PHOTO GALLERY
Το Χρυσό Λιοντάρι θα δείξει εάν τελικά η Βενετία είναι στη γραμμή «εσωστρέφειας» της Ρώμης
Σήμερα Σάββατο προβάλλεται στη Βενετία η ιταλική ταινία «Un giorno perfetto» κι είναι αυτή που στην ουσία θα κρίνει το φετινό φεστιβάλ και τις επιλογές του διευθυντή Μάρκο Μίλερ.
Διότι εδώ πολλά πράγματα συμβαίνουν, κυρίως στο παρασκήνιο. Πολλά λέγονται, χωρίς να ξέρουμε πόσα πραγματικά γίνονται.
Από ό,τι όμως φαίνεται, μπορεί στην επιφάνεια να διεξάγεται ένα φεστιβάλ που μοιάζει κανονικό σε εκείνους που δεν διαβάζουν πίσω από τις γραμμές και τρέχουν στις συνεντεύξεις Τύπου, οι οποίες εξελίσσονται σε απαρχαιωμένο κι αναχρονιστικό θεσμό με τη σωρεία των ανόητων ερωτήσεων να ευαγγελίζονται τη νέα εποχή των παγκόσμιων πρωινάδικων.
Σε αυτούς, ό,τι και να πει κανείς, θα δει μια άλλη Βενετία. Στην ουσία, όμως, οι υπόλοιποι πρέπει να ζούμε έναν υπόγειο πόλεμο, που διεξάγεται μεταξύ Βενετίας και Ρώμης και χωρίς η τελευταία να φαίνεται, παίρνει με το μέρος της τους πολλούς. Οχι επειδή τους ζητάει συνδρομή του δικού της φεστιβάλ αλλά επειδή έχει βρει έναν έξυπνο, διπλωματικό τρόπο να εκθέτει τη Βενετία.
Ο πόλεμος στο φεστιβάλ, που κήρυξαν οι Γερμανοί διασύροντας το διευθυντή της Μόστρα Μάρκο Μίλερ ότι σκοπός του ήταν να προβάλει το ιταλικό σινεμά και μόνο, άρα σαν να «παγίδεψε» τους υπόλοιπους συμμετέχοντες, δείχνει από πού έχει ξεκινήσει το «αστείο», που δεν είναι καθόλου αστείο.
Η Ρώμη έκανε την κίνηση να δηλώσει, μέσω του νέου δημάρχου της, του ακροδεξιού Τζάνι Αλεμάνο, πως σκοπός του Φεστιβάλ της Αιώνιας Πόλης από εδώ και πέρα θα είναι να προβάλλεται το ιταλικό σινεμά κι όχι το Χόλιγουντ.
Η Βενετία έπεσε στην παγίδα και πήγε να προβάλει τη Ρώμη κλείνοντας κατά βάση ιταλικές ταινίες κι ετοιμάζοντας πολλαπλά ιταλικά αφιερώματα. Μόνο που η Βενετία έχει να λογοδοτεί στους συμμετέχοντες, όπως κάνουν όλα τα παλαιού τύπου φεστιβάλ.
Η Ρώμη, αντίθετα, δεν έχει να δώσει λογαριασμό σε κανένα. Το φεστιβάλ της είναι sui generis και, παρ’ όλα αυτά, από τον πρώτο κιόλας χρόνο κατάφερε να πετύχει θεαματικά και να γίνει θεσμός. Είναι ενδεικτικό πως εδώ στη Βενετία, με όλο τον τοπικιστικό ανταγωνισμό μεταξύ των δύο πόλεων, μου λένε, από τον ταξιτζή μέχρι τον receptionist του ξενοδοχείου: «Ηρθες στο Φεστιβάλ της Βενετίας και δεν θα πας στο Φεστιβάλ της Ρώμης;» αναγνωρίζοντάς το κι οι ίδιοι πλέον ως must.
Ολα αυτά, βέβαια, είχαν γίνει χάρη στον προηγούμενο δήμαρχο, τον κεντροαριστερό Βάλτερ Βετρόνι, που ακολούθησε τη μοίρα του Ρομάνο Πρόντι και της παράταξης, βρέθηκε από πετυχημένος δήμαρχος της ιταλικής πρωτεύουσας να γίνεται αρχηγός της τελικά ηττημένης στις εκλογές κεντροαριστερής παράταξης.
Κι εδώ μπήκε το πολιτικό παιχνίδι στη μέση, που ουδέποτε είναι απόν στα κινηματογραφικά ζητήματα της Ιταλίας, τόσο τα γενικά όσο και τα ειδικά, τα φεστιβαλικά.
Ο νέος ακροδεξιός δήμαρχος της Ρώμης, που στηρίζεται από το δεξιό πρωθυπουργό, τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, έπρεπε να πάει κάπου παραπέρα το πετυχημένο φεστιβάλ που κληρονόμησε από τον προκάτοχο κι αντίπαλο.
Πλάσαρε ως σύνθημα το «ιταλικό φεστιβάλ για ιταλικό σινεμά». Θέλει να το κάνει αμιγώς ιταλικό. Αν αποτύχει σε επόμενες εκλογές, παγιδεύει τον προσεχή αντίπαλο που θα θελήσει να το επαναφέρει στα αρχικά διεθνή του. Θα έχει να τον κατηγορεί μόνιμα στις προεκλογικές του εκστρατείες πως «ξεπουλήθηκε στο Χόλιγουντ και στους Αμερικανούς», συνθήματα που πιάνουν ακόμα κι όταν ο πρωθυπουργός της χώρας που τα λέει αυτά στηρίζει απόλυτα τον Μπους. Οι καλλιτέχνες, όμως, παρασύρονται, ο λαός το ίδιο και την πληρώνει το σινεμαδάκι.
Πήγε, λοιπόν, η αριστερίζουσα φεστιβαλική Βενετία να τον προλάβει και την έπαθε, ξεσηκώνοντας τους συμμετέχοντες. Διότι κι η Βενετία κάθε άλλο παρά αριστερή είναι, υποτίθεται πως τη νέα ηγεσία την ενέκρινε ο Μπερλουσκόνι.
Τώρα έχουν βγει και σέρνουν διάφορα στον Μάρκο Μίλερ οι ιταλικοί κινηματογραφικοί κύκλοι και οι παράγοντες. Φανεροί πολέμιοι οι Γερμανοί. Πρόεδρος της κριτικής επιτροπής ο Γερμανός Βιμ Βέντερς.
Καταλάβατε γιατί λέω πως η αποψινή ταινία θα είναι η μοιραία του φεστιβάλ; Διότι συνοδεύεται από εξαιρετικά καλή φήμη, ο σκηνοθέτης της είναι ο πολιτογραφημένος Ιταλός αλλά Τούρκος στο διαβατήριο Φερζάν Οζπέτεκ, και την περιμένουν ως ικανή να διεκδικήσει το Χρυσό Λιοντάρι και να δικαιώσει τον Μάρκο Μίλερ. Αν, όμως, ο Βιμ Βέντερς έχει άλλη γνώμη και τη μοιραστεί με την κριτική επιτροπή, τότε εμείς θα έχουμε πολλά να λέμε και να γράφουμε.
Βενετία, του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΙΜΟΓΙΑΝΝΑΚΗ Μέλος της EFA, Ελεύθερος Τύπος, Σάββατο, 30/08/2008
No comments:
Post a Comment