Καλή ανάσταση!

Οι πρεμιέρες της βδομάδας είθισται, ως γνωστό, να πραγματοποιούνται τις Πέμπτες. Οι σημερινές, όμως, λόγω Μεγάλης Εβδομάδας, μεταφέρονται για τις 15 Απριλίου, ανήμερα την Κυριακή του Πάσχα. Εως τότε, θα κερδίσετε τα μέγιστα αν προγραμματίσετε να δείτε - όσοι δεν το έχετε κάνει ακόμα - αλλά και να ξαναδείτε οι υπόλοιποι, το DVD, παραγωγής «902» και «Ριζοσπάστη» που κυκλοφόρησε με το φύλλο της Κυριακής 8/4 και έχει τίτλο «ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ». Πρόκειται για ένα εξαιρετικό 46λεπτο ντοκιμαντέρ/μπριγιάν. Ζωντανό, κατατοπιστικό και ενδιαφέρον, με ρυθμό, «λογοτεχνικότητα» και χρώμα! Το πλούσιο φωτογραφικό, κινηματογραφικό, τηλεοπτικό και κινηματογραφημένο υλικό - ντοκουμέντα παλαιά και πρόσφατα - σχολιασμένο και ντυμένο άριστα μουσικά, χωρίζεται σε πλήθος μικρά κεφάλαια, αναφορές σε σύγχρονα, καθημερινά ερωτήματα και απαντήσεις σε διαδεδομένα ιδεολογήματα, οπλοστάσιο των αστικών ΜΜΕ. Τα κεφάλαια αυτά (μακριά από φτηνές, «λαϊκίστικες» δραματοποιήσεις κατά το πρότυπο πολυδιαφημισμένων για την κρίση ντοκιμαντέρ) - συνθέτουν τρεις ευρύτερες ενότητες πάνω στις οποίες δομείται το φιλμικό κείμενο. Η πρώτη αναφέρεται στις καπιταλιστικές κρίσεις που ξεσπά βίαια η μεγάλη αντίθεση που χωρίζει την κοινωνία στα δύο. Η αντίθεση ανάμεσα στην κοινωνική παραγωγή και την καπιταλιστική ιδιοκτησία.

Ακολουθεί η ενότητα που αποδεικνύει ότι η κρίση, η χρεοκοπία, η φτώχεια, η ανεργία, ο κίνδυνος ενός γενικευμένου πολέμου, είναι προϊόντα του καπιταλισμού που πεθαίνει - δεν είναι προσωρινά. Και στον επίλογο, το ντοκιμαντέρ εκθέτει την ξεκάθαρη θέση του για την έξοδο από την κρίση. «Η εργατική είναι πανίσχυρη κοινωνική δύναμη που, αν εμπιστευθεί την δύναμή της, οργανωθεί και ισχυροποιήσει το κόμμα της, το ΚΚΕ, τότε μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στη συγκρότηση της λαϊκής συμμαχίας και να ηγηθεί της αντεπίθεσης για την εργατική λαϊκή εξουσία». Αυτό το ντοκιμαντέρ είναι το όπλο το δικό μας!

ΚΡΙΤΙΚΗ: Τζία ΓΙΟΒΑΝΗ, ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, Πέμπτη 12 Απρίλη 2012

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΖΑΒΕΛΛΑΣ

Κάλπικη λίρα

Προβάλλεται, μετά από ειδική ψηφιακή επεξεργασία, η πασίγνωστη, ασπρόμαυρη ταινία - σταθμός του ελληνικού κινηματογράφου, σε σκηνοθεσία Γιώργου Τζαβέλλα.

Υπόδειγμα σπονδυλωτής άρθρωσης, με αφηγητή και τέσσερις αυτοτελείς ιστορίες που συνδέονται μεταξύ τους με μια κάλπικη λίρα που μεταφέρεται από την μια ιστορία στην άλλη. Ανεκτίμητη ηθογραφία της δεκαετίας του '50 στην Ελλάδα, αποτυπωμένη στις μικρές ιστορίες στις οποίες εμφυσά ζωή η αφρόκρεμα των ερμηνευτών του θεάτρου και του κινηματογράφου της εποχής.

«Ο παράς είναι πάντα κάλπικος». Αυτό το μοτίβο επισφραγίζει καθένα από τα τέσσερα αυτοτελή επεισόδια της ταινίας, ενώ παράλληλα συνιστά και την κεντρική έννοια, γύρω από την οποία περιστρέφεται η ζωή και η συμπεριφορά των χαρακτήρων της κάθε ιστορίας. Ταινία εμβληματική, κλασική, που εξακολουθεί να διαθέτει σφρίγος και να πάλλεται από τα ταπεινά, τα καθημερινά, τα ανθρώπινα, τις αλήθειες και τα συναισθήματα. Καθόλου τυχαία, ο θεωρητικός Ζορζ Σαντούλ την ενέταξε μεταξύ των καλύτερων ταινιών του παγκόσμιου κινηματογράφου.

Παίζουν: Βασίλης Λογοθετίδης, Ιλια Λιβυκού, Ελλη Λαμπέτη, Δημήτρης Χορν, Ταϋγέτη, Δημήτρης Μυράτ, Μίμης Φωτόπουλος κ.ά.

Παραγωγή: Ελλάδα (1955).

ΤΑΡΣΕΜ ΣΙΝΓΚ

Καθρέφτη καθρεφτάκι μου

Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου, ποια είναι η πιο ανόητη ταινία της βδομάδας, θα 'πρεπε να ρωτά η Τζούλια Ρόμπερτς, η κακιά βασίλισσα στο παραμύθι των αδελφών Γκριμ. Αλλά ούτε μια φορά δεν την ακούμε να ρωτά τον καθρέφτη για το ποια είναι η ομορφότερη κι εκείνος να απαντά η Χιονάτη, αλήθεια που θεμελιώνει την ίντριγκα όπου πάνω της χτίζεται όλη η γνωστή συνέχεια του κλασικού παραμυθιού. Στιλιζαρισμένη και στατική η βερσιόν της Χιονάτης του Τάρσεμ Σινγκ, θλιβερή μέσα από τα εκθαμβωτικά της χρώματα, τα παραμυθένια χρυσοποίκιλτα ντεκόρ και κοστούμια που θυμίζουν περισσότερο ένα κράμα Ντίσνεϊ και Ερολ Φλιν, όλα φτιαγμένα στον υπολογιστή και όλα σε συσκευασία χονδροειδούς χιούμορ. Πρόκειται μάλλον για καθρέφτη ραγισμένο σε χίλιες μεριές.

Ο σκηνοθέτης και οι τρεις(!) σεναριογράφοι της ταινίας άλλαξαν τα πάντα προς το χειρότερο στην προσπάθειά τους να ξαναζεστάνουν το κλασικό παραμύθι, που μέχρι στιγμής τροφοδότησε, ως πρωτογενές υλικό, 224 ταινίες - μη περιλαμβανομένης της τελευταίας που θα κυκλοφορήσει το καλοκαίρι με τον τίτλο «SNOWWHITE AND THE HUNTSMAN» και την Κρίστεν Στιούαρτ στο ρόλο της Χιονάτης - σύμφωνα με τη βάση κινηματογραφικών δεδομένων imdb... Ο εκσυγχρονισμός της προσέγγισης του μύθου χάνεται μέσα σε ένα λαβύρινθο συμβιβασμών που δεν αναπληρώνει το «οπτικό ατού» της ταινίας που φαντάζει σαν πλαστική αισθητική. Η καινούρια ερμηνεία μέσα από μπαγιάτικα κοινότοπους διαλόγους ανακηρύσσει τους νάνους, που σώζουν την παρατημένη στο δάσος Χιονάτη, σε βλοσυρούς ληστές, χωρίς οίστρο και λάμψη, ακίνητους και αφύσικους που εν είδει Ρομπέν των Δασών παίρνουν από τους πλούσιους και δίνουν στους φτωχούς. Ανακηρύσσει θαρραλέα και ενεργητική την Χιονάτη, σε μόνιμη σχέση αντίθεσης προς την εκφυλισμένη και ανίκανη αυλή και τους ανόητους ευγενείς. Ουδέν λάθος με αυτό, αντίθετα, αλλά συνιστά στοιχείο επαναληπτικό και κουραστικό. Σε ό,τι αφορά τη φιγούρα της κακιάς βασίλισσας, που με δόλο καταφέρνει να οικειοποιηθεί το βασίλειο και τον κομψό πρίγκιπα, η ταινία μπορεί να προσπαθεί, αλλά δεν της βγαίνει μια σύγχρονη, ειρωνική, σαρκαστική αναλαμπή στην οπτική ότι το γήρας, αυτό καθαυτό, καθιστά μια γυναίκα πικρόχολη, κακιά και άσχημη. Και τι θα μπορούσε να είναι θλιβερότερο από μια μεγάλη σε ηλικία γυναίκα που δεν τραβιέται στην άκρη, αλλά προσπαθεί να αποπλανήσει τον νεαρό πρίγκιπα που η βασίλισσα θέλει για λογαριασμό της, σε μια απελπισμένη προσπάθεια να κρατήσει την εξουσία της...

Εν ολίγοις, δεν υπάρχει κανείς λόγος να πάρουν οι γονείς από το χέρι τα παιδιά τους και να πάνε να δουν την ταινία. Ας νοικιάσουν καλύτερα το κλασικό βίντεο του Ντίσνεϊ από το 1937.

Παίζουν: Τζούλια Ρόμπερτς, Λίλι Κόλινς, Σον Μπιν, Αρμι Χάμερ, Νάθαν Λέιν, Μάικλ Λέρνερ κ.ά.

Παραγωγή: ΗΠΑ (2012).

ΜΑΞ ΓΚΙΟΥΑ - ΝΤΑΝΑ ΠΑΣΚΟΥΙΝΙ

Streetdance «2»

Ταινία τρισδιάστατη, sequel της προγενέστερης «STREETDANCE» που έγινε αναπάντεχη επιτυχία. Βασική προϋπόθεση - από παραγωγούς και σκηνοθέτες - για την πραγματοποίησή της ήταν να είναι καλύτερη από την πρώτη σε χορό, σε ιστορία και σε συναίσθημα. Κάτι που εμφανώς δεν επετεύχθη...

Παίζουν: Τομ Κόντι, Τζορτζ Σάμπσον, Φαλκ Χέντσελ, Σοφία Μπουτέλα κ.ά.

Παραγωγή: Μ. Βρετανία (2012).