Συνεχίζονται οι αντιδράσεις σκηνοθετών, διαφόρων γενεών, για το βαθιά αντιδραστικό νομοσχέδιο για τον κινηματογράφο που εμφάνισε η κυβέρνηση την περασμένη βδομάδα. Θυμίζουμε ότι πρόκειται για μια νομοθετική απόπειρα να τεθεί το πλαίσιο πλήρους υποταγής του ελληνικού κινηματογράφου στις ανάγκες και τα συμφέροντα της οπτικοακουστικής αγοράς.
Η διαδικασία αυτή έχει ξεκινήσει από την 10ετία του '90 με το «πέρασμα» φορέων όπως το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης σε ιδιωτικοικονομικό θεσμικό πλαίσιο (κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ), εντάθηκε με την υπαγωγή του ΕΚΚ στο νόμο περί ΔΕΚΟ (κυβερνήσεις ΝΔ) και κορυφώνεται με το εν λόγω νομοσχέδιο που αποτελεί την «επιτομή» της δικομματικής, κατστρεπτικής «κοπτοραπτικής», στον κινηματογραφικό τομέα.
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΓΡΗΓΟΡΑΤΟΣ«Το νομοσχέδιο εναγκαλίζεται την αγορά»Σκηνοθέτης
«Για να μη χαθούμε στις λεπτομέρειες των άρθρων, που για να αξιολογηθούν θετικά ή αρνητικά χρειάζεται πολύς χρόνος, μένουμε στη φιλοσοφία του νομοσχεδίου και ρωτάμε καλόπιστα τους ανθρώπους του χώρου:Αλήθεια, διερωτηθήκαμε τι σόι ρατσισμός είναι αυτός εναντίον των εκπροσώπων των φορέων που περιορίζει το δικαίωμα του "συνδικαλίζεσθαι" στο "συνέρχεσθαι" και όχι και στην εκπροσώπησή μας στο "γίγνεσθαι", που ευαγγελίζεται το Νομοσχέδιο;Η "οικονομία του Πολιτισμού" προστατεύει την πολιτιστική διάσταση του κινηματογράφου;Η μονομερής ενασχόληση με τον "παραγωγό" και η απουσία ακόμη και αναφοράς στο σκηνοθέτη ή έστω στο "σκηνοθέτη - παραγωγό" ανταποκρίνεται στην ελληνική πραγματικότητα ή ακόμη και στην πραγματικότητα της καλλιτεχνικής ταινίας ανά τον κόσμο που τον πρώτο λόγο τον έχει ο σκηνοθέτης; Ειδικά για την πραγματικότητα στη χώρα μας όπου ο "παραγωγός" - παρά τους βαρύγδουπους τίτλους, εταιρικούς ή όχι - παραμένει σε παρασιτικό ρόλο, αναλαμβάνοντας στην ουσία αντί της χρηματοδότησης, τη διαχείριση μόνο των χρημάτων που εξασφαλίζει ο σκηνοθέτης ή ο σκηνοθέτης παραγωγός;Τέλος, η ανάπτυξη της παραγωγής με τέτοιο Νομοσχέδιο που εναγκαλίζεται την Αγορά ή, έστω, παραθεωρεί τους συσχετισμούς και δεν αντιπαραθέτει κανόνες, μπορεί να εξασφαλίσει την αναπαραγωγή της - και μιλάμε για την ελληνική ταινία με το περιορισμένο κοινό λόγω γλώσσας κλπ. - χωρίς διανομή, ακόμη και εναλλακτική, που είναι το α και το ω της σταδιοδρομίας του κινηματογράφου;».
ΑΝΕΣΤΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ«Το ΥΠΠΟ κήρυξε πόλεμο στον ελληνικό κινηματογράφο»Σκηνοθέτης
«Το υπουργείο (Αντι)Πολιτισμού κήρυξε τον πόλεμο σε όλους τους δημιουργικούς κλάδους του ελληνικού κινηματογράφου. Δεν αναγνώρισε ούτε ένα αίτημα των παραγωγικών φορέων του σινεμά, αιτήματα που διαμορφώθηκαν πάνω στην πλούσια και επιτυχημένη εμπειρία των τελευταίων δεκαετιών, που έκαναν τον ελληνικό κινηματογράφο αντικείμενο προσοχής όλων των σημαντικών (και μη) κινηματογραφικών σχολών του κόσμου. Αποφάσισε μόνο του (το υπουργείο) ότι όλοι αυτοί οι δημιουργοί (σκηνοθέτες, ηθοποιοί κλπ.) είναι ανίκανοι να κρίνουν το μέλλον του ελληνικού σινεμά και τις πραγματικές, ρεαλιστικές ανάγκες που αυτό έχει. Αλλά - αντ' αυτού - αναγνώρισε μια περιορισμένη κλίκα ως τη μόνη που ξέρει να διαχειρίζεται το δημόσιο χρήμα προς όφελος του εθνικού μας πολιτισμού. Με άλλα λόγια, θεωρεί όλους τους δημιουργούς "κλέφτες" που ροκανίζουνε το δημόσιο πλούτο της χώρας, αλλά την ίδια στιγμή, δε θεωρεί "κλέφτες" όλους αυτούς τους οποίους αποφάσισε να χρηματοδοτεί.
Δηλώνω, ως εκπρόσωπος του χώρου με λαμπρή διεθνή παρουσία και επαγγελματικές συνεργασίες με διακεκριμένα παγκόσμια ονόματα του σινεμά, ότι η επίθεση αυτή, που γίνεται μέσω του νέου νόμου, έχει σκοπό να θέσει το ίδιο το Υπουργείο Αποχαυνωτισμού (πρώην «Πολιτισμού») εκτός τέχνης, εθνικού συμφέροντος και κινηματογραφικής πραγματικότητας.
Η τέχνη μας, εδώ και δεκαετίες, έχει αναλάβει το καθήκον της κοινωνικής αφύπνισης. Γι' αυτό πληρωνόμαστε, γι' αυτό χρηματοδοτούμαστε, γι' αυτό ζούμε. Δεν μπορούμε όμως να συνεχίσουμε το έργο αυτό συνθηκολογώντας με μαφιόζους που αποφασίζουν μόνοι τους για το μέλλον ολόκληρου του ιστορικού, εθνικού, πολιτιστικού μας θησαυρού που λέγεται κινηματογράφος. Συνεχίζω να δουλεύω, να δημιουργώ, να αφυπνίζω, να λέω την αλήθεια - παραμένω, δηλαδή, εντός των "τειχών" της Ελληνικής Τέχνης, εκτός των οποίων έθεσε τον εαυτό του το δήθεν υπουργείο Πολιτισμού. Καλώ κάθε σημαντικό καλλιτέχνη και κινηματογραφιστή να κάνει το ίδιο». [ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, Τρίτη 26 Οχτώβρη 2010]
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
5/7/2009
-- Σύγκρουση δύο ιδεολογικο-αισθητικών αντιλήψεων
26/6/2009
-- Κινηματογραφιστών αδιέξοδα
29/11/1998
-- Ο ελληνικός κινηματογράφος στο μεταίχμιο
16/9/1998
-- Παραγκωνισμένος, όπως ο ελληνικός
12/9/1998
-- Σεπτέμβρης με κινηματογράφο
No comments:
Post a Comment