Μυαλό πιο κοφτερό από ξίφος. Η ένωση της Κίνας μέσα από συνθέσεις νερού, φωτιάς, γης, ανέμου, άντρα, γυναίκας

• ΚΡΙΤΙΚΗ

• Του Δημητρη Mπουρα
• Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 02/04/2009
  

Ο Πορφυρός Λόφος *** 1/2 ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ. Σκηνοθεσία: Τζον Γου. Ερμηνεία: Τόνι Λιουνγκ, Τακέσι Κανεσίρο, Τσεν Τσανγκ, Γιονγκ Χου, Σίντο Νακαμούρα.

• Την τελευταία δεκαετία το ασιατικό σινεμά της δράσης και του θεάματος κυριάρχησε αρκετές φορές στις οθόνες της Δύσης. Ταινίες – όπερες πολεμικών τεχνών, όπως ο «Ηρωας» ή το «Τίγρης και δράκος», έφεραν την αρμονία του Ζεν σε εικόνες καταιγιστικής δράσης. Οι δημιουργοί τους, κινηματογραφιστές της κλάσης του Ζανγκ Γιμού και του Ανγκ Λι, κέντησαν σε έναν μεταξένιο καμβά ιστορίες βασισμένες σε πανάρχαιους κινεζικούς θρύλους. Κάτι παρόμοιο κάνει και σήμερα ο Τζον Γου στον «Πορφυρό Λόφο», ένα ιστορικό έπος εμπνευσμένο από μια θρυλική μάχη στην οποία 50.000 πολεμιστές νίκησαν έναν στρατό 1.000.000 ανδρών.

• Αιώνες πριν στην Κίνα, λίγο πριν από το τέλος της δυναστείας των Χαν, ο πρωθυπουργός Τσάο πείθει τον βασιλιά Χαν να κηρύξει πόλεμο στα βασίλεια της Δύσης και του Νότου για να ενώσει διά της βίας την κατακερματισμένη χώρα. Οι ηγέτες της Δύσης και του Νότου, που παρουσιάζονται ως συνετοί και φιλειρηνικοί, συμμαχούν απέναντι στον πανίσχυρο και υπερόπτη Τσάο που επιτίθεται με το στρατό και το ναυτικό του. Η κρισιμότερη μάχη έλαβε χώρα το 208 μ. Χ. σε μια περιοχή γνωστή ως Πορφυρός Λόφος και περιγράφεται στο βιβλίο «Romance of the Three Kingdoms» (ένα κείμενο που γράφτηκε πριν από επτά αιώνες και παραμένει δημοφιλές στην Ασία). Η συντριπτική στρατιωτική ισχύς του Τσάο δεν έκαμψε το θάρρος, την ψυχραιμία και κυρίως τη δύναμη του μυαλού των πολιορκημένων. Στον «Πορφυρό Λόφο» ο Δαβίδ νίκησε τον Γολιάθ γιατί είχε την προνοητικότητα να συμμαχήσει με τις δυνάμεις της φύσης. Ο άνεμος ήταν ο καταλύτης για μια μεγάλη ναυμαχία που έκρινε την τελική έκβαση του πολέμου. Οι ηγέτες των βασιλείων της Δύσης και του Νότου πιστεύουν βαθιά στην αξία της ανθρώπινης ζωής και βασίζουν τη σχέση τους στην αμοιβαία εμπιστοσύνη. Οραματίζονται μια Κίνα των τεχνών και των επιστημών.

Ετσι ενώθηκε η Κίνα

• Ο Γου είναι ένας σπουδαίος φιλμέικερ. Ξεκίνησε την καριέρα του στο ασιατικό σινεμά με ταινίες βίας και δράσης και στη συνέχεια μετανάστευσε στο Χόλιγουντ όπου γύρισε επιτυχίες όπως το «Face Off» ή το «Επικίνδυνη αποστολή 2». Σήμερα επιστρέφει στις κινηματογραφικές ρίζες του σκηνοθετώντας μια πολεμική περιπέτεια που είναι συναρπαστική, όχι τόσο για τα στερεότυπα του έπους (η φιλία, η ανδρεία και το ψυχικό σθένος που επιδεικνύουν οι ήρωες κατά την κρίσιμη στιγμή), αλλά τη φιλοσοφία που διαχέεται στις εικόνες της. Ο Γου μεταθέτει από το άτομο στο σύνολο όλα εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις πολεμικές τέχνες της Ανατολής. Ο «Πορφυρός Λόφος» είναι μια ταινία ομόκεντρων κύκλων όπου υπερισχύει η λογική της ενότητας. Ο άνδρας συμπληρώνει τη γυναίκα και τούμπαλιν. Η δύναμη του μυαλού αποτελεί μια αδιάσπαστη ενότητα με τη σωματική ρώμη. Ο άνθρωπος, ως μια ενότητα αντιθέσεων, είναι μέρος της αρμονίας της φύσης. Ο Γου φτιάχνει συνθέσεις με υλικά το νερό, τη φωτιά, τη γη και τον άνεμο, τον άντρα και τη γυναίκα, για να μας διηγηθεί πώς ενώθηκε η Κίνα κάποτε.