1970. Πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου κι εκείνη που τον έβαλε στον χάρτη των πιο ελπιδοφόρων σκηνοθετών στην Ευρώπη, η «Αναπαράσταση» είναι ένα βραδύκαυστο κοινωνικο-πολιτικό πορτρέτο με αστυνομικό πρόσχημα - το χρονικό ενός φόνου σ' ένα ξεχασμένο χωριό της Ηπείρου.
ΝΤΕΜΠΟΥΤΟ ΜΕ ΒΡΑΒΕΙΑ
1970. Πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου κι εκείνη που τον έβαλε στον χάρτη των πιο ελπιδοφόρων σκηνοθετών στην Ευρώπη, η «Αναπαράσταση» είναι ένα βραδύκαυστο κοινωνικο-πολιτικό πορτρέτο με αστυνομικό πρόσχημα - το χρονικό ενός φόνου σ' ένα ξεχασμένο χωριό της Ηπείρου. Πλήθος διακρίσεων στο εξωτερικό και πέντε βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ανάμεσά τους κι εκείνο του Α' Γυναικείου για την Τούλα Σταθοπούλου.
ΟΙ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΤΟΥ «ΘΙΑΣΟΥ»
1975. Ο «Θίασος», δεύτερο μέρος μιας τριλογίας για τη νεότερη ελληνική ιστορία που ξεκίνησε το 1972 με τις «Μέρες του '36» και θα ολοκληρωθεί το 1977 με τους «Κυνηγούς», περνά στα κιτάπια του μοντέρνου σινεμά για τον τρόπο που τέμνει τον χρόνο στο πλαίσιο του ίδιου κάδρου. Το χρονικό των δοκιμασιών ενός περιοδεύοντος θεατρικού θιάσου στην Ελλάδα από τη μεταξική εποχή μέχρι τα μετεμφυλιακά χρόνια καθιερώνει διεθνώς τον δημιουργό.
ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΟ «ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ»
1984. Η μελαγχολία για το τέλος μιας εποχής, που ξεκίνησε με τον «Μεγαλέξανδρο» το 1980, ενισχύεται εδώ, στο «Ταξίδι στα Κύθηρα», με την ιστορία ενός ηλικιωμένου πρώην κομουνιστή που επιστρέφει στην πατρίδα του, ως σύγχρονος Οδυσσέας, μετά δεκαετίες εξορίας στην Τασκένδη. Κύκνειο άσμα για τον Μάνο Κατράκη, που πλαισιώνεται στο βασικό καστ από τους Βολανάκη, Παπαγιαννόπουλο και Χρονοπούλου. Βραβεία Σεναρίου και FIPRESCI στις Κάνες.
«ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΟΣ»: ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΝΟΣ ΕΡΩΤΑ
1986. «Ο «Μελισσοκόμος» είναι το τέλος ενός έρωτα», έλεγε το 2004 στο «Εθνος» ο δημιουργός για τούτη την παρθενική συνεργασία του με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, που έμελλε να επαναληφθεί μια πενταετία μετά με το «Μετέωρο βήμα το πελαργού». «Είναι το άδειασμα, τα γηρατειά, τα παιδιά που φεύγουν, το τέλος μιας πίστης σε κάποια άλλα πράγματα που έχουν διαλυθεί. Γι' αυτό και τελειώνει με αυτοκτονία».
«ΤΟΠΙΟ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ» ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗ
1988. Την «ανθρώπινη περιπέτεια», με την αρχαιοελληνική έννοια, επεξεργάζεται ο σκηνοθέτης στο «Τοπίο στην ομίχλη», ξετυλίγοντας ένα σκληρό χρονικό μύησης στην ενηλικίωση. Δύο αδελφάκια ξεκινούν ένα ταραχώδες ταξίδι, πιστεύοντας πως θα συναντήσουν τον μετανάστη στη Γερμανία πατέρα τους και ο Αγγελόπουλος ανακτά την ελπίδα του για ένα φωτεινότερο αύριο. Αργυρό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Βενετίας.
«ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ» ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ
1995. Ο Χάρβεϊ Καϊτέλ, ως Ελληνοαμερικανός σκηνοθέτης σε αναζήτηση ενός χαμένου φιλμ των αδελφών Μανάκη, κοιτά με το «Βλέμμα του Οδυσσέα» τα υπό βρασμό και σύγχυση Βαλκάνια της μετα-σοσιαλιστικής εποχής. «Αν είναι αυτό όλο κι όλο που έχετε να μου δώσετε, τότε δεν έχω τίποτα να πω», δηλώνει απογοητευμένος ο Θόδωρος Αγγελόπουλος στις Κάνες παραλαμβάνοντας το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής.
«ΜΙΑ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ» ΓΙΑ ΧΡΥΣΟ ΦΟΙΝΙΚΑ
1998. Το παρελθόν και το μέλλον συναντώνται στο φάσμα «Μιας αιωνιότητας και μιας μέρας», μέσα από το χρονικό της αναπάντεχης φιλίας ανάμεσα σ' έναν παραιτημένο από τη ζωή μεσόκοπο συγγραφέα (Μπρούνο Γκανζ) και ένα παιδί των φαναριών (Αχιλλέας Σκέβης). Και ο σκηνοθέτης παραλαμβάνει τον πολυπόθητο Χρυσό Φοίνικα των Κανών διά χειρός του Μάρτιν Σκορσέζε, προέδρου της κριτικής επιτροπής.
ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΛΟΓΟ
2008. Ο Μπρούνο Γκανζ επανέρχεται, δίπλα σ' ένα επίλεκτο διεθνές καστ (Γουίλεμ Νταφόε, Ιρεν Ζακόμπ, Μισέλ Πικολί) για το δεύτερο μέρος «Σκόνη του χρόνου» μιας νέας τριλογίας του σκηνοθέτη, πάνω στα γεγονότα που σημάδεψαν την ευρωπαϊκή ιστορία του 20ού αιώνα. Πιο ομοιογενές συναισθηματικά από το πρώτο, το «Λιβάδι που δακρύζει»,και με το βλέμμα στραμμένο σ' έναν επίλογο, που όμως θα παραμείνει ανυλοποίητος.
«Η ΑΛΛΗ ΘΑΛΑΣΣΑ» ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
2012. Αν ο Θόδωρος Αγγελόπουλος ολοκλήρωνε την «Αλλη θάλασσα», που είχε ξεκινήσει να γυρίζει στην Αθήνα και τον Πειραιά από τις αρχές Ιανουαρίου, θα είχε υλοποιήσει τη 14η ταινία της καριέρας του. Με σενάριο εμπνευσμένο από την οικονομική κρίση, γραμμένο σε συνεργασία με τον Πέτρο Μάρκαρη και τη Ρέα Γαλανάκη, το φιλμ είχε εξασφαλίσει τουρκική, ιταλική, κυπριακή και ελληνική χρηματοδότηση. Η κόρη του Κατερίνα ανέλαβε τα σκηνικά της ταινίας και η κόρη του Ελένη το κάστινγκ, ενώ άγρυπνη παραγωγός στο πλευρό του ήταν η σύζυγός του Φοίβη Οικονομοπούλου. Ο Τόνι Σερβίλο και η Ειρήνη Στρατηγοπούλου είχαν τους ρόλους ενός Ελληνα επιχειρηματία με πολιτική θέση και της κόρης του, που συγκρούεται μαζί του.
Στην ταινία συμμετείχαν ως βοηθητικοί ηθοποιοί και πραγματικοί άνεργοι εργάτες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης του Περάματος, καθώς και γνωστοί Ελληνες ηθοποιοί όπως οι Πιατάς, Κολοβός, Γερασιμίδου, Λούλης. Τις τελευταίες ημέρες τα γυρίσματα καθυστερούσαν λόγω του καιρού, γεγονός σύνηθες για τον δημιουργό που κυνηγούσε πάντα το κατάλληλο φως της ημέρας για τις ταινίες του. ΕΘΝΟΣ, 26/1/2012
No comments:
Post a Comment