- Με σφίξιµο στην καρδιά και έναν κόµπο στον λαιµό.
Οπως όλοι στον κόσµο του Σινεµά. Από το Σάββατο το πρωί όταν διαδόθηκε ο θάνατος του φίλου Γιώργου Τζιώτζιου. Το πρώτο πράγµα που µου ήρθε στον νου είναι ένα µότο των παλιών καουµπόικων ταινιών. Οι καλοί πεθαίνουν νέοι. Ηταν πενήντα έξι, είχε πολύ δρόµο µπροστά του και σε κάθε περασµά του έβαζε κι ένα λιθαράκι. Παντού. Και στην κριτική και στη διανοµή. Επιλογές µε κριτήρια ποιοτικά.
Ανήσυχος και πολλές φορές πρωτοπόρος. Από τη Θεσσαλονίκη, µε σπουδές στη Νοµική και στο Μονπελιέ της Γαλλίας. Υστερα κριτικός της «Οθόνης» (της συµπρωτεύουσας) καιµετά στην Αθήνα, όπου άνθησε. Ο άνθρωπος που ίδρυσε το περιοδικό «Σινεµά» και δηµιούργησε το ετήσιο φεστιβάλ Νύχτες Πρεµιέρας. Μισά από τα σηµερινά παιδιά της κριτικής του σινεµά είναι δικά του. Τον θυµάµαι στα φεστιβάλ των Καννών να τουςµαζεύειµετά την τελευταία προβολή στις δέκα το βράδυ γύρω από ένα τραπέζι σε ένα ιταλικό εστιατόριο και καταβροχθίζοντας µακαρονάδες να κουβεντιάζουν µε τις ώρες για κάποια ταινία. Οµως οµπαγάσας ήταν ανήσυχος και γι’ αυτό δεν βολευόταν. Εγκαταλείπει την κριτική και µπαίνει στην κινηµατογραφική διανοµή, πιστεύοντας ακράδαντα ότιµια καλή ταινία µπορεί να συνθέσει ποιότητα µε εισιτήρια. Είχε δίκιο. Και το απέδειξε. Και στη Νέα Κινηµατογραφική του Γ. Σκούρα. Και στην Προοπτική του Π. Μητρόπουλου. Και στην Οdeon του Μ. Κριεζία. Και στην Ρlaytime της Αudiovisual. Και στη Rosebud του στενού φίλου του Ζ. Παναγιωτίδη.
Και στη Νutopia, την τελευταία εταιρεία που έφτιαξε παρέα µε τον Τ. Βερέµη. Πλήθος ταινιών που υµνήθηκαν από τη διεθνή και την ελληνική κριτική ήταν από δικές του επιλογές. Αρκετέςµε ρίσκο.
Ονειρό του, όπωςµου έλεγε, να βρει κάποιον «τρελό» επιχειρηµατία για να φτιάξουν έναµικρό multiplex καλών ταινιών, το «αντίπαλον δέος» στα ποπ κορν. Α ρε Γιώργο. Κανείς, µα κανείς δεν κερδίζει τηµάχηµε τον θάνατο. Θα τα πούµε για τελευταία φορά σήµερα το απόγευµα στις 4.30 στο Νεκροταφείο Χαλανδρίου. Φίλε, µια φράση απόµια ταινία που στοίχειωσε τα όνειράµας, Τhe Long Goodbye! [Δ.Δ., Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010]
No comments:
Post a Comment