Ηταν η είδηση της προχθεσινής μέρας, που άφησε σε δεύτερη μοίρα τα κινηματογραφικά events και μας έκανε να τρέχουμε μήπως δούμε από κοντά τον ροκ σταρ.
«Το 1971 ήμαστε νέοι, όμορφοι και ανόητοι. Τώρα είμαστε απλώς ανόητοι», είπε ο Μικ Τζάγκερ στην παρουσίαση του ντοκιμαντέρ (φωτογρ.)
Οι σινεφίλ ή απλοί ροκάδες είχαν στηθεί από νωρίς έξω από το Παλέ Στεφανί: εκεί προβάλλονται οι ταινίες του τμήματος «Δεκαπενθήμερο των σκηνοθετών» όπου συμμετείχε το ντοκιμαντέρ του Στίβεν Κίγιακ «Stones in exile».
Μόλις ξεπήδησε ο θρυλικός «Rolling Stone» από τη μαύρη καλογυαλισμένη λιμουζίνα, ακολούθησαν ενσταντανέ... γηπέδου. Ουρλιαχτά δηλαδή και υστερία. Αδύνατος σαν σκελετός, μέσα σε ένα γυαλιστερό κυριλάτο γκρι κοστούμι, αλλά με αθλητικά στιλάτα παπούτσια, χαιρέτησε το πλήθος κι εξαφανίστηκε μέσα στην αίθουσα για να παρουσιάσει την ταινία. Και μάλιστα στα γαλλικά. Εκανε και τα μικρολαθάκια του, αλλά ποιος έδωσε σημασία.
Οση ώρα μιλούσε, πήγαινε στη σκηνή πάνω κάτω όπως κάνει στις συναυλίες. Το ντοκιμαντέρ ήταν δική του ιδέα. Γι' αυτό και ανέλαβε την παραγωγή του. Αναφέρεται στην ηχογράφηση του δίσκου «Exile on main street» -για πολλούς κριτικούς είναι ο καλύτερος των «Rolling Stones»- που έκαναν στη βίλα του Κιθ Ρίτσαρντς, Nellcotte, στην Κυανή Ακτή το 1971. Ο λόγος για τον οποίο είχαν... αυτοεξοριστεί ήταν για να γλιτώσουν τα λεφτά τους από την εφορία.
«Σκέφτηκα ότι θα ήταν καλή ιδέα να γίνει αυτό το ντοκιμαντέρ. Πρέπει να το δούμε όχι μόνο ως ντοκουμέντο του δίσκου μας, αλλά και μιας ολόκληρης εποχής: Ο Νίξον ήταν στον Λευκό Οίκο, η Αμερική έμπαινε στον πόλεμο του Βιετνάμ και ο Εντι Μερξ κέρδιζε τον ποδηλατικό γύρο της Γαλλίας. Δυστυχώς βέβαια όλα αυτά δεν φαίνονται στην ταινία γιατί ήμαστε κλεισμένοι στη βίλα και ηχογραφούσαμε», είπε ο Τζάγκερ.
Στη βίλα βέβαια δεν έκαναν μόνο αυτό. Οπως δείχνει το ντοκιμαντέρ -που περιλαμβάνει σπάνιο αρχειακό υλικό και ακυκλοφόρητα τραγούδια- κατανάλωναν λίτρα αλκοόλ, έπαιρναν τόνους ναρκωτικών και έκαναν άφθονο σεξ. Υπάρχει μάλιστα μια σκηνή όπου ο Τζάγκερ καπνίζει μαριχουάνα με ένα πιτσιρίκι 8 χρόνων, του οποίου ο πατέρας ήταν ο ντίλερ της μπάντας.
«Το 1971 ήμαστε νέοι, όμορφοι και ανόητοι. Τώρα είμαστε απλά ανόητοι!», κατέληξε ο Τζάγκερ και στη συνέχεια λούφαξε στο κάθισμά του για να απολαύσει και αυτός το «Stones in exile». Μόλις τέλειωσε η προβολή, έγινε καπνός με τη μαύρη λιμνουζίνα.
No comments:
Post a Comment