- Αν και γυρισμένη περίπου δύο χρόνια μετά το «Στοιχείο του εγκλήματος», την ταινία που τον καθιέρωσε ως κινηματογραφιστή, η «Μήδεια» («Μedea, Δανία, 1988) του Λαρς φον Τρίερ έχει πλούσια προϊστορία. Το σενάριό της βασίζεται σε μια διασκευή του πατέρα τού δανέζικου κινηματογράφου Καρλ Ντράγερ, συμπατριώτη του Φον Τρίερ, γραμμένη το 1960 σε συνεργασία με τον Πρέμπεν Τόμπσεν.
Στόχος του Ντράγερ ήταν να απευθύνει μια αρχαία τραγωδία στο σύγχρονο ευρύ κοινό και να γυρίσει την ταινία στην Ελλάδα με πρωταγωνίστρια τη Μαρία Κάλλας, της οποίας, ειρωνικά, η μοναδική κινηματογραφική εμφάνιση επρόκειτο να γίνει στη «Μήδεια» του Πιέρ Πάολο Παζολίνι εννέα χρόνια αργότερα. Ο Ντράγερ μάλιστα συνήθιζε να παρουσιάζει αποκόμματα εφημερίδων που αναφέρονταν σε περιστατικά παιδοκτονιών ανάλογα της Μήδειας, υποστηρίζοντας ότι το αρχαίο δράμα ανακλούσε στην πραγματικότητα της εποχής του. Οικονομικοί λόγοι ωστόσο τον εμπόδισαν να υλοποιήσει το όραμά του. Ετσι, 28 χρόνια αργότερα, ανέλαβε ο Φον Τρίερ, ύστερα από πρόσκληση της Μπριγκίτε Πράις, που είχε ανεβάσει τη «Μήδεια» στο θέατρο και που θα τη σκηνοθετούσε η ίδια στη μικρή οθόνη, εφόσον ο Φον Τρίερ αρνείτο.
Γυρισμένη με αναλογική κάμερα για την τηλεόραση, η «Μήδεια» ξεκινά με τον Ιάσονα (Ούντο Κίερ) να επιστρέφει από την αργοναυτική εκστρατεία προκειμένου να παντρευτεί τη Γλαύκη (Λουντμίλα Γκλίνσκα), κόρη του Κρέοντα (Χένινγκ Γιένσεν). Για να το κάνει όμως πρέπει να αφήσει τη σύζυγό του Μήδεια (Κίρστεν Ολεν) και μητέρα των δύο παιδιών του. Ο Κρέοντας εξορίζει τη Μήδεια και εκείνη, μην μπορώντας να αντέξει τον πόνο, καθώς «δεν υπάρχει μεγαλύτερος καημός από την αγάπη», όπως λέει η ίδια, θέτει σε λειτουργία ένα ανομολόγητο σχέδιο εκδίκησης με σκοπό να προκαλέσει δυστυχία σε όλους.
Χωρίς ίχνος υπερβολής, η κατά Φον Τρίερ τηλεοπτική «Μήδεια» είναι όχι μόνο μια πέρα για πέρα κινηματογραφική εμπειρία, αλλά και μια από τις καλύτερες οπτικοακουστικές μεταφορές αρχαίου δράματος που έχουν δημιουργηθεί ως σήμερα. Η σέπια φωτογραφία, οι χαμηλοί φωτισμοί, οι ομιχλώδεις βαλτότοποι και τα απέραντα γυμνά λιβάδια στο φόντο, που θυμίζει περιβάλλον Βίκινγκς, τα εκφραστικά πρόσωπα των ηθοποιών και γενικότερα τα κοντινά πλάνα (σήμα κατατεθέν στο έργο του Ντράγερ), ο ήχος του πλατσουρίσματος του νερού, όλα συνθέτουν ένα πέρα για πέρα ατμοσφαιρικό έργο, πολύ κοντά στο θρίλερ και με την ικανότητα να σε βυθίζει μέσα του λες και περπατάς σε κινούμενη άμμο. Διάρκειας μόλις 75΄ και με επιθετικές παρεμβάσεις στο πρωτότυπο κείμενο, όπως για παράδειγμα η αφαίρεση του χορού ή η δολοφονία των παιδιών με κρέμασμα- σε αντίθεση με το μαχαίρωμα, στον Ευριπίδη, αλλά και το δηλητήριο, που είχε προτείνει ο Ντράγερ.
- ΣΤΙΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ
«Κillshot- Ο δολοφόνος είναι εδώ» (ΗΠΑ, 2008) του Τζον Μάντεν. Το εκτόπισμα του «Παλαιστή» ήταν τέτοιο ώστε πολύς κόσμος να πιστέψει ότι ο Μίκι Ρουρκξ εκινά καινούργια καριέρα. Κρίμα που ακολουθήθηκε από το «Κillshot- Ο δολοφόνος είναι εδώ», μια άρρυθμη και άνευρη κινηματογραφική μεταφορά του ομότιτλου μυθιστορήματος του Ελμορ Λέναρντ, με τον Ρουρκ στον ρόλο ενός επαγγελματία φονιά που βρίσκει τον δάσκαλό του στο πρόσωπο μιας μεσίτριας (Νταϊάν Λέιν). Το «Κillshot» μοιάζει με προϊόν ανοργανωσιάς και πρόχειρης προσέγγισης προς το πρωτογενές υλικό από τον σκηνοθέτη του «Ερωτευμένου Σαίξπηρ» και του «Μαντολίνου του λοχαγού Κορέλι».
?«Ξενοδοχείο για σκύλους» (ΗΠΑ, 2009) τουΘορ Φρέουνταλ, με τους Εμα Ρόμπερτς, Τζέι Τ. Οστιν, Ντον Τσιντλ. Γλυκιά κομεντί για φιλόζωους που διαδραματίζεται στο περιβάλλον ενός ξενοδοχείου αδέσποτων σκύλων.
- «Αδιακρισίες» (ΗΠΑ, 2009)
Οι παγίδες που είδαμε να στήνουν οι νομικές φίρμες σε εκείνη την ταινία επαναλαμβάνονται, αυτή τη φορά όμως στον κόσμο των πολυεθνικών. Στον πυρήνα της ιστορίας δύο πρώην πράκτορες κυβερνητικών υπηρεσιών (Τζούλια Ρόμπερτς- CΙΑ, Κλάιβ Οουεν - ΜΙ5). Από τη μια πλευρά τα δύο όμορφα πρόσωπα που γράφουν τόσο ταιριαστά στον φακό, από την άλλη το μεγάλο κόλπο που κινεί τα νήματα της ιστορίας και στη μέση δύο καταπληκτικοί καρατερίστες, ο Τομ Γουίλκινσον και ο Πολ Τζιμάτι, που υποδύονται τα αδίστακτα αφεντικά των κεντρικών ηρώων. Τι άλλο θες για να ευχαριστηθείς μια ταινία κομμένη και ραμμένη για να σε κάνει να ξεχαστείς;
- «Πελάτισσα» (2009, Γαλλία)
- «Είναι τρελοί αυτοί οι Βόρειοι» (2009, Γαλλία)
No comments:
Post a Comment