ΚΡΙΤΙΚΗ: ΝΙΝΟΣ ΦΕΝΕΚ ΜΙΚΕΛΙΔΗΣ
Το κλασικό ρόουντ-μούβι «Η Αλίκη στις πόλεις», από τις πιο χαρακτηριστικές ταινίες του Βιμ Βέντερς, που προβάλλεται σε επανέκδοση, ξεχωρίζει στη νέα αυτή κινηματογραφική βδομάδα. Ενώ την ακολουθεί η αγγλική «Το στίγμα του Κάιν» του Μαρκ Μάντεν, γύρω από τις ενοχές Βρετανών στρατιωτών που συμμετείχαν σε απάνθρωπα βασανιστήρια Ιρακινών. Στις ενδιαφέρουσες ταινίες μια ακόμη βρετανική «Το μεγάλο κόλπο», γκανγκστερική περιπέτεια του Ρότζερ Ντόναλντσον. Στο πρόγραμμα και οι ταινίες: «Οταν με βρήκε», ρομαντική κομεντί της Χέλεν Χαντ, «The Baker», αγγλική κωμωδία του Γκάρεθ Λούις, και «Αξιότιμοι κλέφτες», ινδική περιπέτεια του Ανούμπαβ Σίνα.
Η Αλίκη στις πόλεις
Alice in den stadten. Δυτ. Γερμανία, 1974. Σκηνοθεσία: Βιμ Βέντερς. Σενάριο: Βέντερς, Φάιτ ντερ Φούστενμπεργκ. Ηθοποιοί: Ρούντιγκερ Φόγκλερ, Γέλα Ροτλάντερ, Ελίζαμπεθ Κρόιζερ. 110 λεπτά.
 «Η Αλίκη στις πόλεις» του Βιμ Βέντερς |
**** ½ - Συναρπαστικό ρόουντ-μούβι, μέσα από την οδύσσεια ενός Γερμανού δημοσιογράφου κι ενός εννιάχρονου κοριτσιού που αναζητούν τη μητέρα της μικρής στη σημερινή Γερμανία.Η ταινία «Η Αλίκη στις πόλεις», γυρισμένη το 1974, που επέβαλε τον Βιμ Βέντερς ως έναν από τους πιο σημαντικούς δημιουργούς του νέου γερμανικού κινηματογράφου, και που προβάλλεται επιτέλους σε επανέκδοση, αποτελεί το πρώτο μέρος μιας τριλογίας road-movie (τα άλλα δύο ήταν η «Λάθος κίνηση» και «Παρίσι, Τέξας»), όπου ο σκηνοθέτης της, με τρόπο συναρπαστικό, καταγράφει την οδύσσεια ενός μικρού κοριτσιού και του μοναχικού άντρα που τη συνοδεύει, από την Αμερική ώς τη Δυτική Γερμανία. Ο Ρούντιγκερ Φόγκλερ είναι ο Γερμανός δημοσιογράφος που περιφέρεται σε μια αποξενωμένη Νέα Υόρκη, σε αναζήτηση θέματος. Θέμα που αποφασίζει να το καταγράψει με την πολαρόιντ κάμερά του, με φωτογραφίες των χώρων, των τοπίων, των κτιρίων και διάφορων αξιοπερίεργων αντικειμένων, στην προσπάθειά του να συλλάβει κάτι από το πνεύμα και την ψυχή του Νέου Κόσμου. Ενώ ετοιμάζεται να επιστρέψει στη Γερμανία, μια χίπισσα τού αφήνει για λίγο στη φροντίδα του την εννιάχρονη κόρη της, Αλίκη, με την οποία ετοιμαζόταν να ταξιδέψει για το Αμστερνταμ. Η γυναίκα όμως δεν εμφανίζεται στο ραντεβού και ο Φόγκλερ, μόνος με τη μικρή Αλίκη, φτάνει στη Γερμανία κι αρχίζει να περιφέρεται μαζί της, σε αναζήτηση της γιαγιάς της. Το ταξίδι τους αυτό χρησιμοποιεί ο Βέντερς για να καταγράψει από τη μια εικόνες της σύγχρονης Γερμανίας κι από την άλλη το εσωτερικό ταξίδι του Φόγκλερ σ' αναζήτηση ταυτότητας, μέσα από την επίδραση πάντα της αμερικανικής κουλτούρας και υποκουλτούρας - από τη μουσική ώς τον κινηματογράφο - κάνοντας και μια κριτική στην κοινωνία της κατανάλωσης - χαρακτηριστική είναι η σκηνή όπου ο Φόγκλερ σπάει τη συσκευή της τηλεόρασης. Ταυτόχρονα, ο Βέντερς χρησιμοποιεί το ταξίδι για να περιγράψει τη συνάντηση ανάμεσα σε δύο πρόσωπα, τον ώριμο, επηρεασμένο από ένα παρελθόν γεμάτο ενοχές, Φόγκλερ και τη μικρή Αλίκη, πρόσωπο που εκφράζει τη Γερμανία του μέλλοντος. Ταξίδι που, μέσα από μαυρόασπρες, κοκκώδεις εικόνες (η ατμοσφαιρική φωτογραφία είναι του τακτικού συνεργάτη του Βέντερς, Ρόμπι Μούλερ), καταγράφει με ειλικρίνεια, τρυφερότητα και λυρισμό, μαζί και μια δύναμη και πρωτοτυπία σπάνια στα σημερινά road-movies, προαναγγέλλοντας το κατοπινό αριστούργημά του, «Παρίσι, Τέξας». Στα συν της ταινίας οι έξοχες ερμηνείες του Φόγκλερ και της μικρής Γέλα Ροτλάντερ στον ρόλο της Αλίκης, που μαζί πετυχαίνουν μια σπάνια χημεία.
Το στίγμα του Κάιν
The Mark of Cain. Βρετανία, 2007. Σκηνοθεσία: Μαρκ Μάντεν. Σενάριο: Τόνι Μάρτσαντ. Ηθοποιοί: Μάθιου ΜακΝάλτι, Τζέραρντ Κερνς, Σον Ντούλι, Λίο Γκρέγκορι. 90 λεπτά.
 «Το στίγμα του Κάιν» του Μαρκ Μάντεν με τον Μάθιου ΜακΝάλτι |
*** Τη συγκλονιστική, φριχτή εικόνα των απάνθρωπων μεθόδων των Βρετανών στρατιωτών στη διάρκεια της κατοχής του Ιράκ, βασισμένη στις αληθινές καταθέσεις των ίδιων των στρατιωτών, παρουσιάζει στη βραβευμένη, με τα αγγλικά βραβεία BAFTA, ταινία του ο Μαρκ Μάντεν.
Οι προσωπικές ενοχές αλλά και ο απάνθρωπος ρόλος της εξουσίας -και συγκεκριμένα του στρατού- στη διάρκεια του πολέμου και της κατοχής του Ιράκ, είναι στο επίκεντρο της αποκαλυπτικής αυτής ταινίας του νέου σκηνοθέτη Μαρκ Μάντεν. Πρωταγωνιστές δυο 18χρονοι φίλοι, ο Μαρκ και ο Γουέιν, εργατικής τάξης Βρετανοί στρατιώτες, που βρίσκονται στο Ιράκ λίγους μήνες μετά την αμερικανική εισβολή του 2003. Για να εκδικηθούν τον θάνατο του λοχαγού τους, που σκοτώνεται στη διάρκεια μιας επίθεσης ανταρτών, η ομάδα τους, αφού συλλάβει όλους τους ύποπτους και τους κλείσει σε στρατόπεδο, τους υποβάλλει, με τη συνενοχή των ανωτέρων τους, σε μια σειρά φριχτών, απάνθρωπων βασανιστηρίων, παρ' όλο που αρχικά τούς είχε τονιστεί πως αν συμπεριφέρονταν άσχημα στους ντόπιους θα στιγματίζονταν με το «στίγμα του Κάιν». Με την επιστροφή όμως στην πατρίδα τους, οι δυο τους αρχίζουν να αισθάνονται τύψεις και ενοχές για τη δράση τους στο Ιράκ.Από τις ταινίες που δύσκολα ξεχνά κανείς, με τον Μαρκ Μάντεν να αποσπά πολύ καλές ερμηνείες από τους νέους ηθοποιούς του και να αναπτύσσει με ρεαλισμό και δύναμη τις αρχικές σκηνές στο Ιράκ (οι σκηνές γυρίστηκαν στην Τυνησία), δίνοντας με τα πιο γλαφυρά χρώματα την ατμόσφαιρα φόβου και παράνοιας που κυριαρχεί στο στρατόπεδο. Ενώ, στο υπόλοιπο, μεγαλύτερο, μέρος της ταινίας, που εκτυλίσσεται στην Αγγλία, ο σκηνοθέτης καταγράφει, με επιμονή στη λεπτομέρεια, τους τρόπους με τους οποίους οι δυο φίλοι αντιμετωπίζουν τη δράση τους στο Ιράκ: με τον Γουέιν να αφηγείται με περηφάνια στους φίλους του τα υποτιθέμενα κατορθώματά του στον πόλεμο, αντίθετα με τον Μαρκ που οι ενοχές τον οδηγούν στο κλείσιμο στον εαυτό του και στην εσωστρέφεια. Ωσπου η φίλη του Γουέιν βρίσκει φωτογραφίες των βασανιστηρίων στο κινητό του και τις δημοσιοποιεί στον Τύπο, με αποτέλεσμα να προκληθεί σκάνδαλο. Η ηγεσία βέβαια του στρατού δηλώνει άγνοια και οδηγεί τους δυο στρατιώτες στο στρατοδικείο, υποστηρίζοντας πως αυτοί έδρασαν από μόνοι τους. Εμπνευσμένη από τα βασανιστήρια στο Αμπού Γκράιμπ, η ταινία δεν κάνει καμιά υποχώρηση, παραμένοντας ώς το φινάλε αποκαλυπτική της όλης στάσης και νοοτροπίας του στρατού αλλά και της αποκτήνωσης, στην οποία υποβάλλουν τους νεαρούς και άπειρους στρατιώτες, με αποτέλεσμα σε στιγμές κρίσης να καταφεύγουν στην κτηνώδη βία.
Το μεγάλο κόλπο
The Bank Job. Βρετανία, 2007. Σκηνοθεσία: Ρότζερ Ντόναλντσον. Σενάριο: Ντικ Κλέμεντ, Ιαν Λε Φρενέ. Ηθοποιοί: Τζέισον Στάθαμ, Σάφρον Μπάροους, Ντέιβιντ Μέις, Στίβεν Κάμπελ Μουρ. 111 λεπτά.
 «Το μεγάλο κόλπο» του Ρότζερ Ντόναλντσον, βασισμένο στην ιστορία μιας ληστείας |
** ½ - Η ληστεία μιας τράπεζας του Λονδίνου -βασισμένη σε αληθινό γεγονός- αποκαλύπτει μυστικά γαλαζοαίματων και διεφθαρμένων μπάτσων, σε μια αρκετά καλογυρισμένη γκανγκστερική περιπέτεια. Ιδιαίτερα επίκαιρη είναι η εμπνευσμένη από τη γνωστή ως «ληστεία γουόκι-τόκι» της τράπεζας Λόιντ, που έγινε στο Λονδίνο το 1971, αυτή η γκανγκστερική περιπέτεια του Ρότζερ Ντόναλντσον, με τον Τζέισον Στάθαμ στον ρόλο ενός μικροαπατεώνα που μαζί με μια ξύπνια γυναίκα (Σάφρον Μπάροους) και την παρέα τους κατάφεραν να αδειάσουν τις θυρίδες της τράπεζας, σκάβοντας ένα τούνελ κάτω από τον δρόμο. Μόνο που οι κάτοχοι των θυρίδων δεν έδωσαν ποτέ κατάσταση των κλεμμένων στην Αστυνομία, γιατί σ' αυτές έκρυβαν και πράγματα που δεν ήθελαν ν' αποκαλύψουν: ανάμεσά τους και «βρώμικες» φωτογραφίες μιας πριγκίπισσας (όπως φαίνεται της Μάργκαρετ) για εκβιασμό του παλατιού, βιβλία με τακτικές πληρωμές σε μεγάλο αριθμό διεφθαρμένων μπάτσων από βαρόνους του πορνό και των ναρκωτικών και διάφορα άλλα. Ετσι, Αστυνομία, πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών αλλά και γκάνγκστερ προσπαθούν, ο καθένας για δικό του, ιδιοτελή σκοπό, ν' ανακαλύψουν τους δράστες, ενώ τις συνομιλίες τους, από γουόκι-τόκι, στη διάρκεια της ληστείας κατέγραψε ένας χάκερ του ραδιοφώνου και τις μετέδωσε από το ραδιόφωνο. Με σενάριο γραμμένο από τους Κλέμεντ και Λε Φρενέ («Το σέξι κτήνος»), ο Ντόναλντσον έφτιαξε μια περιπέτεια που παρακολουθείται με ξεχωριστό ενδιαφέρον, ιδιαίτερα εξαιτίας του θέματός της, περιπέτεια με πειστική ατμόσφαιρα, που σε κάνει να σκέφτεσαι το σκάνδαλο Ζίμενς (φανταστείτε αν κάποιοι κατάφερναν να μπουν στις αντίστοιχες θυρίδες αυτών που λαδώθηκαν από τη γερμανική εταιρεία...). Η βασική αδυναμία της βρίσκεται στην επιλογή ενός καθόλου ομοιόμορφου στιλ - στο πρώτο μέρος, για παράδειγμα, το σασπένς κακώς δίνει τη θέση του στην κωμωδία, αντίθετα με το δεύτερο μέρος, όπου τα πράγματα αποκτούν μια μεγαλύτερη σοβαρότητα. Στις αρετές της ταινίας οι καλές ερμηνείες, μ' επικεφαλής τον Τζέισον Στάθαμ, στον ρόλο ενός ιδιαίτερα πειστικού μικροαπατεώνα που καταφέρνει να ξεγελάσει μυστικούς πράκτορες και μεγάλα κεφάλια της Σκότλαντ Γιαρντ.
Οι άλλες ταινίες
Οταν με βρήκε
Then She Found Me. ΗΠΑ, 2007. Σκηνοθεσία: Χέλεν Χαντ. Σενάριο: Χαντ, Αλις Αρλεν, Βίκτορ Λέβιν, από μυθ. Ελινορ Λίπμαν. Ηθοποιοί: Χέλεν Χαντ, Κόλιν Φερθ, Μπέτι Μίντλερ, Μάθιου Μπρόντερικ, Μπεν Σένκμαν. 100 λεπτά.
**
Με την αισθηματική αυτή κομεντί κάνει το σκηνοθετικό ντεμπούτο της η γνωστή ηθοποιός Χέλεν Χαντ. Με την ίδια στον πρωταγωνιστικό ρόλο της Εϊπριλ, μιας 39χρονης Νεοϋορκέζας δασκάλας, μεγαλωμένης σε μια οικογένεια Εβραίων, που ενώ θέλει με πάθος ν' αποκτήσει η ίδια παιδιά, όταν παντρεύεται ένα συνάδελφό της, ανακαλύπτει ότι δεν μπορεί να τ' αποκτήσει. Πολύ γρήγορα όμως ο άντρας της την εγκαταλείπει, πιστεύοντας πως ο γάμος τους ήταν λάθος, κι ενώ η Εϊπριλ αρχίζει δειλά μια νέα σχέση μ' έναν χωρισμένο άντρα, πατέρα ενός μαθητή της, εμφανίζεται ξαφνικά η βιολογική μητέρα της (Μπέτι Μίντλερ) που της ανατρέπει τη ζωή. Με βάση ένα ενδιαφέρον σενάριο, η Χαντ φτιάχνει μια συμπαθητική, διανθισμένη με χιούμορ και κάπως γλυκανάλατη μουσική, ταινία. Στον μικρό ρόλο του μαιευτήρα, ο γνωστός συγγραφέας Σαλμάν Ρούσντι.
The Baker
Βρετανία, 2008. Σκηνοθεσία-σενάριο: Γκάρεθ Λούις. Ηθοποιοί: Ντέμιαν Λούις, Κέιτ Ασφιλντ, Μάικλ Γκάμπον. 86 λεπτά.
Κωμωδία γύρω από έναν επαγγελματία δολοφόνο που, έχοντας αποτύχει σε μια δουλειά, αποφασίζει να κρυφτεί στην Ουαλία και να γίνει... φούρναρης. Στον κύριο ρόλο ο Ντέμιαν Λούις και στην καρέκλα τού σκηνοθέτη/σεναριογράφου ο πρωτοεμφανιζόμενος αδελφός του Γκάρεθ Λούις.
Αξιότιμοι κλέφτες
Cash. Ινδία, 2007. Σκηνοθεσία: Ανούμπαβ Σίνα. Σενάριο: Εσα Ντέολ, Ντία Μίρζα. Ηθοποιοί: Αγιάι Ντέβγκαν, Ρίτες Ντέσμουκ, Ζάγιετ Χαν. 137 λεπτά.
Περιπέτεια μ' ένα αρκετά πολύπλοκο σενάριο και επηρεασμένη από το «Pulp Fiction» του Ταραντίνο, γύρω από μια ληστεία ιστορικών διαμαντιών στη Νότιο Αφρική.
**
Με την αισθηματική αυτή κομεντί κάνει το σκηνοθετικό ντεμπούτο της η γνωστή ηθοποιός Χέλεν Χαντ. Με την ίδια στον πρωταγωνιστικό ρόλο της Εϊπριλ, μιας 39χρονης Νεοϋορκέζας δασκάλας, μεγαλωμένης σε μια οικογένεια Εβραίων, που ενώ θέλει με πάθος ν' αποκτήσει η ίδια παιδιά, όταν παντρεύεται ένα συνάδελφό της, ανακαλύπτει ότι δεν μπορεί να τ' αποκτήσει. Πολύ γρήγορα όμως ο άντρας της την εγκαταλείπει, πιστεύοντας πως ο γάμος τους ήταν λάθος, κι ενώ η Εϊπριλ αρχίζει δειλά μια νέα σχέση μ' έναν χωρισμένο άντρα, πατέρα ενός μαθητή της, εμφανίζεται ξαφνικά η βιολογική μητέρα της (Μπέτι Μίντλερ) που της ανατρέπει τη ζωή. Με βάση ένα ενδιαφέρον σενάριο, η Χαντ φτιάχνει μια συμπαθητική, διανθισμένη με χιούμορ και κάπως γλυκανάλατη μουσική, ταινία. Στον μικρό ρόλο του μαιευτήρα, ο γνωστός συγγραφέας Σαλμάν Ρούσντι.
The Baker
Βρετανία, 2008. Σκηνοθεσία-σενάριο: Γκάρεθ Λούις. Ηθοποιοί: Ντέμιαν Λούις, Κέιτ Ασφιλντ, Μάικλ Γκάμπον. 86 λεπτά.
Κωμωδία γύρω από έναν επαγγελματία δολοφόνο που, έχοντας αποτύχει σε μια δουλειά, αποφασίζει να κρυφτεί στην Ουαλία και να γίνει... φούρναρης. Στον κύριο ρόλο ο Ντέμιαν Λούις και στην καρέκλα τού σκηνοθέτη/σεναριογράφου ο πρωτοεμφανιζόμενος αδελφός του Γκάρεθ Λούις.
Αξιότιμοι κλέφτες
Cash. Ινδία, 2007. Σκηνοθεσία: Ανούμπαβ Σίνα. Σενάριο: Εσα Ντέολ, Ντία Μίρζα. Ηθοποιοί: Αγιάι Ντέβγκαν, Ρίτες Ντέσμουκ, Ζάγιετ Χαν. 137 λεπτά.
Περιπέτεια μ' ένα αρκετά πολύπλοκο σενάριο και επηρεασμένη από το «Pulp Fiction» του Ταραντίνο, γύρω από μια ληστεία ιστορικών διαμαντιών στη Νότιο Αφρική.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 10/07/2008
No comments:
Post a Comment