Ομως, το «μοντέλο» αυτό μόνο «νέο» δεν είναι. Από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής του το αστικό κράτος υπάρχει για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου. Πρόσφατα, αυτή η διαδικασία «βαφτίστηκε» ΣΔΙΤ («Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα»), στην οποία παραπέμπει ευθέως η παραπάνω θέση. Γι' αυτό και στο νομοσχέδιο το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου εξακολουθεί να θεωρείται Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ) με τη μορφή ανώνυμης εταιρείας (ΑΕ). Γι' αυτό προτείνουν και αυτοί οι φορείς την ίδρυση «Ελληνικού Ινστιτούτου Σεναρίου» με τη μορφή «ΑΕ», όπως και η επιτροπή - «Γαβρά», που θα «διαθέτει διοικητική και οικονομική αυτονομία, και λειτουργεί για το δημόσιο συμφέρον σύμφωνα με κανόνες ιδιωτικής οικονομίας και υπό κρατική εποπτεία»!
Για το ΚΚΕ, ο ελληνικός κινηματογράφος δεν πρόκειται να αναπτυχθεί ποτέ προς όφελος του λαού και των δημιουργών, όσο οι τελευταίοι, ή ένα μέρος τους, έχουν αυταπάτες ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί ή - ακόμη χειρότερα - «προκύπτει» από την εφαρμοζόμενη πολιτική της ΕΕ και του κράτους. Οι θέσεις του Κόμματος όπως κωδικοποιήθηκαν και δημοσιοποιήθηκαν από το 2006 θέτουν ένα πλαίσιο πάλη σε τελείως διαφορετική κατεύθυνση. Θυμίζουμε συνοπτικά: «Μέτρα για την ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής από το κράτος. Καμία χρηματοδότηση από το κράτος παραγωγών πολυεθνικών εταιρειών ή μονοπωλιακών συγκροτημάτων. Οι χρηματοδοτήσεις πρέπει να αφορούν αποκλειστικά τις εγχώριες παραγωγές που κινούνται έξω από τα μονοπωλιακά και πολυεθνικά κυκλώματα (...) ιδιαίτερη μέριμνα για την ενίσχυση των νέων κινηματογραφιστών, ώστε να στηρίζεται η νέα γενιά, θα μπορεί να αποκτά πείρα και να δημιουργεί. Ειδικά μέτρα για την ταινία μικρού μήκους, που θα διευκολύνουν τόσο την παραγωγή όσο και την προβολή της στις αίθουσες. Το κράτος και τα διάφορα όργανα, που εμπλέκονται στη διαδικασία της χρηματοδότησης, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να παρεμβαίνουν στον καθορισμό του περιεχόμενου των έργων (...) Δημιουργία Πανεπιστημίου Τεχνών στο οποίο θα εντάσσεται Σχολή Κινηματογραφίας, η οποία θα παρέχει ανώτατη, δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση στους νέους κινηματογραφιστές, ενταγμένη στο πλαίσιο του ΥΠΕΠΘ. Παράλληλα, στήριξη της Αισθητικής Αγωγής και της Καλλιτεχνικής Παιδείας στο βασικό κορμό της εκπαίδευσης (...) Να υπάρξουν σε κάθε συνοικία Πολιτιστικά Κέντρα, δημόσια ή δημοτικά, με τη συμμετοχή στα όργανα διοίκησής τους φορέων της περιοχής. Κυψέλες πολιτιστικής και πνευματικής ανάπτυξης της νεολαίας και των εργαζομένων. Στο πλαίσιο των κέντρων αυτών, δίπλα στην αίθουσα εκθέσεων εικαστικών τεχνών, δίπλα στη βιβλιοθήκη, στην αίθουσα συναυλιών, στη θεατρική σκηνή, να λειτουργούν και αίθουσες κινηματογραφικών προβολών. Ενίσχυση του δικτύου των κινηματογραφικών λεσχών και των πολιτιστικών συλλόγων που έχουν στο πεδίο της δράσης τους και τις κινηματογραφικές προβολές. Ετσι δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για τη δημιουργία ενός ισχυρού δικτύου διανομής έξω από τον έλεγχο των μονοπωλιακών συγκροτημάτων».
Θεσμοί και φορείς όπως το ΕΚΚ, η Ταινιοθήκη της Ελλάδας, η «Ελλάς Φιλμ», το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας, να έχουν «τη μορφή δημοσίων κοινωνικοποιημένων φορέων με συλλογικές μορφές διοίκησης και χάραξης πολιτικής, στις οποίες θα εκπροσωπούνται με αποφασιστικό ρόλο οι συλλογικοί φορείς των δημιουργών, ερμηνευτών, τεχνικών και όλων των άλλων συντελεστών της παραγωγής και διανομής της κινηματογραφικής ταινίας, αλλά και λαϊκοί φορείς. Χρηματοδότησή τους με πλήρη κάλυψη των εξόδων τους για το σύνολο της δραστηριότητάς τους από τον κρατικό προϋπολογισμό, με κωδικό που θα αφορά τον κάθε φορέα. Η επιστροφή του φόρου να γίνεται με κριτήριο τη στήριξη των δημιουργών και των κοινωνικοποιημένων ή συλλογικών, κάτω από κοινωνικό έλεγχο, φορέων του κυκλώματος της διανομής».
Για την κινηματογραφική παραγωγή: Το 1,5% πρέπει να «διατηρηθεί και να εισπράττεται από όλα τα κανάλια, από μέρους της επιστροφής του φόρου δημοσίων θεαμάτων και από την επιχορήγηση του κρατικού προϋπολογισμού. Το σύνολο των πόρων αυτών να διατίθεται στο ΕΚΚ, το οποίο θα έχει και την αποκλειστική ευθύνη της κατανομής τους στις ταινίες που το ίδιο θα χρηματοδοτεί. Το Φεστιβάλ του Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, θα πρέπει κυρίως να αφορά στην εγχώρια παραγωγή, με διαγωνιστικό χαρακτήρα, και να αποτελεί βήμα προβολής της ελληνικής ταινίας στην ντόπια και την ξένη αγορά (...)» κλπ.
Πρέπει, λοιπόν, να γίνει καθαρό, πως το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι ποιου το νομοσχέδιο θα προταχθεί, αλλά το περιεχόμενό του.
Saturday, July 4, 2009
Για ένα διαφορετικό προσανατολισμό
Γρηγόρης ΤΡΑΓΓΑΝΙΔΑΣ, ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, Κυριακή 5 Ιούλη 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment