Σινεμά ετών... 120!

•  Θεωρία και ιστορία 120 χρόνων διοργανώνει το Σχολείο του Σινεμά σε 12 μαθήματα 

Ζουμπουλάκης Γιάννης, ΤΟ ΒΗΜΑ:  31/10/2015

Ο «Πολίτης Κέιν» (1941) του Ορσον Γουέλς με πρωταγωνιστή τον ίδιο 

Σεμινάριο 12 μαθημάτων ιστορίας και θεωρίας του κινηματογράφου που θα προσεγγίζει το θέμα με κύριο άξονα τη χρονολογική εξέλιξη οργανώνει το Σχολείο του Σινεμά από την τρίτη εβδομάδα του Νοεμβρίου (δεν έχει αποφασιστεί προς το παρόν η ημερομηνία έναρξης). Αφορμή του σεμιναρίου είναι η συμπλήρωση 120 χρόνων κινηματογράφου στις  28 Δεκεμβρίου 2015. Σύντομες εισηγήσεις με προβολή σχολιασμένων αποσπασμάτων θα διατρέχουν τις σημαντικότερες ταινίες των 120 χρόνων κινηματογραφικής ιστορίας, ενώ οι συμμετέχοντες  θα έρθουν σε επαφή με τα αισθητικά ρεύματα, τα κινήματα, τις σχολές και τα είδη του κινηματογράφου, όπως και με τους πιο σημαντικούς δημιουργούς κάθε δεκαετίας του.

Νέες ταινίες: Ενα δραματικό φιλμ για μια ώριμη σχέση και δύο σπουδαίες ερμηνείες

Ο Τομ Κόρτνεϊ και η Σάρλοτ Ράμπλινγκ στην ταινία του Αντριου Χέι.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΟΥΡΑ, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 28.10.2015
Δύο σπουδαίοι ηθοποιοί, η Σάρλοτ Ράμπλινγκ και ο Τομ Κόρτνεϊ, βετεράνοι του ευρωπαϊκού σινεμά, δίνουν όγκο, αλλά και δραματικό βάθος, στο φιλμ του Αντριου Χέι «45 χρόνια» ( *** 1/2). Το σενάριό του είναι καλογραμμένο, η σκηνοθεσία του αθόρυβη και η ένταση υπόκωφη. Η Κέιτ και ο Τζεφ ζουν σε μια κωμόπολη της Αγγλίας, μόνοι με τον σκύλο τους γιατί δεν απέκτησαν παιδιά, και ετοιμάζονται να γιορτάσουν τα 45 χρόνια έγγαμης συμβίωσής τους, με επισημότητα που θα ταίριαζε σε γαμήλια δεξίωση.

Πιο «φιλικός» στον μέσο θεατή

Ο «Αστακός» του Γιώργου Λάνθιμου γεμίζει τις αθηναϊκές αίθουσες – και δικαίως.

 

ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΧΑΡΜΠΗΣ, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 30.10.2015
Τρίτη βράδυ και ώρα 10 παρά 20, μέσα και έξω από την Ταινιοθήκη στο Γκάζι επικρατεί ένας μικρός χαμός. Αιτία, τι άλλο, ο «Αστακός» του Γιώργου Λάνθιμου, ο οποίος μαζεύει τις τελευταίες μέρες τους Αθηναίους στις 7-8 αίθουσες που προβάλλεται. Λίγο οι «φανατικοί» του σκηνοθέτη, λίγο η βράβευση στις Κάννες και το διεθνές καστ, λίγο η περιέργεια που ούτως ή άλλως συνοδεύει τέτοιου είδους φιλμ, έχουν συντελέσει ώστε η ταινία να τραβήξει το ενδιαφέρον. Η συνέχεια ωστόσο εξαρτάται από εκείνους που την είδαν ήδη· πώς με τα λόγια τους, προτρεπτικά ή αποτρεπτικά, θα ωθήσουν και άλλους να σπεύσουν τις επόμενες εβδομάδες. Το κλίμα πάντως το βράδυ της Τρίτης ήταν αυτό που λέμε... μετρημένο.
Θυμάμαι για παράδειγμα την πρώτη για το κοινό προβολή -ήταν Πέμπτη στο «Αστυ»- του «Κυνόδοντα» σχεδόν 6 χρόνια πριν. Περίπου 20-30 άτομα έφυγαν στο πρώτο μισάωρο, αρκετοί ακόμα καταριόνταν τον εαυτό τους που έκατσαν μέχρι το τέλος. Ημασταν και πολλοί βέβαια που ενθουσιαστήκαμε ακόμα κι αν κοιτούσαμε ο ένας τον άλλο κατά τη διάρκεια της προβολής, έκπληκτοι από τα όσα βλέπαμε. Την Τρίτη λοιπόν αυτό δεν συνέβη. Κανείς δεν έφυγε, λίγοι ακούγονταν απογοητευμένοι στο τέλος, εξίσου λίγοι ήταν ενθουσιώδεις. Στους περισσότερους όμως η ταινία άρεσε, υπήρχε η αίσθηση ότι παρακολουθήσαμε καλό σινεμά κι ας έχουν οι περισσότερες γωνίες πλέον λειανθεί.
Η αλήθεια είναι πως ο Λάνθιμος είναι πλέον πιο «φιλικός» στον μέσο θεατή. Ο «Αστακός», μια ταινία με ηθοποιούς διεθνούς βεληνεκούς και γενικώς πιο άνετη οικονομικά παραγωγή, απευθύνεται σε κοινό σαφώς ευρύτερο από εκείνο του «Κυνόδοντα» ή των «Αλπεων». Αυτό δεν σημαίνει πως ο δημιουργός του έχει κάνει τρομερούς συμβιβασμούς. Αντιθέτως, μαζί με τον συνοδοιπόρο του στο σενάριο Ευθύμη Φιλίππου, έχει κατασκευάσει μια πολύ ευφάνταστη ιστορία, πετυχαίνοντας μάλιστα το σημαντικότερο: να εισαγάγει τον θεατή από την αρχή στο κλίμα αυτής της εναλλακτικής κοινωνίας, ώστε να μπορέσει στη συνέχεια να του σερβίρει τον «Αστακό» με όλο το... ζουμί του.

Μορίν Ο’ Χάρα, πάθος και άσβεστος δυναμισμός

 

Η Μορίν Ο’ Χάρα την εποχή της ακμής, στη δεκαετία του 1950.

ΑΠΩΛΕΙΑ. Η δυναμική κοκκινομάλλα Ιρλανδέζα του Χόλιγουντ, Μορίν Ο’ Χάρα, ήταν διάσημη όχι μόνο για τα πράσινα μάτια της. Η καριέρα της ήταν μεγάλη και αν και ποτέ δεν πήρε Οσκαρ, ευτύχησε να χαρεί την αναγνώριση της προσφοράς της το 2014, στα βραβεία της Ακαδημίας.
Η Μορίν Ο’ Χάρα, που πέθανε στα 95 της χρόνια, είναι κομμάτι της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ στις δεκαετίες του ’40 και του ’50, αν και από την πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση σε ηλικία μόλις 19 ετών ξεχώρισε.

Ο πιο μακρύς δρόμος στην κορυφή του φεστιβάλ ντοκιμαντέρ της Λειψίας

 

Το βραβείο του καλύτερου ντοκιμαντέρ στην κατηγορία των διεθνών παραγωγών πήρε στο 58ο φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Λειψίας, η Μαριάννα Οικονόμου, για το φιλμ της «Ο πιο μακρύς δρόμος».
Το ντοκιμαντέρ εξιστορεί την περιπέτεια δύο προσφύγων που βρέθηκαν από τους πολέμους της Συρίας και του Ιράκ στις ελληνικές φυλακές. Συνελήφθησαν στα σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία και κατηγορήθηκαν ως διακινητές αφού οι πραγματικοί έμποροι ψυχών είχαν κρυφτεί για να αποφύγουν τη σύλληψη και τους είχαν θέσει επικεφαλής της ομάδας.

Νέες χρηματοδοτήσεις ταινιών από το ΕΚΚ. Εγκρίθηκε ποσό των 851.000 ευρώ

Το «Ουζερί Τσιτσάνης» είναι μία από τις ταινίες που έλαβαν χρηματοδότηση από το ΕΚΚ 

Μετά από «βραχυκύκλωμα» που διήρκεσε πάνω από ενάμιση χρόνο, το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, με πλήρη σύνθεση πλέον προχωρά τις εγκρίσεις χρηματοδοτήσεων σχεδίων ταινιών και ολοκληρωμένων ταινιών. Έτσι, το ΕΚΚ ενέκρινε το ποσό των 851.000 ευρώ για 27 προτάσεις. Συγκεκριμένα, στο βασικό πρόγραμμα παραγωγής κινηματογραφικών έργων προεγκρίθηκαν επτά σχέδια για παραγωγή, ένα για επανασυγγραφή και ένα για development από αυτά που κατατέθηκαν από την 01.05.14 έως την 31.10.14.

Πέθανε σε ηλικία 95 ετών η ηθοποιός Μωρήν Ο' Χάρα

«Έφυγε» η βασίλισσα του technicolor

Η Μωρήν Ο' Χάρα   

Η Μωρήν Ο' Χάρα, η κοκκινομάλλα ιρλανδοαμερικανίδα ηθοποιός γνωστή για τις ερμηνείες της σε ρόλους δυναμικών γυναικών σε κλασικές ταινίες όπως Η Κοιλάδα της Κατάρας και Το Θαύμα της 34ης Οδού, καθώς και για τις συνεργασίες της με τον Τζον Γουέιν, απεβίωσε ηλικία 95 ετών, ανακοίνωσε ο μάνατζέρ της.
Ο θάνατός της αποδίδεται σε φυσικά αίτια.
Η Μωρήν Ο' Χάρα άφησε γαλήνια την τελευταία της πνοή στην κατοικία της στο Μπόιζι του Άινταχο έχοντας γύρω της μέλη της οικογένειάς της και ακούγοντας «την αγαπημένη της μουσική» από την ταινία του 1952 Ο Ήσυχος Άνθρωπος, είπε ο Τζόνι Νικολέτι, ο μάνατζέρ της ο οποίος συνυπογράφει επίσης τα απομνημονεύματά της με τίτλο Tis Herself.