Η κρίση χτυπάει το Μπρόντγουεϊ

Προ-βολές

Tου Παναγιωτη Παναγοπουλου, Η Καθημερινή, 19/12/2008

Πολλαπλές είναι οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, όπως φαίνεται και από την εικόνα στις μεγάλες πρωτεύουσες του κόσμου, σαν τη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο. Οπως ανακοινώθηκε, μέσα στις επόμενες εβδομάδες θα κατέβουν 15 παραστάσεις του Μπρόντγουεϊ, επειδή τους τελευταίους μήνες οι ηθοποιοί παίζουν μπροστά σε μισοάδειες αίθουσες.

Παραστάσεις σαν το «Εκβους» με τον Ντάνιελ Ράντκλιφ, ο «Φρανκενστάιν Τζούνιορ» του Μελ Μπρουκς και το «Spamalot» των Μόντι Πάιθον, με καλές κριτικές και μεγάλη εμπορική επιτυχία μέχρι σήμερα, δεν καταφέρνουν να βγάλουν τη σεζόν.

Είναι χαρακτηριστικό ότι φέτος στο Μπρόντγουεϊ μόνο δύο παραστάσεις περιορισμένης διάρκειας ήταν κερδοφόρες, ο «Γλάρος» και το «Ηταν όλοι τους παιδιά μου». Ανάμεσα στις παραστάσεις που κατεβαίνουν σύντομα είναι το «Hairspray», το «Grease» και η κωμωδία «Boeing- Boeing», παραστάσεις δηλαδή που ζουν κυρίως από τους τουρίστες - θεατές. Και αυτοί όλο και λιγοστεύουν και δεν αναμένεται να επιστρέψουν σύντομα.

Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και στο Λονδίνο, όπως την είδα ο ίδιος το περασμένο Σαββατοκύριακο. Το Λονδίνο είναι μια πόλη πάντοτε ζωντανή, αλλά φέτος στην προχριστουγεννιάτικη περίοδο έχει μια περίεργη θλίψη αταίριαστη με τις βρετανικές εορταστικές παραδόσεις. Η οικονομική κρίση όμως χαράσσει νέα δεδομένα ακόμη και στο πώς γιορτάζουμε. Οι μεγάλοι εμπορικοί δρόμοι, όπως η Ρίτζεντ και η Οξφορντ, έχουν βέβαια κόσμο, που δεν συγκρίνεται όμως με άλλες χρονιές, οι έμποροι κάνουν εκπτώσεις έως και 70% και είναι πρόθυμοι ακόμη και να παζαρέψουν (ανήκουστο για Βρετανούς), ενώ τα μόνα μαγαζιά που δείχνουν κερδισμένα είναι εκείνα που προσφέρουν φθηνά, έστω και χαμηλότερης ποιότητας προϊόντα.

Και η νυχτερινή ζωή της πόλης μοιάζει πιο κλειστή, πιο μαζεμένη, πιο φτωχή.

Στους δρόμους γύρω από τον σταθμό του Εϊντζελ, όπου τα μπαρ, τα εστιατόρια, ακόμη και οι δρόμοι είναι συνήθως ασφυκτικά γεμάτοι, η κίνηση το περασμένο Σάββατο θύμιζε βραδιά τελικού πρωταθλήματος, όπου όλοι είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους. Αυτές οι γιορτές είναι πιο φτωχές, με απογοήτευση, συσσωρευμένη οργή και χωρίς ελπίδα. Ο στολισμός της οδού Ρίτζεντ έχει έναν παράξενο συμβολισμό. Είναι ένα αστέρι από φωταγωγημένο δίχτυ, ένα δίχτυ που δείχνει να πνίγει τη χαρά, όση λάμψη κι αν προσπαθεί να μεταδώσει.