ΒΡΑΒΕΙΑ. Μια ταινία που μιλάει για την αγάπη με έναν τρόπο ανατρεπτικό και απόλυτο επέλεξε η Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου για να δώσει το στίγμα της φετινής χρονιάς, ξετυλίγοντας τη βεντάλια της ανθρώπινης ύπαρξης στην πιο σκληρή αλλά και συναρπαστική εκδοχή της. Κανείς δεν απόρησε όταν ανακοινώθηκε ότι το βραβείο Καλύτερης Ευρωπαϊκής Ταινίας απέσπασε η «Αγάπη» του Μίκαελ Χάνεκε, ούτε όταν ο σκηνοθέτης σηκώθηκε για να παραλάβει το δικό του, προσωπικό βραβείο (για τη σκηνοθεσία), ούτε όταν ανακοινώθηκαν τα βραβεία Α΄ ανδρικού ρόλου στον Ζαν Λουί Τρεντινιάν και Α΄ γυναικείου στην Εμανουέλ Ριβά. Η συνύπαρξη του Αυστριακού δημιουργού με τους δύο Γάλλους ηθοποιούς, έδωσε το αποτέλεσμα το οποίο συζητήθηκε ως μια από τις σημαντικότερες ευρωπαϊκές δημιουργίες της χρονιάς («Χρυσός Φοίνικας» στις Κάννες, τον περασμένο Μάιο).
O Τρεντινιάν και η Ριβά υποδύονται ένα ηλικιωμένο ζευγάρι καθηγητών μουσικής που έχει περάσει τα ογδόντα. Η κόρη τους (Ιζαμπέλ Ιπέρ), η οποία είναι επίσης μουσικός, μένει με την οικογένειά της στο εξωτερικό. Η γυναίκα, ύστερα από ένα εγκεφαλικό, παραλύει σε όλη τη δεξιά πλευρά της και σταδιακά «αποσύρεται» από τη ζωή και τη σχέση. Δύο καλλιεργημένοι Γάλλοι μεσοαστοί, ερωτευμένοι, ηλικιωμένοι, αποκλεισμένοι στο σπίτι τους, στο έλεος του χρόνου, της φθοράς και του θανάτου. Ο άντρας, ανήμπορος κι αυτός λόγω ηλικίας, παρατηρεί τη σωματική και πνευματική διάλυση της αγαπημένης του συζύγου, βιώνοντας τραγικά τη μοναξιά. Η ταινία του Χάνεκε είναι ένα δοκίμιο πάνω στην παρακμή της ύπαρξης και στην αντοχή της συνύπαρξης, που υμνήθηκε από την κριτική και από το κοινό παρά τη σκληρότητα του θέματος και της γραφής.
Τα υπόλοιπα βραβεία απέσπασαν: σεναρίου, οι Τομπίας Λίντχολμ και Τόμας Βίντερμπεργκ για την ταινία «Το κυνήγι», μοντάζ και φωτογραφίας το «Shame» του Στιβ ΜακΚουίν. Δύο παραγωγές που, και αυτές, η κάθε μία με τον τρόπο της, υπηρετούν ένα σινεμά ρεαλιστικό, το οποίο ανατέμνει σε βάθος τα ψυχολογικά πορτρέτα των ηρώων του και της κοινωνίας. Στο εξαιρετικό «Κυνήγι» ο πρωταγωνιστής, νηπιαγωγός, βιώνει τον κοινωνικό αποκλεισμό όταν ένα κοριτσάκι τον «κατηγορεί» για σεξουαλική παρενόχληση (ενώ το ευρύτερο, ευαισθητοποιημένο, περιβάλλον δεν μπαίνει καν στον κόπο να διερευνήσει κατά πόσο πρόκειται για παιδική επινόηση). Στο «Shame» ο κεντρικός ήρωας είναι ένας τσακισμένος άνθρωπος, εξαρτημένος από σεξουαλικές εμμονές, μοναχικός και αδύναμος να συμφιλιωθεί με οποιαδήποτε «κανονικότητα».
Δύο βραβεία (σχεδιασμού παραγωγής και μουσικής) απέσπασε η αγγλική «Κι ο Κλήρος Eπεσε στον Σμάιλι» του Τόμας Aλφρεντσον, ενώ το βραβείο κοινού η βελγική ταινία «Hasta la Vista του Τζέφρι Εντχόφεν».
Τιμητικό βραβείο απέσπασε η Eλεν Μίρεν και βραβείο συνολικής προσφοράς ο σκηνοθέτης Μπερνάρντο Μπερτολούτσι.
No comments:
Post a Comment