Τζέιν Μπίρκιν: «Βαρέθηκα το τραγούδι»

• Η «μούσα» του Σερζ Γκενσμπούργκ μίλησε στο «Βήμα» με αφορμή τη συμμετοχή της στο Γαλλόφωνο Φεστιβάλ της Αθήνας

• ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗΣ | Τρίτη 20 Απριλίου 2010

Η εικόνα ήταν εκπληκτική το περασμένο Σάββατο στο Ρublic του Συντάγματος όπου η 63χρονη βρετανίδα τραγουδίστρια, σκηνοθέτις και ηθοποιός Τζέιν Μπίρκιν, καλεσμένη του 11ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου, συναντήθηκε με το αθηναϊκό κοινό. Ο κόσμος έπεφτε πάνω της αχόρταγος για αυτόγραφα και εκείνη ανταποκρινόταν με εγκαρδιότητα. Μια εύθραυστη αλλά συνάμα δυναμική παρουσία, η πάλαι ποτέ σύντροφος του Σερζ Γκενσμπούργκ βρέθηκε στην Αθήνα για να παρουσιάσει το ντεμπούτο της στη σκηνοθεσία, το «Βoxes», αλλά και την τελευταία συνεργασία της με τον Ζακ Ριβέτ στην ταινία «36 όψεις του Πικ Σαν Λου». Η Μπίρκιν, η οποία λατρεύει την Ελλάδα (την έχει επισκεφθεί άλλες πέντε φορές), αφιέρωσε στο «Βήμα» 20 λεπτά από τον πολύτιμο χρόνο της.

- Είστε τραγουδίστρια, ηθοποιός και σκηνοθέτις. Ποια από τις τρεις αυτές ιδιότητες θεωρείτε σημαντικότερη;

«Η σκηνοθεσία, νομίζω, είναι η πιο ενδιαφέρουσα. Με το “Βoxes” ανακάλυψα ότι μου αρέσει να αναζητώ τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις των ηθοποιών σε πράγματα που έχω γράψει. Οπως επίσης μου αρέσει να γράφω. Το ότι παίζω η ίδια στο “Βoxes” δεν είχε για μένα ιδιαίτερη σημασία».

- Ποια είναι τα σκηνοθετικά σχέδιά σας;

«Εφέτος θα παίξω ως ηθοποιός σε δυο-τρεις ταινίες ακόμη. Από εκεί και πέρα με βλέπω να σκηνοθετώ συνέχεια. Τι ακριβώς θα δείξει».

- Και το τραγούδι;

«Εχω κουραστεί με το τραγούδι. Ισως και να το έχω βαρεθεί λιγάκι. Ημουν “στον δρόμο” με περιοδείες επί πέντε ολόκληρα χρόνια. Νομίζω ότι ως τραγουδίστρια δεν έχω και πολλά να δώσω σε αυτή τη φάση της καριέρας μου. Ηρθε η ώρα για ένα διάλειμμα. Μικρό ή μεγάλο, δεν ξέρω».

- Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με τον Ζακ Ριβέτ στις «36 όψεις του Πικ Σαν Λου»;

«Οταν, πριν από πολλά χρόνια, ο Ζακ με κάλεσε στο “Ο έρωτας καταγής”, αρνήθηκα να παίξω γιατί δεν είχε σενάριο. Μόλις μία σελίδα! Ευτυχώς, αργότερα με πήραν στο τηλέφωνο και μου είπαν ότι ο Ριβέτ δεν δουλεύει ποτέ με σενάριο. Αποφάσισα να παίξω. Ευτυχώς! Οι “36 όψεις” ασχολούνται με τους καλλιτέχνες των τσίρκων, τους ταχυδακτυλουργούς. Κάπως έτσι σκηνοθετεί ο Ριβέτ, είναι ένας ταχυδακτυλουργός που βγάζει μαγικά από το καπέλο του».

- Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το “Βoxes” είναι μια ημιαυτοβιογραφική ταινία; Και αν ναι, υπήρξε μια ανάγκη σας να τη γυρίσετε;

«Δεν είναι αυτοβιογραφική, όχι. Τουλάχιστον αυτό θέλω να ελπίζω. Πρόθεσή μου ήταν να αγγίξω άλλες γυναίκες, άλλες μητέρες. Και, ναι, θα συμφωνούσα ότι είναι μια ταινία περισσότερο για μητέρες και κόρες παρά για πατεράδες και γιους.

Ακόμη και αυτό που λέω όμως τώρα που το σκέφτομαι ξανά δεν είναι απολύτως σωστό. Γιατί στην ταινία ο Μισέλ Πικολί υποδύεται τον πατέρα μου. Αν και θα το ήθελα, πάντως, δεν είχα ποτέ συνομιλία με φαντάσματα. Ο,τι ακούγεται στην ταινία υπήρξε αποκύημα της φαντασίας μου».

- Γράφτηκε πως όταν διαβάσατε το σενάριο της ταινίας «Gainsbourg» του Ζοάν Σφαρ, δεν μείνατε ικανοποιημένη. Εφόσον είναι αλήθεια, θα μπορούσατε να μου πείτε τους λόγους;

«Δεν είδα στο σενάριο τον Σερζ που ήξερα. Αυτό είναι όλο. Το είπα στον σκηνοθέτη και μου απάντησε ότι δεν τον ενδιέφεραν οι ανέκδοτες ιστορίες για τον Σερζ. Τον ενδιέφερε ένα παραμύθι. Και έτσι ακριβώς αποκάλεσε την ταινία».

- Την είδατε;

«Οχι, δεν την είδα, ούτε και πρόκειται».

• ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΤΕ
• ταινία «Βoxes» θα προβληθεί στο Αuditorium του Γαλλικού Ινστιτούτου την Παρασκευή 23 Απριλίου στις 18.00.
• το «Βoxes» ούτε οι «36 όψις του Πικ Σαν Λου» έχουν βρει διανομή στην Ελλάδα.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=326741&dt=20/04/2010#ixzz0lhhE4j1j