Ο Γιάννης Μπακογιαννόπουλος καταθέτει 10 φιλμ που αγάπησε

ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗΣ

Ο γκουρού της ελληνικής σινε- κριτικής είναι το τιμώμενο πρόσωπο του εφετινού Ταινιοράματος

ΤΟ ΒΗΜΑ:  24/05/2011

Ο Γιάννης Μπακογιαννόπουλος

«Οι λίστες και οι κατατάξεις είναι μια πρόσφατη μανία του αφυδατωμένου πολιτιστικού τοπίου της εποχής μας» υποστηρίζει ο κριτικός κινηματογράφου και δημοσιογράφος Γιάννης Μπακογιαννόπουλος. «Οι καλές ταινίες όμως, όπως όλα τα έργα τέχνης, δεν είναι αλογάκια που τρέχουν στον ιππόδρομο. Είναι μορφοποιήσεις της εμπειρίας και του συναισθήματός μας, του βλέμματός μας στον έξω και στον μέσα κόσμο μας. Η σχέση μας μαζί τους μεταβάλλεται όπως αλλάζουμε και εμείς».

Ο κ. Μπακογιαννόπουλος, του οποίου τα κείμενα εξακολουθούν να διαβάζονται με ευλάβεια από τους κινηματογραφόφιλους και όχι μόνο, είναι το τιμώμενο πρόσωπο του εφετινού Ταινιοράματος, του μαραθωνίου ταινιών που εδώ και τόσα χρόνια διοργανώνει η κινηματογραφική εταιρεία διανομής AMA Films και που εφέτος πραγματοποιείται στο Αστυ (πλ. Κοραή) από τις 19 Μαΐου ως τις 13 Ιουλίου.

“Περσόνα νον γκράτα” ο Τρίερ για το Φεστιβάλ Καννών

Σε αντίδραση στα φιλοναζιστικά και αντιεβραϊκά αστεία του, το Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Κανών του απαγόρευσε στο εξής τη συμμετοχή.

 Ο Δανός πολυβραβευμένος σκηνοθέτης του “Αντίχριστου” και του “Δαμάζοντας τα Κύματα”, Λαρς Φον Τρίερ, ζήτησε συγνώμη  για τα αστεία του σχόλια στην συνέντευξη τύπου πριν την πρεμιέρα της ταινίας του “Melancholia” , στα οποία δήλωνε θαυμαστής του Χίτλερ, των Ναζί και καταδίκασε το Ισραήλ. 

“Δεν είμαι αντισιμίτης, ρατσιστής ή Ναζί” δήλωσε, ο σκηνοθέτης γνωστός για το χιούμορ του και την έντονη σχέση του με τους δημοσιογράφους, αναγνωρίζοντας το λάθος του, μετά από έκκληση της επιτροπής του Φεστιβάλ μέσω της ιστοσελίδας του να ανακαλέσει, στην οποία η διοργάνωση δήλωνε ενοχλημένη από τα σχόλια του. 

Πειρατές και Παρισινή Κομούνα

• Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 19 Μαΐου 2011
• ΚΡΙΤΙΚΗ: ΝΙΝΟΣ ΦΕΝΕΚ ΜΙΚΕΛΙΔΗΣ

Οι «Πειρατές της Καραϊβικής: η πηγή της νιότης», τέταρτη ταινία της γνωστής σειράς franchise, με την αναμενόμενη εμπορικότητα και τις αμέτρητες αίθουσες, που έχουν αναλάβει την προβολή της, είναι ουσιαστικά η μόνη νέα ταινία της βδομάδας.

 

Τζόνι Ντεπ, Πενέλοπε Κρουζ, πειρατές στην Καραϊβική

Οι άλλοι διανομείς έχουν προσωρινά «βάλει στον πάγο» τις νέες ταινίες τους. Στο πρόγραμμα, σε επανέκδοση, και μια κλασική βουβή ταινία, «Η Νέα Βαβυλώνα» των Γκριγκόρι Κοζίντσεφ και Λεονίντ Τράουμπεργκ. Επαναπροβάλλεται και η απολαυστική κωμωδία των Μόντι Πάιθον, «Το νόημα της ζωής».

Πειρατές της Καραϊβικής: η πηγή της νιότης

Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides. ΗΠΑ, 2011. Σκηνοθεσία: Ρομπ Μάρσαλ. Σενάριο: Τεντ Ελιοτ, Τέρι Ρόσιο. Ηθοποιοί: Τζόνι Ντεπ, Πενέλοπε Κρουζ, Τζέφρι Ρας, Ιαν ΜακΣέιν, Κέβιν ΜακΝάλι, Αστρίντ Μπερζέ-Φρίσμπι. 137'

VIVE LA COMMUNE! 140 χρόνια από την Παρισινή Κομμούνα...

Σε ό,τι αφορά τις κινηματογραφικές παραγωγές, με χρονολογία του έτους που διανύουμε, τη βδομάδα αυτή βγαίνει μία και μοναδική. Πρεμιέρα σήμερα για το τέταρτο επεισόδιο του blockbuster «Πειρατές της Καραϊβικής σε άγνωστα νερά» ο τίτλος. Αυτή η εμπορικότατη ταινία, το τρανταχτό χολιγουντιανό sequel, το πέραν το δέον διαφημισμένο και διαφημιζόμενο αφήνεται να διαβαίνει ανενόχλητο για να αλώσει την πλειοψηφία των αιθουσών και να κατακτήσει το boxoffice σαν απόλυτο εισπρακτικό σουξέ! 

Στον αντίποδα του καθεστώτος της στερεότυπης χολιγουντιανής ψυχαγωγίας μια ασπρόμαυρη βωβή σοβιετική ταινία του 1929, που, πρακτικά, σήμερα κάνει πρεμιέρα στο ευρύ ελληνικό, κινηματογραφόφιλο κοινό για την ηρωική εξέγερση των εργατών του Παρισιού και την πρώτη στην ιστορία προλεταριακή επανάσταση. Φυσιολογικά εγείρεται το ερώτημα: πώς είναι δυνατόν ένα τέτοιο «παλιό» φιλμ να είναι ανταγωνίσιμο ενός τέτοιου «καινούργιου» και χολιγουντιανά λαμπερού; 

Το σημαντικό με την επιστροφή στις αίθουσες παλαιών, κλασικών αριστουργημάτων δεν αναλώνεται απλά σε μουσειακού τύπου ενδιαφέρον και σε στείρα, μη χρησιμοποιήσιμη πληροφόρηση. Αποτελεί πηγή αυθεντικής γνώσης και υψηλής αισθητικής. Πρόκειται για κινηματογράφο διαμεσολαβημένο από την τεχνική και όχι το αντίθετο και είναι χρήσιμος τόσο στους θεατές όσο και - ακόμα περισσότερο - στους νέους κινηματογραφιστές. Συνιστά μέτρο ώστε να μπορέσει κανείς να ζυγιάσει την ποιότητα της τέχνης ενός σύγχρονου βιομηχανικού, κινηματογράφου προϊόντος που σπάνια έχει κάτι να πει, παρά επιδεικνύει φρου- φρου, αρώματα και τεχνολογία του κομπιούτερ.

Οι ταινίες της εβδομάδα

Για τέταρτη φορά στην καριέρα του ο Τζόνι Ντεπ φοράει τη στολή του Τζακ Σπάροου. Αν έλειπε η Πενέλοπε Κρους, ακόμα καλύτερα

• Γιάννης Ζουμπουλάκης, ΤΟ ΒΗΜΑ:  19/05/2011

Οι πειρατές της Καραϊβικής σε νέες περιπέτειες

Ο Τζόνι Ντεπ βρίσκεται σε τρελά κέφια καθώς υποδύεται για τέταρτη φορά τον διασημότερο ήρωα της κινηματογραφικής καριέρας του, τον πειρατή - φάντασμα Τζακ Σπάροου των ναυτικών περιπετειών «Πειρατές της Καραϊβικής».

Η τέταρτη ταινία που έκανε πριν από μερικές μέρες πρεμιέρα στο 64ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Καννών, σκηνοθετήθηκε από τον «ειδικό» στα μιούζικαλ Ρομπ Μάρσαλ και έχει τον υπότιτλο «Σε άγνωστα νερά». Είναι πληθωρική σε εφέ, γυρισμένη σε εξωτικές τοποθεσίες, ο Μάρσαλ σκηνοθέτησε τις σκηνές μάχης σώμα-με-σώμα με τη «λογική» χορογραφίας και σε ορισμένες στιγμές το αποτέλεσμα είναι πραγματικά αστείο χάρη στον Ντεπ που τον απολαμβάνεις ως «κουνιστό» πειρατή.

Κάννες: Ο Λαρς Φον Τρίερ υπό διωγμ

Η διοργάνωση καταδίκασε τις δηλώσεις του περί Χίτλερ και πορνό στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου

• ΤΟ ΒΗΜΑ:  19/05/2011. Αποστολή: ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗΣ

O Λαρς Φον Τρίερ σε μία από τις πολλές παρόμοιες πόζες του, να δείχνει το προκλητικό - όπως και οι δηλώσεις του - τατουάζ στα δάχτυλά του

Persona non grata ανακηρύχθηκε ο Λαρς Φον Τρίερ από τους διοργανωτές του 64^ου φεστιβάλ των Κανών μετά από τις δηλώσεις που έκανε κατά την διάρκεια της συνέντευξης Τύπου της τελευταίας ταινίας του «Μελαγχολία» την Τετάρτη 18 Μαίου το μεσημέρι. Εκτός άλλων ο προκλητικό δανός σκηνοθέτης ανέφερε την συμπάθειά του απέναντι στο πρόσωπο του Αδόλφου Χίτλερ («νιώθω ότι τον καταλαβαίνω»), ότι είναι ναζιστής (το είπε τέσσερις φορές)  και την επιθυμία του να γυρίσει μια τεράωρη ταινία πορνό, της οποίας ένα από τα κεφάλαια θα αφορά την διαμάχη της Καθολικής με την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Το απόγευμα της Τετάρτης το φεστιβάλ ζήτησε απολογία του Λαρς Φον Τρίερ για τις προκλητικές δηλώσεις του. Ο Φον Τρίερ υπάκουσε και έστειλε γράμμα προς τα ΜΜΕ ζητώντας συγγνώμη για τις δηλώσεις που έγιναν «σε μια στιγμή πρόκλησης».

Ενώ όμως η απολογία του Φον Τρίερ έγινε δεκτή, το φεστιβάλ των Καννών δεν θεώρησε το θέμα λήξαν. Στην ανακοίνωση της Πέμπτης 19 Μαίου οι διοργανωτές αναφέρουν ότι μετά από εξουθενωτική, πολύωρη σύσκεψη του Διοικητικού Συμβουλίου που έλαβε χώρα την ίδια ημέρα, αποφασίστηκε η καταδίκη των δηλώσεων του Φον Τρίερ αλλά και να τον ανακηρύξουν Persona non grata. «Είναι θλιβερό που το βήμα του φεστιβάλ χρησιμοποιήθηκε από τον Λαρς Φον Τρίερ για να εκφράσει σχόλια που δεν μπορούν να γίνουν με τίποτε αποδεκτά και συγκρούονται με τα ιδανικά της ανθρωπιάς και της γενναιοδωρίας που πρεσβεύει η ίδια η ύπαρξη του φεστιβάλ» καταλήγει η ανακοίνωση.

Με τη «Χρυσή Κάμερα» τιμήθηκε στις Κάννες ο Ιρανός δημιουργός Τζαφάρ Παναχί

Η νέα του ταινία θα προβληθεί στο Φεστιβάλ

Ο Τζαφάρ Παναχί   (Φωτογραφία:  ΑΠΕ )

---

Μετά τον Κλιντ Ίστγουντ, το Νάνι Μορέτι, τον Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, τον Τζιμ Τζάρμους και την Ανιές Βάρντα, και ο Ιρανός σκηνοθέτης Τζαφάρ Παναχί, που έχει καταδικασθεί και βρίσκεται υπό κράτηση στη χώρα του, τιμήθηκε στο Φεστιβάλ των Καννών με την «Χρυσή Άμαξα», το βραβείο της Εταιρείας Σκηνοθετών Κινηματογραφικών Ταινιών (SRF). Παρουσία του υπουργού Πολιτισμού Φρεντερίκ Μιτεράν και με την ευκαιρία μίας στρογγυλής τράπεζας για το έργο των σκηνοθετών υπό το καθεστώς στρατιωτικής δικτατορίας, το βραβείο του Παναχί παρέλαβε συμβολικά η Ανιές Βάρντα.

Η αντίσταση της αξιοπρέπειας

• ΤΗΣ ΕΦΗΣ ΜΑΡΙΝΟΥ, Επτά, Κυριακή 8 Μαΐου 2011

ΗΤΑΝ ο «καλός μας άνθρωπος», ο κωμικός ηθοποιός με το μοναδικό ερμηνευτικό ιδίωμα, που με τρόπο γκροτέσκο αλλά αυθεντικό κατάφερε να αποτυπώσει στην οθόνη του παλιού ελληνικού κινηματογράφου ένα μεγάλο κομμάτι από τη ζωή και τα πάθη του ελληνικού λαού...

Ο Θανάσης Βέγγος, πολυάσχολος, εφευρετικός, μεροκαματιάρης, κυνηγημένος, απεργός πείνας, έδινε τον αγώνα της επιβίωσης, όπως και η ίδια η χώρα εκείνη την εποχή. Είτε μέσα από δεκάδες ασπρόμαυρους ρόλους και άπειρα χιλιόμετρα «τρεξίματος», είτε μέσα από έγχρωμες πειραματικές αναζητήσεις του νέου ελληνικού κινηματογράφου, που είδε σ' αυτόν τη λαϊκότητα που είχε ανάγκη, ο Θανάσης Βέγγος έπαιζε με την ίδια την προσωπικότητά του, με το «φαινόμενο Βέγγος». Κι αυτό το φαινόμενο, σπάνιο στις μέρες μας, δεν το όριζαν ούτε τα βραβεία, ούτε οι πάμπολλες ταινίες, αλλά το ήθος και η μοναδική εντιμότητα ενός αυτοδίδακτου ηθοποιού.

Τουρκία: το σινεμά έβγαλε το φέσι

ΣΕ ΑΝΘΗΣΗ δείχνει να βρίσκεται τα τελευταία χρόνια ο τουρκικός κινηματογράφος, όπως επιβεβαίωσε μία ακόμη φορά τόσο η επιλογή της ταινίας «Κάποτε στην Ανατολία» του Νούρι Μπίλγκε Τσεϊλάν στο διαγωνιστικό τμήμα του φετινού φεστιβάλ των Κανών όσο και οι ταινίες που είδαμε στο πρόσφατο φεστιβάλ της Κωνσταντινούπολης. Πιο πριν, στο φετινό διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βερολίνου είδαμε την ταινία «Η μεγάλη μας απόγνωση» του Σεϊφί Τεομάν.

Ακόμη, πέρσι, τόσο το «Μέλι» του Σεμίχ Καπλάνογλου στο Βερολίνο όσο και η «Η πλειοψηφία της σιωπής» του Σέρεν Γιούτσε στη Βενετία (που προβάλλεται αυτές τις μέρες στις αίθουσες) έφυγαν με βραβεία, η πρώτη με τη Χρυσή Αρκτο και η δεύτερη με το σημαντικό Βραβείο Ντίνο Ντε Λαουρέντις.

Όλοι για τις Κάνες

• ΤΟΥ ΝΙΝΟΥ ΦΕΝΕΚ ΜΙΚΕΛΙΔΗ, Επτά, Κυριακή 8 Μαΐου 2011  

Η επιλογή ταινιών στο φετινό 64ο Φεστιβάλ των Κανών από σκηνοθέτες όπως οι Τέρενς Μάλικ, Γούντι Αλεν, Λαρς φον Τρίερ, Πέδρο Αλμοδόβαρ, Ακι Καουρισμάκι, Νάνι Μορέτι, Ζαν-Πιερ και Λικ Νταρντέν, Γκας βαν Σαντ, Κιμ-Κι-Ντουκ, πολλοί απ' αυτούς βραβευμένοι στο παρελθόν, δείχνει πως οι Κάνες παραμένουν το πιο ελκυστικό κινηματογραφικό γεγονός της χρονιάς.

Ο Νάνι Μορέτι στο γύρισμα της νέας ταινίας του, που προκάλεσε το Βατικανό.

Στους σκηνοθέτες αυτούς πρέπει να προσθέσουμε και άλλους σημαντικούς δημιουργούς, όπως ο Ιταλός Πάολο Σορεντίνο, ο Τούρκος Νούρι Μπίλγκε Σεϊλάν, οι Γάλλοι Αλέν Καβαλιέ, Μπρουνό Ντιμόν και Ρομπέρ Γκεντιγκιάν και οι Ιάπωνες Τακάσι Μίικε και Ναόμι Καβάσε.

Λουλούδι στ'αγκάθια

• ΤΟΥ ΝΙΝΟΥ ΦΕΝΕΚ ΜΙΚΕΛΙΔΗ, Επτά, Κυριακή 8 Μαΐου 2011 

Η καριέρα του αμερικανού σκηνοθέτη Τζούλιαν Σνέιμπελ ξεκίνησε στη δεκαετία του 1980, όταν άρχισε να εντυπωσιάζει τους Νεοϋορκέζους με τη νεο-εξπρεσιονιστική ζωγραφική του (με έργα φτιαγμένα από σπασμένα πιάτα κολλημένα σε ξύλινους πίνακες). Πολλά έργα του κοσμούν σήμερα διεθνή μουσεία -ανάμεσά τους το Μετροπόλιταν της Νέας Υόρκης και το Μουσείο Πομπιντού του Παρισιού.

Η αγάπη του για τη ζωγραφική τον έσπρωξε το 1996 στον κινηματογράφο όπου σκηνοθέτησε τη βιογραφική ταινία «Μπάσκιατ» για τον διάσημο αμερικανό ζωγράφο των γκραφίτι, Ζαν-Μισέλ Μπάσκιατ, που στην οθόνη ερμήνευε ο Τζέφρι Ράιτ. Η επιτυχία της ταινίας θα τον σπρώξει, τέσσερα χρόνια αργότερα, να γυρίσει την υποψήφια για Οσκαρ ταινία «Πριν πέσει η νύχτα» (2000), βιογραφία του ομοφυλόφιλου, αυτοεξόριστου στις ΗΠΑ, κουβανού ποιητή και συγγραφέα Ρεϊνάλντο Αρένας (ρόλο που ερμήνευε ο Χαβιέ Μπαρδέμ), κερδίζοντας τελικά το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο φεστιβάλ Βενετίας.

O Θανάσης Βέγγος...ξεκίνησε για το τελευταίο του ταξίδι

Όταν ο ηθοποιός, ύστερα από 25 χρόνια «σιωπής», μίλησε για τη «Θεσσαλονίκη την πόλη της καρδιάς μας ».

• ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ: Τρίτη, 3 Μαΐου 2011 16:31

 

Η είδηση του θανάτου του έχει σκορπίσει τη θλίψη σε όλη την Ελλάδα. «Έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 84 ετών, διακριτικά, αθόρυβα ακριβώς όπως έζησε όλα του τα χρόνια. Καλός οικογενειάρχης, σεμνός, ευγενής, εργατικός, καλός επαγγελματίας, αφοσιώθηκε με λατρεία στον κινηματογράφο αποφεύγοντας τη μικρή οθόνη. Παρόλο που είχε παίξει σε 126 ταινίες και στις 52 από αυτές υπήρξε πρωταγωνιστής ο Θανάσης Βέγγος, ο δικός μας Θανάσης, δεν σπούδασε ηθοποιός. Υπήρξε αυτοδίδακτος.

Ο Θανάσης Βέγγος γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο στις 29 Μαΐου 1927 και ήταν ο μοναχογιός μιας αριστερής οικογένειας, γι΄ αυτό και υπηρέτησε τη στρατιωτική θητεία του από το 1948 έως το 1950 στη Μακρόνησο. Τα παιδικά του χρόνια ήταν πολύ δύσκολα αφού αναγκάστηκε από μικρός να δουλέψει καθώς η οικογένειά του αντιμετώπιζε σοβαρά οικογενειακά προβλήματα Την εποχή της εξορίας του στη Μακρόνησο γνωρίστηκε με τον σκηνοθέτη, Νίκο Κούνδουρο και η γνωριμία του αυτή τον οδήγησε στον κινηματογράφο το 1954, στην ταινία «Μαγική Πόλις».

Υπήρξε μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και του Σωματείου Παραγωγών. Ήταν παντρεμένος με την Ασημίνα Βέγγου με την οποία απέκτησε δύο γιους. Το 2002 ο Δήμος Κορυδαλλού έδωσε το όνομα του στο δημοτικό αμφιθέατρο της περιοχής, σε μια συγκινητική τελετή, στην οποία ο Θανάσης Βέγγος, συγκλόνισε το κοινό που παραβρισκόταν για τιμήσει τον ίδιο και το έργο του. Επίσης από τον Οκτώβριο του 2008, η Πλατεία Ευαγγελισμού στο Νέο Φάληρο, μετονομάστηκε σε Πλατεία Θανάση Βέγγου.

Ο ηθοποιός απέφευγε τις συνεντεύξεις και στις λιγοστές δημόσιες εμφανίσεις του ήταν πάντα σεμνός Την Τρίτη στις 19 Μαΐου του 2009 ο Θανάσης Βέγγος έδωσε την πρώτη του αλλά και τελευταία συνέντευξη ύστερα από 25 χρόνια «σιωπής» με αφορμή τη συμμετοχή του στο ντοκιμαντέρ μυθοπλασίας της ΕΤ3: «Θεσσαλονίκη η πόλη της καρδιάς μας», όπου συμπρωταγωνιστούσε με την Κάτια Δανδουλάκη αλλά και με τα δύο του εγγόνια, τον Θανάση και τη Νίκη.

«Έφυγε» ο Θανάσης Βέγγος

Άφησε την τελευταία του πνοή λίγο μετά τις 7 το πρωί, ο μεγάλος ηθοποιός Θανάσης Βέγγος, στο νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός όπου νοσηλευόταν με προβλήματα υγείας.
Πέθανε σήμερα, σε ηλικία 84 ετών, ο «καλός άνθρωπος» του ελληνικού κινηματογράφου Θανάσης Βέγγος, ο οποίος το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός».

Έφυγε από τη ζωή διακριτικά έτσι όπως έζησε, παρά τη φήμη του και το γεγονός ότι δημοσιογράφοι και κάμερες τον πολιορκούσαν στενά τα τελευταία χρόνια.

Αθόρυβος, σχεδόν ανθρωποφοβικός, ο Θανάσης Βέγγος ανήκει στους τελευταίους της γενιάς που χάρισε στη μεταπολεμική Ελλάδα άφθονο γέλιο.

Απέφευγε τις συνεντεύξεις και στις λιγοστές δημόσιες εμφανίσεις του οι δημοσιογράφοι κρέμονταν από τα χείλη του κυριολεκτικά.

Καλός οικογενειάρχης, καλός επαγγελματίας, καλός συνάδελφος αφοσιώθηκε με λατρεία στον κινηματογράφο αγνοώντας σχεδόν τη μικρή οθόνη, την οποία τίμησε με την παρουσία του ελάχιστες φορές.