ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ
Την πιο χυδαία κυβερνητική προσέγγιση στην τέχνη από την ύπαρξη του αστικού κράτους και την πλέον ολοκληρωτική επίθεση του κεφαλαίου στον κινηματογράφο γνωρίζουν οι Ελληνες δημιουργοί τις τελευταίες μέρες, με αφορμή το νομοσχέδιο για τον κινηματογράφο που παρουσίασε χτες ο υπουργός Πολιτισμού - Τουρισμού, Π. Γερουλάνος, στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, μετά την πρώτη παρουσίασή του στο Υπουργικό Συμβούλιο την περασμένη Δευτέρα.
Παίρνοντας τη «σκυτάλη» από τον Γ. Παπανδρέου, ο οποίος στην ομιλία του στο Υπουργικό Συμβούλιο συνέκρινε τον κινηματογράφο... με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια (σ.σ. «πάλι καλά» μπορεί κανείς να πει, αφού πριν μερικά χρόνια είχε συγκρίνει τον πολιτισμό με τις εξαγωγές χάλυβα της Βρετανίας...) ο υπουργός προχώρησε σε ένα ρητορικό «κρεσέντο» - επιτομή της αντιδραστικής πολιτικής της ΕΕ για τον πολιτισμό.
Προσεγγίζοντας τον κινηματογράφο αποκλειστικά με αγοραία κριτήρια και σύμφωνα με τις ανάγκες των μονοπωλίων του «ελεύθερου χρόνου» να τσεπώσουν ακόμη περισσότερα υπερκέρδη, ο Π. Γερουλάνος χαρακτήρισε τον κινηματογράφο ως «αναπόσπαστο μέρος της λεγόμενης "οικονομίας του πολιτισμού" που σήμερα είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομική δραστηριότητα στην Ευρώπη» και ως τον «σκληρό πυρήνα της οπτικοακουστικής βιομηχανίας, που διαχέεται σε όμορους τομείς της παραγωγής, όπως η τηλεοπτική παραγωγή, η διαφημιστική και η μουσική παραγωγή, καθώς και επιμέρους δραστηριότητες γύρω από αυτές. Ο χώρος αυτός είναι εξαιρετικά δυναμικός»!!!
Ξεκαθαρίζοντας ότι το αστικό κράτος αφήνει πλέον με το νομοσχέδιο το κεφάλαιο (ελληνικό και ξένο) να «αλώσει» την εγχώρια κινηματογραφία, είπε, μεταξύ άλλων, ότι «ο ελληνικός κινηματογράφος χρειάζεται πολλαπλές πηγές χρηματοδότησης», «ξένες παραγωγές και επενδυτές που μπορούν να ενισχύσουν την τεχνογνωσία στο χώρο».
Οι «πολλαπλές πηγές» είναι:
Επιβεβαιώνοντας ότι το νομοσχέδιο είναι προσανατολισμένο αποκλειστικά στην ιδιωτική παραγωγή, «εξορίζοντας» το δημιουργό, ο υπουργός είπε ότι «με το νέο νομοσχέδιο γίνεται ανακατανομή, ώστε η παραγωγή να απολαμβάνει μεγαλύτερο μερίδιο του ειδικού φόρου», ενώ ειδική αναφορά έκανε στα «φορολογικά κίνητρα» για τον κινηματογράφο που ψηφίστηκαν με το φορολογικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης και που ευνοούν επίσης την ιδιωτική παραγωγή.
- Οι ιδιωτικές εταιρείες παραγωγής.
- Οι εταιρείες του διαδικτύου και των τηλεπικοινωνιών.
- Οι «ευρωπαϊκές δομές» (σ.σ. εννοούνται τα επικουρικά χρηματοδοτικά προγράμματα της ΕΕ όπως το MEDIA, τα οποία έχουν αποτύχει παταγωδώς στην πράξη), και
- Οι «ξένες παραγωγές που συνεργάζονται με ελληνικά συνεργεία και εταιρίες παραγωγής». Εδώ ο υπουργός εννοεί το παλιό «παραμύθι» ότι οι συμπαραγωγές με τους ξένους θα «σώσουν» τον ελληνικό κινηματογράφο. Το «παραμύθι» αυτό είναι ήδη εφιάλτης σε όσες χώρες «μπούκαρε» το Χόλιγουντ ως «ακρίδα» αφήνοντας ακόμη χειρότερες εργασιακές σχέσεις στον κλάδο.
Και το θεσμικό «κερασάκι: Τη βαθιά αντιδημοκρατική και ως εκ τούτου επικίνδυνη «έξωση» των σωματείων των δημιουργών από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης - αφού σύμφωνα με το νομοσχέδιο δε θα υπάρχουν αιρετοί εκπρόσωποι στα ΔΣ αλλά μόνο διορισμένοι από τον εκάστοτε υπουργό - ο υπουργός τη χαρακτήρισε ως... «κόψιμο του ομφάλιου λώρου μεταξύ των οργανισμών και συντεχνιακών πρακτικών του παρελθόντος»!
ΤΑΣΟΣ ΨΑΡΑΣ
«Είναι νομοσχέδιο των παραγωγών»
Σκηνοθέτης
Ο Τάσος Ψαράς, αναφερόμενος στο νομοσχέδιο, δήλωσε στον «Ρ»: «To νομοσχέδιο έχει προβλήματα και το βασικότερο πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει η λέξη σκηνοθέτης μέσα του. Ποιος κάνει την ταινία, ο παραγωγός; Είναι νομοσχέδιο τεχνοκρατικού χαρακτήρα, χωρίς να προστατεύει την πολιτιστική διάσταση του σινεμά. Προσεγγίζει τον κινηματογράφο τεχνοκρατικά. Πιθανόν κάποιες ρυθμίσεις να είναι θετικές. Αλλά το μείζον είναι το ποιος έχει τον πρώτο λόγο: Ο σκηνοθέτης ή ο παραγωγός.
Με βρίσκει εντελώς αντίθετο το ότι καταργείται η ελληνική ταινία από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Πιστεύουμε, εγώ και άλλοι συνάδελφοί μου, ότι υπάρχει ανάγκη να ενισχυθεί η ελληνική ταινία.
Η εμπορευματική αντίληψη υπάρχει σε όλα τα νομοσχέδια. Με ποιους όρους όμως βοηθάς να προωθηθεί η ταινία στην αγορά; Με το νομοσχέδιο αυτό ενισχύονται κάποιοι παραγωγοί, αλλά δεν ενισχύεται η διανομή της ελληνικής ταινίας. Είναι νομοσχέδιο για τους παραγωγούς. Υπάρχουν και κάποιες αρετές. Δεν είναι όμως ένα νομοσχέδιο με το οποίο μπορεί να συμφωνήσει η γενιά μου, που μόχθησε για τον κινηματογράφο».
ΤΑΚΗΣ ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ«Νομιμοποιεί την ανομία»Σκηνοθέτης, ηθοποιός, αντιπρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, μέλος του ΔΣ του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου
Ο Τάκης Σπυριδάκης, αναφορικά με το νομοσχέδιο σημείωσε στον «Ρ»: «Η τραγωδία μας ως καλλιτέχνες είναι ότι τις τύχες του ελληνικού κινηματογράφου (με ευθύνη μας) τις διαχειρίστηκαν άνθρωποι που δε συναντάς στη δουλειά μας, στο γύρισμα, στη δημιουργία της ταινίας, στην αίθουσα. Τους συναντάς στα υπόγεια, τους διαδρόμους, τα κέντρα αποφάσεων. Αυτούς τους ανθρώπους συμβουλεύτηκε και αυτός ο υπουργός, ένας υπουργός ανίκανος να αντιληφθεί και να "διαβάσει" την κινηματογραφική πραγματικότητα. Δημιούργησε ένα νόμο κατ' εικόνα και ομοίωση μιας χούφτας μανδαρίνων του σινεμά. Εφτιαξε ένα νόμο, που αντί να βάζει μια τάξη στο χάος, νομιμοποιεί την ανομία και οδηγεί το μέλλον του κινηματογράφου στο σκοτεινό παρελθόν του. Τολμώ, δε, να πω ότι όσοι συνεργάζονται για την επιβολή αυτού του νόμου, είμαι βέβαιος ότι θα μείνουν στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου ως ανέκδοτα».
- ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, Πέμπτη 21 Οχτώβρη 2010
No comments:
Post a Comment