Ο «Κυνόδοντας» διεθνής

Ο «Κυνόδοντας» κερδίζει τις διεθνείς κινηματογραφικές αίθουσες O «Κυνόδοντας» του Γιώργου Λάνθιμου συνεχίζει την πορεία του στις διεθνείς κινηματογραφικές αίθουσες. Επειτα από τη Γαλλία, ο «Κυνόδοντας» προβάλλεται αυτή την εποχή στην Αγγλία και η υποδοχή που έχει βρει από την εκεί κριτική είναι αποθεωτική.

Του Παναγιωτη Παναγοπουλου, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Tετάρτη, 28 Aπριλίου 2010

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ. Επειτα από το μεγάλο βραβείο του τμήματος «Ενα κάποιο βλέμμα» στις Κάννες και διακρίσεις σε πολλά φεστιβάλ ανά τον κόσμο (στο Δουβλίνο, τη Στοκχόλμη, το Μόντρεαλ, το Σεράγεβο, τη Σίτζες), ο «Κυνόδοντας» του Γιώργου Λάνθιμου συνεχίζει την πορεία του στις διεθνείς κινηματογραφικές αίθουσες. Επειτα από τη Γαλλία, ο «Κυνόδοντας» προβάλλεται αυτή την εποχή στην Αγγλία και η υποδοχή που έχει βρει από την εκεί κριτική είναι αποθεωτική.

Ο Πίτερ Μπράντσο στον «Guardian» γράφει ότι «είναι μια ταινία από τη νότια Ευρώπη που έχει ομοιότητες με κάτι πιο βορειοευρωπαϊκό. Με τη διαύγεια, το παγωμένο φως και τις μαχαιριές βίας, μοιάζει με κάτι που θα έκανε ο Μίκαελ Χάνεκε ή οι συμπατριώτες του, Ούλριχ Ζάιντλ και Ερικα Χάουσνερ. Παρ’ όλα αυτά, η ταινία του Λάνθιμου έχει μια αίσθηση μαύρου χιούμορ και μια παιγνιώδη διάθεση».

«Λαμπρή, ενοχλητική και συχνά τρομακτικά αστεία», χαρακτηρίζει την ταινία ο Φίλιπ Φρεντς στον «Observer».

«Ολα είναι φτιαγμένα με τέτοιο τρόπο ώστε να φαίνονται συνηθισμένα. Ομως, όσο πιο συνηθισμένα φαίνονται, τόσο πιο απωθητικά και σοκαριστικά τα βρίσκουμε τελικά».

Το «Time Οut», που χαρακτηρίζει τον «Κυνόδοντα», «ξεχωριστό και υλικό για προβληματισμό», αναφέρει ότι «ο Λάνθιμος έχει δημιουργήσει ένα εντυπωσιακά προκλητικό και κατά διαστήματα πνευματώδες έργο για τις εμπνεύσεις που μας οδηγούν στο ποιοι τελικά γινόμαστε. Ολες οι οικογένειες ζουν με τους κανόνες τους και αυτή η ταινία φτάνει την ιδέα στο πιο διεστραμμένο και σοκαριστικό συμπέρασμα».

Τέλος, η Γουέντι Αϊντ στους «Times» σημειώνει ότι «οι ερμηνείες είναι ακριβέστατες, σχεδόν επίπεδες, με έναν τρόπο που φαντάζεται κανείς ότι θα συμπεριφέρονταν παιδιά που δεν έχουν καμία επαφή με τον έξω κόσμο. Η βία που σιγοβράζει στην οικογένεια ξεχειλίζει στην επιφάνεια.

Η κατάληξη είναι λαμπρά μακάβρια. Αυτή η κακόβουλα πνευματώδης ταινία είναι γνήσια, πρωτότυπη και μια από τις πιο σκοτεινές, ενοχλητικές, παράξενες αυτής της χρονιάς».