Οι ταινίες της εβδομάδας

Ψυχή μέσα σε πλαστικό 

• Τα παιχνίδια του «Toy Story» προσφέρουν ξανά χαρά και συγκίνηση

• Του Παναγιωτη Παναγοπουλου, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Πέμπτη, 24 Iουνίου 2010

• Toy Story 3****ANIMATION. Σκηνοθεσία: Λι Ενκριτς. Ερμηνείες (φωνές): Τομ Χανκς, Τιμ Αλεν, Τζόαν Κιούζακ, Νεντ Μπίτι, Μάικλ Κίτον. Στην ελληνική μεταγλώττιση: Αλκης Κούρκουλος, Δημήτρης Πιατάς, Μιχάλης Μαρίνος, Ελεονώρα Μελέτη.

ΚΡΙΤΙΚΗ. Στα 15 χρόνια που έχουν περάσει από το ντεμπούτο της Pixar στις ταινίες μεγάλου μήκους, ένα ντεμπούτο που συνδυάστηκε με την πρεμιέρα του πρώτου «Toy Story», έχουν αλλάξει πολλά στον χώρο του ψηφιακού animation. Ολα τα στούντιο έχουν μπει σε αυτόν τον χώρο της κινηματογραφικής ψυχαγωγίας και σε γενικές γραμμές με πολύ καλά αποτελέσματα. Ομως ο πρωτοπόρος, η Pixar, παραμένει ασυναγώνιστη σε κάθε της παραγωγή, επειδή, πέρα από την ψηφιακή τεχνολογία, βασίζει κάθε της ταινία σε ένα σενάριο με γερές βάσεις.

Ενα σίκουελ σε αυτή την περίπτωση έχει νόημα. Δεν είναι σε καμία περίπτωση εκμετάλλευση των χαρακτήρων και κοροϊδία του κοινού. Οι ήρωες του «Toy Story», τα παιχνίδια που ζωντανεύουν και μέσα στο πλαστικό τους περίβλημα έχουν ψυχή, είναι χαρακτήρες που έχουν εξέλιξη. Που δεν έχουν τελειώσει με την πρώτη ούτε με τη δεύτερη ταινία. Στο «Toy Story 3», ο Αντι ετοιμάζεται για το κολέγιο και τα παιχνίδια του, που έχουν να νιώσουν τη χαρά του παιχνιδιού για χρόνια, μαραζώνουν σε ένα μπαούλο. Θα καταλήξουν ως δωρεά σε έναν παιδικό σταθμό, όπου θα ταλαιπωρηθούν από τα χέρια νηπίων.

Στον παιδικό σταθμό τον πρώτο λόγο έχει ένας πικρόχολος αρκούδος, που προβάλλει το μελαγχολικό παρελθόν του σε όλες τις άλλες σχέσεις. Ετσι, τα παιχνίδια του Αντι βρίσκονται σε μια ιδιόμορφη φυλακή, απ’ την οποία προσπαθούν να αποδράσουν. Πέρα από το τεχνικό επίπεδο, στο οποίο οι ταινίες της Pixar πάντοτε αριστεύουν, η ταινία ακολουθεί τη φόρμα της επιτυχίας και των άλλων της ταινιών. Αν και το τρίτο «Toy Story» δεν φτάνει στο βαθύτερο αριστουργηματικό επίπεδο του «Wall-e», του «Ρατατούη» και του «Ψάχνοντας τον Νέμο», είναι μια ταινία με ευφυΐα, χιούμορ και συναίσθημα, για τη φιλία, την πίστη, το φιλότιμο και την αγάπη.

Η ιστορία των παιχνιδιών συνδυάζει στοιχεία κωμωδίας, δράματος, περιπέτειας, ακόμη και θρίλερ, με πλήθος ευρημάτων, που χρειάζονται περισσότερες από μία προβολές για να προσέξει πραγματικά ο θεατής. Για ακόμη μια φορά το φωνητικό καστ είναι εξαιρετικό, με τους θαυμάσιους Τομ Χανκς και Τιμ Αλεν ως Γούντι και Μπαζ, αλλά και τον Μάικλ Κίτον ως Κεν και τον Τίμοθι Ντάλτον ως σκατζόχοιρο με σαιξπηρικά απωθημένα. Το μόνο περιττό στην ταινία είναι το 3D. Είναι από μόνη της τόσο καλή ώστε να μη χρειάζεται ένα επιπλέον τεχνολογικό «στολίδι».

Το ψέμα, το θέατρο και η ζωή σαν αυτοσχεδιασμός

• Του Δημητρη Mπουρα

• Οικογένεια σε παράνοια **½ ΚΟΜΕΝΤΙ. Σκηνοθεσία: Ρεϊμόντ ντε Φελίτα. Ερμηνεία: Αντι Γκαρσία, Τζουλιάνα Μαργκούλις, Εμιλι Μόρτιμερ, Στίβεν Στρέιτ, Εζρα Μίλερ, Ντομινίκ Γκαρσία - Λορίντο, Αλαν Αρκιν.

ΚΡΙΤΙΚΗ. Στη δραματική κομεντί του Ρεϊμόντ ντε Φελίτα το ψέμα μπερδεύει τη ζωή, ρίχνοντας σε επικίνδυνες παγίδες τους ανθρώπους· αντίθετα, το θέατρο τους λυτρώνει. Οι ήρωες της «Οικογένειας σε παράνοια» είναι συνηθισμένοι άνθρωποι. Εχουν μυστικά, ενίοτε καλά κρυμμένα, που όταν βγαίνουν στο φως προκαλούν εκρήξεις ικανές να διαλύσουν μια φαινομενικά αρραγή οικογένεια.

Ο Βινς Ρίζο είναι ένας ήσυχος δεσμοφύλακας που ζει με το κρυφό όνειρο να γίνει ηθοποιός. Λέει ψέματα στη γυναίκα του πως παίζει πόκερ με τους φίλους του μία φορά την εβδομάδα. Στην πραγματικότητα, παρακολουθεί μαθήματα υποκριτικής. Το ψέμα του Βινς είναι μικρό, όμως το μυστικό που κρύβει απ’ όλους είναι μεγάλο: ο νεαρός που μόλις βγήκε με αναστολή από τη φυλακή και εγκαταστάθηκε στο σπίτι του είναι γιος του. Ο Βινς έχει μπερδέματα, αλλά και τύχη. Θα πάει σε μια οντισιόν και θα κερδίσει ένα μικρό ρόλο σε μια ταινία του Σκορσέζε.

Η «Οικογένεια σε παράνοια» είναι μια συρραφή από καταστάσεις κοινότοπες σε οικογενειακά δράματα του ανεξάρτητου αμερικανικού κινηματογράφου. Το ενδιαφέρον στοιχείο της είναι η θετική στάση του Ντε Φελίτα απέναντι στους ήρωές του και η αισιοδοξία του για τη ζωή. Εκεί που νομίζεις πως όλα θα τιναχτούν στον αέρα, μαζί με την ταινία που κυλάει αργόσυρτα, το σκηνικό μετατρέπεται σε μια αόρατη σκηνή θεάτρου όπου οι «ηθοποιοί» αυτοσχεδιάζουν παίζοντας τους εαυτούς τους. Κορυφαίος ανάμεσά τους ο Βινς, που ενσαρκώνεται υποδειγματικά από τον Αντι Γκαρσία.

Ο Τζέιμς Αϊβορι είναι σκιά του παλιού καλού εαυτού του στον πρόσφατο «Τελευταίο προορισμό» (*½). Ενας Ιρανός απόφοιτος Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο θέλει να γράψει τη βιογραφία ενός Λατινοαμερικανού συγγραφέα που έχει πεθάνει. Οταν η οικογένεια του συγγραφέα τού το αρνείται, ταξιδεύει στην Ουρουγουάη μήπως την μεταπείσει. Η περιπέτειά του θα τον βοηθήσει να ξεπεράσει τους φόβους και τις ανασφάλειές του. Με Ομάρ Μετβάλι, Αντονι Χόπκινς, Σαρλότ Γκενσμπούργκ, Λόρα Λίνεϊ.

«Από το Παρίσι με αγάπη» (*). Τρομολαγνεία και αφασικός καταιγισμός δράσης, με Τζον Τραβόλτα και Τζόναθαν Ρις Μάγιερς. Το σενάριο είναι του Λικ Μπεσόν και η σκηνοθεσία του Πιερ Μορέλ.

Δύο επανεκδόσεις συμπληρώνουν το πρόγραμμα της εβδομάδας, η «Σύντομη συνάντηση» (****) του Ντέιβιντ Λιν και η διασημότερη ταινία των Μόντι Πάιθον, το «Αδελφάτο των ιπποτών της ελεεινής τραπέζης» (***) όπου ο μύθος του βασιλιά Αρθούρου γίνεται αφορμή για μια σειρά κωμικών επεισοδίων.