Και τα ομώνυμα έλκονται

• Της ΕΥΑΝΝΑΣ ΒΕΝΑΡΔΟΥ, Επτά, Κυριακή 25 Απριλίου 2010

Ι am gay». Ετσι τιτλοφορείται μια από τις πιο φρέσκιες και χιουμοριστικές ταινίες μικρού μήκους των τελευταίων ετών. Ηρωας είναι ένας νεαρός ομογενής που αγωνιά πώς θα αποκαλύψει στους (άκρως παραδοσιακούς) δικούς του ότι είναι ομοφυλόφιλος. Και στήνει διάφορες σπαρταριστές εκδοχές στο μυαλό του.

«Ι CAN'Τ ΤΗΙΝΚ STRAIGHT»

Σε μια από αυτές οι δικοί του τον συγχαίρουν και του λένε με δάκρυα στα μάτια πόσο περήφανοι είναι γι' αυτόν. Η βραβευμένη ταινία του νεαρού Νίκου Κολοβού, ομογενούς από τη Σουηδία, είναι από τα φιλμ που ξεχωρίζουν στο πρόγραμμα του 4ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ομοφυλοφιλικού Κινηματογράφου που φιλοξενείται έως την Πέμπτη στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας.

Ενα φεστιβάλ με ευρύτερο καλλιτεχνικό ενδιαφέρον, που περιλαμβάνει και παράλληλες εκδηλώσεις όπως η έκθεση του Κωνσταντίνου Ρήγου και του Τάσσου Βρεττού «It's not about sex». Πρώτη φορά φέτος θα δοθούν και βραβεία καλύτερης ταινίας που θα απονείμουν οι Νατάσσα Μποφίλιου και Ματθίλδη Μαγγίρα. Οικοδέσποινα μάλιστα της βραδιάς θα είναι η τρανσέξουαλ Μίνα Ορφανού, γνωστότερή μας από τη «Στρέλλα».

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ταινίες από Γερμανία, Ιαπωνία, Πορτογαλία, Βραζιλία, Αγγλία, Αμερική, Ισραήλ και Χονγκ Κονγκ αλλά και πολλά βραβευμένα φιλμ που έρχονται από τα μεγαλύτερα κινηματογραφικά φεστιβάλ του κόσμου, όπως η Μπερλινάλε. Θα τις προλογίσουν διάφοροι καλεσμένοι (από τη Θέμιδα Μπαζάκα ώς τον Φώτη Σεργουλόπουλο), ενώ έχουν προσκληθεί και η σκηνοθέτρια Μόνικα Τρόιτ που έχει δουλέψει πάνω σε θέματα φύλου και ο Μάικλ Στοκ, ο οποίος μεθαύριο θα μας δείξει το βραβευμένο στο Βερολίνο φιλμ του «Postcard to Daddy»: μια αυτοβιογραφική ιστορία στην οποία ο σκηνοθέτης «ξορκίζει» τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη από τα 8 μέχρι τα 16 του χρόνια από τον πατέρα του.

Οι ταινίες του προγράμματος θίγουν ποικίλα θέματα: πίστης, φόβου, παιδοφιλίας, AIDS, Ιντερνετ σεξ, βίας, εξωσυζυγικών περιπετειών, βιομηχανίας του σεξ, επεμβάσεων φύλου...

* Ανάμεσά τους το παλιότερο «Das Ovo» του Μίχαελ Μπρίντρουπ για τη δράση της γερμανίδας drag ακτιβίστριας Οβο Μαλτίνε που έζησε στο Βερολίνο, και στην οποία πιστώνεται η ανέγερση του μνημείου για τους ομοφυλόφιλους που δολοφονήθηκαν από τους Ναζί.

* Στο «Fucking Different Sao Paulo» του Κρίστιαν Πέτερσεν, τέταρτη ταινία μιας μεγάλης σειράς, οι λεσβίες σκηνοθέτριες μιλάνε για το γκέι σεξ και οι γκέι άντρες σκηνοθέτες για το λεσβιακό σεξ.

* Ενδιαφέρον έχει και το πολύ πρόσφατο «Gay Days» του Γιαϊρ Κεντάρ από το Ισραήλ, όπου το 1988 η ομοφυλοφιλία θεωρούνταν ακόμη έγκλημα. Δέκα χρόνια αργότερα, 3.000 γκέι και λεσβίες ζούσαν πλέον χωρίς να κρύβονται, και μια τρανσέξουαλ τραγουδίστρια εκπροσωπούσε τη χώρα στην Eurovision.

* Προκλητικό για τα ήθη των Παλαιστινίων και των Ινδών, το βραβευμένο «Ι can't think straight» (Σ. Σαρίφ) μιλάει για την έλξη που ασκεί μια νεαρή Ινδή σε μια Παλαιστίνια που ζει στο Λονδίνο και ετοιμάζεται να παντρευτεί. *