Αν και η θεματική της ημερίδας της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη στο πλαίσιο του 33ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας ήταν ενδιαφέρουσα, ωστόσο, αντικειμενικά ερωτήματα που προκύπτουν από το πώς ο γενικότερος, αντιδραστικός προσανατολισμός του κεφαλαίου και των αστικών κυβερνήσεων για τον οπτικοακουστικό τομέα επιδρά στο ρόλο των λεσχών σήμερα, δεν τέθηκαν καν ή δεν απαντήθηκαν ολοκληρωμένα.
Ουσιαστικά, όπως προκύπτει από τις εισηγητικές ομιλίες, αναδείχθηκε κυρίως ο ρόλος των λεσχών στην ανάδειξη της μικρού μήκους ταινίας και η - γενικόλογη πάντως - ανάγκη κρατικής στήριξης των λεσχών, επί το πλείστον της υλικοτεχνικής υποδομής τους. Ετσι τα πράγματα έμειναν στο επίπεδο των διαπιστώσεων (π.χ. «να βρούμε κρατικά κίνητρα», «δεν υπάρχουν οι οικονομικοί πόροι» κλπ.)
Προς το παρόν ας κρατήσουμε την αναφορά του σκηνοθέτη και προέδρου του σωματείου «μικρό» (σ.σ. των σκηνοθετών ταινιών μικρού μήκους) Κώστα Σταματόπουλου, ο οποίος, αφού έκανε μια συνοπτική, αλλά αρκετά διαφωτιστική ιστορική αναδρομή της ελληνικής μικρού μήκους ταινίας, κατέληξε: «Βασικό στοιχείο της μικρού μήκους είναι ο ρόλος που μπορεί να παίξει στην ανάπτυξη του κινηματογράφου και του πολιτισμού γενικότερα (...) Οτι μπορεί να γίνει όπλο μάχης και διαπαιδαγώγησης για όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής πραγματικότητας, που μαζί και σε συνδυασμό με άλλες τέχνες θα συμβάλει ουσιαστικά στην πνευματική και πολιτιστική ανάπτυξη της κοινωνίας».
No comments:
Post a Comment