«Ελ Γκρέκο» στη Μόσχα και ρεπεράζ νέας ταινίας

• Ο Γιάννης Σμαραγδής μιλάει για το κινηματογραφικό του ταξίδι

Με ενθουσιασμό και εκκωφαντικά χειροκροτήματα υποδέχτηκε το ρωσικό κοινό την πολυβραβευμένη ταινία του Γιάννη Σμαραγδή «Ελ Γκρέκο». Στην ιστορική και κατάμεστη μεγάλη αίθουσα του κινηματογράφου Χουντόζεστβενικ της Μόσχας, παρουσία του υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης Κωνσταντίνου Μαρκόπουλου, του πρέσβη της Ελλάδας στη Μόσχα Μιχαήλ Σπινέλλη, της ελίτ του καλλιτεχνικού και δημοσιογραφικού κόσμου της Μόσχας, ο «Ελ Γκρέκο» προσέθεσε έναν ακόμα θερμό σταθμό στο κινηματογραφικό του ταξίδι. Λίγη ώρα μετά το τέλος της ταινίας, με τους δεκάδες Μοσχοβίτες θεατές να περιμένουν υπομονετικά για να σφίξουν το χέρι ή να λάβουν ένα αυτόγραφο από τον Γιάννη Σμαραγδή, ο σπουδαίος Ελληνας σκηνοθέτης μίλησε αποκλειστικά στην «Κ» για την υποδοχή που έτυχε ο «Ελ Γκρέκο», αλλά και για τα προσεχή του σχέδια.

Δεύτερη φορά

– Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, πάντα τα αισθήματά μου για το ξανθό γένος ήταν ισχυρά, καθώς πρόσκειται για τον συγγενικότερο λαό εκτός Ελλάδος που σε δύσκολες στιγμές θα μπορούσε να μας βοηθήσει.

• Οπως λίγοι θα θυμούνται, αυτή δεν είναι η πρώτη φορά μια ταινία σας να παρουσιάζεται στη Μόσχα, αλλά η δεύτερη, καθώς το 1982 είχατε επισκεφθεί τη Ρωσία με ένα άλλο σας φιλμ. Θεωρείτε πως η κινηματογραφική σας διαδρομή κάνει παράξενους κύκλους;

– Πράγματι, ήταν 1982 όταν είχα βρεθεί στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μόσχας με το «Τραγούδι της Επιστροφής», μια ταινία η οποία υπήρξε το τελευταίο έργο μου που είχε σχέση με πολιτική, και σήμερα βρέθηκα στη Μόσχα με το κορυφαίο για εμένα έργο μου από τη σειρά βιογραφιών ελληνικού αισθήματος.

• Οι εντυπώσεις σας από το δύσκολο ρωσικό κοινό ποιες είναι;

– Δεν σας κρύβω πως όταν είδα ανθρώπους να σηκώνονται όρθιοι συγκινήθηκα, είδα ανθρώπους που μου έσφιγγαν το χέρι και προσπαθούσαν να μου περάσουν το πάθος και τη ζεστασιά τους.

• Το πέσιμο των τίτλων του «Ελ Γκρέκο» πριν από λίγο δεν σημαίνει το τέλος της παρουσίας σας εδώ, αλλά αντίθετα την αφετηρία για ένα νέο κινηματογραφικό ταξίδι στη Ρωσία.

Η βιογραφία του Βαρβάκη

– Αύριο ξεκινάω το ρεπεράζ για την επόμενη ταινία «Ο Θεός αγαπά το χαβιάρι». Πρόκειται για μια επική βιογραφία του Ιωάννη Βαρβάκη, ο οποίος υπήρξε ευεργέτης της Ελλάδας και της Ρωσίας. Ξεκίνησε ως ποιητής και εξελίχθηκε σε ήρωα που συνέδεσε τις δυο χώρες στο επίπεδο των πολιτισμών. Μεταφορικά θα μπορούσαμε να πούμε πως το έργο του είναι ίσης σημασίας, με τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης. Θεωρώ πως η εθνικής σημασίας αυτή ταινία θα συμβάλει στην περαιτέρω σύσφιγξη στις σχέσεις των δύο λαών. Από το ρεπεράζ θα προκύψουν δύο 45λεπτα ντοκιμαντέρ για την κρατική τηλεόραση, τα οποία θα παρουσιάζουν τη ζωή του Ιωάννη Βαρβάκη και των μεγάλων Ελλήνων που έζησαν στη Ρωσία και στην Ουκρανία.

• Με αφορμή τη σειρά «Μεγάλοι Ελληνες», αν σας ζητούσα να μου ονοματίσετε τον μεγαλύτερο Ρώσο, ποιον θα μου λέγατε;

– Τον Ντοστογιέφσκι και από τον κινηματογράφο, ρωσικό και παγκόσμιο, τον Ταρκόφσκι.

• Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 10/04/2009. Του ανταποκριτή μας στη Μοσχα Aχιλλεα Πατσουκα