Αγωνία για να κρατηθεί ζωντανό το σινεμά

Τρεις διανομείς λένε τις απόψεις τους ενόψει του δύσκολου χειμώνα

• Του Δημητρη Μπουρα, Η Καθημερινή, 16/9/2012

Στα χρόνια της αφθονίας, από τα μέσα της δεκαετίας του '90 έως την ημέρα που μάθαμε ότι πτωχεύουμε, ολοκληρώθηκε η μετάλλαξη της παραδοσιακής κινηματογραφικής αίθουσας σε μούλτιπλεξ και η ενσωμάτωσή της στο λάιφ στάιλ των σύγχρονων εμπορικών κέντρων. Σε συνθήκες mall, η πίτα μεγάλωσε. Ομως, από τον χειμώνα του 2008, οπότε η εικόνα άρχισε ν' αλλάζει προς το χειρότερο, η πτώση των εισιτηρίων δεν φαίνεται να έχει τελειωμό.

Την περασμένη άνοιξη, δύο - τρεις ευρωπαϊκές ταινίες (οι «Αθικτοι», 819.000 θεατές, και τα «μικρά» «Χιόνια του Κιλιμάντζαρο», 42.000 θεατές) έδωσαν ένα ηχηρό μήνυμα: το καλό εμπορικό σινεμά και η ταινία με ταυτότητα μπορούν να γίνουν κινηματογραφικά γεγονότα. Πόσω μάλλον, αν κάποιος επιχειρηματίας με όραμα για το σινεμά αποφάσιζε επιτέλους να επενδύσει σε ένα artplex. Ακολούθησε άκρως απογοητευτικό το καλοκαίρι. Στο θερινό τοπ 10 (Μάιος -Αύγουστος) η εμπορικότερη ταινία δεν ξεπέρασε το ψυχολογικό φράγμα των 300.000 εισιτηρίων, που θα τις έδινε χαρακτήρα μπλοκμπάστερ. Ετσι είχαμε συνηθίσει εδώ και χρόνια.

53ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Αφιέρωμα - φόρος τιμής στον Θόδωρο Αγγελόπουλο

Το 53ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (ΦΚΘ), που θα παρουσιαστεί 2 με 11 Νοεμβρίου, αποτίνει φόρο τιμής στο Θόδωρο Αγγελόπουλο, τον δημιουργό που συνδέθηκε στενά με την πορεία και την εξέλιξη του θεσμού, μέσα από ένα αφιέρωμα που επιχειρεί να αναδείξει χαρακτηριστικές πτυχές της προσωπικότητας και του έργου του. Το αφιέρωμα στηρίζεται σε ένα πλέγμα αλληλοσυμπληρούμενων δράσεων. Θα προβληθούν τρεις ταινίες - σταθμοί στη φιλμογραφία του σκηνοθέτη, «Ο θίασος» (1974), «Ταξίδι στα Κύθηρα» (1984) και «Τοπίο στην ομίχλη» (1988), ενώ παράλληλα θα πραγματοποιηθεί μια ξεχωριστή συναυλία της Ελένης Καραΐνδρου στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.

Κλάουντια Καρντινάλε: «Ηρεμείς μόνον όταν ακολουθείς την ηλικία σου»

• Η 74χρονη ηθοποιός στις επάλξεις, με την ταινία του Μανοέλ Ντε Ολιβέιρα 

Η ιταλίδα ηθοποιός, Κλαούντια Καρντινάλε, ποζάρει κατά την παρουσίαση του έργου «O Gebo E A Sombra», που προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού στο 69ο Φεστιβάλ κινηματογράφου της Βενετίας, 5 Σεπτεμβρίου 2012 [EPA/DANIEL DAL ZENNARO]

[Ζουμπουλάκης Γιάννης, ΤΟ ΒΗΜΑ: 6/9/2012]. Ενας ζωντανός θρύλος της Ιταλίας και γενικότερα του παγκόσμιου κινηματογράφου,  η Κλάουντια Καρντινάλε, έδωσε το παρόν στη Μόστρα για την παρουσίαση της τελευταίας ταινίας της, «Ο Γκέμπο και η σκιά», που είναι επίσης η τελευταία ταινία του «αειθαλούς» πορτογάλου σκηνοθέτη Μανοέλ ντε Ολιβέιρα, ενεργητικότατου ακόμη παρά τα… 104 χρόνια του!

Με Μπελόκιο και Ολιβέιρα συνεχίστηκε το Φεστιβάλ Βενετίας

Ο Μάρκο Μπελόκιο συνομιλεί με τον Τ.Σερβίλο   (Φωτογραφία:  Reuters )

Ο Ιταλός Μάρκο Μπελόκιο και ο Πορτογάλος Μανοέλ ντε Ολιβέιρα κυριάρχησαν στην όγδοη μέρα του 69ου κινηματογραφικού φεστιβάλ της Βενετίας, με τις ταινίες Η κοιμωμένη καλλονή και Ο Τζέπο και η σκιά, αντίστοιχα. Η έννοια της ζωής, η ελευθερία στις αποφάσεις για τη πορεία της αλλά και τα διάφορα πολιτικά παιχνίδια που παίζονται στα παρασκήνια, είναι στο επίκεντρο της ταινίας του Μπελόκιο, που προβλήθηκε στο διαγωνιστικό τμήμα της Μόστρας την Τετάρτη. Έμπνευση για την ταινία ήταν η ιστορία της παράλυτης Ελουάνα Ενγκλάρο, που βρισκόταν σε κατάσταση «φυτού», για 17 ολόκληρα χρόνια, ιστορία που είχε σχεδόν μονοπωλήσει το ενδιαφέρον των ιταλικών μέσων ενημέρωσης.

Μενεστρέλοι* στο λυκόφως...

Το καλοκαίρι, κατεξοχήν περίοδος των κινηματογραφικών επανεκδόσεων, πνέει τα λοίσθια... Αυτή τη βδομάδα ξαναβγαίνουν στις αίθουσες κλασικά φιλμ που αν δεν έχετε δει, φροντίστε να τα δείτε... Οι επανεκδόσεις τελικά μπορούν να κάνουν σπουδαία δουλειά ...δίνουν την ευκαιρία στο κοινό να δει στα σινεμά της γειτονιάς του ταινίες καλές, παλιές και δυσεύρετες ώστε να διαμορφώσει, μέσα από γνώση κι εμπειρία, απαραίτητο αισθητήριο και κριτήριο. Οι επανεκδόσεις μοιάζουν με, κατά κάποιο τρόπο, κινηματογραφικά πανεπιστήμια που προβάλλουν και ξαναπροβάλλουν την ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου. Ετσι στον κινηματογράφο «ΑΛΕΚΑ ΖΩΓΡΑΦΟΥ» φιλοξενούνται από σήμερα έως και την Κυριακή δύο δημιουργίες του Φρανσουά Τρυφό. 

ΣΕΜΠΑΣΤΙΑΝ ΜΠΟΡΕΝΣΤΑΪΝ «Η αγελάδα που έπεσε από τον ουρανό»ΚΡΙΤ

Ασυνήθιστη η ιστορία ενός Αργεντινού κι ενός Κινέζου που τους ένωσε μια αγελάδα, στη μικρή και διακριτική, τρίτη, μεγάλου μήκους ταινία του Αργεντινού σκηνοθέτη Σεμπάστιαν Μπορενστάϊν. Μια δραματική κωμωδία χωμένη σε μια γλυκιά μονοτονία, με τόνους γλυκόπικρους, που ο σκηνοθέτης φροντίζει να μη γέρνουν, ούτε για μια στιγμή, είτε προς το γελοίο, είτε προς το τραγικό, αλλά να ισορροπούν σε ένα αισιόδοξα «ανθρώπινο» που αγγίζει το θεατή από την αρχή ως το τέλος. Η ιστορία με το εκκεντρικό ξεκίνημα και το αυστηρό σενάριο με αποχρώσεις και κρεσέντο, ξετυλίγεται με τρόπο ασύνδετο αρχικά που καταλήγει προβλέψιμος από ένα σημείο κι έπειτα. Οι άκρες του νήματος αποδεικνύουν ότι το κουβάρι είναι πολύ πιο συνδεδεμένο απ' ό,τι θα πίστευε κανείς... Παρόμοιες ταινίες έχουμε ξαναδεί και καθεμιά τους βέβαια φέρνει την υπογραφή του δημιουργού της. Αυτό ακριβώς θα δούμε εδώ ...

ΛΕΝ ΓΟΥΑΪΖΜΑΝ «Ολική επαναφορά»

Οι ταινίες «δυστοπίας» στο μεγαλύτερό τους μέρος καταχωρούνται υπό τον γενικό τίτλο της επιστημονικής φαντασίας. Η δυστοπία, είναι έννοια αντιθετική της ουτοπίας και μια τέτοια κινηματογραφική κατασκευή μπορεί να έχει διαφορετικά σημεία εκκίνησης. Μπορεί μια ταινία να στέκεται απαντητικά σε ένα θεωρητικό, ουτοπικό κοινωνικό όραμα... ή μπορεί να περιγράφει, γενικά και αόριστα, όψεις ενός απευκταίου κοινωνικού περιβάλλοντος... ή τέλος, να εστιάζει την κριτική της σε υπάρχοντα προβλήματα και σε υπάρχουσες συμπεριφορές στην υπάρχουσα κοινωνία. «Είσαι ικανοποιημένος για το πώς έγινε η ζωή σου;» ακούγεται στην ταινία του Γουάιζμαν που κατασκευάζει μια φαντασιακή εικόνα στην οποία τα προβλήματα αυτά παρουσιάζονται αναγνωρίσιμα, μεγεθυμένα ως προς την μελλοντική τους προοπτική, εάν, η κοινωνία (μας) συνεχίσει να πορεύεται την ίδια πορεία.

ΕΡΝΣΤ ΛΟΥΜΠΙΤΣ «Νινότσκα»

Πλημμυρίδα αγοραίου αντικομουνισμού, ασύστολα χοντροκομμένου, που επικαλύπτει πλήρως την όποια μπουρζουά «κομψότητα» της ταινίας και το όποιο, μορφικού κάλλους, «άγγιγμα του Λούμπιτς». Ο φτηνιάρικος αντικομμουνισμός παρών σε κάθε πλάνο και κάθε σκηνή, καθιστά τον άξονα της ρομαντικής ερωτικής ιστορίας ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές, τουλάχιστον επίφαση της αντισοβιετικής προπαγάνδας. Η κωμωδία του Λούμπιτς, κεφαλαιοποιώντας τη θρυλική μυστικιστική κινηματογραφική περσόνα της σοβαρής Γκάρμπο είναι «πολύ αστεία και απολαυστική - όπως αναφέρει κάποιο μπλογκ. Μόνο που αν, αυτός που την παρακολουθεί είναι φανατικός κομμουνιστής δεν πρόκειται να διασκεδάσει καθόλου». Δεν είναι ζήτημα συνειδητοποιημένου κομμουνιστή θεατή ή αριστερούλη του ευρωενωσιακού φιλελευθερισμού ή άλλου τύπου μικροαστού...

ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΕΝ «Στη Ρώμη με αγάπη»

Προορισμός της φετινής «πενθήμερης» του Γούντι Αλεν η Ρώμη. Μετά το Λονδίνο «MATCH POINT» (2005), τη Βαρκελώνη «VICKY CHRISTINA BARCELONA» (2008) και τελευταία το Παρίσι «ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ» (2011), το ετήσιο πρόγραμμα εκδρομών στην Ευρώπη, τον έφερε στην καρδιά της αιώνιας πόλης, όπου - υπό τους ήχους του αθάνατου «Volare»- οι τουριστικές ατραξιόν, τα αρχαία και οι φημισμένες ταράτσες της που βλέπουν στην Πιάτσα ντι Σπάνια, συνθέτουν το σκηνογραφικό φόντο των τεσσάρων, ανεξάρτητων και αυτόνομων ιστοριών της σπονδυλωτής του ταινίας (κατ' εξοχήν ιταλικό είδος!). Ιστορίες που θα μπορούσαν κάλλιστα να διασταυρώνονται στα σοκάκια του Τραστέβερε, αλλ' όμως ποτέ δεν «υφαίνονται» μαζί. Στη φετινή εκδρομή και 44^ηταινία του, ο ίδιος ο Γούντι Αλεν στέκεται πίσω και μπροστά στην κάμερα. Ωστόσο δυστυχώς το φιλμ σαν σύνολο (ίσως, το χειρότερό του...) δίνει την αίσθηση του αυτόματου πιλοταρίσματος με ελάχιστα μόνο ενσταντανέ στιγμιαίων συμπαθητικών εξάρσεων...

69ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΒΕΝΕΤΙΑΣ: Σαϊεντολογία, «μπράβο» και σφυρίγματα...

• Χειροκροτήματα για το «The master» του Πολ Τόμας Αντερσον, αποδοκιμασίες για τον δύστροπο Χόακιν Φίνιξ. Δίχασε το «To the wonder» του Τέρενς Μάλικ

«Μη γυρνάς την πλάτη στους φωτογράφους», θα μπορούσε να λέει ο Πολ Τόμας Αντερσον στον Χοακίν Φίνιξ.

Το νέο επικό δράμα του Πολ Τόμας Αντερσον «The master» ήταν η ταινία που αναμενόμενα προσέλκυσε το μεγαλύτερο μέρος του κοινού μέσα στις πέντε πρώτες ημέρες διεξαγωγής του 69ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. Τουλάχιστον τρεις sold out προβολές πραγματοποιήθηκαν για την οσκαρικής φιλολογίας ταινία του σκηνοθέτη που επικεντρώνεται στην αμφιλεγόμενη θρησκεία της Σαϊεντολογίας, με πρωταγωνιστές τον Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν και τον Χοακίν Φίνιξ.

Ακάθεκτο συνεχίζει το 35χρονο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας

Τα 35 του κλείνει φέτος το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας (και τα 18 το Διεθνές Τμήμα του) που θα διεξαχθεί από 17 - 22 Σεπτεμβρίου στο πιο δυσμενές κλίμα, τόσο για τον κινηματογράφο, όσο και για τις λαϊκές κατακτήσεις γενικά, των τελευταίων δεκαετιών. Παρ' όλ' αυτά, οι «μικρομηκάδες» δεν το βάζουν κάτω και επιμένουν να κάνουν σινεμά σε ακόμη δυσκολότερες από τις ήδη άθλιες συνθήκες, που έτσι κι αλλιώς επικρατούσαν στην ελληνική οπτικοακουστική πραγματικότητα. Ετσι, στη φετινή διοργάνωση θα προβληθούν 84 ελληνικές ταινίες μικρού μήκους από τις 209 που υποβλήθηκαν στο Εθνικό Διαγωνιστικό Τμήμα, δηλαδή, «συμμετοχή ρεκόρ», όπως τη χαρακτηρίζει το φεστιβάλ, δεδομένων των δύσκολων συνθηκών. Οι διοργανωτές προϊδεάζουν ότι οι φετινές παραγωγές «διακρίνονται για την ποιότητά τους, αλλά και την έμφαση που δίνουν οι δημιουργοί τους στην ταλανισμένη από την κρίση Ελλάδα και στις ανθρώπινες σχέσεις όπως αυτές διαμορφώνονται σε μια χώρα που δοκιμάζεται: ανεργία, φτώχεια, άστεγοι, έξαρση του εθνικισμού, οικογένεια, εργασιακές σχέσεις, "φακελάκια", jobinterviews» (σ.σ. συνεντεύξεις για δουλειά)».

Αφιέρωμα στον Θ.Αγγελόπουλο στο Φεστιβάλ Βενετίας

Το καστ και ο σκηνοθέτης του «Μετά τον Μάη»   (Φωτογραφία:  Associated Press )

Ένα αφιέρωμα στον Θόδωρο Αγγελόπουλο στην αίθουσα του Fondazione Ente dello Spettacolo, στο ξενοδοχείο Excelsior, προστέθηκε στο πλαίσιο της 69ης Μόστρας του κινηματογράφου της Βενετίας. Σε αυτό προβλήθηκε μια μικρού μήκους ταινία με αποσπάσματα από το έργο του Έλληνα σκηνοθέτη, ενώ για τον σκηνοθέτη μίλησαν ξένοι μελετητές, φίλοι και συνεργάτες του Αγγελόπουλου. Ανάμεσα στους ομιλητές και ο Γουόλτερ Ραγκλ, προσωπικός φίλος του σκηνοθέτη, διευθυντής της εταιρείας Trigon Film Foundation και διανομέας των ταινιών του στην Ελβετία.

«Σκανδαλίζει» ξανά το φεστιβάλ Βενετίας

Κυνηγάει το σκάνδαλο τα μεγάλα φεστιβάλ ή, μήπως τα μεγάλα φεστιβάλ κυνηγούν το σκάνδαλο; Από τότε που ξεκίνησαν, φεστιβάλ όπως εκείνο των Κανών ή αυτό της Βενετίας, δείχνουν να επιζητούσαν το σκάνδαλο. Άλλοτε με διάφορες στάρλετ που εμφανίζονταν ημίγυμνες ή και γυμνές, άλλοτε με ταινίες-πρόκληση [φτάνει να αναφέρω την περίπτωση της ταινίας «Το μεγάλο φαγαπότι» του Φερέρι στις Κάνες]. Ετσι και φέτος, η Βενετία είχε τα, έστω και μικρά, σκάνδαλά της: με την προβολή [στο τμήμα «Μέρες των Δημιουργών] της ταινίας «Το βάρος» του Κορεάτη Τζέο Κίου-Χουάν, που με σκηνές νεκροφιλίας και άλλες άγγιξε τα όρια της πορνογραφίας, προκαλώντας μέρος του κοινού, ενώ, ακόμη και στο διαγωνιστικό τμήμα είχαμε τη σκηνή αυνανισμού της πρωταγωνίστριας με ένα σταυρό που παριστάνει τον Εσταυρωμένο στην ταινία «Παράδεισος: πίστη» του Ούλριχ Ζάιντελ.

Κινηματογραφικά αριστουργήματα στην ΕΤ3

• Ευκαιρία να γνωρίσουμε ή και να αγαπήσουμε τον κινηματογράφο με τις προβολές του Σαββάτου

[Της Ηλιανας Σουσωνη, ηΚαθημερινή, 1/9/2012]. Οαση στο άνυδρο τηλεοπτικό τοπίο αποτελεί η κινηματογραφική ζώνη ξένων ταινιών κάθε Σάββατο στις 23.00 στην ΕΤ3, ένα από τα λιγοστά κανάλια που για καλή μου τύχη αν και η συσκευή της τηλεόρασης που διαθέτω δεν υποστηρίζει την 

τεχνολογία ΜPEG4 συνεχίζει να λαμβάνει αναλογικό σήμα από την Πάρνηθα. Εδώ και δύο Σαββατόβραδα έχει αρχίσει ένα αφιέρωμα με κλασικά αριστουργήματα της Εβδομης Τέχνης γυρισμένα μεταξύ 1938 - 1942 τα οποία εκτός του ότι βλέπονται ευχάριστα στη μικρή οθόνη αποτελούν αναμφισβήτητα απαραίτητη προσθήκη στην προσωπική ταινιοθήκη κάθε σινεφίλ που σέβεται την ιδιότητά του. Το «μενού» περιλαμβάνει σκρούμπολ κωμωδία, φαντασίας, δράμα, περιπέτεια, οικογενειακό δράμα. Ξεχωρίζει «Ο πολίτης Κέιν» σε σενάριο, σκηνοθεσία Ορσον Γουέλς, η οποία έχει προγραμματιστεί για το επόμενο Σάββατο.