Δύο σκηνοθέτες δοκιμάζονται πρώτη φορά σε ταινία μυθοπλασίας και δυο ηθοποιοί κάνουν το κινηματογραφικό τους ντεμπούτο. Συζητήθηκαν στο Φεστιβάλ και μας συστήνονται στο «ΕΠΤΑ».
- Επτά, Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011
- ΤΗΣ ΕΥΑΝΝΑΣ ΒΕΝΑΡΔΟΥ, ΦΩΤ.: ΠΑΥΛΟΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ
- ΚΟΡΑ ΚΑΡΒΟΥΝΗ, Ηθοποιός
- «ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Η ΥΠΕΡΒΟΛΗ»
ΝΕΟ πρόσωπο η Κόρα Καρβούνη; Οχι βέβαια. Η θεατρική της διαδρομή περιλαμβάνει ονόματα όπως αυτά του Στάιν και του Βασίλιεφ, και έχει ήδη ένα φανατικό κοινό που την παρακολουθεί από παράσταση σε παράσταση και από σίριαλ σε σίριαλ. Στο σινεμά όμως, είναι καινούργια. Εκτος από το βραβευμένο στην Κύπρο «Tungsten», μια ενδιαφέρουσα, low budget ταινία πόλης που βγαίνει στα σινεμά την Πέμπτη, η Κόρα έχει και έναν βασικό ρόλο στο «J.Α.C.Ε.» του Μενέλαου Καραμαγγιώλη. Η 31χρονη ηθοποιός ενσαρκώνει μια Αλβανή που, παιδί ακόμα, απάγεται από τη μαφία και μπαίνει στην πορνεία. Και όταν, ενήλικη πια, μένει δύο φορές έγκυος, της παίρνουν τα μωρά.
«Εχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η σχέση της με τον νταβατζή της, τον οποίο ενσαρκώνει ο Γιάννης Τσορτέκης», εξηγεί η ταλαντούχα ηθοποιός. «Εχουν ερωτικές σχέσεις, όμως αυτός της δίνει ναρκωτικά και την εκδίδει σε έλληνες αστυνομικούς για να του κάνουν τα χατίρια. Αυτή η σχέση εξάρτησης μεταξύ απαγωγέα και απαχθέντος ονομάζεται "Σύνδρομο της Στοκχόλμης". Το θύμα δεν μπορεί να φύγει από τον τύραννό του, γιατί μόνο αυτόν γνωρίζει».
Την ηρωίδα τη συναντάμε σε μια κρίσιμη στιγμή: έγκυο και πάλι, αλλά έτοιμη να λύσει τα δεσμά της όταν ξαναβλέπει τον J.Α.C.Ε., τον ορφανό ήρωα της ταινίας που υπέστη τα πάνδεινα από τη μαφία που εκμεταλλεύεται παιδιά. Σε μικρή ηλικία την ενσαρκώνει η Αλμα, η κορούλα του γνωστού σκηνοθέτη Μπουγιάρ Αλιμάνι. «Εκλεψα από την Αλμα για να αποδώσω τον ρόλο, γιατί ως παιδί έχει μια περηφάνια που προσπάθησα να βγάλω».
Στην ταινία συμπρωταγωνιστεί με τη στενή της φίλη Στεφανία Γουλιώτη, μια ακόμα σημαντική θεατρική παρουσία που κάνει τα πρώτα της βήματα στο σινεμά, και στη Θεσσαλονίκη απέσπασε το Βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού. «Η ταινία είναι πολύ επίκαιρη τώρα με την κρίση. Σε κάνει να σκέφτεσαι πώς μπορείς όλα να τα ξεπεράσεις, αρκεί να αγαπάς τη ζωή σου. Εισφορές, χρήματα, σπίτια, όλα έρχονται και παρέρχονται...»
Κάποιοι βρήκαν το «J.Α.C.Ε.» υπερβολικό. «Είμαι υπέρ αυτής της υπερβολής. Νομίζω πως υπηρετεί το θέμα και προσωπικά με συγκίνησε πολύ. Και το "Δέρμα που κατοικώ" του Αλμοδόβαρ ήταν υπερβολικό. Αλλά ένιωσα πως η υπερβολή του είχε κάτι το σαρκαστικό».
Πριν από μερικά χρόνια παραλίγο να τη δούμε στην «Στρέλλα» και στο «At-tenberg»! «Πάντα με καλούσαν στο σινεμά, από τις "Νύφες" ακόμα, όμως λόγω θεάτρου ποτέ δεν μπορούσα να συμμετάσχω». Τα τελευταία χρόνια κάνει μαθήματα υποκριτικής κατ' οίκον σε ηθοποιούς. «Μ' ενδιαφέρει να δουλεύω με ηθοποιούς, διότι θέλω να μεταπηδήσω στην σκηνοθεσία» λέει, εκπλήσσοντάς μας και πάλι.
- ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΙΚΑΠΕΠΠΑΣ Σκηνοθέτης
- Η ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΓΟΝΙΟΣΗ
«ΠΟΛΗ των παιδιών» του μιλάει για την εγκυμοσύνη και το πώς επηρεάζει τις ζωές τεσσάρων ζευγαριών. Ανθρωποι ανέτοιμοι για τον ερχομό ενός παιδιού συγκρούονται, αλλά τελικά βγαίνουν πιο δυνατοί, άλλοι πάλι επιθυμούν απεγνωσμένα ένα μωρό που δεν έρχεται ποτέ. Μια ώριμη γυναίκα διακόπτει μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και μια άλλη, μετανάστρια αυτή, γεννά με τη βοήθεια ενός Ελληνα...
Σε τέτοια θέματα μας έχουν συνηθίσει οι γυναίκες σκηνοθέτριες, όμως ο πρωτοεμφανιζόμενος Γ. Γκικαπέππας, παραλαμβάνοντας τα βραβεία της ΠΕΚΚ και της FIPRESCI για την ευαίσθητη, καλοφτιαγμένη ταινία του, μίλησε για την έμπνευση που άντλησε από τον πεντάχρονο γιο του. «Είναι εντυπωσιακό το πώς αλλάζει η ματιά σου στα πράγματα όταν γίνεσαι υποψήφιος γονιός», μας είπε. «Ομως αυτή δεν είναι μια ταινία για τη μητρότητα. Είναι για τα σύγχρονα ζευγάρια και το πώς φέρνουν στον κόσμο παιδιά σήμερα που η οικονομική κρίση έχει εισβάλει στη ζωή μας. Το μεγάλωμά τους είναι μια άλλη ιστορία κι αυτό θα είναι το θέμα της επόμενης ταινίας μου...».
Πρόκειται «για μια φτωχή παραγωγή, με παραγωγό εμένα τον ίδιο. Ο μόνος που μας στήριξε είναι ο Γρηγόρης Κοκκινάκης και η NOVA» προσθέτει ο 43χρονος Γ. Γκικαπέππας, που σπούδασε σκηνοθεσία στη σχολή Σταυράκου, γράφει από μικρός (το 1994 μάλιστα βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Νέων Θεατρικών Συγγραφέων) και ασχολήθηκε επί σειρά ετών με το θέατρο. Αυτό, όπως λέει, «είναι σημαντικό για έναν κινηματογραφικό σκηνοθέτη, γιατί έτσι καταλαβαίνει καλύτερα τη γλώσσα των ηθοποιών». Στο ενεργητικό του έχει κάμποσες διαφημίσεις, βιντεοκλίπ αλλά και γνωστές σειρές («Ιστορίες μυστηρίου», «Τέσσερα»), ενώ επί μία δεκαετία ήταν υπεύθυνος για τα τρέιλερ ξένων ταινιών στην ιδιωτική τηλεόραση.
Στην ταινία του αναδεικνύει τις τραγικές αντιφάσεις της ζωής: μια στείρα μαιευτήρας, ένας γυναικολόγος που θέλει παιδί αλλά ζει βοηθώντας γυναίκες να κάνουν έκτρωση, μια γυναίκα η οποία τη μέρα που κάνει έκτρωση χάνει και τον έφηβο γιο της σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Τη σκηνή αυτή ο σκηνοθέτης την εμπνεύστηκε από την τραγωδία στα Τέμπη...
«Πολλά ζευγάρια σήμερα έχουν χάσει την ουσία» λέει. «Οι άνθρωποι αναπτύσσουν ένα απίστευτο εγώ. Ομως τα παιδιά γεννιούνται από το "μαζί"». Στην ταινία παίζουν πολλοί και καλοί ηθοποιοί, όμως την παράσταση κλέβει η νεαρή όμορφη μετανάστριά του, που στην πραγματικότητα δεν είναι ιρακινή αλλά... Κύπρια: η Κίκα Γεωργίου, που έμαθε ιρακινά για τις ανάγκες της ταινίας. Κι αυτή την ιστορία από αληθινό γεγονός την εμπνεύστηκε ο Γκικαπέππας: το 2009, στο Παγκράτι, ένας Ελληνας βοήθησε μια αλλοδαπή να γεννήσει.
- ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΑΦΑΣ Σκηνοθέτης
- Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ του Πράσινου Ακρωτηρίου, ο Αλέξης Τσάφας είναι κάτι σαν τον Αγγελόπουλο του Κάπο Βέρντε. Είκοσι χρόνια είχε να γυριστεί σ' αυτή τη χώρα ταινία μυθοπλασίας. Και ο 55χρονος έλληνας σκηνοθέτης ανέλαβε το εγχείρημα. Βασίστηκε μάλιστα σε έναν παλιό καποβερντιανό θρύλο. Πρόκειται για «Το κορίτσι με τα μεγάλα μάτια» με πρωταγωνίστρια την πανέμορφη 13χρονη Κρεολή Λάουρα Μπράνκο και τη μητέρα της Ελιζαμπέτε Γκονσάλβες -τη γνωστότερη θεατρική ηθοποιό του Κάπο Βέρντε. Μια κοπέλα επιστρέφει από την Ευρώπη στον τόπο της μετά το θάνατο του πατέρα της. Εκεί θα βρεθεί αντιμέτωπη με τα φαντάσματα του παρελθόντος: την τραυματική απουσία της μητέρας της και τη συμβίωση με τη μητριά της, την οποία θεωρεί μάγισσα...
Πρωταγωνιστής της γεμάτης μουσική αυτής ταινίας, στον ρόλο του ταβερνιάρη πατέρα, είναι ο στενός συνεργάτης του Τσάφα, ο θεατρικός σκηνοθέτης Φονσέκα Σοάρες που, όπως μάθαμε, έχει οκτώ παιδιά από ισάριθμες γυναίκες! «Αυτό δεν είναι παράξενο» μας είπε ο σκηνοθέτης. «Τα περισσότερα παιδιά στο Πράσινο Ακρωτήριο γεννιούνται εκτός γάμου».
Ο Αλέξης Τσάφας μοιράζει το χρόνο του μεταξύ Αθήνας και Πράσινου Ακρωτηρίου, κι έχει ήδη γυρίσει εκεί δύο ντοκιμαντέρ. Το «Μιντέλο - Πίσω από τον ορίζοντα» βραβεύτηκε μάλιστα στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Χαλκίδας. Ακούγεται παράδοξο, όμως ο Τσάφας μέσω Αφρικής έγινε γνωστός στους Ελληνες.
Μέχρι και σεμινάρια κινηματογράφου κάνει στους καποβερντιανούς, καθώς στη γοητευτική αλλά πάμφτωχη αυτή χώρα, όπου κυριαρχούν οι γυναίκες, η κινηματογραφική υποδομή και τεχνογνωσία είναι ανύπαρκτες, ενώ λειτουργεί μόνο μία κινηματογραφική αίθουσα. «Κι όμως ως συνεργάτες είναι πολύ πειθαρχημένοι, διότι έχουν μεγάλη θεατρική παιδεία. Τα παιδιά τους πήγαιναν στο ίδιο σχολείο με τα παιδιά των Πορτογάλων». Τα λεφτά για την ταινία τα έδωσε ο Δήμος του Σάο Βισέντε, ο οποίος επέλεξε και το σενάριο. Βέβαια η φτώχεια είναι μεγάλη, έτσι, «κάθε φορά που ήθελα κάτι έξτρα από την παραγωγή, πιο πολλές μέρες γυρισμάτων ας πούμε, μου απαντούσαν: "Αντιλαμβάνεσαι πως αυτό που ζητάς ισοδυναμεί με εκατό εμβόλια;"».
Η ταινία έχει ήδη ταξιδέψει σε 16 ξένα φεστιβάλ (ανάμεσά τους και στο Παναφρικανικό Φεστιβάλ των Κανών) και ο σκηνοθέτης της, επί χρόνια συνεργάτης στο «Γεωτρόπιο» της «Ε», ήδη ετοιμάζει την επόμενη: μια μεγάλη συμπαραγωγή στη Δυτική Αφρική, με τίτλο «Οι γυναίκες μεταξύ τους». Είναι άλλωστε ξεκάθαρος: «Δεν θέλω να ξανασκηνοθετήσω στο Πράσινο Ακρωτήριο. Δεν φιλοδοξώ να τους εκπροσωπώ αενάως. Νομίζω πως είναι πια έτοιμοι να γυρίσουν τα δικά τους».
Η ταινία θα προβληθεί τον Ιανουάριο στο Φεστιβάλ Αφρικανικού Κινηματογράφου (μια συνδιοργάνωση των πρεσβειών των αφρικανικών χωρών), που θα φιλοξενήσει η Ταινιοθήκη της Ελλάδας.
- ΝΑΤΑΣΑ ΖΑΓΚΑ Ηθοποιός
- ΕΡΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ
ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΗ, με αφοπλιστικό χαμόγελο και σγουρά ξανθά μαλλιά που ξεπηδούν αυθάδικα γύρω από το πρόσωπό της, η 28χρονη Νατάσα Ζάγκα έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο στη νέα ταινία του Παναγιώτη Φαφούτη «Παράδεισος». Η ταινία διαδραματίζεται στην Πάτρα την τελευταία μέρα του Καρναβαλιού (το οποίο ο Φαφούτης έχει ζήσει από παιδί, καθότι Πατρινός) και παρακολουθεί διάφορες παράλληλες ιστορίες ανθρώπων με προβλήματα σχέσεων που κορυφώνονται καθώς κορυφώνεται και το καρναβάλι: ένας γκέι σεφ προσεγγίζει ερωτικά το αφεντικό του, ένας χωρισμένος θέλει να ξανασμίξει με τη σύζυγό του, μια γυναίκα συγκρούεται με την κόρη της για έναν άντρα. Η δε Μαριάννα (Νατάσα Ζάγκα) επιστρέφει από το Λονδίνο για να κάνει έκπληξη στο αγόρι της. Ομως αυτός είναι «αλλού»: έχει ξαναρχίσει την κόκα, ξεσαλώνει με τους φίλους του και την παραμελεί.
Η Νατάσα έκανε τη δική της μικρή επανάσταση στα 18 της: όταν πέρασε στο πανεπιστήμιο (Οικονομικά), προτίμησε να δώσει εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Γ. Αρμένη. Στο θέατρο ξεκίνησε δυνατά με τον Γ. Κακλέα, το Θέατρο του Νέου Κόσμου, το Εθνικό («Το ξύπνημα της άνοιξης»). Ομως, «δουλεύω παράλληλα στο Booze Cooperativa στην Κολοκοτρώνη. Τελευταία μάλιστα πιο συστηματικά, διότι με την κρίση λιγόστεψαν οι παραγωγές», μας λέει. Παραμένει ωστόσο αισιόδοξη: «Αν σε καίει κάτι, κανείς δεν σε σταματάει...».
Τη συμμετοχή της στον «Παράδεισο» τη θεωρεί μια ευτυχή συγκυρία. «Η Μαριάννα είναι μια κοπέλα στα μέτρα μου. Τότε μάλιστα περνούσα κι εγώ μια ανάλογη συναισθηματική φάση. Περίμενα από δύο άντρες να μου πουν αν με θέλουν. Ο ένας επαγγελματικά, ο άλλος συναισθηματικά. Από τον Π. Φαφούτη έλαβα ένα "ναι", από τον άλλο ένα "όχι"...». Πάντως η Μαριάννα στην ταινία δεν το βάζει εύκολα κάτω. «Δεν το παίρνεις εύκολα απόφαση όταν είσαι ερωτευμένος».
Είναι βέβαια και το καρναβάλι: «Βοηθά τους ήρωες να βγουν από τα όριά τους, να γίνουν πιο τολμηροί. Και βέβαια υπάρχει ένας διάχυτος ερωτισμός». Σε μια σκηνή βρίσκεται ξαπλωμένη στο κρεβάτι με το αγόρι της, αλλά αυτό δεν εμποδίζει έναν φίλο του να την πλησιάσει ερωτικά. Κι όμως το αγόρι της δεν αντιδρά... «Ηταν σοκαριστικό. Μια πολύ δύσκολη σκηνή που μας ταλαιπώρησε».
Δεν ήταν εύκολα τα γυρίσματα μεσούντος του καρναβαλιού. «Επικρατούσε χάος. Εψαχνε ο ένας να βρει τον άλλο. Πολλές σκηνές έπρεπε να γυριστούν εδώ και τώρα -τα άρματα δεν θα ξαναγυρνούσαν πίσω. Και ο κόσμος είχε τον ρόλο κομπάρσου». Δεν έλειψαν και τα απρόοπτα: «Σε μια σκηνή, έφαγα κατά λάθος μια κεφαλιά στο χείλος και μάτωσα. Στο σινεμά δεν προλαβαίνεις να βαρεθείς...». Η ταινία θα βγει στις αίθουσες αρχές Μαρτίου.
No comments:
Post a Comment