«Το γάλα» του Γιώργου Σιούγα
Η τελευταία φορά που ακούστηκε κάτι για τον εγχώριο κινηματογράφο σε κυβερνητικό επίπεδο, ήταν στις αρχές του περασμένου Μάη, οπότε, ο τότε υπουργός Πολιτισμού, Π. Γερουλάνος, απάντησε σε διαμαρτυρία του Σωματείου Ελλήνων Σκηνοθετών - Παραγωγών Ελληνικού Κινηματογράφου, σχετικά με τη... μη εφαρμογή του αντιδραστικού νόμου για τον κινηματογράφο του 2010! Ωστόσο, αυτό το «επεισόδιο» είχε ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα με το ρίξιμο ενός χαλικιού σε ένα βάλτο: Απλώς υπογράμμισε την απόλυτη «αφασία», στην οποία έχει περιέλθει η έτσι κι αλλιώς διαχρονικά προβληματική κρατική στήριξη του ελληνικού κινηματογράφου. Η αμέσως προηγούμενη, από την παραπάνω, φορά που έγινε λόγος για κρατική οικονομική ενίσχυση της ελληνικής παραγωγής ήταν τον... Δεκέμβριο του 2011, με τη συνέντευξη της νέα διοίκησης του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Οπου απλώς τεκμηριώθηκε και με στοιχεία αυτό που η κινηματογραφική κοινότητα (ανεξαρτήτως της θέσης που έχει έναντι του νόμου για τον κινηματογράφο) ήξερε πιο καλά από όλους: Λεφτά δεν υπάρχουν. Ετσι, το Δεκέμβριο του 2011, το μόνο ποσό που το ΕΚΚ μπορούσε να πει με βεβαιότητα ότι είχε να δώσει στην παραγωγή ήταν περίπου... ένα εκατομμύριο ευρώ για 60 - μέχρι τότε - εγκεκριμένες, από το ίδιο, ταινίες!
