Βαλέρια Γκολίνο: Δεν μ' ενδιαφέρουν λεφτά και καριέρα

• ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΓΙΑ ΤΟ «ΠΑΝΟΡΑΜΑ» Η ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΔΑ ΗΘΟΠΟΙΟΣ

• Της ΧΡΥΣΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ, Ελευθεροτυπία, Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

Η Βαλέρια Γκολίνο είναι από τους συνήθεις... υπόπτους του Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου. Η καλλιτεχνική της υπερδραστηριότητα και φυσικά η ελληνική καταγωγή της φέρνουν τη γαλαζομάτα καλλονή ηθοποιό κοντά μας συχνά. Φέτος ήρθε και με μία νέα ιδιότητα, αυτή της σκηνοθέτιδος.

Δεν με φοβίζει το ρίσκο. Το επιδιώκω κιόλας», λέει η Βαλέρια Γκολίνο που διασκεδάζει με τις συχνά αντισυμβατικές κινηματογραφικές επιλογές της

Προβλήθηκε η μικρού μήκους ταινία της, «Armandino et il Madre», μια γλυκιά ιστορία με φόντο τη Νάπολη, όπου ένας χαριτωμένος και σκανταλιάρης πιτσιρικάς κάνει το μεσολαβητή ανάμεσα στον Τσιγγάνο αδερφό του και μια νεαρή Γαλλίδα, που εργάζεται στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Madre.

Το βάπτισμα του πυρός στη σκηνοθεσία, ή μάλλον την αφορμή γι' αυτό, οφείλει σε μια βιομηχανία μακαρονιών, που ήθελε «να βάλει λεφτά στην τέχνη», όπως μας έλεγε χθες. Της ζήτησαν μόνο να αναφέρεται στους τίτλους η μάρκα, να γυριστεί στη Νάπολη, να είναι καλού γούστου και να μην είναι τρόμου, τύπου... «Γόμορρα».

Ως προς το τελευταίο έχει άλλη άποψη. «Μακάρι να ήταν», λέει η Γκολίνο, που μάλλον ήθελε να μπει με φόρα σε μια κινηματογραφική περιπέτεια που θα άναβε τα αίματα και θα ταίριαζε με το μεσογειακό της ταμπεραμέντο. Δεν έχει γλιτώσει από τις «κακές» μεσογειακές συνήθειες. Καθισμένη αναπαυτικά στον καναπέ, μέσα στο τζιν της και ένα απλό πουλοβεράκι, ανάβει ένα τσιγαράκι και αναστενάζει με την απαγόρευση του καπνίσματος.

• Το Τσιγγανάκι του μουσείου

Το «Armandino et il Madre» δεν είναι, σε καμία περίπτωση, διαφημιστικό. «Η ταινία δεν έχει μέσα ούτε ένα... σπαγκέτι», έλεγε γελώντας η ηθοποιός, ρίχνοντας ματιές στον φύλακα άγγελο της, που δεν είναι άλλος από την Ελληνίδα μητέρα της.

Το στόρι της ταινίας της κατέβηκε αμέσως μόλις βρέθηκε στην όμορφη Νάπολη. Ο μικρός της ήρωας, ο Αρμαντίνο, αντιστοιχεί σε ένα πραγματικό πιτσιρίκι. «Είναι ένας τετράχρονος Τσιγγάνος», λέει, «που μένει σε ένα υπόγειο με τη γιαγιά και τον αδερφό του. Μπαίνει στο μουσείο όποτε θέλει και έχει γίνει η μασκότ του. Κυκλοφορεί με το βρακάκι του και έχει κατουρήσει πάνω σε ένα άγαλμα του Ανις Καπούρ».

Στο «Πανόραμα» ήρθε και ως πρωταγωνίστρια του «Μπαμπούλα» του ηθοποιού Σέρτζιο Ρουμπίνι. Ερμηνεύει ο ίδιος ένα νέο, που επιστρέφει στο χωριό του, στη νότια Ιταλία, για να αποχαιρετήσει τον πατέρα του και ξυπνάνε οι παιδικές του αναμνήσεις. Τη στοργική μητέρα του ερμηνεύει η Γκολίνο και τον γλεντζέ αδερφό της ο Ρικάρντο Σκαρμάτσιο, που είναι ο σύντροφός της στη ζωή. Δεν είχαν κανένα πρόβλημα στο πλατό. Είχαν ξαναπαίξει μαζί στο «Τέξας» του Φάουστο Παραβιντίνο - εκεί γνωρίστηκαν. «Ηταν η ιστορία μιας κυρίας που ερωτεύεται έναν νεαρό», θυμάται η Βαλέρια και γελάει πονηρά.

Είναι πιθανόν την επόμενη φορά να έρθει με την πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία. Γράφει ήδη το σενάριο. Δεν έχει σκοπό να παίζει η ίδια. Της αρκεί η καρέκλα του σκηνοθέτη.

• Θέλω να παίξω ελληνικά

Ούτως ή άλλως ως ηθοποιός δέχεται τόσο πολλές προτάσεις, από καταξιωμένους σκηνοθέτες αλλά και νεότερους. Συχνά αντισυμβατική στις επιλογές της, μεταπηδά από μεγάλες παραγωγές σε λόου μπάτζετ ταινίες. «Εμπιστεύομαι συχνά νέους σκηνοθέτες», παραδέχεται. Της έχει βγει σε καλό. «Το "Ρεσπίρο" του Εμανουέλε Κριαλέζε, που ήταν τότε άγνωστος, ήταν ένα μεγάλο βήμα στην καριέρα μου», λέει.

Αν πρέπει οπωσδήποτε να βρούμε ένα κενό στην καριέρα της, αυτό θα ήταν οι ελληνικές της συνεργασίες. Μετά τη διπλή με τον Πάντζη («Η σφαγή του κόκορα» και «Το τάμα») και την παραλίγο συνεργασία με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο στη «Σκόνη του χρόνου», δεν ακολούθησε άλλη. «Μου κάνουν προτάσεις, αλλά όλο κάτι γίνεται και δεν προχωράει ή δεν απαντάω έγκαιρα. Θα ήθελα πολύ να παίξω σε μια σύγχρονη ταινία και να μιλάω ελληνικά», λέει.

Εχει και αδυναμίες, όπως τον Παντελή Βούλγαρη, ακόμη μία παραλίγο συνεργασία -θα είχε παίξει στις «Νύφες». Δεν θα είχε όμως κανένα πρόβλημα να συνεργαστεί με ένα νέο και άγνωστο σκηνοθέτη. «Δεν με φοβίζει το ρίσκο. Το επιδιώκω κιόλας. Αυτό που με τρομάζει είναι να κάνω κάτι επειδή απλά θα είναι χρήσιμο για την καριέρα μου ή για τα λεφτά», ομολογεί. Μην ξεχνάμε ότι για να παίξει στη «Σφαγή του κόκορα» είχε αρνηθεί ένα εκατομμύριο δολάρια και συμπρωταγωνιστή τον Σβαρτσενέγκερ για το «True lies». *