Ενας άνθρωπος και μια κοινότητα που αγωνίζεται και επιμένει

ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΩΝ
Milk ***

Του Παναγιωτη Παναγοπουλου, Η Καθημερινή, 15/01/2009

Δραματική βιογραφία. Σκηνοθεσία: Γκας Βαν Σαντ. Πρωταγωνιστούν: Σον Πεν, Τζέιμς Φράνκο, Τζος Μπρόλιν, Εμίλ Χερς, Ντιέγκο Λούνα

Η περίπτωση του Χάρβεϊ Μιλκ είναι σημαντική και προκαλεί το ενδιαφέρον για πολλούς λόγους. Υπήρξε ένα πρόσωπο που από απλός πολίτης χωρίς ενδιαφέρον για τις ιδεολογίες, ενεργοποιήθηκε. Ηταν ένας πρωτοπόρος του γκέι κινήματος, αλλά πέρα απ’ αυτό κι ένας βασικός εκπρόσωπος της μάχης για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Υπήρξε πρότυπο επιμονής και με τη δολοφονία του έγινε μάρτυρας και εμβληματική μορφή.

• Προσιτή βιογραφία

Η βιογραφία που σκηνοθέτησε ο Γκας Βαν Σαντ δεν έχει σχέση σε κινηματογραφικό επίπεδο με τις πιο «ανεξάρτητες» ταινίες του, όπως ο «Ελέφαντας», οι «Τελευταίες μέρες» ή το «Paranoid Park». Για να κάνει περισσότερο προσιτή την ιστορία του Μιλκ σε ένα ευρύτερο κοινό που δεν είναι απαραίτητα πολύ δεκτικό στη βιογραφία ενός γκέι ακτιβιστή, ο Βαν Σαντ επιλέγει μια περισσότερο συμβατική αφήγηση, παρόμοια με τον δικό του «Ξεχωριστό Γουίλ Χάντινγκ». Ωστόσο, ο τρόπος αφήγησης δεν προδίδει την ιστορία. Κάθε άλλο. Οσο εξελίσσεται η πλοκή, παρακολουθούμε την ιστορία που ξεκινάει από την οργή ενός ομοφυλόφιλου ο οποίος αρνείται να παραδεχθεί ότι δεν έχει τα ίδια δικαιώματα με όλους τους άλλους πολίτες. Και όσο η ιστορία ξετυλίγεται, ο Μιλκ μας αφορά όλο και περισσότερο, σαν ένας άνθρωπος που αγωνίζεται και επιμένει.

Ο Γκας Βαν Σαντ, ο οποίος προσπαθούσε επί 15 χρόνια να γυρίσει μια ταινία με αυτήν την ιστορία, έχει επιμείνει με εμμονή στη λεπτομέρεια, στην ιστορική ακρίβεια. Η ταινία σε πολλά σημεία περιλαμβάνει εικόνες - ντοκουμέντα από τα πραγματικά γεγονότα της εποχής, ενώ ακόμη και το κατάστημα φωτογραφικών ειδών που είχε ο Μιλκ στη γειτονιά Κάστρο, στην γκέι περιοχή του Σαν Φρανσίσκο, απ’ όπου άρχισε το κίνημα, ξαναστήθηκε και χρησιμοποιήθηκε στα γυρίσματα από τον Βαν Σαντ.

Πέρα απ’ οτιδήποτε άλλο, ο «Milk» είναι η ιστορία όχι μόνο ενός προσώπου, αλλά και μιας ολόκληρης κοινότητας. Στη δεκαετία του ’70, το Σαν Φρανσίσκο ήταν το κέντρο της ομοφυλόφιλης κοινότητας, που ξαφνικά άρχισε να αντιδρά, να δυσανασχετεί με τον αποκλεισμό και να απαιτεί περισσότερα δικαιώματα. Πολλοί βέβαια αντέδρασαν, όπως ο συντηρητικός δημοτικός σύμβουλος Νταν Γουάιτ, που δολοφόνησε τον Μιλκ και τον δήμαρχο του Σαν Φρανσίσκο Τζορτζ Μοσκόουν. Ομως ακόμη και τον δολοφόνο ο Γκας Βαν Σαντ τον αντιμετωπίζει με σχετική συμπάθεια, χωρίς να τον δαιμονοποιεί. Ο «Milk» είναι ένας υποκριτικός θρίαμβος του Σον Πεν, που εντελώς κόντρα από τον κινηματογραφικό του τύπο, παίζει έναν γκέι με αρκετή θηλυπρέπεια, με πολύ χαμόγελο στο πρόσωπό του (τόσο όσο δεν είχε ποτέ στην υπόλοιπη καριέρα του), με ευαισθησία και ένταση. Μαζί του, πολύ καλοί είναι και οι Τζος Μπρόλιν, Τζέιμς Φράνκο και Εμίλ Χερς.