Η ΚΑΘΡΙΝ ΜΠΙΓΚΕΛΟΟΥ, Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΩΝ ΟΣΚΑΡ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΧΑΛΙ

• Ο πόλεμος του Ιράκ νίκησε την υπερπαραγωγή «Αvatar»

• Του Δημήτρη Δανίκ, ΤΑ ΝΕΑ: Τρίτη 9 Μαρτίου 2010

• Βάζουμε στοίχημα; Εβαλε το χεράκι του ο πρώην σύζυγος (Τζέιμς Κάμερον) και μετέτρεψε την εξηντάρα πρώην του σε σκηνοθέτη α΄ κατηγορίας. Η πρώτη κυρία που κερδίζει και το Οσκαρ καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας

Ποιος το περίμενε; Η Κάθριν Μπίγκελοου περήφανη νικήτρια. Που μέχρι την ταινία της «Τhe Ηurt Locker»- παραγωγής του 2008 παρακαλώ- είχε υπογράψει τη μια ασημαντότητα μετά την άλλη. Να τις θυμίσω; Το 1982 η πρώτη μεγάλου μήκους «Τhe loveless» με Γουίλεμ Νταφό. Τίποτα. Πέντε χρόνια αργότερα το «Αγρια νύχτα» («Νear dark). Πάλι τίποτα. Δυο χρόνια μετά παντρεύεται τον Τζέιμς Κάμερον. Διάνα. Την ίδια χρονιά σκηνοθετεί «Ληστεία στη Νέα Υόρκη» (τηλεοπτικός τίτλος για το «Βlue steel»). Ουδέποτε προβλήθηκε στις ελληνικές οθόνες. Ακολουθούν το «Ρoint break» («Στην κόψη του κύματος») με Πάτρικ Σουέιζι και «Παράξενες μέρες» («Strange days») με Ρέιφ Φάινς σε σενάριο Κάμερον. Είχαν πάρει διαζύγιο από το 1991, αλλά διατηρούσαν φιλικές σχέσεις. Πράγμα που θα την ευεργετήσει στο «Ηurt Locker». Το 2005 σκηνοθετεί το «Υποβρύχιο Κ-19» («Κ-19 Τhe widowmaker»). Πάλι μετριότητα. Το χαρακτηριστικό της Μπίγκελοου: η στοχοπροσήλωση και η μανία της σε πάσης φύσεως περιπέτειες. Αction movies. Γυναίκα με παντελόνια. Γι΄ αυτό και σιδηρά κυρία.

Το «Ηurt Locker», που εν Ελλάδι θα προβάλλεται από την Πέμπτη (11/3), με τη δική του περιπέτεια. «Ηθελα», έλεγε στο φεστιβάλ της προπέρσινης Βενετίας- «να σκηνοθετήσω μια ιστορία με αυτά τα boys που είναι εθισμένα στον πόλεμο. Αγάπη τους μόνο ο πόλεμος». Και πράγματι. Ο ήρωάς της (Τζέρεμι Ρένερ) είναι πρωταθλητής πυροτεχνουργός στον αφοπλισμό εκατοντάδων εκρηκτικών μηχανισμών. Στο Ιράκ εννοείται.

Οπως τα πρεζόνια ρουφάνε σκόνη, έτσι κι αυτός την βρίσκει εξουδετερώνοντας βόμβες, καμικάζι και εκρηκτικούς μηχανισμούς. Λέει στη μικρή του κόρη: «Μία η δική μου αγάπη, ο πόλεμος». Ετσι, επιστρέφει στη Βαγδάτη. Ο εθισμός του Τζέιμς Γουίλ κάνει κακό στην οικογένειά του. Κάνει όμως απίστευτο καλό στους Αμερικανούς φαντάρους και στους Ιρακινούς. Σώζει δεκάδες ζωές. Περίπου καλός Σαμαρείτης ο Ράμπο της Μπίγκελοου.

Οσο για την ομολογουμένως αριστοτεχνική και ιδρωμένη σκηνοθεσία της, εδώ λένε έβαλε το χεράκι του ο Κάμερον. Η ταινία ολοκληρώθηκε το 2008, άρχισε περιοδεία σε διάφορα διεθνή φεστιβάλ, αλλά χρειάστηκε ένας ολόκληρος χρόνος για να πειστούν οι διανομείς της Αμερικής. Τώρα, ποιος την πιάνει την Κάθριν!

Ο Μεγάλος Λεμπόφσκι βρυχάται

Θηρίο ο Dude (μάγκας). Αυτό το αγαπημένο του παρατσούκλι. Το κουβαλάει μαζί του από το 1998 στον «Μεγάλο Λεμπόφσκι» των αδελφών Κόεν. Dude έλεγε ο Τζον Γκούντμαν τον Τζεφ Μπρίτζες. Ο Λεμπόφσκι, η καλύτερή του ερμηνεία by far. Γεννημένος πριν από 61 χρόνια από οικογένεια μικρομεσαίων ηθοποιών. Πατέρας του ο Λόιντ Μπρίτζες. Συνήθως σε τρελές κωμωδίες. Αδελφός του ο Μπο Μπρίτζες. Μαζί εμφανίζονται το 1989 στις «Σχέσεις πάθους» («Τhe Fabulus Βaker boys») ως γυρολόγοι ασήμαντοι μουσικοί με γυναικεία φωνή τη Μισέλ Φάιφερ. Τέσσερις υποψηφιότητες Οσκαρ για τον μάγκα. Και το πρώτο του Οσκαρ. Αδικημένος. Αξιζε περισσότερα. Παντρεμένος από το 1977 με την ίδια γυναίκα και με τρία παιδιά, χαμηλού προφίλ, σπανίως εμφανίζεται σε διεθνή φεστιβάλ. Στο «Crazy heart»- μια μικρή παραγωγή που μετά δυσκολίας βρίσκει διεθνή διανομή- υποδύεται τον Βad Βlake, μουσικό της κάντρι καταστραμμένο από το αλκοόλ. Το τραγούδι «Τhe weary kind», γραμμένο από τον Ράιαν Μπίγκαμ και τον Τ Βone Μπάρνετ, έλαβε Οσκαρ.

Η κυρία... Χρυσό Βατόμουρο

Τhe best year of her life. Με την πρώτη της υποψηφιότητα, το πρώτο της Οσκαρ. Της Σάντρα Μπούλοκ. Επονομαζόμενης και μεγαλομπεμπέκας.

Με πατημένα τα 46. Παντρεμένη μόλις το 2005. Αλλά και διότι έχει παίξει σε πάσης φύσεως χαζοαμερικανιές. Φανταστείτε, ταυτόχρονα με το Οσκαρ α΄ ρόλου για το «Τhe blind side» κέρδισε και το Χρυσό Βατόμουρο για τη χειρότερη ερμηνεία στη χαζο-κωμωδία «Ολα για τον Στιβ». Η καλύτερη και η χειρότερη μέσα στην ίδια χρονιά.

Ενα ρεκόρ που τα λέει όλα.

Ποιο το καλύτερο; Ο ρόλος μιας ουμανίστριας που μαζί με τον σύζυγό της (Τιμ ΜακΓκρόου) στεγάζουν στο καλοστεκούμενο σπιτικό τους ένα μικρό ανθρώπινο ερείπιο με το όνομα Μάικλ Ορ. Αληθινή ιστορία.

Ενας Αφροαμερικανός πιτσιρικάς με μια μάνα που σκορπάει παντού παιδιά. Η λευκή οικογένεια τον μεγαλώνει, τον σπουδάζει και στο τέλος ο Μάικλ (Κουίντον Ααρον) αναδεικνύεται Αll Αmerican Football Ρlayer. Ένα άρθρο για τη βράβευση του ως Καλύτερου Παίκτη του 2009 ήταν το ερέθισμα για το σενάριο. Αν και δεν έχω δει ακόμα την ταινία, η ερμηνεία της Μπούλοκ (με διαβεβαιώνουν φίλοι) εξαιρετική. Δεν αμφιβάλλω. Α, ξέχασα. Το περιοδικό «Ρeople» έπειτα από ψηφοφορία την είχε αναδείξει το 1999 μία από τις πενήντα most beautiful γυναίκες του Χόλιγουντ. Περί γούστου, κολοκυθόπιτα!

Ο Ελληνας που κλόνισε την ιαπωνική κυβέρνηση

• Του Χρήστου Ιερείδη

Ξεσκέπασε τη σφαγή χιλιάδων δελφινιών στο νησί Χονσού της Ιαπωνίας, και αποκάλυψε ταυτόχρονα ένα διατροφικό σκάνδαλο που κλόνισε την ιαπωνική κυβέρνηση (σε σημείο να του ανακαλέσουν τη βίζα). Διάσημος φωτογράφος- συνεργάτης του «Νational Geographic»- ο νεόκοπος ντοκιμαντερίστας Λούι Ψυχογιός, ο οποίος βραβεύτηκε με Οσκαρ ντοκιμαντέρ, κατάφερε με το φιλμ «Τhe Cove» να ταράξει τα νερά διεθνώς.

Το ντοκιμαντέρ του- που γυρίστηκε κρυφά το 2007 και για τις ανάγκες των υποθαλάσσιων λήψεων χρησιμοποιήθηκαν κάμερες υψηλής ευκρίνειας, καμουφλαρισμένες ως... βράχια- παρουσιάζει τη σφαγή 3.000 δελφινιών στον κόλπο Ταϊτζί, νότια της Οζάκας.

Κάθε Σεπτέμβριο, οι Ιάπωνες ψαράδες βγαίνουν στ΄ ανοιχτά για να εντοπίσουν κοπάδια δελφινιών και με τις βάρκες τα κατευθύνουν στον κόλπο Ταϊτζί, τα εγκλωβίζουν και αρχίζει η σφαγή. Συνολικά 13.080 κητοειδή σφαγιάστηκαν στην Ιαπωνία μόνο το 2007, σύμφωνα με το υπουργείο Γεωργίας, Δασών και Αλιείας.

Ο Λούι Ψυχογιός, ένας από τους δύο γιους του Νικόλα και της Στέλλας από τη Σπάρτη, που μετανάστευσαν στις ΗΠΑ, βρέθηκε στην περιοχή για να φωτογραφίσει χωριά. Εκεί συνάντησε τον τότε εκπαιδευτή δελφινιών (στη σειρά «Φλίπερ») και μετέπειτα ακτιβιστή Ρίτσαρντ Ο΄ Μπέρι κι έμαθε για τις σφαγές δελφινιών, αλλά και για τη συνωμοσία σιωπής. Οργίστηκε. Κι ύστερα από ταχύρρυθμα μαθήματα σκηνοθεσίας συγκέντρωσε άλλους έξι ακτιβιστές, βατραχανθρώπους του αμερικανικού στρατού. Η ομάδα κινηματογράφησης δεχόταν διαρκώς απειλές από τους ψαράδες, την ιαπωνική μαφία που τους προστατεύει, ενώ αστυνομικοί είχαν γίνει σκιά τους.

Ο Ελληνοαμερικανός σκηνοθέτης χρειάστηκε να γίνει... κατάσκοπος για να αποκαλύψει το μυστικό. Χρησιμοποίησε θερμικές και κρυφές κάμερες στα δέντρα, στην ακτή, στα βράχια και στα νερά του κόλπου και στολές παραλλαγής και κατέγραψε τη σφαγή δεκάδων χιλιάδων δελφινιών.

Το σοκ από το ντοκιμαντέρ του Ψυχογιού ήταν μεγάλο. Γιατί αποκαλύφθηκε, επίσης, πως το κρέας των δελφινιών- που απορροφούν περισσότερο από άλλα θηλαστικά βαρέα μέταλλα (μόλυβδος, υδράργυρος)- πλασαρίστηκε ως κρέας φάλαινας στα συσσίτια δημοτικών σχολείων της Ιαπωνίας, προκαλώντας δηλητηριάσεις μαθητών. Κάτι που κλόνισε ακόμη και την κυβέρνηση της Ιαπωνίας. Η ταινία του Λούι Ψυχογιός προκάλεσε την οργή των ψαράδων και των τοπικών αρχών. «Περιέχει ψευδή στοιχεία που δεν βασίζονται στην επιστημονική αλήθεια. Το κυνήγι δελφινιών είναι νόμιμο», ισχυρίζονται.

Ο δε δήμαρχος της Ταϊτζί διαμαρτυρήθηκε στην Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου για τη βράβευση του ντοκιμαντέρ «Τhe Cove», παραδίδοντας ως... αντίποινα ντοκιμαντέρ για την εξολόθρευση αρκούδων στις ΗΠΑ!

Η χρονιά του «καθωσπρέπει»

• Της Εφης Φαλίδα

Το κόκκινο χαλί των Οσκαρ είναι για τη μόδα ό,τι ο τελικός στο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Είναι η στιγμή που λατρεύουν να βλέπουν οι σχολιαστές εκπομπών, ώστε να μαντέψουν ποιος έντυσε ποια.

Η 82η απονομή άφησε ανικανοποίητους τους διψασμένους για εκκεντρικότητες, καθώς ο αριθμός των ασφαλών επιλογών όλο και μεγαλώνει. Η φετινή εικόνα του κόκκινου χαλιού ήταν μία θάλασσα από ουδέτερες αποχρώσεις, του πάγου και κάποιες πινελιές από έντονο κόκκινο, φούξια και ματζέντα. Τώρα πια οι στυλίστες δουλεύουν με πρόγραμμα και σχολαστικότητα κι έτσι «καθωσπρέπει» ήταν το στυλ που επικράτησε.

Η Σαρλίζ Θερόν, που την περασμένη Παρασκευή βρισκόταν στο Παρίσι, παρακολουθώντας από την πρώτη σειρά το σόου του Τζον Γκαλιάνο για τον Dior, εμφανίστηκε με μία εξώπλατη τουαλέτα του, σε ροζ απόχρωση, ειδικά ραμμένη για την ίδια, με ένα κορσάζ από τριαντάφυλλα γύρω από τη μέση της που κατέληγαν σε μακριά ουρά.

Η Σάντρα Μπούλοκ, με χτένισμα τύπου Βερόνικα Λέικ (με σκούρα καστανά πλέον τα μαλλιά της που και στην ταινία «Τhe Βlind Side» και στην χειρότερη «Ολα για τον Στιβ» τα είχε ξανθύνει) και τουαλέτα από δαντέλα και κρύσταλα Swarovski, τίμησε την Αμερικανίδα σχεδιάστρια της συλλογής Μarchesa. Ενώ τα παιχνίδια όγκου και γεωμετρίας της πλισέ δημιουργίας- εμπνευσμένης από τις φάσεις της Σελήνης- που φόρεσε η Τζένιφερ Λόπεζ ήταν Giorgio Αrmani Ρrive (όπως και εκείνη της Χίλαρι Σουάνκ) και ξένισε τους σχολιαστές.

Η Σάρα Τζέσικα Πάρκερ και η Ντάιαν Κρούγκερ ήταν οι πρέσβειρες της κομψότητας του οίκου Chanel στο Χόλιγουντ. Η Σάλμα Χάγιεκ ήταν από τις ελάχιστες που δεν φόρεσαν τουαλέτα. Προτίμησε ένα μεταξωτό σταμπωτό φόρεμα από την τελευταία συλλογή του πρόωρα χαμένου Αλεξάντερ Μακουίν, αποδεικνύοντας ότι εκτός από πρωταγωνίστρια του κινηματογράφου είναι και φασιονίστα.

Η παράταξη του μικρού μαύρου φορέματος εκπροσωπήθηκε από τις νεαρότερες ηθοποιούς Κρίστεν Στιούαρτ και Κάρι Μάλιγκαν. Ενώ από τις γυναίκες στα κόκκινα ξεχώρισε η Πενέλοπε Κρουζ με στυλ φλαμένκο από την Ντόνα Κάραν.