Αμαρτωλοί σκηνοθέτες, αθώες ταινίες

Τα προσωπικά ψεγάδια των δημιουργών δεν σπιλώνουν τα έργα τους, εκτός αν αυτά τα ίδια αποδεικνύουν το αντίθετο

The New York Times

Το 1938, ένα μήνα μετά την επίθεση των ναζί εναντίον των Εβραίων, που έμεινε στην ιστορία ως «η νύχτα των κρυστάλλων», ο Γουόλτ Ντίσνεϊ συνόδευσε την αγαπημένη κινηματογραφίστρια του Χίτλερ, τη Λένι Ρίφενσταλ, σε μια περιοδεία στο κινηματογραφικό του στούντιο. Της έδειξε μερικά πρωτότυπα σκίτσα του Μίκυ Μάους και εκείνη προσφέρθηκε να του δείξει το φιλμ «Olympia», το προπαγανδιστικό ντοκιμαντέρ της για τους Ολυμπιακούς του Βερολίνου του 1936. Ο Ντίσνεϊ αρνήθηκε, γιατί φοβήθηκε ότι θα φαινόταν υπερβολικά φιλόξενος σε μια γυναίκα που το Χόλιγουντ αντιπαθούσε. Στη βιογραφία του της Ρίφενσταλ, «Λένι», ο Στίβεν Μπαχ γράφει ότι, όταν εκείνη επέστρεψε στη Γερμανία, επαινούσε τον Ντίσνεϊ που τη δέχτηκε, λέγοντας ότι «ήταν πολύ ικανοποιητικό να μαθαίνεις πως οι αληθινοί Αμερικανοί δεν επηρεάζονται από τις ύπουλες εκστρατείες των Εβραίων». 

Σκέφτηκα τον θείο Γουόλτ και τη συνάντησή του με τη Λένι τον περασμένο Μάιο, όταν, στη διάρκεια του Φεστιβάλ των Καννών, ο Δανός σκηνοθέτης Λαρς φον Τρίερ έκανε μπροστά σε πλήθος δημοσιογράφων εκείνες τις φοβερές δηλώσεις περί ναζισμού. Η καινούργια του ταινία, η «Μελαγχολία», είχε μόλις κάνει την πρεμιέρα της και έμελλε να του προσφέρει μερικές από τις καλύτερες κριτικές της καριέρας του. Από πολύ καιρό, όσοι τον παρακολουθούσαν έπρεπε να ξέρουν ότι ήταν ικανός να σαμποτάρει κάθε έκφραση καλής θέλησης προς το πρόσωπό του, και τελικά η στιγμή ήρθε όταν ένας δημοσιογράφος τον ρώτησε για τα «γοτθικά» χαρακτηριστικά των ταινιών του και αν θα μπορούσε να επεκταθεί πάνω σε παλιότερα σχόλια που έχει κάνει για τη ναζιστική αισθητική.

Οταν ο χρόνος πρωταγωνιστεί στο σελιλόιντ

Με πλάνα μεγάλης διάρκειας, μαραθώνιες ταινίες και συνεχόμενες λήψεις σπουδαίοι σκηνοθέτες αποθέωσαν τη χρονική διάσταση

• Ελευθεροτυπία, Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011
• Της ΒΕΝΑΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Το σινεμά σμιλεύει το χρόνο. Ποιος το είπε; Ο Ταρκόφσκι μιλώντας για την ταινία του «Αντρέι Ρουμπλιόφ» (1966).

«Θίασος» του Θ. Αγγελόπουλου (1975). Ενας από τους τρεις μάστορες του plan sequenceΗ έβδομη τέχνη, που αναπτύχθηκε στη διάρκεια του προηγούμενου αιώνα ως η αποθέωση του «cut or not to cut?», έχει φτάσει σήμερα στο «χιπ χοπ μοντάζ» και σε τέτοιους τρελούς ρυθμούς, που ρίχνουν το θεατή στο καναβάτσο αναίσθητο, έχοντας προλάβει ελάχιστα πράγματα να καταλάβει από την πλοκή.

Κι όμως ο κινηματογράφος σε πολλές, πάρα πολλές περιπτώσεις, ακόμα και όταν η τεχνολογία δυσκόλευε τα πράγματα, σήκωσε το ανάστημά του στο μαγικό «μαχαίρι» του μοντέρ. Διέπρεψε αποθεώνοντας τη διάρκεια του πλάνου. Βυθίστηκε με σεβασμό στο πέρασμα του χρόνου, που εγγράφεται στο σελιλόιντ ή στο ψηφιακό φιλμ. Αφησε στο θεατή περιθώρια να συλλογιστεί, να αισθανθεί. Και πρόσφερε αριστουργήματα.

Η ζωή γράφει το πιο απίθανο σενάριο

Επτά, Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

ΤΗΣ ΕΥΑΝΝΑΣ ΒΕΝΑΡΔΟΥ 

Η πραγματικότητα ξεπερνά κάθε φαντασία, λένε, και πράγματι, τα περιστατικά στα οποία βασίστηκαν πολλές από τις ξένες ταινίες που θα προβληθούν φέτος στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (4-13 Νοεμβρίου, Ολύμπιον, Παύλος Ζάννας, Λιμάνι) ξεπερνούν και την πιο αρρωστημένη φαντασία.

Το θέμα βέβαια είναι το πώς πιάνεις θέματα όπως η παιδεραστία ή οι σίριαλ κίλερ. Και ευτυχώς οι ταινίες που επέλεξε φέτος ο καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ Δ. Εϊπύδης, δεν «πατάνε» σε μια ηδονοβλεπτική λογική αλλά μπαίνουν σε βάθος στις ψυχές των ηρώων αποκαλύπτοντας τα απύθμενα βάθη της ανθρώπινης ιδιοσυγκρασίας, μακριά από τη ρεπορταζιακή τηλεοπτική προσέγγιση. Οπως και άλλες, που άντλησαν τα θέματά τους από πραγματικά περιστατικά και πρόσωπα, όπως το Τσέρνομπιλ, το καθεστώς Τσαουσέσκου, τον Τζούλιο Αντρεότι και τη δανέζικη αντίσταση.

* Μια τέτοια περίπτωση είναι το «Snowtown» του Τζάστιν Κούρτζελ (τμήμα «Ανοιχτοί ορίζοντες») για τον χειρότερο σίριαλ κίλερ στα χρονικά της Αυστραλίας, τον Τζον Μπάντινγκ: σχεδόν σε αρρωσταίνει με τη σκληρότητα και το νατουραλισμό του. Ισως γιατί σε πείθει πως όλα συμβαίνουν σε πραγματικούς ανθρώπους. Η ταινία έχει άλλωστε έντονο ντοκιμαντερίστικο χαρακτήρα.

Ολα διαδραματίζονται στην Αυστραλία, στα βόρεια προάστια της Αδελαΐδας, όπου ζει μια φτωχή γυναίκα με τους τρεις γιους τους. Αρχικά νομίζεις πως το θέμα της ταινίας είναι η παιδεραστία, καθώς ο εραστής της γυναίκας έχει ως χόμπι να φωτογραφίζει τα αγόρια της γυμνά. Κι όμως όχι. Ο αρρωστημένος ερωτισμός του άντρα επισκιάζεται από τις φρικαλέες πράξεις του αντικαταστάτη του: δηλαδή του νέου εραστή της γυναίκας, που υιοθετεί τον ρόλο του τιμωρού των παιδεραστών, των γκέι, των ναρκομανών και όλων όσων υποτίθεται πως απειλούν την τιμή αυτής της συντηρητικής μικροκοινωνίας. Την ίδια στιγμή παρουσιάζεται τρυφερός πατέρας των τριών παιδιών και ιδιαίτερα του 16χρονου ελληνοαυστραλού ήρωα Λούκας Πίταγουεϊ (βραβείο FIPRESCI στο Φεστιβάλ Κανών) που είναι και ο πραγματικός πρωταγωνιστής της ταινίας. Αρχικά, το παιδί εμφανίζεται άβουλο, να υφίσταται διάφορες σεξουαλικές κακοποιήσεις από ανθρώπους του περιβάλλοντός του. Ομως αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά στη σταδιακή αλλοτρίωση της ψυχής του από τον νέο του χαρισματικό μέντορα, ο οποίος σιγά σιγά και μεθοδικά τον μυεί στο έγκλημα: τον εξαναγκάζει να πυροβολήσει τον σκύλο του και σταδιακά του αποκαλύπτει πτυχές της κατά συρροήν εγκληματικής δραστηριότητάς του: μια μπανιέρα γεμάτη αίματα, σακούλες με πτώματα, έναν άνθρωπο που υφίσταται φρικτά βασανιστήρια. Δεν θα ξεχάσουμε τη σκηνή όπου ο δολοφόνος με το γελαστό πρόσωπο, τεμαχίζει 3-4 καγκουρό και στη συνέχεια τα πετάει έξω από την πόρτα του παιδεραστή για να τον εξαναγκάσει να φύγει από τη γειτονιά...

Αναζητώντας σωτηρία

• Επτά, Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011
• ΤΟΥ ΝΙΝΟΥ ΦΕΝΕΚ ΜΙΚΕΛΙΔΗ

Τον βασανισμένο κόσμο του Ντοστογέφσκι φέρνει στο νου η βραβευμένη στο φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι ρώσικη ταινία «Bedouin» του Ιγκόρ Βολόσιν, που προβάλλεται στο διαγωνιστικό τμήμα του φετινού 24ου Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου (Τρίτη, 8 μ.μ. στον κινηματογράφο «Απόλλων»).

Η ηρωίδα είναι μια νεαρή μοναχική μητέρα από την Ουκρανία, που φτάνει στη Ρωσία όπου αναλαμβάνει να γίνει παρένθετη μητέρα σ' ένα ζευγάρι ρώσων ομοφυλόφιλων, για να μπορέσει, με τα χρήματα που θα πάρει, να πληρώνει τη θεραπεία της μικρής της κόρης που πάσχει από λευχαιμία. Η ηρωίδα θα μπλεχτεί με τον υπόκοσμο, θα πέσει θύμα εκμετάλλευσης των αντρών και θα οδηγηθεί στο έγκλημα πριν τελικά αποφασίσει να πάει την ετοιμοθάνατη κόρη της στην Ιορδανία (απ' όπου και ο τίτλος «Βεδουίνος») με την ελπίδα να βρει εκεί το «φάρμακο» που θα τη θεραπεύσει. Συνάντησα τον 37χρονο σκηνοθέτη στο Κάρλοβι Βάρι και μιλήσαμε για την ταινία του, την παρένθετη μητρότητα αλλά και τη σημερινή κατάσταση στη Ρωσία.

Ισπανία: Βρέθηκε χαμένο σενάριο που είχε στείλει ο Μάρκες στον Μπουνιουέλ

 Ο Λουίς Μπουνιουέλ στις Κάννες το 1971

Η Ισπανική Κινηματοθήκη εντόπισε στο αρχείο της ένα προσχέδιο σεναρίου που είχε στείλει ο συγγραφέας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες στο γνωστό σκηνοθέτη Λουίς Μπουνιουέλ το 1962, όπως ανέφερε σήμερα η εφημερίδα Ελ Παΐς. «Είναι πιθανό να σκόπευαν να γυρίσουν μαζί μια ταινία», είπε ο έφορος του ιδρύματος, Χαβιέρ Ερέρα. Δεν διευκρινίστηκε όμως γιατί το σχέδιο δεν προχώρησε. Ο Ερέρα βρήκε την πρόταση για την κωμωδία που έφερε τον τίτλο «Είναι τόσο εύκολο που το κάνουν και οι άνδρες», στα έγγραφα που ο Μπουνιουέλ είχε κληροδοτήσει στην Κινηματοθήκη. Ο Μάρκες έστειλε το κείμενο στον Μπουνιουέλ, ο οποίος τότε ήταν εξόριστος στο Μεξικό. Οι δύο άνδρες είχαν γνωριστεί μέσω του σεναριογράφου Λουίς Αλκορίθα. Την εποχή εκείνη ο Μάρκες είχε ήδη δημοσιεύσει διηγήματα και δύο μυθιστορήματα αλλά δεν ήταν ακόμη ιδιαίτερα γνωστός ως ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς του ισπανόφωνου κόσμου. Το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας του απονεμήθηκε περίπου είκοσι χρόνια αργότερα. Αντιθέτως, ο Μπουνιουέλ ήταν διάσημος και είχε ήδη γυρίσει την ταινία Ανδαλουσιανός Σκύλος μαζί με τον Σαλβαδόρ Νταλί.

Το σενάριο του Μάρκες είχε ως πρωταγωνίστριες τρεις νεαρές ξαδέλφες που κληρονομούν ένα βενζινάδικο και παρά τις διάφορες ατυχίες που συναντούν, καταφέρνουν να δώσουν πνοή στην επιχείρησή τους.

πληροφορίες από AΠΕ-ΜΠΕ

Η ισχύς εν τη ενώσει! Δύο ελληνικές ταινίες σε κοινή διανομή

Σε πείσμα των προβλημάτων των Ελλήνων κινηματογραφιστών που εκτείνονται από την παραγωγή μέχρι και το στάδιο της διανομής, οι σκηνοθέτες Γιώργος Γεωργόπουλος και Ζαχαρίας Μαυροειδής, αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να διανείμουν μαζί, από τις 24 Νοεμβρίου, τις ταινίες τους Tungsten και Ο Ξεναγός.

Οι Γ.Γεωργόπουλος και Ζ.Μαυροειδής σκηνοθέτησαν τις δύο πρώτες μεγάλου μήκους ταινίες τους με αρκετές δυσκολίες, αντιμετωπίζοντας ανάμεσα στα άλλα και προβλήματα στο να εξασφαλίσουν διανομή. Το ενδιαφέρον σκηνοθετικό ντεμπούτο του Γεωργόπουλου με τίτλο Tungsten(ο τίτλος αναφέρεται στο μέταλλο βολφράμιο) είχε προβληθεί στις περσινές Νύχτες Πρεμιέρας, ενώ ο πιο χαριτωμένος Ξεναγός θα κάνει πρεμιέρα στην Αθήνα, στο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου (26/10-2/11). 

Στο Tungsten δύο έφηβοι, ένας ελεγκτής εισιτηρίων, ένας μετανιωμένος άνδρας ψάχνουν να διορθώσουν τα λάθη τους στην Αθήνα του σήμερα και έρχονται σε σύγκρουση με τους εαυτούς τους και τους γύρω τους, την ώρα που η πόλη «υποφέρει» από γενικό μπλακ-άουτ. 

Ο Ξεναγός παρακολουθεί εννέα μπερδεμένους νέους αρχιτέκτονες σε μία εξίσου μπερδεμένη πόλη και είναι μια κωμωδία για την σεξουαλικότητα, την Αθήνα και τους Έλληνες. Όπως αναφέρουν οι Γ.Γεωργόπουλος και Ζ.Μαυροειδής σε ανακοίνωσή τους: «Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία κάθε σκηνοθέτη είναι ένα τεράστιο ταξίδι. Κι όταν αυτό το ταξίδι γίνεται ως ανεξάρτητη παραγωγή, είναι εγγυημένη περιπέτεια». «Το Tungsten και Ο ξεναγός είναι δύο ταινίες που ολοκληρώθηκαν ενάντια στις ίδιες δυσκολίες και με εφόδια την ίδια πίστη και γενναιόδωρη προσφορά ενός συνόλου δημιουργικών ανθρώπων» αναφέρουν οι δύο σκηνοθέτες. Και οι δύο ταινίες μιλούν, μάλιστα, για την Αθήνα. Οι δύο σκηνοθέτες θεωρούν την κοινή διανομή τους ως έναν «διάλογο» για την Αθήνα, για τα διαφορετικά της πρόσωπα, τα προβλήματά της και την αστείρευτη γοητεία της. Οι ταινίες θα προβάλλονται από 24 Νοεμβρίου στον Μικρόκοσμο και οι θεατές θα έχουν τη δυνατότητα να τις παρακολουθήσουν και με κοινό εισιτήριο.

Πενήντα ταινίες στο φετινό Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου που ξεκινά 26 Οκτωβρίου

Περισσότερες από 50 ταινίες θα παρουσιαστούν στις οκτώ ημέρες που διαρκεί το 24ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου. Η έναρξη θα γίνει με την ταινία Κάποτε στην Ανατολία του Νούρι Μπίλγκε Τσεϊλάν, η οποία απέσπασε το Μεγάλο Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής του Φεστιβάλ των Καννών, ενώ οι Υπηρέτριες του Τέιτ Τέιλορ θα κλείσει την αυλαία της διοργάνωσης.

Το φετινό 24ο Πανόραμα, θα διεξαχθεί από τις 26 Οκτωβρίου έως και τις 2 Νοεμβρίου 2011. Περισσότερες από 50 ταινίες από την Ευρώπη και τις άλλες ηπείρους θα παρουσιαστούν στον κινηματογράφο Απόλλων Cinemax Class και το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.

Η επίσημη έναρξη του φεστιβάλ θα γίνει στις 26 Οκτωβρίου στον κινηματογράφο Απόλλων Cinemax Class, με τη βραβευμένη τουρκική ταινία «Κάποτε στην Ανατολία» του Νούρι Μπίλγκε Τσεϊλάν (Μεγάλο Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής του Φεστιβάλ των Καννών).

Η αναζήτηση του τάφου ενός δολοφονημένου από μια ομάδα ανθρώπων, δίνει την ευκαιρία στον σκηνοθέτη να φτιάξει μια ταινία γύρω από τη διαφθορά αλλά και γενικότερα την πολιτική και κοινωνική κατάσταση στη σημερινή Τουρκία.

«Το Χόλιγουντ δεν έχει θέση στη Θεσσαλονίκη»! «Ήρθε η σειρά της Ελλάδας» στο σινεμά λέει ο Δ.Εϊπίδης, δίνοντας το στίγμα του 52ου ΦΚΘ

Το «J.A.C.E.» του Μενέλαου Καραμαγγιώλη συμμετέχει στο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης  


«Θέλουμε να γίνει η Θεσσαλονίκη κινηματογραφικό κέντρο των Βαλκανίων» δήλωσε ο διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Δημήτρης Εϊπίδης, παρουσιάζοντας το πρόγραμμα της 52ης διοργάνωσης. «Το Χόλιγουντ δεν έχει θέση εδώ, εκπροσωπείται επαρκώς στις αίθουσες» δήλωσε, δίνοντας το στίγμα του Φεστιβάλ με επίκεντρο τις ανεξάρτητες παραγωγές και το ελληνικό σινεμά. «Ήρθε η σειρά της Ελλάδας» επισήμανε. Ο κ. Εϊπίδης είπε ότι η πληρότητα στις προβολές έφτανε πέρυσι το 91%.

Ο διευθυντής του Φεστιβάλ είπε ότι ο προϋπολογισμός έχει περιοριστεί στο ελάχιστο, στα δύο εκατομμύρια ευρώ, χρήματα τα οποία προέρχονται από χορηγίες και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ πρόσθεσε ότι αναμένονται χρήματα και από το υπουργείο Πολιτισμού.

Το νέο πρόσωπο του σινεμά. Μάικλ Φασμπέντερ: ο Ευρωπαίος που κατέκτησε το Χόλιγουντ

Εκτός από τον Ράιαν Γκόσλινγκ, ο Μάικλ Φασμπέντερ είναι ο άλλος κινηματογραφικός σταρ που θα μας απασχολήσει έντονα φέτος. Με εμφανίσεις σε αρκετές ταινίες, δεν αποκλείεται να κονταροχτυπηθεί στα Όσκαρ με τον Γκόσλινγκ. Αλλά ακόμα και αν δεν γίνει αυτό, ο Γερμανοϊρλανδός ηθοποιός έχει φτιάξει ένα βιογραφικό που πολλοί συνάδελφοί του θα ζήλευαν: Ντροπήτου Στιβ ΜακΚουίν, Haywire του Στίβεν Σόντερμπεργκ, Τζέιν Έιρ, Prometheusτου Ρίντλεϊ Σκοτ, A Dangerous Method του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ.

Εάν ο χαρακτήρας του στην ταινία Ντροπή είναι εθισμένος στο σεξ, ο ίδιος ο Φασμπέντερ μοιάζει εθισμένος στη δουλειά.

Καταφέροντας να ισορροπήσει ανάμεσα σε περιπέτειες τύπου 300 και σε δράματα χαρακτήρων όπως το Fish Tank της Άντρεα Άρνολντ, στο οποίο ερμηνεύει έναν άνδρα που κάνει σχέση με μία γυναίκα, αλλά προσεγγίζει ερωτικά και την ανήλικη κόρη της, ο Μάικλ Φασμπέντερ αρέσκεται στο να ερμηνεύει ρόλους σε πολλά και διαφορετικά είδη.

Δωρεάν είσοδος για ανέργους σε προβολές του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

• Η αφίσα του 52ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης δίνει τη δυνατότητα σε ανέργους να παρακολουθήσουν κάποιες προβολές του Φεστιβάλ δωρεάν, με την επίδειξη ισχύουσας κάρτας ανεργίας.

Το Φεστιβάλ, λαμβάνοντας υπόψη τη δύσκολη οικονομική κατάσταση δίνει τη δυνατότητα σε ανέργους να παρακολουθήσουν δωρεάν, με την επίδειξη ισχύουσας κάρτας ανεργίας τις προβολές με ώρα έναρξης έως και τις 15:00.

Παράλληλα, πρεμιέρα θα πραγματοποιήσουν στη Θεσσαλονίκη, μεταξύ άλλων, η πολυαναμενόμενη νέα δημιουργία των αδερφών Ζαν Πιέρ και Λυκ Νταρντέν, Το παιδί με το ποδήλατο, αλλά και η βραβευμένη με Χρυσό Λέοντα στο πρόσφατο Φεστιβάλ Βενετίας ταινία του Αλεξάντερ Σοκούροφ, Φάουστ.

Επίσης στις Ειδικές Προβολές εντάσσονται, τα νέα φιλμ των Ματιέ Κάσοβιτς, Η τάξη και το ηθικό (Rebellion) και Αντρέι Ζβάτζιντσεφ Έλενα, καθώς και η βραβευμένη στο τελευταίο Φεστιβάλ Καννών, ταινία Αντίο του Ιρανού Μοχάμαντ Ρασούλοφ, ο οποίος έχει καταδικαστεί από το ιρανικό καθεστώς σε πενταετή ποινή φυλάκισης. 

Συνέντευξη στο in.gr. Ορφέας Αυγουστίδης: «Το κοινό δεν εμπιστεύεται εύκολα το ελληνικό σινεμά»

Ο Ορφέας Αυγουστίδης ξέρει από σινεμά και έχει άποψη. Αυτό γίνεται φανερό ένα σαββατιάτικο απόγευμα στο Γκάζι, όπου ο ηθοποιός μιλά στο in.gr όχι μόνο για ελληνικό κινηματογράφο, αλλά και για τη νέα Λούφα και Παραλλαγήτου Νίκου Περάκη, στην οποία πρωταγωνιστεί, για το κέντρο της Αθήνας που «χάνεται και ερημώνει» και για τη μεγάλη τηλεοπτική επιτυχία της περσινής χρονιάς, το Νησί. Και λέει ότι οι Έλληνες είμαστε τρεις φορές πιο αυστηροί με τις ελληνικές ταινίες.

Τον Ορφέα Αυγουστίδη τον είχα συναντήσει πριν από αρκετά χρόνια, μετά τη μεγάλη επιτυχία της ταινίας Λούφα και Παραλλαγή: Σειρήνες στο Αιγαίο. Λίγο ο ρόλος του που ήταν αβανταδόρικος -όπως έλεγε τότε ο ίδιος-, λίγο το ότι αποτελούσε ένα φρέσκο πρόσωπο, ήταν αρκετά για να αναδειχθεί ο Σταυρακομαθιακάκης του σε «αποκάλυψη» της ταινίας. Και ο ίδιος να γίνει γνωστός ως Κρητικός φαντάρος «που δεν το κουνούσε απ’ επαέ» αν δεν του στέλνανε το απολυτήριο από το τάγμα.

Η καθημερινότητα ενός ηθοποιού ήταν, βέβαια, κάτι που είχε συνηθίσει. Στην τελευταία μας συνάντηση θυμόταν τις φορές που οι γονείς του (οι ηθοποιοί Ντίνος Αυγουστίδης και Μαρία Τζομπανάκη) τον έπαιρναν μαζί τους στα γυρίσματα ή στις θεατρικές σκηνές που εμφανίζονταν. 

«Συγχωροχάρτι» για τον Μελ Γκίμπσον ζητά ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ

 

Στο πλάι του καλού του φίλου και συναδέλφου, Μελ Γκίμπσον, στάθηκε ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ. Στη διάρκεια βράβευσής του, ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ -πρώην «κακό» παιδί της βιομηχανίας του θεάματος και αυτός- ζήτησε από το Χόλιγουντ στη διάρκεια βράβευσής του να «συγχωρέσει και να στηρίξει» τον Αυστραλιανό ηθοποιό. Ο Μελ Γκίμπσον τού είχε νωρίτερα παραδώσει το βραβείο, λέγοντας: «Έπρεπε να επαναπροσδιοριστείς, κάτι που τώρα χρειάζεται να κάνω κι εγώ...»

ΑΠΟ ΤΙΣ 4 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 12 πρεμιέρες μιλούν ελληνικά στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Το ελληνικό σινεμά ετοιμάζει τις βαλίτσες του για τη Θεσσαλονίκη, καθώς το διεθνές κινηματογραφικό φεστιβάλ της συμπρωτεύουσας, που θα διεξαχθεί από τις 4 έως τις 13 Νοεμβρίου, ανοίγει τις πύλες του τόσο στην καινούργια εγχώρια σοδειά όσο και στην περσινή, φιλοξενώντας περισσότερες ταινίες σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. 

 

• «Man at sea» του Κ. Γιάνναρη

Το ελληνικό σινεμά ετοιμάζει τις βαλίτσες του για τη Θεσσαλονίκη, καθώς το διεθνές κινηματογραφικό φεστιβάλ της συμπρωτεύουσας, που θα διεξαχθεί από τις 4 έως τις 13 Νοεμβρίου, ανοίγει τις πύλες του τόσο στην καινούργια εγχώρια σοδειά όσο και στην περσινή, φιλοξενώντας περισσότερες ταινίες σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Πάνω από 20 ελληνικές ταινίες θα πάρουν μέρος στις επιμέρους ενότητες (Διεθνές Διαγωνιστικό, Ελληνικές Ταινίες 2011, Ελληνικές Συμπαραγωγές, Ειδικές Προβολές, Αγορά) της διοργάνωσης. Ανάμεσά τους και 12 πρεμιέρες. 

Βραβεία από το διεθνές διαγωνιστικό του 52ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης θα διεκδικήσουν το "J.A.C.E." του Μενέλαου Καραμαγγιώλη, που παίρνει μέρος και στο επίσημο διαγωνιστικό του Διεθνούς Φεστιβάλ του Τόκιο (22-30 Οκτωβρίου), και ο "Παράδεισος" του Παναγιώτη Φαφούτη. Το "Man at sea" του Κωνσταντίνου Γιάνναρη θα ολοκληρώσει το πλήρες αφιέρωμα της διοργάνωσης στον δημιουργό, ενώ αποτελεί ειδική προβολή μαζί με τον βραβευμένο στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν "Αδικο κόσμο" του Φίλιππου Τσίτου. 

Αλλες ταινίες, όπως το "Magic hour" του Κώστα Καπάκα, η "Πόλη των παιδιών" του Γιώργου Γκικαπέππα, η "Σωτηρία" του Ιάσονα Τζαβέλλα, το "Σούπερ Δημήτριος" του Γιώργου Ιωάννου και το "F.L.S." του Θάνου Τσαβλή θα πραγματοποιήσουν την πρεμιέρα τους στη Θεσσαλονίκη, όπως την επίσημη πρώτη τους θα κάνουν οι συμπαραγωγές "Η Αφροδίτη στην αυλή" του Τηλέμαχου Αλεξίου (Ελλάδα-Γερμανία), "Το κορίτσι με τα μεγάλα μάτια" του Αλέξη Τσάφα (Ελλάδα-Πράσινο Ακρωτήρι) και "Loveless Zoritsa" των Χριστίνας Χατζηχαραλάμπους και Ράντοσλαβ Πάβκοβιτς (Ελλάδα-Σερβία-Κύπρος-Πολωνία). 

Η λίστα συνεχίζεται με τις ταινίες "3ος κόσμος" του Βασίλη Μπλιούμη, "Πανταχόθεν ελεύθεροι" του Σπύρου Βρεττού, "Ο άνθρωπος που δε μιλούσε" του Βαγγέλη Ρικούδη, "Βίοι Αγίων" του Γιάννη Σολδάτου, "Οι δαιμονισμένοι του Γιώργου Μπακόλα, "Περί έρωτος λόγοι - Συμπόσιο του Πλάτωνα" του Δημήτρη Μακρή, "Σαπίλα, ξεφτίλα και τεκίλα" του Νίκου Ζερβού, "Athens through the mobile eye" του Αγγελου Θεοδωρόπουλου και "Breakdown reward" του Ηλία Γεωργόπουλου, που είναι μέρος των λεγόμενων "market screenings" στην αγορά. 

Το φεστιβάλ αποφάσισε φέτος να εντάξει στις προβολές της αγοράς, για επαγγελματίες και δημοσιογράφους, ταινίες που έχουν πραγματοποιήσει πρώτη δημόσια προβολή πριν ανηφορίσουν για τη διεθνή διοργάνωση της Θεσσαλονίκης, όπως τον "Κόκκινο ουρανό" και το "Wasted youth" (άνοιξε το φετινό Φεστιβάλ του Ρότερνταμ), την "Αμνηστία",το "DOS" καθώς και τα "Fish & Chips", "4ever", "Τρεις μέρες ευτυχίας", "Κωλόπαιδα", "Ο Αννίβας προ των πυλών", "Δεμένη κόκκινη κλωστή". 

ΑΝΤΑ ΔΑΛΙΑΚΑ, ΕΘΝΟΣ, 7/10/2011

ΤΣΑΡΛΣ ΝΑΠΙΕΡ. Εσβησε ένας «κακός» του σινεμά

"Σκληρός" της μεγάλης οθόνης, σε ρόλους στρατιωτικών ή απειλητικών "κακών", με ένα χαρακτηριστικό προτεταμένο πιγούνι, ο Αμερικανός ηθοποιός Τσαρλς Νάπιερ έφυγε χθες από τη ζωή στα 75 του χρόνια στο Νοσοκομείο Μπέικερσφιλντ Μεμόριαλ.

"Σκληρός" της μεγάλης οθόνης, σε ρόλους στρατιωτικών ή απειλητικών "κακών", με ένα χαρακτηριστικό προτεταμένο πιγούνι, ο Αμερικανός ηθοποιός Τσαρλς Νάπιερ έφυγε χθες από τη ζωή στα 75 του χρόνια στο Νοσοκομείο Μπέικερσφιλντ Μεμόριαλ.

Ο Νάπιερ έκανε το κινηματογραφικό ντεμπούτο του στο "Cherry, Harry and Raquel" του Ρας Μέγιερ το 1971, ο ήρωας που υποδύθηκε βρήκε επώδυνο τέλος απέναντι στον Αντονι Χόπκινς στη "Σιωπή των αμνών" του Τζόναθαν Ντέμι. Χαρακτηριστικός ρόλος του ηθοποιού ήταν αυτός του μηχανορράφου αξιωματικού των μυστικών υπηρεσιών απέναντι στον Σιλβέστερ Σταλόνε στην περιπέτεια "Ράμπο ΙΙ: Η αποστολή".

Οι ταινίες της εβδομάδας

Γιάννης Ζουμπουλάκης
Ενας αμερικανός στο Παρίσι
ΤΟ ΒΗΜΑ:6/10/2011

  7  φωτογραφίες
Με το «Μεσάνυχτα στο Παρίσι» («Midnight in Paris», Γαλλία/ ΗΠΑ, 2011) ο Γούντι Αλενσυνεχίζει την ευρωπαϊκή του «ανίχνευση» _ αυτή τη φορά στην πρωτεύουσα της Γαλλίας μετά τις στάσεις του Λονδίνου και της Βαρκελώνης σε προηγούμενες ταινίες του όπως το «Match Point», το «Θα συναντήσεις έναν ψηλό, μελαχρινό άντρα», το «Vicky Kristina Barcelona» και το «Scoop» (ο Αλεν βέβαια έχει ξαναπεράσει από το Παρίσι στο «Ολοι λένε σ' αγαπώ»).
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ* 5: εξαιρετική, 4: πολύ καλή, 3: καλή, 2: ενδιαφέρουσα, 1: μέτρια, 0: απαράδεκτη, _: χωρίς άποψη

Οι ταινίες της εβδομάδας

• Στο Παρίσι...

Δύο οι ουσιαστικά αξιόλογες ταινίες της βδομάδας. Η πρώτη, σε ψηφιακή επανέκδοση. Πρόκειται για το κλασικό αριστούργημα του Μαρσέλ Καρνέ «ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ» σε σενάριο και διαλόγους Ζακ Πρεβέρ. Πρεμιέρα σήμερα και για την τελευταία δημιουργία του Γούντι Αλεν «ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ» στην οποία ο σκηνοθέτης εκφράζει ακόμα μια φορά τον αιώνιο έρωτά του για το Παρίσι αλλά και την αθεράπευτη νοσταλγία του για άλλους, περασμένους καιρούς. Ταινίες που, αν μπορέσετε, καλό θα είναι να τις δείτε και τις δυο! Και τώρα οι υπόλοιπες πρεμιέρες:Από το 1994 χρονολογείται η πρωτότυπη έκδοση της ταινίας κινουμένων σχεδίων «ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΛΙΟΝΤΑΡΙΩΝ». Το 2002 εμφανίστηκε η έκδοση ΙΜΑΧ. Φέτος, το 2011, το οικογενειακό αυτό φιλμ κινουμένων σχεδίων επανέρχεται σε τρισδιάστατη μορφή με δράση, με περιπέτεια, κωμωδία και δράμα μαζί, αλλά και στοιχεία μιούζικαλ. «Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΛΙΟΝΤΑΡΙΩΝ 3D» σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Αλερς και Ρομπ Μίνκοφ είναι αμερικάνικη παραγωγή, διάρκειας μιάμισης ώρας και προσφέρει την μοναδική ευκαιρία σε μικρούς και μεγάλους να απολαύσουν ξανά, στη μεγάλη οθόνη, τις περιπέτειες της παρέας του Σίμπα, της Νάλα και του Μουφάσα, αυτήν τη φορά με τη μαγεία σε τρεις διαστάσεις, έτσι που όλα να φαντάζουν ακόμα πιο συναρπαστικά...Αμερικανοβρετανική συμπαραγωγή του 2011 η μετριότατη κωμωδία τρόμου του Κρεγκ Γκιλέσπι που φέρει τον τίτλο «ΝΥΧΤΑ ΤΡΟΜΟΥ» και τον Κόλιν Φάρελ πρωταγωνιστή, στο ρόλο του βρικόλακα Τζέρι. Εκμοντερνισμένη όσο και εμπνευσμένη, η επαναπροσέγγιση του cult φιλμ του Χόλαντ, θα ικανοποιήσει τους νεαρούς - ως επί το πλείστον - θαυμαστές του είδους, οι οποίοι εξάλλου, δεν έχουν ιδιαίτερες αξιώσεις: λίγο βαμπίρ, λίγο αίμα και το κορίτσι τους...Αϊντε, ξανά μανά «ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ». Παραγωγής 2011 αυτήν την φορά και σε τρισδιάστατη εκδοχή! Νέα, ιλιγγιωδών ρυθμών, περιπέτεια με σφιχτή δομή και καταιγιστική δράση αναδύεται από το κλασικό έργο του Αλεξάνδρου Δουμά. Μια συμπαραγωγή Αμερικής, Βρετανίας, Γερμανίας και Γαλλίας, με την Μίλα Γιόβοβιτς, τον Λόγκαν Λέρμαν, τον Μάθιου Μακφάντιεν, τον Λουκ Ιβανς, τον Ρέι Στίβενσον και τον Μαντς Μίκελσεν στο ρόλο του Ροσφόρ. Η σκηνοθεσία είναι του Πολ Β. Σ. Αντερσον.

Τα αστέρια που θα λάμψουν στη σκοτεινή αίθουσα

• 300 νέες ταινίες όλων των ειδών στον κινηματογραφικό χειμώνα

Ελευθεροτυπία, Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

Της ΧΡΥΣΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ

Το καλοκαίρι τελείωσε, καιρός να βάλουμε τα κεφάλια μέσα... στις σκοτεινές αίθουσες. Η φετινή κινηματογραφική σεζόν έχει αρκετούς άσους κάτω από το τραπέζι. Σ' ένα σύνολο περίπου 300 και βάλε ταινιών, εκπροσωπούνται όλα τα κινηματογραφικά είδη και γούστα.Ο Τζουντ Λο σε σκηνή από το «Contagion» του Στίβεν Σόντερμπεργκ, μια ταινία αγωνίαςΤα στοιχήματα για τα Οσκαρ έχουν ήδη αρχίσει να πέφτουν.
Θα εκτιμήσει η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου την ερμηνεία της Μέριλ Στριπ ως Μάργκαρετ Θάτσερ; Θα συγκινήσει τα μέλη των Οσκαρ η Τίλντα Σουίντον ως μάνα-παγοκολόνα στο «Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν» της Λιν Ράμσεϊ; Θα υποκλιθούμε και πάλι στο ταλέντο του Σον Πεν, που στο «This must be the place» του Πάολο Σορεντίνο φοράει κατακόκκινο κραγιόν; Πόσο τολμηρή θα είναι η βιογραφία του Τζ. Εντγκαρ Χούβερ που ετοίμασε ο Κλιντ Ιστγουντ; Μερικά μόνο ερωτήματα που θα απαντηθούν στη μεγάλη οθόνη.
Υπάρχουν, βέβαια, και πιο χαμηλόφωνες ταινίες που μας έρχονται με τις δάφνες βραβείων σε ξένα φεστιβάλ, όπως είναι ο «Φάουστ» του Αλεξάντερ Σοκούροφ (Χρυσός Λέων στη Βενετία). Αλλά και οι βετεράνοι του σινεμά, όπως οι Ρομάν Πολάνσκι, Γούντι Αλεν, Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, έχουν πάντα, περισσότερο ή λιγότερο, ενδιαφέρον.
Κάναμε μια πρώτη επιλογή για τη φετινή σεζόν και τις ταινίες που θα βγουν στις αίθουσες έως τον Μάιο. Γιατί έπεται συνέχεια με πολυαναμενόμενες ταινίες των Ρίντλεϊ Σκοτ, Τέρενς Μάλικ, Κρίστοφερ Νόλαν, Τιμ Μπάρτον, Βάλτερ Σάλες, που θα σκάσουν μύτη το καλοκαιράκι. Και μην ξεχνάμε ότι υπάρχει φυσικά και το ελληνικό σινεμά, που κι αυτό έχει μια μεγάλη λίστα ταινιών φέτος.

ΛΟΥΙΣ ΜΑΝΤΙΛΟΡ (Ελληνοαυστραλός ηθοποιός) «Θα μπορούσαν να έρθουν εκατομμύρια δολάρια από το Χόλιγουντ στην Ελλάδα»

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

Στον ΓΙΑΝΝΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ

Ο ΓΝΩΣΤΟΣ ελληνοαυστραλός ηθοποιός του Χόλιγουντ Λούις Μάντιλορ βρέθηκε για λίγες ημέρες στη φθινοπωρινή Αθήνα και εξομολογείται τις εντυπώσεις του.Ακόμη, μας μεταφέρει το κλίμα που επικρατεί για τη χώρα μας στο εξωτερικό, ενώ υποδεικνύει τρόπους προσέλκυσης τουριστών αλλά και μεγάλων παραγωγών του Χόλιγουντ, μέσω της αξιοποίησης της δημοφιλούς εθνικής μας κληρονομιάς.

• Για ποιο λόγο βρίσκεσαι στην Αθήνα;

Μόλις τελείωσα ένα φιλμ στη Ρουμανία. Είχα δύο εβδομάδες διάλειμμα και σκέφτηκα να έρθω να επισκεφθώ την πατρίδα, μερικούς καλούς μου φίλους. Ταυτόχρονα δουλεύω σε ένα έργο που βασίζεται σε μια εμπειρία του πατέρα μου στο χωριό του, στην Τεγέα της Αρκαδίας, όταν την είχαν καταλάβει οι Γερμανοί. Συνεπώς, η επίσκεψη είναι λίγο μπίζνες και λίγο διασκέδαση.

• Πώς προέκυψε η Ρουμανία;

Υπάρχει η δυνατότητα στους κινηματογραφιστές του Χόλιγουντ να πουν τις ιστορίες τους σε διάφορα μέρη του κόσμου. Το θέμα είναι η κυβέρνηση και οι υπεύθυνοι της χώρας όπου θα γυρίζεται η ταινία να συμμετέχουν και να δουλέψουν μαζί τους. Η Ρουμανία, η Βουλγαρία άνοιξαν τις πόρτες τους στο Χόλιγουντ. Και έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε φιλμ εκεί που πηγαίνουν πολύ καλά.

Το Attenberg θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στα Όσκαρ

Με απόφαση του υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού Παύλου Γερουλάνου και μετά από εισήγηση της αρμόδιας επιτροπής, η Ελλάδα θα εκπροσωπηθεί στα φετινά βραβεία της Αμερικανικής Ακαδημία Κινηματογράφου από την ταινία “Attenberg” της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη.

Στο Αttenberg -στο οποίο πρωταγωνιστούν οι Αριάν Λαμπέντ, Βαγγέλης Μουρίκης, Ευαγγελία Ράντου και  Γιώργος Λάνθιμος-  η σχέση της νεαρής Μαρίνας με τον ετοιμοθάνατο πατέρα της αλλά και με τη στενή της φίλη, Μπέλα, γίνεται η αφορμή για να προσεγγισθούν τα θέματα του σεξ και του θανάτου, με μια ξεχωριστή οπτική.

Η ταινία έχει μέχρι στιγμής βραβευτεί με χρυσό κύπελο Volpi για την ερμηνεία της Αριάν Λαμπέντ στο φεστιβάλ Βενετίας, Αργυρό Αλέξανδρο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το βραβείο σκηνοθεσίας από το κινηματογραφικό φεστιβάλ Bafici του Μπουένος Αΐρες,  ενώ ήταν υποψήφια για βραβείο Lux,  που θέσπισε το 2007 για τον κινηματογράφο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η επιτροπή που πρότεινε την ταινία αποτελείται από τους Μισέλ Δημόπουλο, κριτικό Κινηματογράφου, ως πρόεδρο, Δημήτριο Εϊπίδη, διευθυντή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ως αντιπρόεδρο, Χριστίνα Αδάμου, Λέκτορα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο, κριτικό Κινηματογράφου, Χρήστο Μήτση, κριτικό κινηματογράφου, Τάσο Μπουλμέτη, σκηνοθέτη, Πρόεδρο της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και Νίκο Παναγιωτόπουλο, σεναριογράφο.

Απεβίωσε ο σκηνοθέτης Παύλος Τάσιος

Αναμνηστική φωτογραφία με τους βραβευθέντες στο 13ο Φεστιβάλ Κιν/φου Θεσσαλονίκης 1972. Ο Παύλος Τάσσιος εικονίζεται δεξιά δίπλα στον Θανάση Βέγγο

• Γιάννης Ζουμπουλάκης
• Ο δημιουργός της ταινίας «Παραγγελιά» έχασε τη μάχη με τον καρκίνο

ΤΟ ΒΗΜΑ:  2/10/2011

Εφυγε από τη ζωή, στα 69 του χρόνια, ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Παύλος Τάσιος, ύστερα από μάχη με τον καρκίνο. Η κηδεία του θα γίνει τη Δευτέρα, στις 15:30, και θα ταφεί στο Νεκροταφείο Γλυκών Νερών. 

• Παύλος Τάσιος, ένας «ακτινογράφος» της ελληνικής κοινωνίας

Ξεκίνησε από το μελόδραμα στα μέσα της δεκαετίας του 1960 («Φτωχολογιά», 1965 - «Παράνομοι πόθοι», 1966 - «Αντίζηλοι», 1968) και σιγά –σιγά μετεξελίχθηκε σε έναν από τους πιο χαρακτηριστικούς «εκπροσώπους» του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου των δυο επόμενων δεκαετιών.  Με ταινίες όπως το «Ναι μεν, αλλά…» (1972), το «Βαρύ πεπόνι» (1977),  η «Παραγγελιά» (1980) και το «Στίγμα» (1982) ο Παύλος Τάσιος αφουγκράστηκε την ελληνική κοινωνία της εποχής μέσα από ζητήματα που άπτονταν της καθημερινότητας. Απαιτητικός και αντισυμβατικός ως σκηνοθέτης (είχε ήδη δουλέψει ως βοηθός σε παραπάνω από 50 ταινίες) ο Τάσιος, που γεννήθηκε στον Πολύγυρο το 1942 και σπούδασε κινηματογράφο στην Σχολή Σταυράκου, δεν χάιδεψε ποτέ ούτε τα θέματα αλλά ούτε και το κοινό και παρότι σταμάτησε να κάνει ταινίες νωρίς, η καριέρα του στέφθηκε με αρκετές δάφνες.
Στο «Ναι μεν, αλλά» (βραβείο σεναρίου στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1972) μέσα από την έρευνα ενός δημοσιογράφου μαθαίνουμε τα αίτια που οδήγησαν έναν άντρα (Φάνης Χηνάς) στον φόνο της ερωμένης του και στη συνέχεια στην άκρη μιας πολυκατοικίας όπου απειλεί ότι θα αυτοκτονήσει. Το «Βαρύ πεπόνι» είναι το γλυκόπικρο οδοιπορικό ενός νεαρού επαρχιώτη (Μίμης Χρυσομάλλης) ο οποίος εγκαταλείπει το χωριό του και κατεβαίνει στην Αθήνα όπου δεν μπορεί να αποβάλλει την νοοτροπία του μικροϊδιοκτήτη χωριάτη. Ακόμα μια ταινία του Τάσιου που είχε «φεστιβαλική» απήχηση αποσπώντας πέντε βραβεία στο αντι- φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1977.
Η πιο γνωστή ταινία του Τάσιου παραμένει η «Παραγγελιά» και είναι τραγική ειρωνεία που μόλις πριν από λίγες μέρες, έφυγε ο Νίκος Κοεμτζής του οποίου την ιστορία αφηγείται το φιλμ (διαβάστε σχετικό θέμα στο Βήμα).
Με το «Στίγμα» ο Τάσιος άγγιξε το ευαίσθητο θέμα της ευθανασίας ακτινογραφώντας τα ηθικά διλήμματα από τα οποία ένα νιόπαντρο ζευγάρι (Αντώνης Καφτεζόπουλος – Ολια Λαζαρίδου) θα περάσει μέχρι να αποφασίσει να δώσει τέλος στη ζωή του νεογέννητου παιδιού του το οποίο πάσχει από σύνδρομο Down (βραβείο ερμηνείας στη Λαζαρίδου στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης).
H κινηματογραφική καριέρα του Παύλου Τάσιου έκλεισε απότομα το 1986, όταν παρουσίασε το «Νοκ Αουτ». Σε αυτήν την παράξενη ταινία, ένα ψυχόδραμα με κωμικούς τόνους, ο Τάσιος εξέταζε την προσπάθεια ενός άντρα (Κώστας Αρζόγλου) να βγάλει από το τέλμα τον απογοητευμένο από τη ζωή, ψυχικώς διαταραγμένο και με αυτοκαταστροφικές τάσεις φίλο του (Γιώργος Κιμούλης). Ακόμα μια ταινία που ξεχώρισε στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης αποσπώντας τα βραβεία καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, Α΄ ανδρικού ρόλου (Κιμούλης) και Β’ ανδρικού ρόλου (Φ. Χηνάς).
Τα τελευταία χρόνια ο Π. Τάσιος προσπαθούσε να υλοποιήσει ένα σχέδιο με θέμα τη ζωή της θρυλικής Ζωζώς Νταλμάς εστιασμένο στην σχέση της με τον Τούρκο ηγέτη Κεμάλ Ατατούρκ.  Αν και το σχέδιο είχε εγκριθεί από το πρόγραμμα Ορίζοντες του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, το εγχείρημα ποτέ δεν προχώρησε διότι όπως ο Τάσιος είχε πει στο «Βήμα» το 2009 ότι «για να γυριστεί μια τέτοια ταινία έτσι όπως πρέπει, χρειάζεται τεράστιο κοστολόγιο και διεθνής υποστήριξη.»Ο Παύλος Τάσιος είχε παντρευτεί την ηθοποιό και ποιήτρια Κατερίνα Γώγου, και έχει μία κόρη τη Μυρτώ Τάσιου.