Επικό ρομάντζο χωρίς... έπος αποδείχτηκε η «Αustralia» που βγαίνει ανήμερα τα Χριστούγεννα
«Australia». ΗΠΑ - Αυστραλία, 2008. Σκηνοθεσία: Μπαζ Λουρμαν. Παίζουν: Νικολ Κιντμαν, Χιου Τζακμαν
Αυτό που τους διέφυγε στο «Australia» είναι πως όλα τα μεγάλα φιλμ του είδους «επικό ρομάντζο» που προηγήθηκαν βασίζονταν σε κάποιο μεγάλο μυθιστόρημα. Δεν ήταν μόνο ο τόπος και το ιστορικό γεγονός για πλαίσιο, δεν ήταν μόνο το ζευγάρι των ηθοποιών και η ιδέα μιας ερωτικής ιστορίας γύρω από αυτούς.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας.
Από το «Οσα παίρνει ο άνεμος» ως το «Πόλεμος και Ειρήνη» κι από το «Δόκτωρ Ζιβάγκο» μέχρι το «Πέρα από την Αφρική» η πρώτιστη βάση ήταν το μεγάλο μυθιστόρημα. Είτε ως κλασικό είτε ως best seller είτε ως κράμα και των δύο αφού τα κλασικά μυθιστορήματα είναι και πολυδιαβασμένα.
Το μυθιστόρημα γύρω από μια χώρα σε ιστορική στιγμή και το ζευγάρι στη δίνη αυτών των ανεμοστρόβιλων ήταν τα πρώτιστα υλικά για να γίνει η σεναριακή διασκευή, να στηθεί η πανάκριβη παραγωγή, να βρεθούν τα locations, αν επρόκειτο για ταινία τραβηγμένη σε φυσικούς χώρους, ή να γίνουν τα set, αν μιλούσαμε για τους παλιούς νόμους των στούντιο.
Στο «Australia» είχαν τα υπόλοιπα, δεν είχαν το πρώτιστο.
Αποτέλεσμα: Η ιστορία βγαίνει ισχνή, η ηρωίδα είναι σκιαγραφημένη χωρίς ξεχωριστό δραματικό ενδιαφέρον. Τι κι αν θυμίζει ή θέλει να θυμίζει την Κάρεν Μπλίξεν ή ευελπιστεί σε απόπειρες Σκάρλετ Ο’ Χάρα;
Παρ’ όλα αυτά κι ενώ υπάρχουν ωραία φυσικά τοπία, δεν συνάντησα πουθενά τον Μπαζ Λούρμαν και τη σύζυγό του, κορυφαία σκηνογράφο κι ενδυματολόγο, Κάθριν Μάρτιν! Κι οι ηθοποιοί, χωρίς δυνατούς ρόλους, έχουν να περιφέρουν μόνο τους εαυτούς τους.
Κι ο μεν Χιου Τζάκμαν περιορίζεται στο να επιδεικνύεται για να επιβεβαιώσει το «the sexiest man alive» που τον έβγαλε πρόσφατη δημοσκόπηση, η Νικόλ Κίντμαν, όμως, με τις πολλαπλές αισθητικές επεμβάσεις, δείχνει πως αυτό που την ενδιέφερε στην ταινία δεν ήταν τόσο ποια θα είναι η ηρωίδα και πώς θα την παίξει (κι αν μπορεί να την παίξει με τόσες αλλοιώσεις) όσο το πώς θα φαίνεται ως χολιγουντιανή σταρ που πήρε τη σκυτάλη από τις παλιές και οδηγεί την κούρσα.
Εδώ έγινε το επόμενο λάθος διότι χωρίς ρόλο και χωρίς story τα υπόλοιπα μοιάζουν κενά και εποχιακά ξεπερασμένα.
Αυτό που σώζει την ταινία και μπορεί να της δώσει εισιτήρια στις μέρες των γιορτών είναι το περιτύλιγμά της που όντως είναι περιτύλιγμα κλασικού Χόλιγουντ αλλά μόνο περιτύλιγμα.
Επίσης προβάλλεται:
- «Spirit». Από αυτά που αποφάσισαν οι διανομείς να μην τα δείξουν σε δημοσιογράφους.
Χάρη στην καλή συνεργασία παραγωγού, σεναριογράφου και σκηνοθέτη είχαμε ένα αποτέλεσμα σαν κι αυτό του «Bank bang». Και το θέμα της συνεργασίας είναι το σημαντικότερο για να προχωρήσουν τα πράγματα.
Επιπλέον, έχουμε την περίπτωση του Βασίλη Χαραλαμπόπουλου, ο οποίος πράγματι είναι περίπτωση. Και ως ατομική ιστορία, για το ταλέντο του το υποκριτικό και τις σεναριακές του ικανότητες, αλλά και ως συμβολή στην ταινία, που αυτός έβαλε τα θεμέλια για να κτίσει μαζί με τους υπόλοιπους.
Κι έχουμε και την ανακάλυψη του σκηνοθέτη, του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου, ο οποίος εύχομαι να προχωρήσει και να ανοίξει το δρόμο και για άλλους, όπου το ζητούμενό τους θα είναι η ίδια η ταινία κι όχι το δικό τους όνομα που θα το ακούν οι Ελληνες χωρίς να βλέπουν τα έργα τους και χωρίς να τα ξέρουν.
Ως προς το ίδιο το έργο, ο χαρακτηρισμός διασκεδαστική κωμωδία δεν του προσφέρει πολλά γιατί κάπως έτσι χαρακτηρίστηκαν κι άλλες. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι δεν έχει σχέση με τις υπόλοιπες και κάπου θυμίζει Γκάι Ρίτσι made in Greece.
Ηθοποιοί εξαίρετης στάθμης συντελούν στο αποτέλεσμα. Ο Βουτσάς μας χαροποιεί ιδιαίτερα που έτυχε της αξιοποίησης που του αξίζει από κάποιον νεότερο σκηνοθέτη. Ως τώρα τού περιόριζαν τα εκφραστικά μέσα και δεν τον άφηναν να λειτουργήσει.
Ο κόσμος έχει κάθε λόγο να φοβάται τον ιρανικό κινηματογράφο διότι οι κριτικοί και τα φεστιβάλ δεν του τα είπαν πολύ μπεσαλίδικα. Και τελικώς, κοντά στο ξερό κάηκε και το χλωρό. Ο Ματζίντ Ματζιντί αποδεικνύεται ότι είναι πολύ πιο σημαντικός από τον υπερ-προβεβλημένο Κιαροστάμι αν κρίναμε τους σκηνοθέτες από τα έργα τους κι όχι από τον auter- ισμό τους. Δυστυχώς έχουμε πλήρη άγνοια των αριστοτελικών θεωριών και πρώτοι από όλους κάποιοι κριτικοί.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας.
ΤΙΜΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, Ελεύθερος Τύπος, 25/12/2008
Το μυθιστόρημα γύρω από μια χώρα σε ιστορική στιγμή και το ζευγάρι στη δίνη αυτών των ανεμοστρόβιλων ήταν τα πρώτιστα υλικά για να γίνει η σεναριακή διασκευή, να στηθεί η πανάκριβη παραγωγή, να βρεθούν τα locations, αν επρόκειτο για ταινία τραβηγμένη σε φυσικούς χώρους, ή να γίνουν τα set, αν μιλούσαμε για τους παλιούς νόμους των στούντιο.
Στο «Australia» είχαν τα υπόλοιπα, δεν είχαν το πρώτιστο.
Αποτέλεσμα: Η ιστορία βγαίνει ισχνή, η ηρωίδα είναι σκιαγραφημένη χωρίς ξεχωριστό δραματικό ενδιαφέρον. Τι κι αν θυμίζει ή θέλει να θυμίζει την Κάρεν Μπλίξεν ή ευελπιστεί σε απόπειρες Σκάρλετ Ο’ Χάρα;
Παρ’ όλα αυτά κι ενώ υπάρχουν ωραία φυσικά τοπία, δεν συνάντησα πουθενά τον Μπαζ Λούρμαν και τη σύζυγό του, κορυφαία σκηνογράφο κι ενδυματολόγο, Κάθριν Μάρτιν! Κι οι ηθοποιοί, χωρίς δυνατούς ρόλους, έχουν να περιφέρουν μόνο τους εαυτούς τους.
Κι ο μεν Χιου Τζάκμαν περιορίζεται στο να επιδεικνύεται για να επιβεβαιώσει το «the sexiest man alive» που τον έβγαλε πρόσφατη δημοσκόπηση, η Νικόλ Κίντμαν, όμως, με τις πολλαπλές αισθητικές επεμβάσεις, δείχνει πως αυτό που την ενδιέφερε στην ταινία δεν ήταν τόσο ποια θα είναι η ηρωίδα και πώς θα την παίξει (κι αν μπορεί να την παίξει με τόσες αλλοιώσεις) όσο το πώς θα φαίνεται ως χολιγουντιανή σταρ που πήρε τη σκυτάλη από τις παλιές και οδηγεί την κούρσα.
Εδώ έγινε το επόμενο λάθος διότι χωρίς ρόλο και χωρίς story τα υπόλοιπα μοιάζουν κενά και εποχιακά ξεπερασμένα.
Αυτό που σώζει την ταινία και μπορεί να της δώσει εισιτήρια στις μέρες των γιορτών είναι το περιτύλιγμά της που όντως είναι περιτύλιγμα κλασικού Χόλιγουντ αλλά μόνο περιτύλιγμα.
Επίσης προβάλλεται:
- «Spirit». Από αυτά που αποφάσισαν οι διανομείς να μην τα δείξουν σε δημοσιογράφους.
«Bank Bang»
BANK BANG. Ελλάδα, 2008. Σκηνοθεσία: Αργυρης Παπαδημητροπουλος. Παίζουν: Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Κώστας Βουτσάς
Το σημαντικό με αυτή την ταινία είναι πως κάνει το θεατή να γελάει και να διασκεδάζει και παράλληλα να νιώθει σύγχρονος ενώ την ίδια στιγμή, για όποιον ενδιαφέρεται πιο στενά για την υπόθεση «ελληνικό σινεμά», η ταινία κι οι συντελεστές της τού ανοίγουν προοπτική.
Να λοιπόν που μπορεί να γίνει.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας
Να λοιπόν που μπορεί να γίνει.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας
Χάρη στην καλή συνεργασία παραγωγού, σεναριογράφου και σκηνοθέτη είχαμε ένα αποτέλεσμα σαν κι αυτό του «Bank bang». Και το θέμα της συνεργασίας είναι το σημαντικότερο για να προχωρήσουν τα πράγματα.
Επιπλέον, έχουμε την περίπτωση του Βασίλη Χαραλαμπόπουλου, ο οποίος πράγματι είναι περίπτωση. Και ως ατομική ιστορία, για το ταλέντο του το υποκριτικό και τις σεναριακές του ικανότητες, αλλά και ως συμβολή στην ταινία, που αυτός έβαλε τα θεμέλια για να κτίσει μαζί με τους υπόλοιπους.
Κι έχουμε και την ανακάλυψη του σκηνοθέτη, του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου, ο οποίος εύχομαι να προχωρήσει και να ανοίξει το δρόμο και για άλλους, όπου το ζητούμενό τους θα είναι η ίδια η ταινία κι όχι το δικό τους όνομα που θα το ακούν οι Ελληνες χωρίς να βλέπουν τα έργα τους και χωρίς να τα ξέρουν.
Ως προς το ίδιο το έργο, ο χαρακτηρισμός διασκεδαστική κωμωδία δεν του προσφέρει πολλά γιατί κάπως έτσι χαρακτηρίστηκαν κι άλλες. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι δεν έχει σχέση με τις υπόλοιπες και κάπου θυμίζει Γκάι Ρίτσι made in Greece.
Ηθοποιοί εξαίρετης στάθμης συντελούν στο αποτέλεσμα. Ο Βουτσάς μας χαροποιεί ιδιαίτερα που έτυχε της αξιοποίησης που του αξίζει από κάποιον νεότερο σκηνοθέτη. Ως τώρα τού περιόριζαν τα εκφραστικά μέσα και δεν τον άφηναν να λειτουργήσει.
«…Και τα σπουργίτια τραγουδούν»
… ΚΑΙ ΤΑ ΣΠΟΥΡΓΙΤΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ. (Avaze gojeshk-ha-The song of sparrows). Ιράν, 2008. Σκηνοθεσία: Ματζιντ Ματζιντι. Παίζουν: Ρεζα Νατζι
Ο κόσμος έχει κάθε λόγο να φοβάται τον ιρανικό κινηματογράφο διότι οι κριτικοί και τα φεστιβάλ δεν του τα είπαν πολύ μπεσαλίδικα. Και τελικώς, κοντά στο ξερό κάηκε και το χλωρό. Ο Ματζίντ Ματζιντί αποδεικνύεται ότι είναι πολύ πιο σημαντικός από τον υπερ-προβεβλημένο Κιαροστάμι αν κρίναμε τους σκηνοθέτες από τα έργα τους κι όχι από τον auter- ισμό τους. Δυστυχώς έχουμε πλήρη άγνοια των αριστοτελικών θεωριών και πρώτοι από όλους κάποιοι κριτικοί.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας.
Το φιλμ είναι μια γλύκα, δεν έχει σχέση με εκείνα τα πληκτικά του Ιράν που τρομάζουν, είναι μια αποθέωση λυρισμού κι έχει την τρυφερότητα του Βιτόριο Ντε Σίκα και της παλιάς ιταλικής σχολής. Είναι η επίσημη πρόταση του Ιράν για το ξενόγλωσσο Οσκαρ του 2009.
Παραδοσιακή κωμωδία για οικογενειακή ψυχαγωγία, από αυτές που ετοιμάζει το Χόλιγουντ για τα Χριστούγεννα. Παίζει κι ο Ανταμ Σάντλερ που είναι κωμικός της αυτοελεγχόμενης γκριμάτσας και μεταμορφώνεται σε αρχαίο Ρωμαίο, σε διαστημάνθρωπο κ.λπ. καθώς λέει παραμύθια στα ανίψια του και τα ζει. Ο σκηνοθέτης, που είχε γυρίσει και το «Hairspray», γνωρίζει το είδος και το κάνει καλά. Η ταινία είναι ξεκάθαρη, δεν σηκώνει παρεξήγηση.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας.
«Ιστορίες για καληνύχτα»
ΗΠΑ, 2008. Σκηνοθεσία: Ανταμ Σανκμαν. Παίζουν: Ανταμ Σαντλερ
Παραδοσιακή κωμωδία για οικογενειακή ψυχαγωγία, από αυτές που ετοιμάζει το Χόλιγουντ για τα Χριστούγεννα. Παίζει κι ο Ανταμ Σάντλερ που είναι κωμικός της αυτοελεγχόμενης γκριμάτσας και μεταμορφώνεται σε αρχαίο Ρωμαίο, σε διαστημάνθρωπο κ.λπ. καθώς λέει παραμύθια στα ανίψια του και τα ζει. Ο σκηνοθέτης, που είχε γυρίσει και το «Hairspray», γνωρίζει το είδος και το κάνει καλά. Η ταινία είναι ξεκάθαρη, δεν σηκώνει παρεξήγηση.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας.
No comments:
Post a Comment