίζεται με τους Αβορίγινες, αλλά και με έναν γοητευτικό γελαδάρη και ζει τον βομβαρδισμό του Ντάργουιν λίγο μετά την καταστροφή στο Περλ Χάρμπορ. «Ταινίες αυτής της κλίμακας», σημειώνει ο Τζάκμαν, «αυτές οι μεγάλες ρομαντικές περιπέτειες δεν γυρίζονται συχνά. Απλώς ξεπερνάει οτιδήποτε άλλο έχει γυριστεί μέχρι σήμερα στην Αυστραλία».

Βρετανικής καταγωγής

Ο Τζάκμαν θεωρεί τον εαυτό του Αυστραλό, όμως στην πραγματικότητα είναι βρετανικής καταγωγής. Οπως εξηγεί, «οι γονείς μου πήγαν στην Αυστραλία το 1967 και εγώ γεννήθηκα τον επόμενο χρόνο. Οι γονείς μου, αλλά και μετανάστες σαν κι αυτούς, δηλαδή μορφωμένοι Βρετανοί και Καναδοί και, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, μορφωμένοι λευκοί -γιατί αυτούς επιθυμούσε να προσελκύσει η κυβέρνηση- λέγονταν “δεκάλιροι”, επειδή πληρώνοντας δέκα λίρες μπορούσες να φέρεις όλη σου την οικογένεια στη χώρα με πολλά προνόμια. Για μένα είναι η πατρίδα μου και γι’ αυτό ήταν πολύ σημαντικό να συμμετάσχω σε μια ιστορία αυτού του μεγέθους, μια αυστραλέζικη ταινία που να κοιτάζει πίσω στην ιστορία της χώρας».

Εκτός όμως από το ιστορικό ενδιαφέρον, το μέγεθος της παραγωγής, τη συνεργασία με τη Νικόλ Κίντμαν, με την οποία γνωρίζονται εδώ και 15 χρόνια, το «Australia» έχει και μια ακόμη ευχάριστη συνέπεια, καθώς η άγρια εικόνα του γελαδάρη που παίζει στην ταινία ανανεώνει τη συζυγική του ζωή. «Οταν το στούντιο περιγράφει τον χαρακτήρα μου ως αγριωπό, εννοούν ότι έχει πολλές τρίχες στο στήθος. Ομως η γυναίκα μου δεν είχε καμία αρνητική αντίδραση. Κάθε άλλο! Τρελαίνεται όταν γυρίζω στο σπίτι και φοράω ακόμη το κοστούμι της ταινίας, γιατί είναι κάπως σαν να την κάνω εγώ ο ίδιος να με απατάει. Με την καλή έννοια…».